"เดินฝ่าฝนเพื่อตามฝัน จากผาคันสู่ห้วยแม่ลาน"

[CENTENNIAL]

สวัสดีครับ พี่ๆน้องๆ ชาวรถไฟไทยดอทคอมทุกท่าน

เมื่อช่วงวันที่ 4 พฤษภาคม 2550 ถึง 6 พฤษภาคม 2550 ผมและสมาชิกเว็ปส่วนหนึ่ง ได้มีโอกาสไปออกค่ายลูกเสือ เดินทางไกล สำรวจหมอนและรางรถไฟ โดยสมาชิกลูกเสือที่ไปจะแบ่งเป็น 2 หมู่ คือ หมู่แรก มีผม พี่หนุ่ม Nakhonlampang พี่นุชิต tongchit พี่ตุ้ย tuie และพี่บอมบ์ CivilSpice โดยหมู่นี้ จะเริ่มเดินทางพร้อมกัน โดยจะอาศัยกางเต็นท์พักแรมบนรถ บนท.ป. ขบวน 51 และขากลับก็วางแผนว่าจะพักแรมบนรถ บนท.ป.ขบวน 108 ยกเว้น พี่หนุ่มซึ่งหลงเสน่ห์รถด่วนสายเหนือ จึงไปพักแรมบนรถ ขบวน 52

ส่วนอีกหมู่ มี พี่ตึ๋ง black_express น้องเจฟฟ์ KTTA-50-L และน้องแม็กซ์ maxell ซึ่งทราบเพียงว่า พักแรมกันคนละที่จุด โดยเจฟฟ์เกาะมากับขบวน 107

ทั้งนี้ หมู่แรก ที่เดินทางมากับขบวน 51 ซึ่งแม้ว่าจะออกจากหัวลำโพง ตรงเวลาก็ตาม แต่ก็ช้าสะสมมาเรื่อยๆ จนกระทั่งมาเช้าที่สถานีพิษณุโลก ก็เริ่มจะมองเห็นได้ว่า ข้างนอกรถนั้น มีฝนตกลงมาไม่ขาดสาย บางช่วงก็ตกหนัก บางช่วงก็ปรอยๆ แต่เมื่อมองไปทั่วท้องฟ้ารอบๆ ด้าน ก็พบว่า ฟ้านั้นมัวหมอง ไม่สดใสเลย เมื่อทัศนวิสัยเป็นแบบนี้ น่าจะส่งผลให้การเดินทางไกลในวันนี้ของพวกเรานั้น น่าจะได้เจอกับสายฝนที่กระหน่ำลงมาอย่างแน่นอน

แต่เมื่อมาแล้ว จะเป็นยังไงก็ต้องไป ส่วนเส้นทางเดินทางไกลของเราคือ ทางรถไฟช่วง ผาคัน - อุโมงค์ห้วยแม่ลาน ระยะทางไม่ไกลมาก ไปกลับ ประมาณ 9 กิโลเมตร

ขบวนรถ 51 มาถึงสถานีอุตรดิตถ์ ประมาณ 07.50 น. ช้าไปไม่มากเท่าไหร่ ประมาณ 120 นาที เมื่อลงจากรถแล้ว และขบวน 51 ได้ออกเดินทางต่อไป โดยมีจุดหมายที่เชียงใหม่แล้ว ก็ได้พบกับ สมาชิกอีก 2 ท่าน คือ เจฟฟ์ และ แม็กซ์ แล้วจึงได้เดินเท้าฝ่าสายฝนพรำๆ ไปยังร้านข้าวมันไก่ภายในตลาดอุตรดิตถ์ โดยมีแม็กซ์ เป็นผู้นำทางไป ซึ่งยอมรับเลยครับว่า ข้าวมันไก่ร้านนั้นอร่อยดีจริงๆ จากนั้นพี่ตุ้ยฯ ก็ปลีกตัวเพื่อไปยืมรถจากเพื่อน โดยนัดพบกันอีกครั้งที่สถานีรถไฟอุตรดิตถ์ และในที่สุดพวกเราทั้ง 8 คนก็ได้มาเตรียมพร้อมเดินทาง ที่หน้าสถานีรถไฟอุตรดิตถ์ พร้อมกับรถยนต์ 2 คัน



ภาพด้านบนนี้ อาจไม่คมชัดนะครับ เพราะผม Capture จากคลิปวีดีโอ ที่ผมถ่ายไว้ ซึ่งคลิปนี้ ผมชอบมากๆ ครับ ตั้งแต่ซื้อกล้องวีดีโอมาตั้งเกือบ 5 เดือน มีคลิปนี้ถ่ายแล้วรู้สึกคุ้มค่ามากๆ เสียงเครื่องยนต์พีลสติก ของอัลสธอม ดังสนั่น ลั่นเขาเป็นระยะๆ ท่ามกลางสายฝน โดยภาพนี้ ถ่ายที่เสาเข้าเขตในของสถานีผาคันครับ ข้างทางเป็นป่าไม้เขียวขจีและชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำ

ส่วนตัวคลิปนี้นั้น ผมกำลังอัปโหลด อยู่ครับ

กระทู้นี้ ผมเชิญสมาชิกชาวค่ายทั้งหมด มาร่วมแจมได้เลยนะครับ เพราะภาพนิ่งผมมีน้อยมากครับ อาศัย Capture มาทั้งนั้น และเมื่อมีภาพน้อย ผมก็คงบรรยายอะไรได้ไม่มากนะครับ

............................................................................................................................

[box_car]

แหม่...มุมดีจริงๆครับ คุณเอ็ม นี่ถ้าไม่ติดหัวตัวประกอบทั้งหลายนะ นึกว่าฉากในหนังเลยนะเนี่ย
_________________

[Rakpong]

เฮียกวง บรรยากาศคลาสสิกมากเลยครับ เล่นกางร่ม กลางป่า ถ่ายภาพเนี่ย

[KTTA-50-L]

[tuie]

ขอบคุณครับน้องเอ็ม ที่นำภาพอันน่าประทับใจมาเปิดเรื่องราวผจญภัยครั้งนี้เอาไว้ก่อนเป็นคนแรก

ว่าแต่ท่านผู้ชมทายถูกไหมครับว่า มีใครบ้างที่อยู่ในภาพข้างต้น 8)

ได้ข่าวว่าคุณบอมบ์จะเรียบเรียงเรื่องราวออกมาเป็นบทความสั้นๆ พร้อมภาพประกอบในเร็วๆนี้ ส่วนพี่นั้น เนื่องจากภาพที่พี่ถ่ายมาล้วนสะท้อนให้เห็นถึงความเป็นผู้มีพรนรกในการถ่ายภาพ ( คือ ภาพไม่สวยนั่นแหละครับ ) ก็เลยว่าจะคอยเล่าเสริมในตอนหลังน่ะครับ

ปล. นั่งรถไฟผ่านอุโมงค์ห้วยแม่ลาน - สถานีผาคัน มานับครั้งไม่ถ้วนตั้งแต่เป็นเด็กจนอายุ ๓๐ กว่าแล้ว ไม่เคยนึกฝันเลยครับว่าวันหนึ่ง จะได้มาเดินซึมซับบรรยากาศแถวๆนี้ เดินไป - กลับตั้งประมาณ ๙ ก.ม. แน่ะ ต้องขอบคุณพี่ๆ น้องๆ ผู้ร่วมผจญภัยทริปนี้ทุกๆ ท่านนะครับ ที่ทำให้ผมมีโอกาสได้ทำกิจกรรม " เดินทางไกล " ในเส้นทางเช่นนี้ เพราะถ้าให้เดินไปคนเดียวคงไม่กล้าไปแน่ๆ ว่างๆ ชวนผมไปอีกนะครับ

[ExtendeD]

ดูจาก rep. ด้านบน 1 ในนั้นต้องมีเจฟแน่นอน ใช่หรือเปล่าครับพี่ตุ้ย

ไปกลับ 9 กิโลเมตร ถ้ามีเพื่อนเดินไปด้วย เดินไปคุยไป ไม่ไกลเท่าไหร่หรอกครับ จะรอชมนะครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[mai_cnx_th]

ถึง สมาชิกผู้แสวงบุญกับทริปนี้ทุกท่านครับ (แซวเล่นนะ)

ช่วงนี้ฤดูฝน อย่างไรก็ดูแลตัวเอง และก็รักษาสุขภาพด้วยนะครับ ที่สำคัญ ระวังงูเงี้ยวเขี้ยวตะขอกันบ้างเน้อ


ขอบคุณที่นำรูปมาลงให้ได้ชมกัน รอดูผลงานกันอยู่นะครับ 8)

[CENTENNIAL]

ใช่เลยครับเฮียกวง ไปทริปนี้ มุมสวยๆ เยอะมาก ส่วนตัวประกอบที่เห็นนั้น ไม่ว่ากันครับ เพราะหากไม่มีตัวประกอบเหล่านี้ ผมก็คงไม่มีโอกาสไปถ่ายภาพที่นี่แน่

ใช่ครับ คุณเต้ย อาศัยคนเยอะครับ เดินไกลก็ไม่เหนื่อย คุยกันไปเรื่อยๆ

และผมก็ต้องขอขอบคุณพี่ตุ้ย และพี่ๆ น้องๆ ในคณะครั้งนี้ทุกท่านด้วยเช่นกันครับ แม้ในชีวิตผมตั้งแต่เกิดมาจะเคยนั่งรถไฟผ่านอุโมงค์ห้วยแม่ลานแห่งนี้ ประมาณ 10 - 15 ครั้ง แต่ก็มีครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ได้เดินลอดอุโมงค์ที่อยู่กลางป่าแห่งนี้ ยอมรับเลยครับว่า ถ้าไปกัน 2 - 3 คน ผมก็ยังไม่อยากไปเลย กลัวความเหงาเข้าปกคลุมครับ แต่ครั้งนี้ มาถึง 8 คน ฉะนั้นแล้ว ถึงไหนถึงกันครับ

หลังจากที่หมู่เฮาชาวคณะทั้งสองกลุ่ม ได้มารวมตัวกันครบแล้ว ก็ได้พากันแยกย้ายขึ้นรถยนต์ เพื่อเดินทางไปบ้านผาคัน จุดเริ่มต้นของการเดินทางไกลในครั้งนี้ โดยพี่ตุ้ย เป็น พขร. ขบวนรถด่วนดีเซลล้อ มีผม พี่หนุ่ม พี่บอมบ์ เป็นผู้โดยสาร ส่วน พี่ตึ๋ง เป็น พขร. ขบวนรถรวม มี พี่นุชิต น้องเจฟฟ์ และน้องแม็กซ์ เป็นผู้โดยสาร โดย พี่ตึ๋ง แจ้งให้พี่ตุ้ย ทราบว่า ค่อยๆ ไป ตามกันไปเรื่อยๆ จากนั้นแล้ว รถทั้งสองคันก็เริ่มเคลื่อนตัวออกจากเมืองอุตรดิตถ์ เข้าสู่ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 11 เพื่อมุ่งหน้าไป อ.เด่นชัย

เอ่อ ขนาดว่าไปเรื่อยๆ นะครับ แต่พี่ตึ๋ง ก็นำขบวนไปด้วยความเร็วประมาณ 100 - 120 ท่ามกลางถนนที่โค้งไปมาบนเนินเขา และเปียกชุ่มไปด้วยสายฝน พี่ตุ้ยจำต้องเร่งเครื่องตามไป

แต่จุดหมายแรกของเรา คือ อดีตสถานีแม่พวก ซึ่งเมื่อเดินทางมาถึงตัวอาคารสถานีแล้ว ไม่น่าเชื่อว่า จะมีขบวนรถไฟผ่านมาพอดีเลย แถมยังเป็นขบวน 602 อีกด้วย ซึ่งทันทีที่ผมเห็นขบวนนี้แล้ว ผมเชื่อว่า ทริปนี้ไม่เสียเปล่าแน่ๆ เพราะในความเห็นของผมแล้ว ขบวน 601 , 602 มีโอกาสเจอน้อยมาก โดยหากไม่นับการเจอกันระหว่างที่นั่งรถแล้วมีขบวน 601 , 602 สวนทางมา หรือ รอให้แซงแล้ว

ผมไม่เคยเจอขบวน 601 , 602 ระหว่างทาง เลย

และดูเหมือนชาวคณะเรา จะพึงพอใจกับการต้อนรับการทัวร์ห้วยแม่ลานด้วยขบวน 602 ในครั้งนี้อย่างมากครับ



ภาพที่สวยๆ จะทยอยตามมาทีหลังจากสมาชิกท่านอื่นนะครับ ตอนนี้ชมแบบไม่สวยไปก่อนก็แล้วกัน เพราะเป็นภาพที่ Capture มาทั้งนั้น แต่หากเป็นคลิปแล้ว คลิปนี้ เสียงปู่ ดังสนั่นป่า เหมือนกันครับ พร้อมกับที่พิเศษคือ เสียงล้อกระทบรอยต่อของรถ ต.ญ. ที่ดังไม่เหมือนรถที่ใช้แคร่ แน่ๆ ครับ

[tuie]

น้องเอ็มเล่าได้บรรยากาศดีมากเลยครับ คนช่างเล่าไปบ่นไปแบบพี่ชักจะอดไม่ได้ ขอลัดคิวช่วยเล่าด้วยสักนิดก่อนดีกว่า

ในวันนั้น ฝนตกตลอดทั้งวันเลยละครับ กลัวว่าจะมีน้ำป่าอยู่เหมือนกัน แต่โทรเช็คกับเพื่อนที่ทำงานอยู่ที่อุตรดิตถ์แล้วเขาบอกว่า ฝนเพิ่งจะตกเมื่อวันสองวันก่อนมานี้เอง ในขณะที่ก่อนหน้านั้นแห้งแล้งมาก ผมก็เลยคิดว่า ฝนตกพรำๆ ไม่ถึงขนาดตกหนักทั้งวันทั้งคืน ผิวดินน่าจะยังรับน้ำได้ ประกอบกับความอยากไปเดินลอดอุโมงค์ห้วยแม่ลานมีมากกว่า ก็เลยตัดสินใจลุยฝ่าฝนเที่ยวกันตามที่วางแผนไว้เช่นเดียวกันกับสมาชิกท่านอื่นๆ ครับ 8)

งานนี้ต้องขอขอบคุณพี่ตึ๋ง น้องแม็กซ์ ในฐานะเจ้าของพื้นที่เป็นอย่างสูง ที่สำรวจข้อมูลเส้นทางไปยังจุดต่างๆ ไว้ล่วงหน้าอย่างละเอียด แถมพี่ตึ๋งยังขับรถนำทางให้ผมอีกด้วย แม้บางครั้งท่านจะ “ ซิ่ง ” จนวัยรุ่นต้องชิดซ้ายอายไปบ้าง แต่ก็เป็นประโยชน์ครับ มิฉะนั้นพวกเราคงมาถึงอดีตสถานีแม่พวกไม่ทันเก็บภาพขบวน ๖๐๒ เป็นแน่ ประทับใจมากครับ กับเสียงปู่คำรามลั่นป่า เสียงล้อรถสินค้ากระทบราง ยากที่จะบรรยายเป็นคำพูดจริงๆ

เห็นอาคารอดีตสถานีแม่พวกแล้ว สุดแสนจะเสียดายครับ พวกเราเลยต่างรีบเก็บภาพกันไว้ให้ได้มากที่สุดก่อนที่ความเปลี่ยนแปลงไปสู่การสูญสลายจะมาเยือน คาดว่า คงมีภาพอดีตสถานีแม่พวกแบบสวยๆ จากสมาชิกท่านอื่นนำมาให้ชมในโอกาสต่อไป ส่วนของผมนั้น ขอส่งภาพหมู...เอ๊ย ! ภาพหมู่ ซึ่งยืนถ่ายกันบริเวณชานชาลาด้านทิศเหนือท่ามกลางสายฝนมาให้ชมบรรยากาศกันก่อนสักภาพหนึ่งนะครับ

[Winning]

เห็นทีมงานใส่เสื้อรถไฟไทยหลายคนแล้วนะครับ
เมื่อไร่จะได้ฤกษ์ออกมาวางแผนจำหน่ายซักทีครับ

ป.ล.รู้สึกว่าจะเรียกร้องหลายครั้งแล้วนะ
แต่อย่างไงก็จะรอครับ รักแล้วรอได้...