View previous topic :: View next topic
Author
Message
mirage_II
1st Class Pass (Air) Joined: 05/01/2011 Posts: 2591
Posted: 28/02/2011 4:18 pm Post subject:
มองมาทางสถานีดู จะเห็นป้ายชื่อสถานีทั้งสองอันเลย
หันกลับมาดูรถผมที่จอดรออยู่ ฝั่งตรงข้ามสถานี พอมีร่มให้หลบแดดได้บ้างครับ
เนื่องจากไม่มีเวลามาก เลยเก็บภาพเฉพาะด้านหน้าสถานีผาคันเท่านั้น ไม่ได้เดินไปดูด้านหลังสถานีว่ามีลานจอดรถ หรือรถยนต์เข้ามาทางนี้ได้หรือไม่ ดูตารางเวลารถไฟจอด พบว่ามีเพียง 2 ขบวนที่จอดสถานีแห่งนี้ คือ ขึ้นเชียงใหม่ 1 ขบวน ล่องนครสวรรค์ 1 ขบวนเท่านั้น แถมเวลาที่จอด ก็ห่างกันแค่ชั่วโมงกว่าๆ เท่านั้น ตรวจสอบจากตารางเวลา รถไฟสองขบวนจะมาสวนกันที่สถานีแม่่เมาะ (ถ้าหากไม่เสียเวลาทั้งคู่)
Back to top
mirage_II
1st Class Pass (Air) Joined: 05/01/2011 Posts: 2591
Posted: 28/02/2011 4:33 pm Post subject:
มองไปทางใต้สถานี นี่คือเส้นทางที่ผมจะต้องเดินลุยกันไป จนถึงอุโมงค์ห้วยแม่ลานครับ
ก่อนอื่นขอลากแผนที่เดินทางบนรางให้ดูกันอย่างละเอียดว่ากว่าจะถึง อุโมงค์ห้วยแม่ลานจะต้องพบอะไรกันบ้าง
สะพาน 6 แห่ง ในรูปแบบต่างๆ กัน เพื่อฝึกความหวาดเีสียวก่อนจะถึงอุโมงค์ห้วยแม่ลานครับ
Back to top
mirage_II
1st Class Pass (Air) Joined: 05/01/2011 Posts: 2591
Posted: 28/02/2011 5:40 pm Post subject:
เริ่มเดินทางออกมาจากสถานีผาคัน แล้วหันกลับไปมองอีกที นับว่ามุมนี้คล้ายคลึงกับภาพของคุณ Nakhonlampang ที่ถ่ายไว้เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ.2553 (ก่อนผมประมาณ 3 สัปดาห์เอง) ซึ่งต่างเวลากันด้วย (สังเกตุจากเงาของแดด)
ตอนนี้มาถึงสะพานแรกแล้ว อยู่ใกล้ๆ กับสถานีเลย
สะพานแห่งนี้ผมเคยเห็นมาแล้วจากถนนที่เลยแยกเข้าสถานีมา ซึ่งมองไปทางขวามือก็จะเห็นบ้านที่ผมเข้ามาถามทางนั่นเอง พอดีเขากำลังยืนดูอยู่ด้วยความสงสัยว่าผมมาเดินทำอะไรบนนี้
Back to top
mirage_II
1st Class Pass (Air) Joined: 05/01/2011 Posts: 2591
Posted: 28/02/2011 5:49 pm Post subject:
ภาพซ้าย : เดินมาอีกประมาณ 200 เมตรก็ถึงสะพานที่สองแล้ว นับเป็นสะพานที่ยาวที่สุดของทั้ง 6 สะพานแถวนี้เลย คือยาวถึง 40 เมตร โดยที่เชิงสะพานด้านโน้นเป็นโค้งลับตาไปกับภูเขา ทำให้รู้สึกเสียวทันที ว่าจะมีรถไฟโผล่มาจากโค้งข้างหน้าหรือไม่ แต่ด้วยความเป็นผู้นำ ผมต้องตัดสินใจก้าวลงไปบนสะพานทันที หลังจากยืนสงบนิ่งเพื่อฟังเสียงรถไฟก่อนชั่วครู่แล้วครับ
ภาพขวา : หันกลับไปดูสะพานแรก ที่ผ่านมา ซึ่งจะยังคงเห็นสถานีอยู่ไกลๆ
หลังจากที่ผมข้ามมาได้แล้ว ก็หันกลับไปเก็บภาพคู่หู หลานชายมาที่เดินตามมาทันที เผื่อจะได้มุมภาพเสียวๆ เชิงสะพานฝั่งนี้พบกระปุกจารบีเยิ้มออกมาด้วย
เจอสะพานที่สาม ซึ่งเป็นสะพานโค้ง (ที่จริงสะพานตรงและโ้ค้งเฉพาะราง) นับเป็นสะพานสุดเสียวแห่งหนึ่ง เนื่องจากเดินยาก สะพานก็สูงไม่น้อยเลย ในภาพขวา หลานผมเล่นเสียวให้ดู ดันยืนบนโครงสะพานโล่งๆ ซะนี่...อึ๋ย
Back to top
mirage_II
1st Class Pass (Air) Joined: 05/01/2011 Posts: 2591
Posted: 28/02/2011 6:02 pm Post subject:
และจะยิ่งเสียวมากไปกว่านี้ ตอนขากลับครับ คือผมหันกลับไปมองสะพานโค้งอีกที โอ้ว...มีโค้งลับตาติดกับเชิงสะพานเลย ถ้ารถไฟมาไม่มีทางหลบได้ทันแน่... เอาไว้คิดแก้ปัญหาตอนกลับก็แล้วกัน ตอนนี้ต้องเดินหน้ากันต่อไป
ช่วงนี้ไม่มีสะพานค่อยหายใจคล่องหน่อย มาเจอเสาเขตสับเปลี่ยนแล้ว ครับ ทีแรกก็งงว่าหมายถึงอะไร แต่ตอนนี้ได้เพื่อนๆ คนรักรถไฟมาตอบให้ทราบในกระทู้ัพันทิปแล้วว่า เป็นจุดที่กำหนดให้ พขร.รถไฟจอดรถไฟก่อนถอยเข้าไปต่อตู้สถานีได้ยาวไม่เกินไปกว่านี้ มิฉะนั้น ขบวนรถไฟจะยาวเกินกว่ารางหลีกสถานี ครับ
ภาพซ้าย : เข้าไปถ่ายตัวอักษร "เขตสับเปลี่ยน" ใกล้ๆ พบว่าแต่เดิมตัวอักษรพิมพ์คำว่า "เขตต์สับเปลี่ยน" คิดว่าสมัยก่อนคำว่าเขต คงเขียนแบบนี้จริงๆ
ภาพขวา : ความยาวของขบวนรถไฟที่มากเกินไป อาจทำให้เกิดอุบัติเหตุได้ดังในภาพยนต์เรื่อง Unstoppable ที่ท้ายขบวนโดนรถไฟที่สวนมาชนขาดไปได้
Back to top
mirage_II
1st Class Pass (Air) Joined: 05/01/2011 Posts: 2591
Posted: 28/02/2011 6:13 pm Post subject:
ตอนนี้มาถึงสะพานที่สี่ ที่เคยมีเรื่องน่าประทับใจคือ คลิ๊ปถ่ายขบวนรถน้ำมันอันเลื่องลือของคุณ Centennial ที่ผมเองก็อยากทราบว่าไปตั้งกล้องถ่ายกันตรงไหน ซึ่งพอไปถึงตรงนั้น ดันเข้าใจผิดว่าเป็นฝั่งใต้ของสะพาน และมีต้นไม้ขึ้นรก ไม่สามารถเดินเข้าไปได้ แต่อันที่จริงกลับเป็นเนินอยู่ตรงฝั่งเหนือของสะพาน ซึ่งจากรูปจะเห็นว่ามีต้นหญ้าขึ้นรกไม่สามารถเสี่ยงลุยเข้าไปเลียนแบบได้
ภาพซ้าย : สะพานนี้ดูแล้วรู้สึกว่ายาวเหมือนกัน ขนาดแค่ 30 เมตรก็ทำให้เสียวได้
ภาพขวา : เมื่อข้ามไปแล้วก็หันกลับมาดูอีกที จุดเด่นของสะพานนี้ก็คือมีเสาสัญญาณเข้ารถไฟอยู่ใกล้ๆ ครับ
พอดีมีคลิ๊ปการเดินข้ามสะพานแห่งนี้ด้วย เดินไปถ่ายไป โดยไม่มองภาพในกล้อง ถ้ามองอาจตกสะพานได้ Last edited by mirage_II on 01/03/2011 4:37 pm; edited 2 times in total
Back to top
mirage_II
1st Class Pass (Air) Joined: 05/01/2011 Posts: 2591
Posted: 28/02/2011 6:23 pm Post subject:
เดินมาอีกไม่กี่ร้อยเมตรก็มาถึงสะพานแห่งที่ 5 แล้วครับ มีลักษณะเฉพาะคือเป็นแผ่นเหล็กตั้งขึ้นสองข้าง คุณ Wisarut ได้เรียกว่า "สะพานแม่แคร่แผงขึ้น" มีคำภาษาอังกฤษว่า "through plate girder" ผมเองชอบเรียกว่า สะพานบังใบ เป็นสะพานที่ผมไม่ชอบ เพราะเวลารถไฟผ่านจะมีเสียงดัง "โป๊ะๆๆ.." ยังจำได้เลย เพราะชอบเอาหัวออกไปรับลม และดูวิวที่หน้าต่างรถไฟเป็นประจำ
นับเป็นสะพานที่สั้นที่สุดคือ ยาวแค่ 17.5 เมตรเอง ผมไปยืนตรงหัวสะพานดูข้างล่าง รู้สึกเสียวเหมือนกันครับ
แม้จะผ่านสะพานมาตั้ง 5 แห่งแล้ว ก็ยังนับว่ามาได้ไม่ถึงครึ่งทาง ก้มดูข้างล่าง ไม้หมอนอันนี้หมายความว่าอะไร เห็นพิมพ์คำว่า "ติดดิน" ใครพอทราบบ้างครับ
Back to top
mirage_II
1st Class Pass (Air) Joined: 05/01/2011 Posts: 2591
Posted: 28/02/2011 6:29 pm Post subject:
ตรงนี้เป็นช่องเขาแคบๆ เล่นเอามืดรู้สึกกลัวจะค่ำเลย ผนังหินผาด้านข้างมีลักษณะเป็นชั้นเอียงๆ ดูแล้วแปลกตาดีครับ
หินคันทางช่วงนี้มีขุยขาวๆ ออกมาเต็ม ทราบมาว่าพอใ้ช้นานๆ ก็ป่นจนหลวมต้องมีการเพิ่มเติมให้แน่นดังเดิม อ้อ..ยังพบตัวอักษรสัญญลักษณ์อะไรเข้าให้อีก "CL" เพื่อนคนไหนทราบก็บอกกันบ้างนะครับ
Back to top
mirage_II
1st Class Pass (Air) Joined: 05/01/2011 Posts: 2591
Posted: 28/02/2011 6:57 pm Post subject:
ภาพบน : ตอนนี้มาถึงทางลักข้ามแล้วครับ ประเิมินจากแผนที่ GPS Map ก็ถือได้ว่าครึ่งทางระหว่างสถานีกับอุโมงค์้ห้วยแม่ลานพอดี ไกลน่าดูเลย คุณ Nakhonlampang คุณแซม และคุณ Air_Reservoir นี่เก่งจริงๆ เดินได้อย่างไรกันเกือบ 14 กิโลเมตรต่อเนื่องในวันเดียวกันเลย
ภาพล่าง : มาสังเกตุไม้หมอนคอนกรีตและลักษณะการยึดราง น่าจะเป็นแบบที่ผมคิดไว้นะครับ
มองไปทางซ้ายและขวาของทางลักข้ามนี้ จะเป็นว่าเป็นทางรถยนต์ข้ามเลย
มองรอบๆ จะเห็นว่าด้านหนึ่งเป็นอุโมงค์ต้นไม้ลอดเข้าไปเลย รถยนต์ที่จะข้าม คงต้องมีคนลงจากรถมายืนดูรถไฟก่อน ไม่งั้นการพุ่งรถขึ้นมาก็เหมือนกับการข้ามถนนโดยไม่ดูรถนั่นแหละ แหงนดูหลัก สทล. ถ่ายภาพตัวเลขระยะทางไว้เป็นอ้างอิงครับ
Back to top
mirage_II
1st Class Pass (Air) Joined: 05/01/2011 Posts: 2591
Posted: 28/02/2011 7:03 pm Post subject:
ตอนนี้ผ่านครึ่งทางมาแล้ว เส้นทางข้างหน้าเหลืออีกสะพานเดียว เลยเดินสบายๆ ครับ
เดินไกล แดดจ้า คู่หูผมตาลายเลยยกไฟฉายขึ้นส่องทันที..
ไกลจริงๆครับ ถ้าไม่รักกันจริง ก็ไม่บุกมาถึงที่แบบนี้หรอก...เขาว่าอย่างนั้นน่ะ
Back to top