ข่าวรถไฟแลนด์บริดจ์สงขลา-สตูล

[dueramae]

สวัสดครับพี่น้อง ช่วงนี้งานเยอะมาก ถึงมากที่สุด(แฮะ แฮะ รับหลายจ็อบ) ก็เลยไม่ค่อยมีเวลามาร่วมแลกเปลี่ยนความเห็นกันครับ
วันนี้มีโอกาสดี เลยเอาข่าวมาฝากครับ
ผมเขียนเอง เอาลงหนังสือพิมพ์ทางไทที่หาดใหญ่แล้วครับ พูดถึงท่าเรือปากบารา กับท่าเรือนาเกลือด้วย

ผมเขียนหลายกรอบ เลยเอามายำเป็นชิ้นเดียว ข้อมูลล้วนๆ อ่านแล้วตาลาย ก็ขออภัยด้วยน่ะขอรับ เริ่มจากภาพนี้ก่อน

เป็นภาพแสดงแนวก่อสร้างทางด่วนพิเศษระหว่างเมือง หรือ มอเตอร์เวย์สายหาดใหญ่ – สะเดา (เส้นประ)

ภาพจากเอกสารโครงการศึกษาความเป็นไปได้ในการจัดตั้งเขตเศรษฐกิจพิเศษชายแดน บริเวณอำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา ประเทศไทย – เมืองบูกิตกายูฮิตัม รัฐเกดะห์ ประเทศมาเลเซีย ระยะที่ 2

[dueramae]

ส่วน เนื้อหา ก็ตามนี้เลยครับ

......

ผุดถนนหมื่นล้านภาคใต้
ADBชี้อนาคตสามเหลี่ยมเศรษฐกิจ

ADBชี้อนาคตสามเหลี่ยมเศรษฐกิจ ทบทวนโรดแมป IMT – GT กลั่นเหลือ 10 โครงการเร่งด่วน รวมมูลค่า 5 พันล้านเหรียญสหรัฐ 2 เมกะโปรเจกส์ในไทยติดโผ มอเตอร์เวย์หาดใหญ่ – ชายแดนมาเลเซียราคาหมื่นล้าน รับเขตเศรษฐกิจพิเศษสะเดามหานคร ท่าเรือน้ำลึกปากบาราหลุด รอผู้นำ 3 ประเทศเห็นชอบในคราวประชุมสุดยอดผู้นำอาเซียนที่เวียดนาม


เมื่อเอ่ยถึง IMT - GT หลายคนคงจะรู้ว่าคือ สามเหลี่ยมเศรษฐกิจ อินโดนีเซีย – มาเลเซีย – ไทย แต่ก็คงไม่เคยเห็นว่า IMT - GT ทำอะไรบ้าง แต่นับจากนี้ เชื่อว่าคนไทยโดยเฉพาะคนภาคใต้จะเข้าใจมากขึ้น

ด้วยเพราะจะมีโครงการอันเป็นรูปธรรมตำตาเกิดขึ้นในอีกไม่นาน นั่นคือ โทลเวย์หาดใหญ่ – สะเดา มูลค่าเกือบหมื่นล้านบาท

โทลเวย์ หรือทางด่วนหาดใหญ่ – สะเดา เป็น 1 ใน 10 โครงการเร่งด่วนเพื่อเสริมสร้างความเชื่อมโยงในอนุภูมิภาค (Priority Connectivity Projects: PCPs) ที่ ADB หรือธนาคารเพื่อการพัฒนาแห่งเอเชีย พร้อมให้การสนับสนุนเงินกู้ดอกเบี้ยต่ำให้กับประเทศเจ้าของโครงการ ภายใต้กรอบความร่วมมือการพัฒนาเศรษฐกิจสามฝ่าย อินโดนีเซีย มาเลเซีย ไทย หรือ Indonesia - Malaysia - Thailand Growth Triangle: IMT-GT

ความเคลื่อนไหวสำคัญของ IMT-GT ที่ทำให้มองเห็นการพัฒนาที่เป็นรูปธรรมมากขึ้นครั้งนี้ อยู่ที่การประชุมระดับรัฐมนตรีและเจ้าหน้าที่อาวุโส ครั้งที่ 17 และระดับมุขมนตรีและผู้ว่าราชการจังหวัด ครั้งที่ 7 แผนงาน IMT-GT ระหว่างวันที่ 3 - 5 สิงหาคม 2553 ที่ผ่านมา ที่โรงแรมมาริไทม์ ปาร์ค แอนด์ สปา รีสอร์ท อำเภอเมือง จังหวัดกระบี่

เมื่อ ADB หรือ ธนาคารเพื่อการพัฒนาแห่งเอเชีย ได้นำเสนอผลการทบทวนกลางทางของแผนที่นำทาง หรือ โรดแมป IMT-GT ปี 2007 – 2011 เพื่อให้ที่ประชุมพิจารณา โดยผลการประชุมครั้งนี้จะนำเสนอต่อที่ประชุมสุดยอดผู้นำ IMT-GT ครั้งที่ 5 ที่สาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนามปลายปีนี้

จาก 37 โครงการ กลั่นลงมาเป็น 12 แผนงาน จนในที่สุดก็เหลือ 10 โครงการ

ในจำนวน 10 โครงการดังกล่าว แบ่งเป็นโครงการในประเทศไทย 2 โครงการ ได้แก่ โครงการก่อสร้างทางด่วนพิเศษระหว่างเมือง หรือ มอเตอร์เวย์หรือโทลเวย์หาดใหญ่ – สะเดา จังหวัดสงขลา โดยมีวงเงินที่ ADB พร้อมสนับสนุนสูงถึง 300 ล้านเหรียญสหรัฐอเมริกา หรือประมาณ 9,000 ล้านบาท

ขณะที่นายสาทิตย์ วงศ์หนองเตย รัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี ในฐานะหัวหน้าคณะฝ่ายไทยในการประชุมระดับรัฐมนตรี IMT – GT กล่าวว่า โทลเวย์สายสะเดามายังหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา เป็นโครงการที่พูดกันมานานแล้ว และเป็นความต้องการร่วมกันของทั้งสามประเทศ คือ ไทย มาเลเซียและอินโดนีเซีย จึงถูกนำมาบรรจุไว้ในโครงการที่มีความเป็นไปได้สูง ซึ่งได้รับความเห็นชอบจากทุกฝ่ายแล้ว

พร้อมกับย้ำว่า ความเป็นไปได้ของโครงการนี้ก็คือ จะเป็นการจัดงบประมาณของฝั่งไทยเอง ขณะนี้กรมทางหลวงอยู่ในระหว่างทบทวนเรื่องการศึกษาออกแบบ คิดว่าทุกอย่างจะชัดเจนและตั้งงบประมาณสนับสนุนก้อนแรกได้ภายในปีงบประมาณ 2555

“โทลเวย์เส้นนี้ มีความยาวเกือบร้อยกิโลเมตร ใช้เงินประมาณ 300 ล้านดอลลาร์สหรัฐ หรือประมาณ 9 พันกว่าล้านบาท น่าจะเป็นโทลเวย์ที่แพงที่สุดในประเทศไทย” นายสาทิตย์ กล่าว

ไม่เพียงแต่โทลเวย์หาดใหญ่ – สะเดาเท่านั้น ที่จะเปลี่ยนโฉมหน้าทางด้านการพัฒนาของพื้นที่ตามแนวเส้นทางนี้ไป แต่ยังเรื่องการตั้งเขตเศรษฐกิจพิเศษชายแดนสะเดาด้วย

เขตเศรษฐกิจพิเศษนี้ จะใช้รูปแบบเดียวกับเขตเศรษฐกิจพิเศษแม่สอด จังหวัดตาก – เมืองเมียวดี ประเทศพม่า ปัจจุบันมีการร่างพระราชบัญญัติเขตเศรษฐกิจพิเศษแม่สอดออกมาแล้ว กำลังรอนำเข้าพิจารณาในที่ประชุมสภาผู้แทนราษฎรอยู่

เนื่องจากก่อนหน้านี้ เมื่อปลายปี 2552 สำนักงานพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติหรือสภาพัฒน์ ร่วมกับสำนักงานวางแผนพัฒนาเศรษฐกิจของมาเลเซีย จัดทำโครงการศึกษาความเป็นไปได้ในการจัดตั้งเขตเศรษฐกิจพิเศษชายแดน บริเวณอำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา ประเทศไทย – เมืองบูกิตกายูฮิตัม รัฐเกดะห์ ประเทศมาเลเซีย ระยะที่ 2

โครงการศึกษาดังกล่าว สภาพัฒน์ ได้ว่าจ้างบริษัท โซซิโอ – เอคโคโนมิค คอนซัลแตนส์ จำกัดเป็นที่ปรึกษา ซึ่งที่ผ่านมาพบว่า มีพื้นที่ที่มีศักยภาพในการจัดตั้งเขตเศรษฐกิจพิเศษชายแดน 6 แห่ง โดยชี้ว่าพื้นที่ที่เหมาะสมที่สุด คือ พื้นที่ชายแดนไทย – มาเลเซีย บ้านทับโกบ ตำบลสำนักขาม อำเภอสะเดา เนื้อที่ 990 ไร่

โดยเขตเศรษฐกิจพิเศษดังกล่าวจะประกอบด้วยพื้นที่อุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้องกับยางพารา อุตสาหกรรมอาหารทะเลแช่แข็งและแปรรูป อุตสาหกรรมต้นน้ำของอุตสาหกรรมยานยนต์ สถานศึกษา ศูนย์ฝึกอบรมฝีมือแรงงาน สถานีขนส่งสินค้า คลังสินค้า หรือ Inland Container Depot (ICD) ธุรกิจการให้บริการทางการเงิน และอุตสาหกรรมอาหารและบริการฮาลาล

ที่สำคัญพื้นที่ทับโกบ ตั้งอยู่ใกล้แนวมอเตอร์เวย์หาดใหญ่ – สะเดา ตามที่กรมทางหลวง กระทรวงคมนาคม ได้ศึกษาไว้ตั้งแต่ปี 2548

ส่วนเขตเศรษฐกิจพิเศษชายแดนฝั่งเมืองบูกิตกายูฮิตัม ทางมาเลเซียได้กำหนดให้เป็นพื้นที่อุตสาหกรรมหลักทางด้านยานยนต์และชิ้นส่วนยานยนต์ ซึ่งคาดว่าจะใช้เงินลงทุน 2 แสนล้านบาท ปัจจุบันได้พัฒนาไปไกลกว่าของไทยแล้ว

ขณะเดียวกัน ADB ได้บรรจุโครงการพัฒนาระบบศุลกากร หรือ ICQs มูลค่า 120 ล้านเหรียญสหรัฐอเมริกาไว้ใน 10 โครงการดังกล่าวด้วย

อีกโครงการหนึ่งที่ฝ่ายไทยกำลังเร่งพัฒนาอยู่ คือ การก่อสร้างด่านศุลกากรสะเดาแห่งใหม่ มูลค่า 1,000 ล้านบาท เนื่องจากด่านชายแดนไทย – มาเลเซีย ที่บ้านจังโหลน อำเภอสะเดา จังหวัดสงขลาปัจจุบันมีความแออัดมาก

แม้การก่อสร้างด่านสะเดาแห่งใหม่นี้ คณะรัฐมนตรีมีมติเห็นชอบมาตั้งแต่เดือนธันวาคม ปี 2545 แล้ว แต่โครงการมีความล่าช้ามาก เนื่องจากติดปัญหาเรื่องค่าชดเชย เพราะที่ตั้งด่านศุลกากรแห่งใหม่อยู่ในเขตป่าสงวนแห่งชาติ ป่าคลองล่าปัง ตำบลสำนักขาม อำเภอสะเด เนื้อที่ประมาณ 765 ไร่ ถูกชาวบ้านบุกรุกแผ้วถางทำสวนยางพาราและไม้ผลจำนวนมาก

เฉพาะงบประมาณลงทุนก่อสร้างโทลเวย์กับด่านศุลกากรกรสะเดาแห่งใหม่มีสูงกว่า 10,000 ล้าน บาท ยังไม่รวมเขตเศรษฐกิจพิเศษชายแดนอีกที่จะทำให้เกิดการลงทุนอีกมหาศาล แต่การทุ่มงบประมาณจำนวนนี้น่าจะคุ้มค่ามาก หากเทียบกับมูลค่าการค้าชายแดนในอำเภอสะเดาที่สูงถึง 400,000 ล้านบาทต่อปี และมีแนวโน้มสูงขึ้นได้อีก

ส่วนอีก 1 ใน 10 โครงการที่อยู่ในประเทศไทย คือ โครงการพัฒนาท่าเรือในภาคใต้ของไทย ได้แก่ ท่าเรือภูเก็ตและท่าเรือบ้านนาเกลือ จังหวัดตรัง วงเงิน 28 ล้านเหรียญสหรัฐอเมริกา หรือประมาณ 900 ล้านบาท

ส่วนท่าเรือน้ำลึกปากบารา จังหวัดสตูลกับท่าเรือน้ำลึกสงขลาแห่งที่ 2 ที่มีหลายฝ่ายออกมาผลักดันอยู่ในขณะนี้ ถูกตัดออกจากโครงการของ ADB ไปแล้ว

นายบุญช่วย จังศิริวัฒนธำรง ประธานสภาธุรกิจชายแดนใต้ในฐานะตัวแทนภาคเอกชนไทย ภายใต้แผนงาน IMT – GT กล่าวว่า สภาธุรกิจชายแดนใต้เสนอให้โครงการก่อสร้างท่าเรือน้ำลึกปากบารา จังหวัดสตูล เข้าไปอยู่ในโครงการเร่งด่วนเพื่อเสริมสร้างความเชื่อมโยงในอนุภูมิภาค (Priority Connectivity Projects: PCPs) ของ ADB ด้วย แต่ ADB ก็ตัดออก

ขณะที่นายปรเมธี วิมลศิริ รองเลขาธิการสำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ในฐานะหัวหน้าคณะเจ้าหน้าที่อาวุโส IMT – GT ฝ่ายไทย กล่าวว่า เหตุที่ ADB ตัดโครงการก่อสร้างท่าเรือน้ำลึกปากบารา เพราะเป็นโครงการที่มีความไม่แน่นอนสูง ยังมีการต่อต้านจากชาวบ้านอยู่

ส่วนโครงการอื่นๆ ในจำนวน 10 โครงการ ที่เหลือเป็นของมาเลเซีย 2 โครงการ และของอินโดนีเซียอีก 6 โครงการ ส่วนใหญ่เป็นโครงการเกี่ยวกับการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน รวมเงินมูลค่าทั้ง 10 โครงการเป็นเงิน 5.19 พันล้านเหรียญสหรัฐอเมริกา หรือประมาณ 1.8 แสนล้านบาท

เมื่อโทลเวย์หาดใหญ่ – สะเดา เกิดขึ้นมาแล้ว เชื่อว่าจะพลิกโฉมหน้าการพัฒนาในภูมิภาค IMT – GT ไปอีกระดับหนึ่ง จากนั้นเมกะโปรเจกส์อื่นๆ ก็อาจผุดขึ้นมาตามๆกัน

..............................................
ล้อมกรอบ 1
(เดิมเป็นตาราง ผมทำไม่เป็น เลยจัดมาอย่างนี้ หวังว่าดูออกน่ะครับ)

10 โครงการเร่งด่วนโรดแมปADB

ชื่อโครงการ วงเงินงบประมาณ
(ล้านเหรียญสหรัฐอเมริกา)
อินโดนีเซีย
โครงการพัฒนาท่าเรือสุมาตรา
ประกอบด้วยท่าเรืออูลีหลิว ท่าเรือมาลาฮายาตี
ท่าเรือเบลาวัน และท่าเรือกัวลาอีนก 57.4

โครงการเชื่อมการคมนาคมขนส่งที่หลากหลาย
ตามเส้นทางเศรษฐกิจมะละกา(มาเลเซีย) – ดูไม(อินโดนีเซีย)
ประกอบด้วย ท่าเรือดูไม และถนนสายปือกันบารู – ดูไม 875.2

โครงการทางด่วนสุมาตรา
ประกอบด้วย ทางด่วนปาเล็มบังและอินดารลายา
ทางด่วนสายปาเล็มบัง – บือตง 493.0

โครงการเชื่อมโยงพลังงาน
ระหว่างมะละกา(มาเลเซีย) – ปือกันบารู(อินโดนีเซีย) 300.0
โครงการทางด่วนบันดาร์ลัมปุง – บาเกาเฮนี
(ทางด่วนตะวันตกเชื่อมต่อกับเกาะชวา) 820.0

โครงการพัฒนาทางด่วนบันดา อาเจะห์ – กัวลา ซิมปัง 2,000.0
รวม 4,545.6

มาเลเซีย
โครงการเชื่อมโยงพลังงานระหว่าง
มะละกา(มาเลเซีย) – ปือกันบารู(อินโดนีเซีย) 200.0
โครงการพัฒนาระบบศุลกากร หรือ ICQs
ที่ด่านบูเก็ตกายูฮิตัม ฝั่งตรงข้ามกับด่านสะเดา จังหวัดสงขลา 120.0
รวม 320

ไทย
การพัฒนาท่าเรือในภาคใต้
ประกอบด้วย ท่าเรือภูเก็ต กับท่าเรือบ้านนาเกลือ จังหวัดตรัง 28.0

ทางด่วนระหว่างเมืองหาดใหญ่ – สะเดา 300.0
รวม 328.0

รวมทั้งสิ้น 5,193.6

...................................................
ล้อมกรอบ 2

มอเตอร์เวย์หาดใหญ่ – สะเดา

โครงการศึกษาเรื่องการก่อสร้างทางหลวงพิเศษระหว่างเมือง หรือ มอเตอร์เวย์เส้นทางหาดใหญ่-ด่านสะเดาระยะทางประมาณ 47.2 กิโลเมตร เกิดขึ้นครั้งแรกเมื่อปี 2543 โดยกรมทางหลวง กระทรวงคมนาคม เป็นผู้ดำเนินการ แต่มีผลการศึกษาออกมาจริงๆ ในปี 2548 โดยมีวงเงินลงทุนตามผลการศึกษาขณะนั้น มูลค่าประมาณ 10,055 ล้านบาท

นายชูศักดิ์ เสวี ผู้อำนวยการสำนักแผนงานกรมทางหลวง(ทล.) เหตุที่มอเตอร์เวย์หาดใหญ่ – ด่านสะเดา สายนี้ยังไม่ได้ก่อสร้าง เนื่องจากผลการศึกษาขณะนั้น ระบุว่า ยังไม่มีความคุ้มค่าทางเศรษฐกิจจึงไม่เร่งผลักดันโครงการ แต่ผลการศึกษาระบุว่า จะเริ่มเห็นผลได้ในปี 2558

“แม้ผลการศึกษาดังกล่าว ระบุว่าจะเห็นผลในอีก 5 ปีข้างหน้า แต่ขณะนี้ได้เริ่มมีการศึกษาผลกระทบสิ่งแวดล้อม (EIA) โครงการก่อสร้างมอเตอร์เวย์เส้นทางหาดใหญ่ - ด่านสะเดาแล้ว เพียงแต่ต้องมาวิเคราะห์งบประมาณในส่วนต่างๆ ใหม่อีกครั้งเท่านั้น โดยเฉพาะการเปิดสัมปทานภายใต้งบประมาณการลงทุนระยะเวลา 30 ปี” นายชูศักดิ์ กล่าว

ปัจจุบันสำนักนโยบายและแผนการขนส่งและจราจร (สนข.) ได้รื้อแผนโครงการก่อสร้างมอเตอร์เวย์หาดใหญ่ – ด่านสะเดาขึ้นมาอีกครั้ง แต่ปรับระยะทางเป็น 55 กิโลเมตร เพื่อรองรับการจราจรที่แออัดในถนนกาญจนวนิช ซึ่งเป็นถนนสายหลักสายเดียวจากหาดใหญ่ไปยังด่านสะเดา

แม้ สนข.ได้ปรับเปลี่ยนเส้นทางจากเดิมไปบ้าง เพื่อให้เหมาะสมกับสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไป แต่เส้นทางใหม่ก็ยังผ่านบริเวณนิคมอุตสาหกรรมภาคใต้ หรือนิคมฉลุง อำเภอหาดใหญ่ เชื่อมกับเส้นทางเดิม โดยมีการเสนอให้สร้างอุโมงค์ลอดทางแยกสำคัญๆ

ขณะเดียวกันต้องสอดคล้องกับการก่อสร้างด่านศุลกากรสะเดาแห่งใหม่ด้วย เนื่องจากด่านพรมแดนไทย – มาเลเซียที่บ้านด่านนอกปัจจุบัน ก็มีความแออัดเช่นกัน

ส่วนข้อมูลโครงการเดิม ระบุว่า การก่อสร้างมอเตอร์เวย์สายนี้จะลดจุดตัดสำคัญ 3 จุด ในอำเภอหาดใหญ่ ตำบลปาดังเบซาร์ อำเภอสะเดา และที่ด่านสะเดา เพื่อให้รถใช้ความเร็วได้สม่ำเสมอ เหมาะสำหรับการขนส่งสินค้าระหว่างประเทศไทยและมาเลเซียผ่านด่านสะเดา

สำหรับจุดเริ่มต้นโครงการอยู่ที่อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา อยู่ใกล้กับ ไปสิ้นสุดที่ด่านสะเดาติดกับชายแดนประเทศมาเลเซียระยะทางประมาณ 47.2 กิโลเมตร มีทั้งส่วนที่เป็นถนนระดับพื้นและทางยกระดับ เขตทางกว้าง 70 เมตร ทิศทางไป-กลับฝั่งละ 2 ช่องจราจร

โดยมีแนวเส้นทางเชื่อมกับถนนเพชรเกษม ตำบลฉุลง อำเภอหาดใหญ่ ใกล้ๆ กับที่ตั้งนิคมอุตสาหกรรมภาคใต้ หรือ นิคมฉลุง ผ่านพื้นที่ใกล้กับสนามบินนานาชาติหาดใหญ่ เข้าไปในเขตอำเภอคลองหอยโข่ง แล้วเชื่อมต่อกับถนนกาญจวนิชก่อนถึงด่านสะเดา แต่อาจมีการเปลี่ยนแนวในบริเวณนี้ เพื่อรองรับด่านศุลกากรสะเดาแห่งใหม่

ตลอดเส้นจะมีการติดตั้งรั้วกั้นระหว่างทางหลวงพิเศษและทางบริการชุมชนอื่นๆ จะมีการจัดส่วนไว้รองรับบริการ(Service Track) จะมีทางเข้า – ออก บริเวณที่ผ่านพื้นที่ชุมชนและพื้นที่สีเขียวจะต้องมีการเวนคืนบางส่วน

สำหรับวงเงินลงทุนเดิม 10,055 ล้านบาทนั้น แบ่งออกเป็นค่าเวนคืนที่ดินและสิ่งปลูกสร้าง 641 ล้านบาท ค่าออกแบบรายละเอียด 120 ล้านบาท ค่าควบคุมงานก่อสร้าง 120 ล้านบาท ค่าก่อสร้าง 6,875 ล้านบาท ค่าบริหารจัดการโครงการ 1,456 ล้านบาท ค่าบำรุงรักษาประจำปี(รวม 26 ปี) 312 ล้านบาท ค่าบำรุงรักษาตามกำหนดเวลา (ทุกๆ 7 ปี) 531 ล้านบาท

ระยะเวลาตั้งแต่การออกแบบจนก่อสร้างแล้วเสร็จใช้เวลา 4 ปี และเปิดใช้เส้นทางอีก26 ปี รวมเป็น 30 ปี

[Mongwin]

ขอบคุณมากครับคุณดือราแม ที่นำข่าวมาฝากเหมือนเช่นเคย
น่าเสียดายที่ไม่มีรถไฟเข้ามาเกี่ยวข้องเลยในข่าวครั้้งนี้นะครับ

พูดถึงโครงการสร้างท่าเรือที่บ้านนาเกลือ งานนี้เห็นทีจะสร้างทางรถไฟเข้าไปถึงท่าเรือได้ลำบากมาก (ถ้าจะสร้างกันจริง ๆ) โดยเฉพาะการต่อรางจากสถานีกันตังออกไป
เพราะติดปากแม่น้ำแล้ว และเต็มไปด้วยที่ลุ่ม ป่าชายเลน

ก็คงเป็นโครงการท่าเรืออีกแห่ง ที่ไม่มีขนส่งระบบรางเข้ามาเกี่ยวข้องครับ

[Wisarut]

^^^
คงเพราะ การขนตู้คอนเทนเนอร์ยังไม่มากพอที่จะต่อรางเข้าท่าเรือ กันตังใหม่ที่บ้านนาเกลือ
ที่ต้องรุกเข้าป่าชายเลนนี่ครับเลยใช้การทำ Container Yard ที่กันตังแทน เพื่อรับตู้คอนเทนเนอร์จากทั้ง 2 ท่าไปก่อน

[kikoo]

[Wisarut]

^^^
นั่นมันเรื่องเกี่ยวกับนโยบายของการท่าเรือ ไม่เห็นจะเกี่ยวกับกรณีท่าเรือกันตังที่เทศบาลเมืองกันตังเป็นเจ้าของเลย

[Wisarut]

อิตาเลียนไทยฮุบ เมกะ 'ทวาย' 4 แสนล้าน
โดย : ประกายดาว แบ่งสันเทียะ
กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 14 กันยายน 2553 01:00

อภิมหาโปรเจคในการสร้างประตูการค้า (Gate Way) แห่งใหม่ของโลกบนอ่าวทวาย ประเทศพม่า ด้วยการสร้างนิคมอุตสาหกรรมและท่าเรือน้ำลึก (Deep Sea Port) แห่งใหม่ในมหาสมุทรอินเดีย แม้หลายคนจะมองว่าเป็น "ฝันกลางวัน" ที่ยากจะเกิดขึ้นได้ในพ.ศ.นี้

ทว่าโปรเจคนี้กลับ "ส่อเค้า" เป็นไปได้ เมื่อรัฐบาลพม่าชุดนี้ "เปิดไฟเขียว" โครงการบนพื้นที่ 4 แสนไร่ (250 ตร.กม.) ซึ่งจะทำให้เกิดมูลค่าการก่อสร้างสาธารณูปโภคไม่ต่ำกว่า 4 แสนล้านบาท หรือ 13,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ทำให้สร้างมูลค่าเพิ่มทางเศรษฐกิจไม่ต่ำกว่า 3 ล้านล้านบาท

รัฐบาลไทยเองก็ออกแรงผลักดันโปรเจคนี้เต็มสูบ เห็นได้จากการประชุมสุดยอดผู้นำอาเซียน (ASEAN Summit) ที่จัดขึ้นที่หัวหินเมื่อเดือนตุลาคม 2552 นายกรัฐมนตรีไทย นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ได้ลงนามกับพล.อ.เต็ง เซ่ง นายกรัฐมนตรีพม่า เพื่อร่วมผลักดันโครงการนี้ในระดับยุทธศาสตร์ประเทศ

ขณะที่รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงพาณิชย์ อลงกรณ์ พลบุตร ก็ได้ไปเยือนพม่าพร้อมกับคณะนักธุรกิจ หน่วยงานราชการเป็นรอบที่ 3 เพื่อสำรวจพื้นที่และพบปะกับรัฐมนตรีพม่า

จึงเป็นการสานต่อจากสิ่งที่รัฐบาลของทั้งสองประเทศเคยลงนามกันไว้ โดยเฉพาะการกล่อมให้รัฐบาลพม่า "ใจอ่อน" ประกาศให้พื้นที่บริเวณอ่าวทวายเป็น "เขตเศรษฐกิจพิเศษ" เพื่อใช้กฎหมายพิเศษในการกำหนดเงื่อนไขและสิทธิประโยชน์ เพื่อดึงดูดการลงทุนในพื้นที่ดังกล่าว

"ก่อน" ที่พม่าจะมีการเลือกตั้งเป็นครั้งแรกในรอบ 20 ปี ในวันที่ 7 พ.ย.2553

เพราะไม่มีใครรู้ว่า จะเกิดอะไรขึ้น! ภายหลังการเลือกตั้งครั้งประวัติศาสตร์ของพม่า

ลองประเมินสถานการณ์ หากผู้รับเหมาไทยสามารถหยิบชิ้นปลามันโปรเจคยักษ์นี้ได้สำเร็จ นอกจากประโยชน์จะเกิดขึ้นกับบริษัทที่ว่านี้แล้ว ในแง่ของประเทศไทยจะได้รับประโยชน์ไปเต็มๆ ในการเข้าใช้พื้นที่เพื่อรองรับการขยายตัวของอุตสาหกรรมหนักในอนาคต

ความหวังของรัฐบาลชุดนี้ ต้องการผลักดันให้ทวายเป็นเหมือน "ปานามา แลนด์บริดจ์" ที่เชื่อมมหาสมุทรแปซิฟิกกับมหาสมุทรแอตแลนติก และทวายจะทำหน้าที่เป็นแลนด์บริดจ์เชื่อมทวายไปยังท่าเรือแหลมฉบัง ตามยุทธศาสตร์การค้าและการลงทุนเชื่อมโยงประเทศเพื่อนบ้าน

เพื่อให้ไทยเป็นศูนย์กลาง (Hub) โลจิสติกส์ในภูมิภาคเอเชีย

อ่าวทวายนั้นมีชัยภูมิที่ดี เพราะเป็นเส้นทางการค้าเชื่อมระหว่างสินค้าที่จะผ่านจากตะวันตกสู่ตะวันออก (East-West Economic Corridor, EWEC) โดยที่เรือบรรทุกสินค้าดังกล่าวไม่ต้องอ้อมช่องแคบมะละกา ซึ่งเป็นช่องทางติดต่อระหว่างมหาสมุทรแปซิฟิคกับมหาสมุทรอินเดีย

นอกจากนี้ ยังรองรับสินค้าที่จะผ่านมาจากจีนตอนใต้ไปสู่ตะวันออกกลาง แอฟริกา และยุโรปได้ นี่คือโอกาสทางเศรษฐกิจสำหรับนักลงทุนไทย เมื่อเทียบกับนักลงทุนพม่าที่ยังเพิ่งเตาะแตะ

บริษัทอิตาเลียนไทย ดีเวล๊อปเมนต์ หรือ ITD ถือเป็นบริษัทไทยรายแรกๆ ที่มองเห็นโอกาสของโครงการยักษ์แห่งนี้ โดยเมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา (ปี2551) อิตาเลียนไทยได้ลงนามบันทึกความเข้าใจเบื้องต้น (เอ็มโอยู) กับหน่วยงานของรัฐบาลพม่าเพื่อให้อิตาเลียนไทยเข้าไปศึกษา-สำรวจรูปแบบและศักยภาพของโครงการดังกล่าว เพื่อนำไปสู่การจัดกรอบการลงนามร่วมกัน (Framework Agreement)

ถ้าไม่มีอะไรผิดแผน "วงใน" ยืนยันว่า จะมีการลงนามใน Framework Agreement อย่างเป็นทางการระหว่างบริษัทอิตาเลียนไทยกับ Myanmar Port Authority (การท่าเรือพม่า) ปลายเดือนกันยายนนี้ เพื่อเปิดทางให้บริษัทอิตาเลียนไทยเข้าพัฒนาพื้นที่ก่อสร้างสาธารณูปโภคโครงการนี้บนพื้นที่ 4 แสนไร่ (เพียงรายเดียว) ประกอบด้วย ท่าเรือน้ำลึกจำนวน 2 ท่า และนิคมอุตสาหกรรม

ดังนั้น หากมีการลงนามเกิดขึ้นจริง ก็จะเป็น "ประวัติศาสตร์" หน้าสำคัญของอิตาเลียนไทยในฐานะผู้พัฒนาโครงการ (Developer) ที่สามารถคว้าโครงการมูลค่าสูงถึง 4 แสนล้านบาทมาไว้ในมือ

ถือเป็นมูลค่าโครงการที่ "มากที่สุด" นับตั้งแต่เริ่มก่อตั้งบริษัทเมื่อปี 2501 หรือ 52 ปีที่ผ่านมา ซึ่งเริ่มต้นจากทุนจดทะเบียนเพียง 2 ล้านบาท

Framework Agreement นี่เอง ที่บอสใหญ่อิตาเลียนไทยอย่างเปรมชัย กรรณสูต ต้องการเป็นอย่างยิ่ง เพื่อนำไปใช้สร้างความเชื่อมั่นกับสถาบันการเงินให้ปล่อยวงเงินกู้ระยะยาว รวมถึงเหล่าพันธมิตรทั้งในและต่างประเทศ ที่จะ "รับช่วง" งานก่อสร้างสาธารณูปโภคต่อจากอิตาเลียนไทย หลังจากที่เปรมชัยรอคอยโปรเจคนี้มาอย่างเสืออดทน

โปรเจคนี้ยังเป็นความฝันอันยิ่งใหญ่ของชัยยุทธ กรรณสูต ผู้พ่อและผู้ก่อตั้งอิตาเลียนไทย

โดยอิตาเลียนไทยได้เข้าไปทำธุรกิจในพม่ามากว่า 10 ปี มีทั้งธุรกิจเหมืองแร่ดีบุก เหมืองแร่เหล็ก รวมถึงโรงไฟฟ้า ทำให้มีคอนเนคชั่นกับทางรัฐบาลพม่าพอตัว เป็นเหตุผลให้รัฐบาลพม่าเกิดความไว้เนื้อเชื่อใจ

ศิรพัชร ตฤณวุฒิพงษ์ ผู้ประสานงานโครงการต่างประเทศของอิตาเลียนไทยบอกว่า ภายหลังอิตาเลียนไทยลงนามกับ Myanmar Port Authority ตามเงื่อนไขจะต้องเข้าไปก่อสร้างสาธารณูปโภค 3 ระยะ ภายในเวลา 10 ปี ประกอบด้วย

ระยะแรก (ปีที่ 1-5) จะเป็นการก่อสร้างท่าเรือ 1 ท่า และก่อสร้างถนน 4 เลน (Road Link) เชื่อมจากทวายมายังด่านพุน้ำร้อน จ.กาญจนบุรี ระยะทาง 160 กม.

ระยะที่ 2 (ปีที่ 6-10) จะต้องขยายจากถนนเส้นเดิม 4 เลน เป็น 8 เลน พร้อมกับการสร้างท่าเรือเพิ่มอีก 1 ท่า

ขณะที่ระยะที่ 3 จะเป็นเรื่องการเก็บงานในระยะแรกและระยะที่สองให้สมบูรณ์แบบ

โดยในโครงการจะมีนิคมอุตสาหกรรมเพื่อรองรับการลงทุนอุตสาหกรรมต้นน้ำและปลายน้ำพร้อมกับที่พักอาศัยของพนักงาน ตลอดจนการให้บริการด้านเอกสารแบบเบ็ดเสร็จ (One Stop Service) สำหรับผู้ขอลงทะเบียน ขอใบอนุญาต รวมถึงการผ่านแดน

ศิรพัชรเล่าว่า ขณะนี้อิตาเลียนไทยได้เข้าไปตั้งสำนักงานชั่วคราวและวางผังโครงการเพื่อกำหนดโซนนิคมอุตสาหกรรมและถนนชัดเจนเกือบ 100 เปอร์เซ็นต์แล้ว โดยได้รับการอำนวยสะดวกเป็นอย่างดีจากรัฐบาลพม่าที่ต้องการเห็นโครงการนี้เกิดขึ้นในเร็ววัน

วงในวงการรับเหมายังบอกว่า หลังจากการลงนาม Framework Agreement แล้ว ตามกำหนดการภายในปลายปี 2553 (ก่อนการเลือกตั้งของพม่า) อิตาเลียนไทยจะต้องลงนามกับหน่วยงานของรัฐบาลพม่า เพื่อประกาศให้พื้นที่อ่าวทวายเป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษ ซึ่งจะเป็น "ขั้นกว่า" ของความสำเร็จ

เพราะนั่นหมายถึง การที่อิตาเลียนไทย สามารถคว้าสัญญาสัมปทานในพื้นที่ดังกล่าวมาไว้ในครอบครอง ภายใต้ระยะเวลาที่เคยพูดคุยไว้ที่ 70 ปี

เมื่อถึงเวลานั้น ย่อมจะมีภาษีที่ดีพอในการเจรจากับบรรดานักลงทุนไทย-เทศ เพื่อดึงดูดการลงทุนเข้ามาในพื้นที่แห่งนี้ "มากขึ้น"

ทั้งนี้สัญญาที่จะลงนามกับรัฐบาลพม่าจะเป็นลักษณะ Private Agreement ไม่ได้ลงนามกับรัฐบาลไทย แต่อิตาเลียนไทยก็ไม่ต่างจากตัวแทนของรัฐบาลไทย ที่เข้าไปลงทุนในโปรเจคนี้

หลังจากการตั้งเขตเศรษฐกิจพิเศษแล้ว เท่ากับว่าอิตาเลียนไทยจะแปลงตัวเองจากผู้พัฒนาโครงการ เป็น "ผู้ร่วมทุน" ด้วยการตั้งบริษัท Holding Company ขึ้นมาร่วมทุนกับพันธมิตรทันที

ถือเป็นการแบ่งเบาและลดความเสี่ยงทางการเงินที่จะเกิดขึ้นจากการก่อสร้างโปรเจคหลายแสนล้าน และยังเสริมความแข็งแกร่งในการเนรมิตรพื้นที่ขนาดมหึมา ที่อย่างไรเสีย ก็ไม่สามารถทำได้เพียงลำพัง เนื่องจากตามระเบียบการรับสัมปทานจากรัฐบาลพม่า บริษัทที่ได้รับสัมปทานจะต้องหาวงเงินค้ำประกันโครงการ 1% ของมูลค่าโครงการ (ไม่ต่ำกว่า 3,000 ล้านบาท)

ยิ่งเป็นโครงการขนาดใหญ่ มูลค่าลงทุนสูง การวางเงินค้ำประกันหากไม่บริหารจัดการให้ดี ก็อาจส่งผลกระทบกับสภาพคล่องทางการเงินของบริษัท ได้เช่นกัน

ที่ผ่านมา เปรมชัยจึงเพียรเดินสายโรดโชว์ เพื่อดึงดูดนักลงทุนหลายชาติ โดยเฉพาะญี่ปุ่น จีน และอินเดีย ให้เข้าร่วมรับช่วงงานสาธารณูปโภค และตัดขายพื้นที่หรือร่วมทุนกับผู้ลงทุนสร้างโรงงานอุตสาหกรรมในพื้นที่ เพราะรู้ดีว่า ตัวเองกระเป๋าไม่ตุงพอ

โดยก่อนหน้านี้ มีข่าวว่า นิปปอน สตีล บริษัทเหล็กยักษ์ใหญ่สัญชาติญี่ปุ่น แสดงความสนใจที่จะเข้ามาลงทุนในโครงการโรงถลุงเหล็ก ขณะที่องค์การความร่วมมือระหว่างประเทศของญี่ปุ่น (JICA) ก็สนใจร่วมในเมกะโปรเจคนี้เช่นกัน

ยังมีรัฐวิสาหกิจรายใหญ่ของจีนที่มีแผนจะเข้ามาลงทุนโรงงานปูนซีเมนต์กำลังการผลิต 1 ล้านตันต่อปี และโรงงานเครื่องมืออุปกรณ์ที่ใช้ในท่าเรือทวาย มูลค่าประมาณ 7-8 หมื่นล้านบาทอีกด้วย

รวมถึงกลุ่มทุนที่ไม่ใช่บริษัทรับเหมาในไทยที่รวมกลุ่มกัน โดยหวังจะเข้ามาร่วมกับโครงการนี้ ก่อนจะรับช่วงงานไปเป็นทอดๆ ให้กับผู้รับเหมาอื่น

สมเจตน์ ทิณพงษ์ ประธานกรรมการบริหารโครงการท่าเรือน้ำลึกทวาย อดีตผู้ว่าการนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย (กนอ.) ยาวนานถึง 10 ปี เป็นหนึ่งในตัวละครสำคัญที่เข้ามาปลุกปั้นเมกะโปรเจคท่าเรือน้ำลึกให้เป็นรูปเป็นร่าง

โปรไฟล์ที่เขาเป็นอดีตผู้ว่ากนอ.มายาวนาน กลายเป็นเหตุผลสำคัญที่ทำให้อิตาเลียนไทยเลือกใช้เขา

"โครงการนิคมอุตสาหกรรมและท่าเรือน้ำลึกทวาย ถือเป็นโครงการที่ใหญ่มาก ทำให้ทุกฝ่ายต้องร่วมมือกัน นั่นคือความจำเป็นทำให้ต้องดึงพันธมิตรที่ถนัดในเรื่องนิคมอุตสาหกรรมและท่าเรือน้ำลึกเข้ามา เพราะอิตาเลียนไทยถนัดในงานก่อสร้างสาธารณูปโภคมากกว่าเรื่องของการวางระบบและบริหารจัดการ" สมเจตน์บอก

วงในว่ากันว่า อิตาเลียนไทยได้ทาบทามวิกรม กรมดิษฐ์ ประธานกรรมการบริหาร บริษัทอมตะ คอร์ปอเรชัน ผู้พัฒนาและจัดการนิคมอุตสาหกรรม 2 แห่งในไทย และ 1 แห่งในเวียดนามให้มาร่วมปลุกปั้นนิคมอุตสาหกรรมทวายร่วมกัน

ทว่า วิกรมยังคงแบ่งรับแบ่งสู้ จนทำท่าว่าอิตาเลียนไทย จะต้องมองหาพันธมิตรรายใหม่

สมเจตน์ยังบอกถึง ความเป็นไปได้ของการระดมทุนก่อสร้างสาธารณูปโภคโครงการยักษ์ที่อิตาเลียนไทยจะเลือกใช้ นั่นคือ การใช้เงินกองทุนจากรัฐบาลจีนเพื่อก่อสร้างท่าเรือน้ำลึก บนเงื่อนไขจากทางจีนว่า จะต้องใช้ผู้รับเหมาจีน

โดยก่อนหน้านี้รัฐบาลจีนได้จัดตั้งกองทุน CHINA -ASEAN Investment Cooperation Fund วงเงิน 1 หมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐ และกองทุน CHINA-ASEAN US สำหรับปล่อยกู้วงเงิน 1.5 หมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐ เพื่อสนับสนุนการลงทุนในภูมิภาคอาเซียน

ขณะเดียวกันก็อาจจะให้ญี่ปุ่นรับหน้าที่ตัดถนนเส้นทางทวายไปยังด่านพุน้ำร้อน ภายใต้การสนับสนุนเงินกู้ของธนาคารเพื่อความร่วมมือระหว่างประเทศแห่งญี่ปุ่น (JBIC)

นอกจากนี้ ในการประชุมผู้นำลุ่มน้ำโขงระหว่างวันที่ 5-7 พฤศจิกายน 2552 ณ กรุงโตเกียว นายยูกิโอะ ฮาโตยามา นายกรัฐมนตรีญี่ปุ่นประกาศจะให้เงิน ODA (Official Development Assistance) ในลักษณะเงินกู้และเงินให้เปล่าวงเงิน 5 แสนล้านเยน หรือราว 187,000 ล้านบาท เพื่อกระตุ้นการพัฒนาอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขงในระเวลา 3 ปี

โดย 80% ของเงินจำนวนนี้ จะเป็นการปล่อยกู้อัตราดอกเบี้ยต่ำ เพื่อใช้ในโครงการต่างๆ เช่น การก่อสร้างเส้นทางหลวงเชื่อมต่อภูมิภาค และสร้างสาธารณูปโภค เป็นต้น

ทว่า แม้จะเห็นโอกาสคว้าสัญญาสัมปทานตรงหน้า แต่ใช่ว่า โปรเจคนี้จะสะดวกโยธินสำหรับอิตาเลียนไทยนัก

ผลประโยชน์ที่รออยู่ ย่อมทำให้นักลงทุนชาติอื่นกระหายที่จะไขว่คว้าและขัดขวาง โดยพร้อมเสียบหากอิตาเลียนไทยเพลี่ยงพล้ำ โดยเฉพาะในช่วงที่กำลัง "ลุ้น" กันตัวโก่งเช่นนี้ อย่างเช่น กลุ่มทุนจากแดนมังกรและกลุ่มทุนแดนลอดช่อง

โดยกลุ่มทุนแดนมังกร เป็นอีกหนึ่งกลุ่มที่น่าจับตา จากความพยายามของรัฐบาลจีนที่ต้องการสนับสนุนให้ทุนจีนออกไปลงทุนนอกประเทศ แถมยังมีการจัดตั้งกองทุนเพื่อสนับสนุนการลงทุนดังกล่าว

จึงกลายเป็นแรงจูงใจสำคัญทำให้นักลงทุนจีนจับจ้องโครงการนี้ตาเป็นมัน

หรือมีแรงล็อบบี้จากรัฐบาลสิงคโปร์ที่ไม่ต้องการให้โครงการนี้เกิดขึ้น เพราะนั่นหมายถึงการสูญเสียประโยชน์มหาศาลจากเรือสินค้าที่จะหันมาใช้ท่าเรือน้ำลึกแห่งใหม่นี้แทนช่องแคบมะละกา

เพราะสามารถร่นระยะเวลาเดินทางมากกว่า 5-7 วัน หรือสามารถสร้างทางเลือกจากท่าเรือทวายขนส่งสินค้าผ่านประเทศไทยทางถนน เพื่อต่อไปยังท่าเรือแหลมฉบังก่อนจะไปจีนได้ เช่นกัน

ทั้งมีการคาดการณ์กันว่า จะทำให้กลุ่มผู้ให้บริการด้านโลจิสติกส์ (Logistic Provider) มากกว่าครึ่งย้ายฐานจากสิงคโปร์มายังอ่าวทวาย จึงเป็นเหตุผลสำคัญที่ทำให้รัฐบาลสิงคโปร์ขวางโครงการนี้

ขณะเดียวกันปัญหาทางการเมืองและชนกลุ่มน้อยของพม่า ที่ยังไม่รวมเป็นไปในทิศทางเดียวกันกับการสร้างชาติของพม่า ก็กลายเป็นอีกความเสี่ยง

ทว่า เมื่อพิจารณาถึงแรงดึงดูดของผลประโยชน์จากการค้าโลกในอนาคต ถือว่า "มากพอ" ที่จะทำให้พม่าต้องเลือกผลักดันให้เกิดการลงทุนในพื้นที่แห่งนี้

เกมนี้ เปรมชัย กรรณสูตร คงระทึกกว่าใคร

//----------------------------------------------------------------------------------

เครือข่ายประชาชนติดตามแผนพัฒนาจังหวัดสตูล ยื่นหนังสือสถานทูตสิงคโปร์

ประชาไท 22 กันยายน 2553 23:59


เมื่อวันที่ 15 กันยายน 2553 ณ ห้องประชุมนกน้ำรีสอร์ท อ.เมือง จ.สตูล มหาวิทยาลัยราชภัฎสงขลาร่วมกับมูลนิธิพัฒนาไทจัดเสวนาระดมความคิดเห็นแบบมีส่วนร่วมเพื่อลดความเหลื่อมล้ำของสังคมในพื้นที่จังหวัดสตูล โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหาทางเศรษฐกิฐและสังคม เจาะลึกเชิงประเด็นและนำเสนอในเวทีรับฟังความคิดเห็นจากทุกภาคส่วนในระดับจังหวัด ร่วมกันเสนอแนวทางและมาตรการแก้ไขปัญหาที่ชัดเจน วิเคราะห์และสังเคราะห็ผลจากเวทีรับฟังความคิดเห็นประมวลสรุปในประเด็นการเหลื่อมล้ำและเสริมสร้างความเป็นธรรมของสังคมเพื่อนำไปประกอบการจัดทำแนวทางการสร้างความปรองดองแห่งชาติและปฎิรูปประเทศ โดยมีการแยกเป็นกลุ่มประเด็นการจัดการแผนพัฒนาภาคใต้,การจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม,ปัญหาเด็กเยาวชนและครอบครัว และปัญหาความไม่เป็นธรรมและคุณภาพชีวิตคนในสังคม โดยมีนายสุเมธ ชัยเลิศวณิชกุล ผู้ว่าราชการจังหวัดสตูลกล่าวเปิดงาน

แหล่งข่าวเปิดเผยว่านายสุเมธ ชัยเลิศวณิชกุล ผู้ว่าราชการจังหวัดสตูลกล่าวเปิดเวทีเสวนาดังกล่าวโดยมีเนื้อหาบางตอนพาดพิงว่าไม่รู้พวกไหนมารวมตัวกันคัดค้านขัดขวางความเจริญของจังหวัดสตูล โดยมีกลุ่มเคลื่อนไหวโดยนำชาวบ้านคัดค้านต่อต้านโครงการต่างๆ อีกทั้งได้ข่าวว่ามีกลุ่มกลุ่มหนึ่งออกมาเคลื่อนไหวซึ่งได้รับการสนับสนุนเงินทุนจากประเทศสิงคโปร์ให้มาเคลื่อนไหวต่อต้านท่าเรือน้ำลึกปากบาราซึ่งอาจเป็นคู่แข่งกับสิงคโปร์

นายจรัส งะสมัน อดีตสมาชิกสภาร่างรัฐธรรมนูญ2540 จ.สตูล กล่าวว่าคนสตูลจะต้องตื่นตัว ช่วยเหลือซึ่งกันและกันจากการมีโครงการขนาดใหญ่ทะยอยลงพื้นที่ใน จ.สตูล โดยชาวบ้านส่วนใหญ่ไม่มีความพร้อมด้านข้อมูลข่าวสาร การปรับตัวเพื่อรับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น หน่วยงานภาครัฐรับใช้แต่คนข้างบนชนชั้นปกครอง โดยไม่ดูแลสารทุกข์สุขดิบของคนสตูล เอาแต่เสี้ยมเขาให้วัวชนกันทำให้เกิดความแตกแยกในชุมชน รู้ๆกันอยู่ว่าผลประโยชน์ได้กับกลุ่มไหน ชาวบ้านได้อะไรบ้าง คนสตูลต้องรวมตัวกันให้แข้มแข็งเพื่อสตูล สงบ สะอาด ธรรมชาติบริสุทธิ์ เป็นความจริงต่อไป

นายอุสมาน มะอะหมีน ประชาชนภาคพลเมือง จ.สตูล กล่าวว่า ปัญหาที่รัฐควรเร่งแก้ไข คือการพัฒนาเศรษฐกิจ โดยเฉพาะโครงการท่าเรือน้ำลึกปากบาราและโครงการที่เกี่ยวข้อง ที่ยังไม่มีความชัดเจนในการก่อสร้าง ซึ่งรัฐควรให้ความรู้พื้นฐานกับประชาชนก่อนเริ่มโครงการ

นายวิโชคศักดิ์ รณรงค์ไพรี แกนนำเครือข่ายประชาชนติดตามแผนพัฒนาจังหวัดสตูล เปิดเผยว่า หลังจากที่เครือข่ายฯได้ยื่นหนังสือเพื่อให้ภาครัฐเปิดเผยข้อมูลโครงการต่างๆที่จะเกิดขึ้นในจังหวัดสตูล และยื่นหนังสือถึงนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรีเพื่อให้ทบทวนโครงการท่าเรือน้ำลึกปากบาราและโครงการต่อเนื่อง ผ่านนายสุเมธ ชัยเลิศวณิชกุล ผู้ว่าราชการจังหวัดสตูล 2-3 ครั้ง เครือข่ายฯได้เคลื่อนไหวโดยแสดงเจตจำนงชัดเจนขัดขวางโครงการที่รัฐผลักดัน เราไม่ต้องการโครงการที่รัฐยัดเยียดลงในพื้นที่โดยไม่ผ่านกระบวนการมีส่วนร่วมของประชาชน เราแค่ต้องการการพัฒนาที่ยั่งยืนสอดรับกับศักยภาพของจังหวัดสตูล ไม่ใช่ต่อต้านขัดขวางความเจริญอยากนุ่งใบไม้

นายวิโชคศักดิ์ รณรงค์ไพรี เปิดเผยต่อว่า เครือข่ายฯดำเนินการให้ความรู้เผยแพร่ข้อมูลรายงานศึกษาผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อม(EIA)ท่าเรือน้ำลึกปากบารา ของกรมขนส่งทางน้ำและพาณิชย์นาวี ที่ระบุผังเขตนิคมอุตสาหกรรม150,000 ไร่,แหล่งขุดทรายที่บ้านบ่อเจ็ดลูก บ้านปากละงู บ้านหัวหิน,ระเบิดหินที่ตำบลทุ่งนุ้ยอำเภอควนกาหลง 4 ลูก ตำบลควนกาหลงอำเภอควนกาหลง 2 ลูก ตำบลป่าแก่บ่อหินอำเภอทุ่งหว้าและตำบลกำแพงคาบเกี่ยวกับตำบลเขาขาวแห่งละ 1 ลูก,ทางรถไฟรางคู่,แนวท่อขนถ่ายน้ำมันฯลฯ โดยเครือข่ายฯได้รับงบประมาณสนับสนุนจากสภาพัฒนาการเมือง สถาบันพระปกเกล้า และสภาองค์กรชุมชนอันเป็นภาษีของประชาชน โปร่งใส่สามารถตรวจสอบได้

"เครือข่ายประชาชนติดตามแผนพัฒนาจังหวัดสตูล สงสัยและกังขาว่ามีบุคคลกลุ่มไหนที่ได้รับเม็ดเงินงบประมาณสนับสนุนจากประเทศสิงคโปร์เพื่อลงมาเคลื่อนไหวต่อต้านโครงการท่าเรือน้ำลึกปากบารา ทางเครือข่ายฯเข้าใจว่าถ้าไม่มีข้อมูลน่าเชื่อถือผู้ว่าฯคงไม่พูดออกมา ดังนั้นเครือข่ายฯจะทำหนังสือยื่นไปยังสถานทูตสิงคโปร์ประจำประเทศไทยผ่านนายสุเมธ ชัยเลิศวณิชกุล ผู้ว่าราชการจังหวัดสตูล เพื่อให้สถานทูตสิงคโปร์ประจำประเทศไทยตรวจสอบข้อเท็จจริงและชี้แจงว่าประเทศสิงคโปร์ได้ดำเนินการสนับสนุนงบประมาณกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งเพื่อต่อต้านโครงการท่าเรือน้ำลึกปากบาราให้เป็นที่ประจักษ์ชัดแจ้ง"

[nathapong]

จากข่าวท่าเรือทวาย

ถ้าย้อนอดีตกลับไป เมื่อเริ่มโครงการสนามบินสุวรรณภูมิ

ฝาก ท่าน ห.หมี ขุดข่าว พอเป็นกระสาย ว่า
ใครเป็นผอ.สนามบินคนแรก ในช่วงก่อสร้าง
ใครได้งานทำรันเวย์
ใครได้่งานระบบสาธารณูปโภค สนามบิน
และที่นิคมอมตะ คณะที่ปรึกษา ของคุณวิกรม .... ใครหนอ

ว่าแต่ที่โพสวันนี้ พรุ่งนี้จะโดนรับเชิญไปกินกาแฟ ที่ไหนมั่งหว่า ...เฮ้อ

[Wisarut]

^^^
จากอิตาเลียนไทยดิเวลอปเมนต์หรือเปล่าครับ?

[nathapong]