WINTER TRILOGY ปฎิบัติการฝ่าลมหนาวข้ามปี

[ExtendeD]

ตัดข้ามยาวมาถึงตอนที่ขบวนที่ 408 มาถึง สถานีศิลาอาสน์ เลยแล้วกันครับ ผมก้าวลงจากขบวนรถที่สถานีแห่งนี้ เพราะคิดว่าหากนั่งต่อไปถึง สถานีอุตรดิตถ์ แล้ว ก็คงจะต้องเจอกับคลื่นมหาชนที่หลั่งไหลกันก้าวขึ้นมาบนขบวนรถแน่ ๆ คงจะดีกว่าถ้าผมเดินทางต่อไปกับ ขบวนรถท้องถิ่นที่ 410 ต้นทางสถานีศิลาอาสน์ - ปลายทางสถานีพิษณุโลก ยอมไปถึงที่หมายช้าลงอีกนิด แต่ถ้าได้นั่งบนรถสบาย ๆ ไม่ต้องไปทำให้ใครตกใจจนไม่กล้าเข้าใกล้ ผมว่าคุ้ม . . .

ระหว่างที่นั่งรอเวลาออกเดินทางต่อไปกับขบวนที่ 410 ผมก็หยิบกระดาษมาขีด ๆ เขียน ๆ ประเมินสถานการณ์ของตัวเองว่าควรจะลุยต่อ หรือเปลี่ยนแผนไปเป็นแบบไหนดี น่าแปลกใจที่ผมใช้เวลาไม่นานก็วางแผนการเดินทางขั้นต่อไปเสร็จเรียบร้อย แต่พอจะนำตั๋วไปเปลี่ยน คุณพี่เจ้าหน้าที่ในห้องตั๋วกลับบอกว่า Online เสีย . . . ในเมื่อสถานการณ์เป็นแบบนี้ ก็ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวไปจัดการเรื่องตั๋วที่ สถานีพิษณุโลก ก็ได้ เปลี่ยนตั๋วช้าไปประมาณ 2 ชั่วโมง ก็ถือว่ามีเวลาได้ทบทวน และตัดสินใจเพิ่มขึ้น เผื่อระหว่างนั่งรถไฟกลับพิษณุโลก มองวิวข้างทางเพลิน ๆ อาจมีไอเดียใหม่ ๆ ผุดขึ้นมาในหัว อย่างหลาย ๆ ครั้งที่ผ่านมาก็ได้ . . .

ผมก็เลยใช้เวลาว่างก่อนที่ชุดรถของขบวนที่ 410 จะมาถึง เดินไปหาเหยื่อเพิ่ม และในตอนนั้นเองก็พบ GEA.4535 ที่ได้เจอกันที่ สถานีบ้านปิน วิ่งตัวเปล่าตามหลังขบวนที่ 408 มาถึง สถานีศิลาอาสน์ เช่นกัน

นอกจากนั้นก็ยังมีรถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom ( ALS. ) หมายเลข 4123 ( ลูกใครหว่า หลอมาก ๆ ) ทำ ขบวนรถบรรทุกน้ำมันใสที่ 641 ต้นทางสถานีบ้านป๊อกแป๊ก - ปลายทางสถานีเชียงใหม่ มาจอดพักอยู่ที่นี่ด้วย ส่วนรูปอื่น ๆ นอกจากนี้ก็เป็นรูปของรถสินค้า ที่ผมส่งลง Gallery ไปแล้ว เพราะฉะนั้นก็จะข้ามไปครับ




มาเตรียมตัวเดินทางกลับพิษณุโลกกับ ขบวนรถท้องถิ่นที่ 410 ต้นทางสถานีศิลาอาสน์ - ปลายทางสถานีพิษณุโลก กันดีกว่าครับ ครั้งสุดท้ายที่ได้ใช้บริการรถท้องถิ่นขบวนนี้ก็เป็นช่วงเดือนกรกฎาคม ปี พ.ศ. 2549 โน่นครับ เย็นวันนั้นมีเจ้าตี๋อยู่ด้วย แต่วันนี้มายืนอยู่คนเดียว เฮ้อ . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ชุดรถของขบวนที่ 410 ในวันนั้นก็คือ กซข.1240 + กซข.1244 + กซข.1251 NKF. ล้วน ๆ เลย . . . ไม่มี THN. มาให้เลือก ผมก็ไปนั่งสงบเสงี่ยมเจียมตัวอยู่ใน กซข.1251 คันท้ายของขบวนครับ

มองไปข้างหน้ายังคงเห็น GEA.4535 จอดดูดน้ำมันจ๊วบ ๆ อยู่ ส่วน ALS.4123 ไข่ที่ขุนหระรีศิษย์น้องทิ้งเอาไว้ ตอนนี้กลับไปนอนพักที่โรงรถจักรอุตรดิตถ์แล้วครับ




หันมองไปทางด้านหลังยังคงเห็นชุดรถของขบวนที่ 641 จอดนิ่งอยู่ในรางที่ 4 ส่วนรางถัด ๆ ไปก็มีทั้ง บชส.ที่จอดรอเวลาถูกลากกลับกรุงเทพ กับบทค. ของขบวนรถสินค้าไม่ทราบหมายเลข และไม่ทราบปลายทางครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ในช่วงเย็นวันนั้นขบวนที่ 410 เคลื่อนขบวนออกจากสถานีต้นทางตรงตามกำหนดเวลา 16:30 น. เป็นเวลาเดียวกันกับที่รถจักรดีเซลไฟฟ้า General Electric ( GE. ) หมายเลข 4034 ซึ่งเป็นรถจักรสับเปลี่ยนประจำอยู่ที่ สถานีศิลาอาสน์ ตื่นมาปฏิบัติภารกิจพอดี




ผู้โดยสารที่ขึ้นมาบนขบวนรถตั้งแต่ที่สถานีต้นทางก็มีอยู่ไม่กี่คนครับ นั่งกันแบบหลวม ๆ สบาย ๆ ผมก็เลยได้เงยหน้ามาชมวิวแบบไม่ต้องคอยหลบสายตาใครก็ตอนนั้นเอง คิดถึงตัวเองในวันนั้นแล้วขำไม่ออกจริง ๆ . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

แต่พอขบวนที่ 410 เข้าหยุดรับ - ส่งผู้โดยสารที่ สถานีอุตรดิตถ์ ผมก็ชักจะไม่แน่ใจว่าคิดถูกหรือผิดที่เปลี่ยนใจมารอขึ้นขบวนที่ 410 แทนที่จะเดินทางต่อไปกับขบวนที่ 408 เพราะจำนวนผู้โดยสารที่ก้าวขึ้นมาบนรถนั้นก็มีค่อนข้างมาก เรียกว่าจากรถโล่ง ๆ ที่ออกมาจาก สถานีศิลาอาสน์ ตอนนี้ขบวนที่ 410 กลับเต็มไปด้วยผู้โดยสาร ซึ่งส่วนใหญ่เป็นน้อง ๆ นักเรียนนักศึกษาซะด้วยสิ . . . ทำไมต้องมาเจอกันตอนนี้ด้วยหนอ . . .

สำหรับบรรยากาศข้างทางรถไฟสายเหนือตอนล่าง ส่วนใหญ่ก็จะเป็นทุ่งนา ไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจมากนัก อย่างใน 2 รูปข้างล่างนี้เป็นทุ่งนาที่อยู่ข้างทางรถไฟในตอนระหว่าง สถานีพิชัย - สถานีบ้านโคน ครับ




_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

แล้วก็มาถึงอีก 1 สถานที่ที่อยู่ในแผนการเดินทางที่วางเอาไว้ตั้งแต่แรก แต่พอถึงตอนนี้คงต้องปล่อยไปก่อน . . . ที่นี่คือโค้งทางด้านทิศเหนือของ สถานีบ้านโคน ครับ




ในช่วงเย็นวันนั้นขบวนที่ 410 เข้าหยุดรับ - ส่งผู้โดยสารที่ สถานีบ้านโคน เวลา 17:33 น. ( +10 ) ครับ




รูปนี้คงจะเป็นรูปสุดท้ายที่จะบอกเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนั้นครับ เพราะหลังจากขบวนที่ 410 เคลื่อนขบวนออกจาก สถานีบ้านโคน ไป ผมก็ไม่ได้หยิบกล้องขึ้นมาเก็บภาพอะไรอีกเลย เหตุผลก็คงเป็นเพราะสภาพแสงไม่เอื้ออำนวย แล้วก็เริ่มรู้สึกแปลก ๆ ปวด ๆ ล้า ๆ อยากจะนอนอย่างเดียวเลยครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

วันพฤหัสบดีที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2552

หลังจากกลับมาถึงบ้านเมื่อคืนนี้ก็ทำเอาเจ้าบ้านญาติของผมวุ่นวายกันซะยกใหญ่ แต่พอสลบไสลด้วยฤทธิ์ยาระงับอาการปวดของคุณหมอ ได้นอนหลับสนิทพักผ่อนแบบยาว ๆ 1 คืนเต็ม ๆ เช้าขึ้นมาดูเหมือนทุกอย่างจะดีขึ้น อย่างแรกที่ผมทำก็คือเดินตรงไปที่ สถานีพิษณุโลก แล้วจัดการคืนตั๋วที่ใช้เดินทางในเส้นทางสายเหนืออีก 2 ใบที่อยู่ในมือ แล้วซื้อตั๋วที่จะใช้เดินทางในเส้นทางสายอีสานเพิ่มมาอีก 1 ใบ เป็นอันว่าหมดห่วงสามารถหารถกลับกรุงเทพแบบที่ไม่โดนฝุ่น โดนแดดอย่างที่คุณหมอกำชับเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ทีนี้ก็เหลือแต่เดินทางไปขึ้นรถตามที่ได้ซื้อตั๋วเอาไว้ล่ะครับ

ช่วงสาย ๆ หลังจากที่กินข้าวเช้าเสร็จแล้ว ผมก็แบกเป้ขึ้นรถมาที่สถานีขนส่งพิษณุโลก นี่เป็นครั้งแรกที่ผมจะใช้บริการพาหนะล้อยาง ( สาธารณะ ) ออกจากตัวเมืองพิษณุโลก ในตอนนั้นผมยังไม่รู้เลยครับ ว่าจากที่นี่สามารถนั่งรถทัวร์ไปที่ไหนได้บ้างนอกจาก นครสวรรค์ กับ กรุงเทพ . . .

เดินวน ๆ เวียน ๆ อยู่พักหนึ่ง ก็สรุปว่าถ้าจะไปขึ้นรถไฟตามที่ซื้อตั๋วเอาไว้ ก็คงต้องไปตั้งหลักที่สถานีขนส่งในตัวเมืองโคราชซะก่อน รถทัวร์เที่ยวแรกที่จะออกจากพิษณุโลกไปโคราช ก็เป็นรถของนครชัยทัวร์ ป.2 เที่ยวเวลา 09:25 น. ซึ่งจะไปถึงตัวเมืองโคราชช่วงเย็น ๆ ครับ




และนี่คือบรรยากาศภายในห้องโดยสารของรถทัวร์คันที่ผมนั่งไปโคราชในวันนั้นครับ





หลังจากรถทัวร์ออกจากสถานีขนส่งจังหวัดพิษณุโลก ก็ขับไปตามถนนหมายเลข 12 ไปจนถึงแยกวังทอง จากนั้นก็เลี้ยวขวา แวะรับ - ส่งผู้โดยสารหลายที่ ทั้งที่สถานีขนส่งสากเหล็ก เขาทราย . . . หลังจากนั้นผมก็ไม่รับรู้อะไรแล้วครับ สลบไสลเพราะฤทธิ์ยาของคุณหมออีกครั้ง มีสะลึมสะลือรู้สึกตัวขึ้นมาแค่ช่วงเดียวก็ตอนที่รถวิ่งผ่านบริเวณพื้นที่กักเก็บน้ำของเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์ ที่ผมเคยแวะมาเยือนตอนที่เข้าร่วมสมหวังทัวร์โครงการแรกกับพี่ ๆ น้อง ๆ ทีมงาน RFT.com หลังจากนั้นก็หลับสนิทไปรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่รถเลี้ยวเข้าสถานีขนส่งที่โคราชโน่นเลยครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

จากสถานีขนส่งในตัวเมืองโคราช ผมต้องนั่งรถทัวร์อีกคันหนึ่งไปยังจุดหมายสุดท้ายที่ต้องแวะไปเยือนก่อนกลับกรุงเทพ กว่าจะไปถึงก็เล่นเอาต้องลุ้นจนเหนื่อย เพราะไม่เคยเดินทางผ่านเส้นทางนี้ด้วยพาหนะล้อยางมาก่อนเลย แต่ทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปด้วยดี ผมไปทันรับของ และไปทันขึ้นรถไฟกลับกรุงเทพจนได้




มาซื้อตั๋วแบบค่อนข้างกระทันหัน แล้วรถด่วนขบวนนี้ยังมีที่นอนเตียงบน ใน บนท.ป.40 ว่างอยู่ ก็ถือว่าโชคดีมาก ๆ แล้วครับ คืนนั้นหลับสนิทเพราะฤทธิ์ยาตามระเบียบ ( นอนมันทั้งวัน ) กลับถึงกรุงเทพอยู่บน Taxi ก็ยังหลับ . . .



ผมขอจบ WINTER TRILOGY : Phase 2 ไปล่าฝันบนโค้งงาม ๆ ในเส้นทางสายเหนือ เอาไว้บน บนท.ป. คันนี้เลยก็แล้วกันครับ Trip นี้จำจนตายจริง ๆ . . .
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[THN_FanClub]

คุึณ ExtendeD เดินทางเก่งมากๆ รีวิว เล่าเรื่อง ได้สนุกสนาน
_________________
© MARCHI

∅Thai Railway Club ⇔ http://on.fb.me/mGur4K
∅Thai Aviation Club ⇔ http://on.fb.me/mEG62l

[wut_4505]

ผมได้รับรูปที่ส่งให้ทางเมล์แล้วครับพี่เต้ย
ขอบคุณมากครับ
อ่านมาจนจบเฟส2 ไม่อยากนึกสภาพของพี่เลย คงหนักน่าดู
รอชมต่อจนจบครับ

[New_Henry]

>>> เป็นการเดินทางที่สุดยอดเลยครับพี่เต้ย แหล่มจริงๆ ! นั่งรถข้ามภาค !!

จากภาคเหนือไปภาคอีสาน แล้วต่อด้วยรถไฟเข้ากรุงเทพฯ สุดยอด !!!

จริงๆ ผมเข้ามาดูทุกหน้า และทุกวันเลยครับ แต่ไม่ค่อยได้โพสครับ

ขอบคุณสำหรับทุกรูปที่นำเสนอเลยครับ ทำให้ผม อยากนั่งรถไฟ อีกครั้ง ...
_________________