เที่ยวตลาดเช้าที่หน้าสถานีรถไฟศรีโสภณ

[Mongwin]

บันไดข้ามคันทางรถไฟครับ ใช้เป็นทางเข้าตลาดโรงเกลือได้

[pattharachai]

แวะมาชมครับ อ.เอก

สมัยเรียนปริญญาตรี ไปทำค่ายที่โรงเรียนอรัญประเทศ ผมก็ใช้บริการแอร์อรัญ ฯ เวลาไปติดต่อประสานงานกับทางนั้นเหมือนกันครับ รถ ป.1 แต่จอดตั้งแต่รังสิต (หน้าฟิวเจอร์) บขส.นครนายก บขส.ประจันตคาม (หรือกบินทร์หว่า ?) แถมพอถึงวัฒนานครมีทหารขึ้นตรวจบนรถด้วย

สรุปแล้ว ไม่เคยไปอรัญโดยทางรถไฟเลย

[Mongwin]

จอดทั้งประจันตคาม ทั้งกบินทร์บุรีเลยครับคุณบอย
ที่วัฒนานคร มีทหารกองกำลังบูรพาขึ้นมา 2 ท่าน เพื่อตรวจบัตรประชาชนด้วยครับ
แต่ถือกล่องรับบริจาคเงินช่วยน้ำท่วมขึ้นมาด้วย ทำให้บรรยากาศชายแดนที่ดูเคร่งเครียดดูผ่อนคลายขึ้นเยอะเลยครับ

ผมเคยขึ้นรถไฟไปอรัญประเทศครั้งเดียว ตอน พ.ศ. 2530 ครับ แล้วก็กลับรถทัวร์
ตอนนั้นก็ไม่มีธุระอะไร แค่อยากนั่งรถไฟสายตะวันออกให้สุดทางเท่านั้นครับ

ทางบางช่วงที่ไม่รก ก็มีการสร้างเพิงพักผ่อน ผูกเปลคร่อมรางกันเลยครับ

[Mongwin]

เมื่อเดินตามแนวรางไปเรื่อย ๆ ทางทิศตะวันออก ก็จะมาพบกับที่พักหรือป้อมของ ตชด. รักษาการณ์อยู่ ผมเลยแวะเข้าไปทักทาย แจ้งให้ทราบว่ามาเดินชมทางรถไฟเฉย ๆ ครับ



มุมมองจากลานจอดรถครับ เห็นหลังคาของป้อม ตชด.ในภาพข้างบน



จากนั้นผมก็เดินอ้อมไปทางลานจอดรถด้านเหนือของทางรถไฟ และถ่ายภาพสะพานข้ามคลองลึกซึ่งกั้นพรมแดนไทย-กัมพูชา จากทางด้านข้างครับ

[Mongwin]

ตู้เอทีเอ็มและสาขาของธนาคารมีเตรียมพร้อมไว้สำหรับผู้ที่จะเข้ามาจับจ่ายซื้อของครับ



ร้านสะดวกซื้อก็มีพร้อม คงเป็นเฉพาะที่นี่ที่รถเข็นขนาดใหญ่มาอยู่หน้าร้าน 7-eleven
และเป็นหัวใจสำคัญของระบบลอจิสติกส์ระดับชาวบ้านที่นี่ครับ น่าเสียดายที่การขนส่งสินค้าทางรถไฟยกเลิกไปนานมากแล้ว

[Mongwin]

ด่านชายแดนที่นี่เปิดระหว่างเวลา 07.00-20.00 น.ทุกวันครับ
เมื่อพร้อมแล้ว ก็กรอกเอกสาร ยื่นพาสปอร์ตให้เจ้าหน้าที่ด่าน ตม.ไทยประทับตราออกจากประเทศครับ
อย่าลืมถ่ายภาพคู่กับป้ายนี้



แล้วก็เดินมาชมสะพานจากทางด้านใต้

ตอม่อที่เห็นน่าจะเป็นสะพานรถยนต์เก่า ก่อนการสร้างสะพานมิตรภาพในปี พ.ศ.2536 นะครับ

[Mongwin]

นี่อาจจะเป็นเสาโทรเลขต้นสุดท้ายของทางรถไฟสายตะวันออกก็เ้ป็นได้ครับ



น้ำในคลองลึก แห้งขอดเหลือไหลเอื่อย ๆ เพียงนิดเดียว กระโดดข้ามประเทศเล่นได้สบายครับ (ถ้าลงไปได้)

[Mongwin]

เดินข้ามสะพานมิตรภาพ ซึ่งก่อสร้างโดยกรมการทหารช่าง กองทัพบกไทย สนับสนุนงบประมาณโดยสหราชอาณาจักร เมื่อเดือน พ.ย. 2536 แล้ว ก็ถือว่าเดินเข้ามาอยู่ต่างประเทศแล้วครับ แต่ต้องไปผ่านพิธีการที่ด่าน ตม.กัมพูชาก่อน



ถ้าไปเดินเล่นแค่ในเมืองปอยเปต ซึ่งไม่มีอะไรให้ดู นอกจากซากอาคารสถานีปอยเปตอันทรุดโทรมและสถาปัตยกรรมคล้ายตึกแถว NPL แล้ว ก็ไม่ต้องทำวีซ่าครับ
แต่ผมตั้งใจจะเข้าไปอีก 48 กม.เพื่อไปยังศรีโสภณ เมืองหลวงของจังหวัดบันเตีย เมียนเจย (Banteay Meanchey) และชมตลาดเช้าที่สถานีรถไฟศรีโสภณ จึงต้องทำวีซ่าครับ

ยื่นพาสปอร์ตให้เอเย่นต์รับทำวีซ่าแถว ๆ นั้น พร้อมเงิน 1,100 บาท ก็ได้วีซ่ามาเรียบร้อย ใช้เวลาเพียง 15 นาทีครับ
ผ่านด่าน ตม.กัมพูชามาเรียบร้อย ก็มาเจอกับวงเวียน อันกลายเป็นสัญลักษณ์ของปอยเปตไปแล้ว ทั้ง ๆ ที่เป็นวงเวียนที่ไม่มีอะไรให้ดูเด่นเป็นสง่าแต่อย่างใด
ไม่น่าเชื่อว่าเคยมีทางรถไฟตัดผ่ากลางวงเวียนถึง 2 สายด้วยกันครับ

[Vera]

[Vera]

อ.เอกครับจากสภาพทางที่ยังหลงเหลืออยู่ เส้นทางสายนี้มีโอกาสที่จะกลับมาเปิดได้เหมือนดังเช่นในอดีตรึเปล่าครับ
_________________
อิสระให้อะไรได้มากกว่าที่คุณคิด