Ads Service

Main Menu

 
icon_home.gif Homepage
icon_community.gif Members Zone
· ข้อมูลส่วนตัว
ใช้งานได้เฉพาะสมาชิก ข่าวสารส่วนตัว
· บริการเว็บเมล์
· กระดานข่าว
ใช้งานได้เฉพาะสมาชิก กระดานฝากข้อความ
· รถไฟไทยแกลลอรี่
ใช้งานได้เฉพาะสมาชิก รายนามสมาชิก
· แบบสำรวจ
ใช้งานได้เฉพาะสมาชิก สมุดเยี่ยม
· เกี่ยวกับสมาชิก
favoritos.gif News & Stories
· เรื่องทั้งหมด
· เนื้อหาสาระ
· เรื่องสำหรับพิมพ์
· ยอดฮิตติดอันดับ
· ค้นหาข่าวสาร
· ค้นหากระทู้เก่า
nuke.gif Contents
· กำหนดเวลาเดินรถ
· ประเภทขบวนรถโดยสาร
· ข้อมูลเส้นทางรถไฟ
· แผนที่เส้นทางรถไฟ
· อัตราค่าโดยสาร
· คำนวณค่าโดยสารรถไฟ
· รูปแบบการให้บริการรถไฟ
· หมายเลขโทรศัพท์ที่สำคัญ
· ทริปท่องเที่ยวโดยรถไฟ
· ระบบติดตามขบวนรถ
som_downloads.gif Services
· Downloads
· GoogleSearch
· Hotels Booking
· FlashGames
· Wallpaper 1
· Wallpaper 2
· Wallpaper 3
· Wallpaper 4
icon_members.gif Information
· เกี่ยวกับเรา
· นโยบายความเป็นส่วนตัว
· แผนผังเว็บไซต์ฯ
ใช้งานได้เฉพาะสมาชิก ส่งข้อแนะนำติชม
· ติดต่อลงโฆษณา
· แนะนำและบอกต่อ
· สถิติทั้งหมด
· สำหรับผู้ดูแลระบบ
 

Sponsors

 

Ads Service

 

Visitors

 


มีผู้เข้าเยี่ยมชม
สมาชิก:311709
ทั่วไป:13457087
ทั้งหมด:13768796
คน ตั้งแต่
01-08-2004
 


Rotfaithai.Com :: View topic - เรื่องหายาก .. ดูดมาจากเวบเก่า
 Forum FAQForum FAQ   SearchSearch   UsergroupsUsergroups   ProfileProfile   Log in to check your private messagesLog in to check your private messages   Log inLog in 

เรื่องหายาก .. ดูดมาจากเวบเก่า
Goto page Previous  1, 2, 3 ... 73, 74, 75
 
Reply to topic    Rotfaithai.Com Forum Index -> สาระความรู้วิชาการรถไฟและประวัติศาสตร์รถไฟไทย
View previous topic :: View next topic  
Author Message
Wisarut
1st Class Pass (Air)
1st Class Pass (Air)


Joined: 27/03/2006
Posts: 43373
Location: NECTEC

PostPosted: 11/03/2024 2:50 pm    Post subject: Reply with quote

Planned railways in Mainland Southeast Asian Mainland as proposed by Mr. Hallet in 1886 along with French imperialists which had been published by Cambridge University Press in 1890.
However, the railway that head to Chiangmai via Rahaeng (Tak) along Ping river has not been conceived at all since Siamese government had decided to follow the course of Nan River after reaching Paknam Pho in 1905 to reach Phitsanulok in 1908, Uttaradit in 1909, Denchai in 1912, Lampang in 1916 and Chiangmai in 1922 using the loan 💷 and budget surplus 💰. This Siamese policies had effectively starved Maulmain while strengthening the Royal Siamese Army based in Paknam Pho, Phitsanulok, Uttaradit before moving the troops to set the skeletal structure in Denchai, Lampang, Chiangmai before further reinforcements after the railway 🛤️ had reached Chiangmai while helping to improve the old dirt track or forest trials 🌳 into Highway from Lampang to Maesai via Phayao and Chiang Rai as one of early sections of Phahonyothin road (Highway No. 1) which later extended to Tak via Ko Kha and Thoen 🛣️ along with the road from Denchai to Phrae and Nan (Highway No. 101) which later extended to reach Sawankhalok and Sukhothai. There was also the dirt road for oxcart track from Phitsanulok to Sukhothai which later being upgraded to Highway 🛣️ which has become the early section of Highway No. 12 before further extension to Tak via Ban Dan Larn Hoy.
For the railway from Hanoi to Maulmain via Luang Phrabang, Pak Lay, Uttaradit, Rahaeng, it has not been conceived at all. Furthermore, the planned railway from Saigon to Phnom Penh via My Tho had been terminated at My Tho due to technological limitations to deal with the railway bridges across Mekong River and the swampy areas of Mekong delta.
https://www.facebook.com/ItsAseanSkylines/posts/834492618721387
Back to top
View user's profile Send private message
Wisarut
1st Class Pass (Air)
1st Class Pass (Air)


Joined: 27/03/2006
Posts: 43373
Location: NECTEC

PostPosted: 12/03/2024 1:12 pm    Post subject: Reply with quote


กรณีคอมมิวนิสต์ยึดรถจักรก่อนเผารถจักรไปพร้อมกะอาคารสถานีที่ห้วยปริกปี 2524
https://www.youtube.com/watch?v=KCwEEAKuvS4
Back to top
View user's profile Send private message
Wisarut
1st Class Pass (Air)
1st Class Pass (Air)


Joined: 27/03/2006
Posts: 43373
Location: NECTEC

PostPosted: 12/03/2024 4:30 pm    Post subject: Reply with quote

"รถพยาบาล" รพ.๑ สัญลักษณ์แห่งเอื้ออาทร ตู้รถไฟโดยสารนี้ผลิต โดย บริษัท The MetroPolitan Amalgamated Birmingham ประเทศอังกฤษ กรมรถไฟหลวงนำเข้ามาใช้งานในช่วงปี พ.ศ.2455 สมัยต้นรัชกาลที่ 6 เพื่อใช้ในการดูแลรักษาผู้ป่วยที่อยู่ในพื้นที่ส่วนภูมิภาค
ภายในตู้โดยสารมีเตียงสำหรับผู้ป่วยจำนวน 8 เตียง ห้องเก็บอุปกรณ์การแพทย์ ห้องสุขา หน้าต่างติดมุ้งลวด มีประตูทางขึ้นลงอยู่ตรงกลางตู้โดยสาร
ปัจจุบันมีอายุ 111 ปี เป็นรถโดยสารไม้สักเก่าแก่ที่มีเหลือไม่ถึง 10 คันในประเทศไทย อดีตจัดแสดงไว้ที่หอเกียรติภูมิรถไฟในสวนจตุจักร ปัจจุบันนำมาจัดแสดงไว้ที่โรงเก็บรถจักรประวัติศาสตร์ ภายในโรงงานมักกะสัน
https://www.facebook.com/witsawakamrotfai/posts/6419694898088984
Back to top
View user's profile Send private message
Wisarut
1st Class Pass (Air)
1st Class Pass (Air)


Joined: 27/03/2006
Posts: 43373
Location: NECTEC

PostPosted: 11/06/2024 4:25 pm    Post subject: Reply with quote

#เมืองลำพูน มีสัณฐานไม่เท่ากัน #บันทึกเมื่อ140ปีก่อน
เส้นรอบวงเมืองยาวประมาณ ๒ ไมล์ครึ่งถึง ๓ ไมล์ เมืองไม่หันหน้าออกแม่น้ำ คูเมืองกว้างประมาณ ๔๐ ถึง ๖๕ ฟุต ล้อมรอบ๓ ด้าน แล้ว มีกำแพงอิฐล้อมรอบอีกชั้นหนึ่ง กำแพงด้านนอกสูงประมาณ ๑๕ ถึง ๒๓ ฟุต กำแพงด้านในสูงประมาณ ๑๓ ถึง ๑๘ ฟุต เชิงเทินรอบกำแพงเมือง สูง ๔ ฟุตครึ่ง หนา ๒ ฟุตครึ่ง บนกำแพงเจาะช่องสำหรับยิงปืน

ตัวเมืองเป็นระเบียบเรียบร้อย ต้นไม้ใหญ่ขึ้นร่มรื่น เมืองอยู่ห่างฝั่งตะวันออกของ #น้ำแม่ปิง ๓ ไมล์ครึ่ง สมัยที่อาณาจักร #เชียงใหม่ ตกเป็นเมืองขึ้นของ #พม่า ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๑๐๑ จนถึงการปลดแอกจากพม่า หันไปเข้ากับสยามเมื่อ พ.ศ. ๒๓๑๗ นั้น เมืองลำพูนก็ยังอยู่ดีมีสุข เว้นแต่เกิดการจลาจลในระยะสั้นๆ สมัยที่ยังอยู่ภายใต้อำนาจของพม่าเท่านั้น

เมืองลำพูนร้างตั้งแต่ พ.ศ. ๒๓๒๒ ถึง พ.ศ. ๒๓๖๓ เพราะ ถูกกองทัพพม่า หรือ ไทใหญ่ โจมตีเสมอ จน #พระเจ้าบุญมา "น้องหล้า" แห่งสายสกุลเจ้า ๗ ตนผู้ปกครองเมืองเชียงใหม่ เมืองละคอร และ เมืองลำพูน ฟื้น เมืองลำพูน ขึ้นใหม่

ตกค่ำ ข้าพเจ้าไปพบ #เจ้าหลวงเมืองลำพูน คุ้มหลวง ประกอบด้วยเรือน ๔ หลัง เรือนหลังหนึ่งแยกออกต่างหาก ส่วนอีก ๓ หลังร่วมพื้นเดียวกัน สถาปัตยกรรมของคุ้มหลวง ก็เหมือนเรือนเจ้านายทั่วไป มีขนาดใหญ่ มุงกระเบื้อง

เมื่อเดินขึ้นบนชาน ก็พบเจ้าหลวงนั่งขัดสมาธิบนพรมที่ลาดปูบนยกพื้น หรือ เติ๋น ท่ามกลางชายา
บรรดาแสนท้าวพญา และ พระญาติเข้าเฝ้า รอบกายตั้งเครื่องยศ ประกอบด้วย กระโถนทองคำ หีบหมาก พาน คนโท ฯลฯ ท่านนั่งอิงหมอนสามเหลี่ยม สูบบุหรี่อย่างสบายอารมณ์ หญิงสาวหน้าตาหมดจด ๒ คน นั่งหมอบเยื้องไปข้างหลัง ๑๒ ฟุต มือถือพัดด้ามยาว พัดวีให้ท่านเย็นสบาย
เจ้าหลวงเป็นชายมีอายุ ผมสีดอกเลา มารยาทงาม ดูมีเชาวน์ปัญญา ทว่า ท่านกำลังเพลิดเพลินกับ
สำรับมื้อค่ำจึงไม่ใคร่เจรจาเรื่องการค้าขาย ที่ยาวยืดเท่าใดนัก

เมื่อท่านสั่งให้ปูเสื่อ และ ยกหมอนมาให้พวกเราอิง แล้ว ท่านก็บอกว่า ท่านไม่สงสัยอะไรเลย โครงการก่อสร้างเส้นทางรถไฟ จะนำสิ่งดีๆ มาสู่บ้านเมืองของท่าน และ จะพาคนมาไหว้พระธาตุเพิ่มขึ้นด้วย

จากการสนทนาก็ทราบว่าท่านเป็นคนช่างคุย ท่านถามข้าพเจ้าว่า คิดอย่างไรกับทางเกวียนที่ตัดมาจากดอยติ แน่นอนว่า เจ้าหลวงจะช่วยเหลือเรื่องเส้นทางรถไฟอย่างสุดความสามารถ แต่หวังว่าโครงการจะเริ่มต้นในเร็ววัน มิเช่นนั้น ท่านจะแก่เกินกว่าจะช่วยอะไรได้

เมื่อเห็นท่าจะไม่ได้ข้อมูลอันใดอีก เพราะขณะสนทนากัน เจ้าหลวงกลั้นหาวในทุกประโยค พวกเราจึงจับมือขออำลากลับเรือน

วันที่ ๒๐ เมษายน ทันทีเมื่อแสงตะวันส่องฟ้า ข้าพเจ้าก็ออกจากเมืองลำพูน แต่ ดร.แมกกิลวารี
กับ ดร.คุชชิ่ง ได้เดินทางล่วงหน้าไปก่อนหลายชั่วโมงแล้ว จึงถึงเมืองเซียงใหม่ตั้งแต่ช่วงที่อากาศยังเย็นอยู่ ถนนจากเมืองลำพูน ไปยังเมืองเชียงใหม่มีระยะทาง ๑๒ ไมล์ บ้านเรือนตั้งเรียงเป็นแถวยาว น้อยครั้งที่จะมีสิ่งใดมาแทรกอยู่ตรงกลาง ต้นผลไม้ และ กอไผ่ขึ้นเป็นพุ่มสวยในสวนริมถนนที่ แสนร่มเย็น ช่วยให้ร่มเงาแก่ผู้สัญจรไปมาตลอดเส้นทางเป็นความเพลิดเพลินอย่างยิ่ง ที่เดินทางผ่านหมู่บ้าน และ ผู้คนภายหลังการสำรวจในป่าดงช้านาน สีทองเหลืองอร่ามของวัด ราวเสื้อคลุมอัศวินเปล่งประกาย ลอดผ่านทิวไม้ ธงสีแดง และ ขาวผืนเล็กยาวที่ห้อยบนปลายไม้แกว่งไกวตามแรงลมดึงดูดความสนใจผู้สัญจรบนท้องถนนให้ แวะเวียนมายังสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ คนงานกลุ่มหนึ่ง กำลังปรับผิวถนนให้ราบเรียบเพื่อเตรียมรับเสด็จเจ้านาย

เมื่อเดินทางต่อไปสักระยะ ใกล้กับวัด และ เจดีย์เก่าแห่งหนึ่ง เป็นแนวต้นยางใหญ่ แผ่กิ่งก้านสาขา
สูงเหนือพื้น ๕๐ ฟุต โคนต้นมีรอยบากขนาดใหญ่สำหรับเอาน้ำยาง แม้แต่กอไผ่ ใบก็เขียวสด นกแก้ว นกพิราบ นกหัวขวาน นกกระเต็นสีดำหางยาว นกเอี้ยง นกขุนทอง กา และ นกกระจอก ช่วยสร้างความสนุกสนานเพลิดเพลินระหว่างเดินทาง สู่ เมืองเชียงใหม่

ตัดตอนจากหนังสือ #ท่องล้านนาบนหลังช้าง
ของโฮลต์ ฮาลเลตต์ พ.ศ. ๒๔๒๗
สุทธิศักดิ์ ปาลโพธิ์ แปล
ภาพ ประตูเมือง ลำพูน เมื่อร้อยปีก่อน
คุณ ก้าว คนป่าบ้านนา
https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=800673832162363&id=100066592606327

Wisarut wrote:
Planned railways in Mainland Southeast Asian Mainland as proposed by Mr. Hallet in 1886 along with French imperialists which had been published by Cambridge University Press in 1890.
However, the railway that head to Chiangmai via Rahaeng (Tak) along Ping river has not been conceived at all since Siamese government had decided to follow the course of Nan River after reaching Paknam Pho in 1905 to reach Phitsanulok in 1908, Uttaradit in 1909, Denchai in 1912, Lampang in 1916 and Chiangmai in 1922 using the loan 💷 and budget surplus 💰. This Siamese policies had effectively starved Maulmain while strengthening the Royal Siamese Army based in Paknam Pho, Phitsanulok, Uttaradit before moving the troops to set the skeletal structure in Denchai, Lampang, Chiangmai before further reinforcements after the railway 🛤️ had reached Chiangmai while helping to improve the old dirt track or forest trials 🌳 into Highway from Lampang to Maesai via Phayao and Chiang Rai as one of early sections of Phahonyothin road (Highway No. 1) which later extended to Tak via Ko Kha and Thoen 🛣️ along with the road from Denchai to Phrae and Nan (Highway No. 101) which later extended to reach Sawankhalok and Sukhothai. There was also the dirt road for oxcart track from Phitsanulok to Sukhothai which later being upgraded to Highway 🛣️ which has become the early section of Highway No. 12 before further extension to Tak via Ban Dan Larn Hoy.
For the railway from Hanoi to Maulmain via Luang Phrabang, Pak Lay, Uttaradit, Rahaeng, it has not been conceived at all. Furthermore, the planned railway from Saigon to Phnom Penh via My Tho had been terminated at My Tho due to technological limitations to deal with the railway bridges across Mekong River and the swampy areas of Mekong delta.
https://www.facebook.com/ItsAseanSkylines/posts/834492618721387
Back to top
View user's profile Send private message
Mongwin
1st Class Pass (Air)
1st Class Pass (Air)


Joined: 24/09/2007
Posts: 46281
Location: ทางรถไฟสายสุพรรณบุรี สายสงขลา

PostPosted: 18/06/2024 6:43 am    Post subject: Reply with quote

ร่องรอยแห่งการตรากตรำ: ตำนานมหากาพย์ของทางรถไฟมลายา
By ABBI KANTHASAMY
ASIA & OCEANIA
วันเสาร์ที่ 15 มิถุนายน 2024
เวลา 17:00 น. (MYT)

[ChatGPT-4o translated]

ส่วนหนึ่งของโฆษณาเก่าของทางรถไฟมลายา — ภาพ: Handout

คุณเจอชุดโฆษณาเก่า ๆ ซีดจางของทางรถไฟมลายาซุกอยู่ในมุมที่เต็มไปด้วยฝุ่นของร้านหนังสือข้างถนนในกัวลาลัมเปอร์ กราฟิกที่โดดเด่น, เสน่ห์ของการเดินทางไกล, คำสัญญาของจุดหมายที่แปลกใหม่ – ภาพที่จับใจยุคสมัยที่ล่วงไปเมื่อไอน้ำครองโลก, รางรถไฟเชื่อมต่อสถานที่ที่ไม่เคยเชื่อมต่อ, และโลกทั้งใบดูเหมือนจะเป็นเพียงการนั่งรถไฟไปเท่านั้น

แต่เบื้องหลังโฆษณาสวยงามเหล่านี้กลับมีเรื่องราวที่ยากลำบาก ไม่ใช่ของการเดินทางและการค้า แต่เป็นของเหงื่อ, การตรากตรำ, และชีวิตที่ทุ่มเทเพื่อวางรางเหล่านี้ที่กำหนดภูมิทัศน์เศรษฐกิจของมลายา

ลองจินตนาการถึงฉาก: ดวงอาทิตย์ร้อนแรงในเขตร้อน, เสียงจิ้งหรีดไม่หยุดหย่อน, อากาศหนาไปด้วยความชื้น และเสียงดังของค้อนพันเล่มที่ตีโลหะ ที่นี่, ในป่าลึกและตามเมืองที่กำลังเติบโตในต้นศตวรรษที่ 20 มลายา, แรงงานอินเดียคือชีวิตที่เติมเต็มการขยายตัวของทางรถไฟ พวกเขาห่างไกลจากการผจญภัยและโรแมนติกที่สัญญาไว้ในโปสเตอร์ท่องเที่ยว; พวกเขาคือคนที่ไม่ค่อยมีใครรู้จัก, คนที่ถูกมองข้าม, เสาหลักที่เศรษฐกิจอาณานิคมยืนอยู่

แรงงานอินเดีย, ที่ถูกดึงมาจากหมู่บ้านแห้งแล้งในทมิฬนาฑูและทุ่งเขียวขจีของเกรละ, ได้รับสัญญาว่าจะมีชีวิตที่ดีขึ้นแต่กลับได้พันธนาการ ชีวิตประจำวันของพวกเขาคือการตรากตรำ – การเคลียร์ป่าหนาทึบ, การวางรางรถไฟหนัก ๆ ทั้งหมดนี้อยู่ภายใต้สายตาของผู้คุมที่สนใจในเส้นตายและผลกำไร ไม่ใช่ชีวิตมนุษย์

ที่น่าเศร้าคือ ในระหว่างการก่อสร้างโครงการต่าง ๆ เช่น ทางรถไฟสายมรณะ (ทางรถไฟสยาม-พม่า) ในประเทศเพื่อนบ้านในช่วงการยึดครองของญี่ปุ่น, มีแรงงานประมาณ 45,000 คนที่เสียชีวิตภายใต้สภาพการบังคับใช้แรงงาน, โรคภัย และความเหนื่อยล้าจากงานที่หนักหน่วง

ในขณะเดียวกัน, ชุมชนชาวศรีลังกา, ที่ถูกนำเข้ามาเพื่อความชำนาญด้านงานธุรการ, พบว่าตนเองต้องนำทางในลำดับชั้นที่ซับซ้อนของการปกครองอาณานิคม พวกเขาทำงานที่สถานี, เก็บบันทึก, และทำให้รถไฟเดินทางตรงเวลา สถานที่เช่น ลิตเติล จาฟนา ในบริกฟิลด์, กัวลาลัมเปอร์ และถนนศรีลังกาในปีนัง กลายเป็นศูนย์กลางวัฒนธรรม, เป็นสถานที่ที่ชาวศรีลังกามีชีวิตชีวาภายใต้บรรยากาศของมลายา

และแล้วก็มีเรื่องราวของอาหาร – ร้านอาหารตามสถานีรถไฟ, ที่มักดำเนินการโดยภรรยาและครอบครัวของแรงงานเหล่านี้, กลายเป็นหม้อรวมวัฒนธรรม กลิ่นของข้าวมะขามใหม่ (tamarind rice), การสั่งอาหารแกงรสจัด – รสชาติที่เตือนถึงบ้านเกิด, ดินแดนห่างไกลที่ทิ้งไว้เบื้องหลังในการไล่ตามการเอาชีวิตรอด

นี่คือตัวจริงของเรื่องราวทางรถไฟมลายา ไม่ใช่เพียงเรื่องของความทะเยอทะยานทางเศรษฐกิจและการขยายตัวของอาณานิคม, แต่เป็นมหากาพย์แห่งความอดทนและการมีส่วนร่วม เรื่องราวที่ทุกแผ่นนอนที่วางและทุกแผ่นรางที่ติดตั้งเป็นการบอกเล่าถึงการตรากตรำของผู้ที่ถึงแม้จะมีอุปสรรคก็ยังสร้างรากฐานของมาเลเซียยุคใหม่

ในที่สุด, สิ่งที่เหลืออยู่คือมรดก – สลักอยู่ไม่เพียงแต่ในรางเหล็กที่ข้ามคาบสมุทรแต่ในจิตวิญญาณที่ยั่งยืนของผู้ที่สร้างมันขึ้นมา มรดกที่ท้าทายให้เรามองข้ามความโรแมนติกของโปสเตอร์ท่องเที่ยวเก่า ๆ, ไปสู่เรื่องจริงที่มันซ่อนเอาไว้

นี่คือนิยายที่ต้องการความทรงจำและความเคารพ, เพราะมันถูกสร้างขึ้นไม่ใช่เพียงบนความปรารถนาของอาณาจักร, แต่บนหลังของผู้ที่ทำให้มันเป็นไปได้จริงๆ

https://www.thestar.com.my/lifestyle/travel/2024/06/15/tracks-of-toil-the-epic-tale-of-the-malayan-railway
Back to top
View user's profile Send private message Visit poster's website
Display posts from previous:   
Reply to topic    Rotfaithai.Com Forum Index -> สาระความรู้วิชาการรถไฟและประวัติศาสตร์รถไฟไทย All times are GMT + 7 Hours
Goto page Previous  1, 2, 3 ... 73, 74, 75
Page 75 of 75

 

Share |

Jump to:  
You cannot post new topics in this forum
You cannot reply to topics in this forum
You cannot edit your posts in this forum
You cannot delete your posts in this forum
You cannot vote in polls in this forum

Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group


Forums ©