ขุดกรุ : หนึ่งวันกับการ Railfan ที่ Binghamton, New York

[rkarn]

เป็นเวลากว่า 4 เดือนมาแล้วที่ผมไม่ได้ออกไป railfan ที่ไหนเลย นับแต่ครั้งสุดท้ายที่ไปงานเปิดโรงรถจักรของ Metro-North Railroad
เมื่อเดือนตุลาคม ปี 2004 ที่ผ่านมา

เมื่อ Metro-North Railroad เปิดโรงรถจักรให้เข้าชม

คราวนี้ได้โอกาสอีกครั้ง แต่ต้องลางานหนึ่งวัน ก็เลยไปกับเพื่อนเก่าชาว railfan ด้วยกันคือ Tim Wakeman ซึ่งเขาต้องไป operate รถไฟจำลองที่บ้านเพื่อน รถไฟจำลองนี้สวยมากครับ ขนาดใหญ่โตมากขนาดที่ใช้ห้องขนาดใหญ่ที่ชั้นล่างของบ้านเกือบทั้งชั้นสร้างรถไฟนี้โดยเฉพาะ

คราวนี้เราขับรถกันไป โดยผมออกจากบ้านตั้งแต่ตีสี่ สี่สิบห้านาที ไปพบกับ Tim แล้วนั่งรถเขาไป Tim ไปรับเพื่อนอีกคนชื่อ Jerry แล้วก็มุ่งหน้าไป Binghamton กัน ถึงที่โน่นประมาณเจ็ดโมงครึ่งเราก็เริ่มกันเลย คราวนี้นั้น Tim เขาได้ crew assignment ซึ่งเป็นรายการแจงงาน แจ้งขบวนรถ รวมทั้งเวลาที่ออกประจำวัน (ไม่แน่ใจว่าจะคล้ายกับ ปดร. ของ รฟท. หรือเปล่านะครับ) มาจากเพื่อนของเขาที่ทำงาน Canadian Pacific Railway เขาจึงทราบรายละเอียดคร่าวๆ
ของขบวนรถที่เราจะไล่ถ่ายรูปกันวันนี้



เราเปิด scanner ฟังในความถี่ของ Canadian Pacific Railway (CP) ได้ยิน engineer คุยกับ dispatcher ของ CP ที่ Minneapolis, Minnesota ซึ่งเป็นรัฐที่อยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของ New York ขณะนี้ dispatcher ที่ Minneapolis กำลังติดตามความเคลื่อนไหวและคอยสับรางให้กับขบวนรถบรรทุกถ่านหิน CP 8858 ที่เรากำลังไล่อยู่ เป็นการควบคุมระยะไกลมาเป็นระยะทางประมาณเกือบ 1,200 ไมล์ (ทางถนนจาก Binghamton) หรือประมาณ 1,900 กิโลเมตรโดยการติดตามจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ และการสับรางด้วยการคลิกที่เมาส์เท่านั้นเอง

เราขับรถตามในเมืองทันเห็น pushers 2 คันที่ท้ายขบวน เราก็เลยต้องขับล่วงหน้าไปดักรอที่เมือง Port Dickinson ซึ่งอยู่ห่างจาก Binghamton ไปทางเหนือประมาณ 3 ไมล์ (ประมาณ 5 กิโลเมตร) เราไปตั้งป้อมรออยู่ประมาณสิบนาทีก็ได้ยินเสียงเครื่องยนต์คำรามขึ้นเขามา และนั่นคือเหตุผลที่ต้องใช้ pushers
ช่วยดันอยู่ที่ท้ายขบวนครับ Tim เขาบอกผมแล้วแต่ผมจำไม่ได้ว่า grade หรือความชันบริเวณนี้อยู่ที่กี่เปอร์เซนต์

ขบวนขึ้นเขามาด้วยความเร็วต่ำมาก หากวิ่งเหยาะๆ ก็ตามทันครับ รถจักรที่นำขบวนมาเป็นของ Norfolk Southern (NS) 9716 โดย GE รุ่น C40-9W (Dash9-40CW) ครับ



Lead units ใน consist มีทั้งหมด 3 คัน คือ NS 9716 (รายละเอียดข้างบน) ตามมาด้วย Burlington Northern Santa Fe
(BNSF) 5218 และ 4872 ผลิตโดย GE รุ่น C44-9W (Dash9-44CW) ที่พวกเราหลายคนคงคุ้นเคยกันดีจากในเกมส์ Microsft Train
Simulator นะครับ lead units ทั้งสามคันนี้รีดกำลังออกมาทั้งหมด 12,800 แรงม้าครับ

สำหรับขบวนรถนี้เป็นขบวนรถบรรทุกถ่านหินวิ่งมาจากทางใต้ เราไม่มั่นใจว่าออกมาจากที่ใด อาจเป็นจาก Pennsylvania, Virginia หรือ
West Virginia และกำลังมุ่งหน้าไปยังโรงไฟฟ้าพลังงานความร้อนในรัฐ Massachusetts ครับ แต่ที่แน่นอนคือขบวนนี้วิ่งผ่านเมือง Scranton, Pennsylvania

ขบวนนี้มีรถถ่านหินทั้งหมด 102 ตู้ บรรทุกมาเต็ม รวมน้ำหนักถ่านหินและตู้รถประมาณ 11,700 ตันครับ



Pushers ดันท้ายมาแล้วครับ



ดูกันชัดๆ หน่อย ทั้งสองคันเป็นรถจักร EMD รุ่น SD40-2 คันด้านในเป็นของ SOO Line หมายเลข 6602
คันท้ายเป็นของ Canadian Pacific หมายเลข 5778 ครับ สองคันนี้บวกแรงม้าเพิ่มเข้าไปกับขบวนอีก 6,000 ตัว
รวมทั้งขบวนเรามีม้าอยู่เกือบ 19,000 ตัว

[rkarn]

พอรถวิ่งผ่านไป เรารีบกระโดดขึ้นรถไปดักรอด้านหน้าของขบวนนี้อีกครั้ง คราวนี้เราบึ่งรถไปอีกเมืองหนึ่งชื่อ
Port Crane ซึ่งอยู่ห่างไปทางตะวันออกเฉียงเหนือของ Port Dickinson ประมาณ 5 ไมล์ (ประมาณ 8 กิโลเมตร) จนได้ภาพนี้มา
ผมมัวแต่ปรับกล้องอยู่กว่าจะได้รถจักรก็มาเสียเต็มจอแล้ว ตอนนี้ขบวนรถเริ่มแล่นลงเขาแล้วครับ ความเร็วค่อยๆ เพิ่มขึ้นเมื่อผ่านเราไป



หันไปมองอีกด้าน ทางสะดวกข้างหน้า กับภาพรถกำลังลงเขาครับ



เราบึ่งขึ้นรถทันที เพื่อที่จะให้ไปทันข้างหน้าอีกครั้ง ยังอยู่ในเขตเมือง Port Crane เช่นเดิม
เราวิ่งไปตามถนนที่ขนานไปกับทางรถไฟเรื่อยๆ จนเราแซงขบวนรถไปได้ คราวนี้กล้องผมเรียบร้อย แต่เรามาช้าไปนิดเดียว
วนรถไปจอดข้างเครื่องกั้น หัวขบวนก็เข้าโค้งมาแล้ว เป็นอันว่าพลาด lead units แต่ไม่เป็นไร ในภาพคือ Tim ครับ
เขานั่งถ่ายรูปคนละฟากถนนกับผม



ไม่ทัน leads ก็เอา pushers เสียเลย



เราขึ้นรถขับต่อไปอีกประมาณ 8 ไมล์ (ประมาณ 13 กิโลเมตร) ไปยังเมือง Tunnel, NY คราวนี้เราไม่ถึงกับห้อรถ
คือไปแบบเร็วแต่ไม่รีบ เพราะเราทราบว่ารถไฟจะต้องไต่ grade อีกครั้งข้างหน้าก่อนถึง Tunnel ที่เมือง
Tunnel นี้ เราไปหยุดรอที่ทางข้ามไม่ไกลจากอุโมงค์ (อันอาจเป็นที่มาของชื่อเมือง) ที่ Mile Post (MP) 599



เรารออยู่ประมาณ 10 นาที ก็มี railfan คนอื่นที่เราไม่รู้จักขับรถมาสมทบ อีกไม่นานนักก็มีอีกคนขับรถตามมาดักรอถ่ายรูปรถไฟเช่นกัน
เรารอกันอยู่สัก 20 นาทีก็เริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติ เพราะเราเริ่มได้ยิน engineer คุยกับ dispatcher ว่าเขากำลังไต่เขาที่ความเร็วเพียงแค่ 2
ไมล์/ชั่วโมงเท่านั้น และมีทีท่าว่าขบวนอาจจะ stall เราฟังได้อีกพักหนึ่งในที่สุด engineer ก็บอกกับ dispatcher
ว่าขบวนรถหยุดนิ่งเรียบร้อยแล้ว และไม่สามารถขึ้นเขาได้อีกต่อไปที่ MP 601 ซึ่งอยู่ห่างจากเราไปเพียง 2 ไมล์ทางทิศใต้เท่านั้น
จำได้ไหมครับว่า ขบวนนี้ใช้รถจักรทั้งลากและดันรวมกำลังถึงประมาณ 18,800 แรงม้า แต่ในที่สุดก็ยังขึ้นเขาไม่ไหวอีกจนได้

ในภาพคนหันหลังคือ Tim หันไปทางซ้ายคือ Jerry และ railfan ที่เราไม่รู้จักมากับ railfan ตัวน้อยพร้อมกล้องถ่ายรูปของตัวเองด้วย
สิ่งที่ผมชอบมากที่นี่คือ เขามี railfan มารอดูรถไฟอยู่มาก หลายคนรู้จักกัน ใช้วิธีโทรศัพท์ติดต่อกัน รายงานว่าขบวนผ่านทางข้ามที่จุดนี้แล้ว
ถึง MP นี้แล้ว ให้เตรียมตัวได้

[rkarn]

เราตัดสินใจขับรถกลับไปยัง Binghamton เช่นเดิม เพราะเรายังไม่แน่ใจว่า dispatcher จะให้ engineer
นำขบวนรถกลับมาที่ Binghamton เหมือนเดิมเพื่อจะเปลี่ยน pushers ใหม่ที่มีกำลังมากกว่านี้ หรือจะเพิ่ม pushers
เข้าไป หรืออีกทางเลือกคือจะตัดขบวนออก

เราเข้ามาที่ย่านแห่งหนึ่ง ผมจำไม่แม่นว่าเป็นของบริษัทรถไฟใด แต่คาดว่าเป็นของ NYS&W
(New York, Susquehanna & Western Railway) Tim เขารู้จักคนที่ทำงานที่นี่หลายคน
แต่มีคนรุ่นใหม่ที่เขาก็ไม่รู้จัก เราจึงไม่กล้าเสี่ยงออกไปยืนถ่ายรูปเป็นเวลานานๆ



เราเจอแขกมาเยือนจากรัฐ Maine คือ Bangor & Aroostook Railroad ผมไม่กล้ายืนยันว่าเป็น EMD GP38 หรือเปล่านะครับ



ด้านซ้ายเราเห็น EMD GP40-2 หมายเลข 516 ของ Helm Financial Corporation

บริษัทนี้เป็นบริษัทที่ให้เช่ารถจักรและรถสินค้าสำหรับบริษัทรถไฟที่ต้องการใช้งานรถจักรมาเสริมกับ fleet ของตัวเองครับ




ออกจากที่นั่นเราขับรถลงใต้ไปเรื่อยๆ อีกประมาณ 10 ไมล์ หรือประมาณ 16 กิโลเมตรไปยังเมือง
Conklin, NY เนื่องจากได้ยินจาก scanner ว่ามีขบวนรถกำลังมาจากทางใต้ลัดเลาะมาตามแม่น้ำ Susquehanna
ผมไม่มั่นใจว่าเป็นขบวน T167 หรือเปล่านะครับ นำมาโดย SD40-2 dual flags CP Rail System 5737



จาก Conklin เราขับรถย้อนขึ้นเหนือมาอีก ผมจำไม่ได้เหมือนกันว่านี่เป็นย่านของบริษัทใด ที่นี่เราพบ EMD GP9
ของ St. Laurence & Hudson Railway



บริเวณเดียวกัน แต่มองไปลิบๆ เห็น GE C44-9W (Dash9-44CW) ของ Canadian National
Railway เรารออยู่ที่นี่จนกระทั่ง CP 5737 ที่เราไปได้ภาพมุมสูงข้างบนมาถึง แต่ภาพผมไม่ดีเลย เพราะย้อนแสงมากไป
จึงไม่ได้นำมาลงครับ

[rkarn]

scanner รายงานว่ามีขบวนรถกำลังวิ่งมุ่งหน้าลงใต้ ในทิศทางตรงข้ามกับขบวน CP 5737 ข้างบน
เราขับรถลงไปจนแซงหน้าขบวนได้ แล้วรีบวิ่งไปรอกลางสะพานจนได้ภาพนี้มา นำโดย EMD SD40-2 ของ CP
ลองสังเกตนะครับ roadbed ค่อนข้างกว้าง เพราะเดิมเคยเป็น double track มาก่อน



เราขับย้อนสวนกลับไปบนถนนสายเดิมที่เราขับขึ้นลงเหนือ-ใต้อยู่ 2-3 รอบแล้ว เนื่องจากรถอีกขบวนกำลังตามขบวนข้างบนลงมา
แต่เรากลัวว่าจะไม่ทันหากกลับไปที่ย่านเดิม เราจึงเลี้ยวรถเข้าไปที่ทางข้ามอีกแห่งหนึ่ง เห็นไกลๆ ว่าเป็นรถจักรของ Canadian National
Railway (CN)



เข้ามาใกล้อีกหน่อย ตกลงว่าเป็น CN 2637 ที่เราเห็นอยู่ลิบๆ ที่ย่านเมื่อกี้ ในภาพ conductor ลงมาสับรางครับ



หลังจากทางสะดวกก็เร่งเครื่องออกตัวผ่านเราไป ในภาพก่อนจะถึงทางข้ามมี trackside readers ซึ่งเป็นอุปกรณ์ของ
Automatic Equipment Identification (AEI) ที่ใช้ในการอ่านตัว tag และทำงานแบบเดียวกับ radio transponder
(ที่ย่านความถี่ประมาณ 900 MHz) ซึ่งเก็บข้อมูลของรถจักรและล้อเลื่อนไว้ รายละเอียดข้อมูลได้แก่ ชนิดของล้อเลื่อน หมายเลขรถ
ใครเป็นเจ้าของ เป็นต้น เมื่อรถไฟวิ่งผ่าน trackside readers ตัว readers ก็จะส่งสัญญาณวิทยุไป scan ตัว tag ที่ถูกติดตั้งไว้ข้างรถ
สัญญาณที่ส่งไปกระทบตัว tag ก็จะสะท้อนกลับมา พร้อมกับข้อมูลที่ได้รับการบันทึกไว้ในตัว tag วิธีนี้ทำให้บริษัทรถไฟ รวมถึงเจ้าของสินค้า
ทราบได้ว่ารถคันใด กำลังวิ่งอยู่ในบริเวณใดของประเทศครับ

ชุดนี้ขอเพียงเท่านี้ก่อนนะครับ ผมจะหาเวลามาต่อในชุดต่อไป

กานต์