ข่าวรถไฟเมียนมาร์

[Mongwin]

จากเอกสารรณรงค์ของเครือข่ายปฏิบัติงานสตรีไทยใหญ่ (Shan Women's Action Network = ) เมื่อเดือนสิงหาคม 53 ลงรายละเอียดเส้นทางรถไฟสายเมืองนาย-เชียงตุง ไว้แบบนี้ครับ

Mong Nai - Langkher (Langhko, Langkho, Linhke แล้วแต่ถนัด) - Mong Pan - Mong Ton - Mong Hsat - Mong Kok - Kengtung ประกอบด้วย 18 สถานี และสะพาน 461 แห่ง รวมสะพานข้ามแม่น้ำสาละวินด้วยครับ
(ไม่มีสถานี Mongwin นะครับ)








ที่มา : http://www.shanwomen.org/files/Burma-Army-tracks-across-Shan-State-English.pdf
Press Release : http://www.shanwomen.org/files/Army-Rail-Press-Release-English.pdf

[black_express]

Mong ตามสำเนียงคนไตนั้นจะอ่านว่า เมิง (เมือง) นะครับ อย่างเช่น เมิงพาน (Mong Pan) เมิงสาด (Mong Hsat) เมิงกก (Mong Kok)

ส่วนเมิงวิน (Mongwin) นั้น ยังไม่มีในแผนที่กระมัง ?

[Mongwin]

ขอบคุณมากครับพี่ตึ๋ง
อย่างนี้ เมิงกก (เมืองกก = Mong Kok, Möng Hkok = ) ก็คือ เมืองที่อยู่ต้นแม่น้ำกก ที่ไหลผ่านเชียงรายใช่ไหมครับ

แต่ลองพยายามตามแม่น้ำกกใน Google Earth จากเชียงรายไปแล้ว ไปไม่ถึงเมิงกก เลยครับ

“แม่น้ำกก”ต้นกำเนิดอารยธรรมล้านนา

ใน Google Earth เขียนชื่อเมือง Mong Kok สะกดเป็น Möng Hkok มี จุดสองจุดบนตัว o กลายเป็น ö (o umlaut) เดาว่าคงต้องการให้ออกเสียง สระ เออ เป็น เมิง อย่างที่พี่ตึ๋งบอกแน่ ๆ

ผมหา เมิงวิน ในแผนที่ไม่เจอครับ แต่ระหว่าง เมิงกก ไป เชียงตุง มี Möng Wing ด้วยครับ อยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของ เมิงกก มุมบนขวาของภาพนี้



พิกัดภูมิศาสตร์ของ เมิงกก ที่มีเหมืองถ่านหินลิกไนต์ อยู่ที่ 20.73905,99.46442 ครับ

[Mongwin]

ภาพถ่ายทางรถไฟสายเมืองนาย-เชียงตุง (พฤษภาคม 54)
ดูได้ที่นี่ครับ http://www.scribd.com/doc/54682740/Mongnai-Kengtung-rail-link-photos

ป้ายประเพณี สถานีรถไฟเชียงตุง (Kyaing Tong)



ใครไปเที่ยวเชียงตุง ช่วยแวะไปเก็บภาพมาชมกันชัด ๆ หน่อยนะครับ
ลองทำป้ายสถานีเล่น ๆ คอมพ์ผมมีฟอนต์พม่าอยู่ฟอนต์เดียว คือฟอนต์อังวะ (WinUni Innwa) ทำได้ไม่เหมือนเท่าไหร่

[Mongwin]

เอกสารแถลงการณ์ "เส้นทางรถไฟของกองทัพพม่าตัดผ่านรัฐฉาน" (Burma Army tracks across Shan State) เวอร์ชั่นภาษาไทยครับ
http://www.shanwomen.org/thai/files/Burma-Army-tracks-across-Shan-State-Thai.pdf

--------------

ข่าวการเปิดทางรถไฟสายเมืองนาย-เชียงตุง ช่วง Kengtung-Wenkaung เมื่อวันที่ 20 ธ.ค. 53 ครับ
จากหนังสือพิมพ์ New Light of Myanmar ฉบับวันที่ 21 December 2010
http://www.burmalibrary.org/docs09/NLM2010-12-21.pdf

ทางรถไฟช่วง Kengtung-Wenkaung มีระยะทาง 5.6 ไมล์ (จากระยะทางทั้งสาย 226 ไมล์) มีสะพาน 17 แห่ง สถานีรถไฟ 2 สถานี โค้ง 18 โค้ง maximum curve 10 องศา และ maximum gradient 1:80

[CENTENNIAL]

รัฐบาลทหารพี่หม่องแกให้ความสำคัญกับระบบคมนาคมขนส่งทางรางจริงๆ ครับ


ทางรถไฟสาย เด่นชัย-เชียงราย บ้านเรานั้น ดีไม่ดีแนวเส้นทางในโครงการจะผ่านเขตพื้นที่สูงชัน น้อยกว่าทางรถไฟสาย เมืองนาย-เชียงตุง ของพม่าหลายเท่า แต่บ้านเราคิดกันนาน วิจัยกันนานจริงๆ
หากคิดจะสร้างจริงๆ ต่อให้อนุมัติงบมาแล้วจริงๆ ก็ยังไม่รู้เลยว่าขั้นตอน EIA จะใช้เวลานานแค่ไหน จะเหมือนเส้นทางคู่สายฉะเชิงเทรา-แก่งคอย ที่ติด EIA อยู่นานแสนนานเหลือเกิน หรือไม่


อย่างไรก็ตาม จากข่าวนี้ ผมเข้าใจว่า เส้นทางรถไฟในภาพเป็นการสร้างทางรถไฟเสร็จแล้วแค่บางส่วนคือช่วง เชียงตุง- Wenkaun ที่เสร็จแล้ว แต่ช่วง Wenkaun-เมืองนาย ยังอยู่ระหว่างก่อสร้างใช่ไหมครับ อ.เอก


แต่การสร้างทางรถไฟของพี่หม่องที่เอาเร็วและประหยัดเข้าว่านี่ ไม่แน่ใจว่าจะดีหรือไม่นะครับ ประมาณว่า เรามีแต่รางขนาดเล็กๆ ไม่เป็นไรใช้สร้างไปก่อน หินเรามีไม่มาก โรยบางๆ ก็สร้างไปก่อน หมอนคอนกรีตมันแพง หนักก็หนัก เอาหมอนไม้สร้างไปก่อนเพราะป่าไม้ยังเหลือเยอะ ถมดินยังไม่ดีเท่าไหร่ก็ช่างมันเถอะเพราะรถแล่นบนหิน บนราง สร้างไปก่อน ที่ดินชี้ไปตรงไหนเป็นที่ใครก็ซวยไป ถือว่าเสียสละเพื่อชาติไป

[Mongwin]

สร้างได้แค่ 5.6 ไมล์ จาก 226 ไมล์ เขาก็ฉลอง เปิดเดินรถกันแล้วครับ เห็นแล้วน่าอิจฉา

แต่ดูสภาพแล้ว มั่ว ๆ จริงอย่างที่สารวัตรเอ็มว่าครับ หมอนคอนกรีตปนกับหมอนไม้ คล้าย ๆ โครงการปรับปรุงทางสายน้ำตกบ้านเราเลยครับ (รถ RBE เข้าใจว่าเป็นดีเซลรางเก่าญี่ปุ่นครับ)

[kikoo]

^
ก็ยังดีกว่าบางประเทศ ที่วางแผนในกระดาษซะสวยหรู แต่ก็ไม่มีอะไรที่เป็นชิ้นเป็นอันจริงๆสักทีครับ
_________________
ความคืบหน้าโครงการปรับปรุงทางช่วงที่วัง-กันตัง
http://portal.rotfaithai.com/modules.php?name=Forums&file=viewtopic&t=5618

[black_express]

พอดีผมได้ข้อเขียนเกี่ยวกับชาวไต (ยังค้นในชั้นต้นนี้ไม่ได้ว่าจะเขียนโดยคุณบุญช่วย ศรีสวัสดิ์ หรือไม่ ขอแขวนปัญหานี้ไว้ก่อน) ซึ่งกล่าวเกี่ยวกับวัฒนธรรมภาษา และหนังสือ ดังนี้ครับ

.........................

วัฒนธรรมภาษา และหนังสือ

ภาษา ภาษาไต เป็นภาษาพูดที่เก่าแก่ตั้งแต่สมัยดึกดำบรรพ์ เมื่อครั้งยังตั้งบ้านสร้างเมืองในดินแดนปา - ลุง และเงี้ยว ซึ่งปรากฎอยู่ในประวัติศาสตร์ ล้วนแล้วแต่เป็นภาษาของไตทั้งนั้น แต่นักบันทึกประวัติศาสตร์ทั้งหลาย เช่น ชาวยุโรปและจีน เขียนบันทึกด้วยอักษรของเขา ออกสำเนียงของเขา จึงเพี้ยนไปเป็นชื่ออื่นไปหมด จนทำให้คนรุ่นหลังรู้ผิดๆ แล้วก็แปลกันอย่างผิดๆ เรื่อยมา จนทำให้ประวัติศาสตร์ชาติไตเลอะเลือน ไขว้เขวไปเป็นอย่างมากทีเดียว ในปัจจุบัน นักประวัติศาสตร์พม่าสังคมนิยม ก็พยายามที่จะเขียนประวัติศาสตร์ไตให้กลมกลืนกันกับพม่าอีกด้วย

ด้วยเหตุผลดังกล่าวมานี้ จึงขอเสนอภาษาไตที่ถูกต้อง เพื่อเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่จะทำการ ค้นคว้าประวัติศาสตร์ชนชาติไตต่อไป ดังนี้

เฉ้าเฮา : เป็นภาษาไต หมายความว่า เจ้าเรา , เจ้าของเรา , คือเจ้าแผ่นดินของเรา จีนเขียนเป็น " เชี่ยวเหา " คนที่แปลก็เขียนว่า " พระเจ้าเหา " ไปเสีย

อ้ายไต : เป็นชื่อภูเขาพวกชนชาติอ้ายไต ฝรั่งเขียนเพี้ยน อ้ายไต (AITAI) เป็น อัลไต (ALTAI)

ปา : เป็นชื่อเมืองหลวงของชนชาติไต จีนเรียกว่า จุงกิง เรียกชาวไตในเมืองปาว่า " ปายี "

ลุง : เป็นเมืองหลวงของชนชาติไต จีนเรียกว่า ลุงเจา

เงี้ยว : เป็นชื่อเมืองหลวงของชนชาติไต จีนเรียกเป็นชื่อใหม่ว่า จางชา เรียกชาวไตในเมืองเงี้ยวว่า " เงี้ยว "

โย : โยนก , โยเดีย , โย้ , โยะ

ไต : เป็นชื่อของชนชาติไตที่เรียกตัวเองว่า ไต หรือ ไต

สยาม : เป็นชื่อของชนชาติไตกลุ่ม อ้ายสาม อพยพจากหนองแส(หนองเขียวน่านเจ้า) ไปสร้างเมืองอ้ายสาม (อาสาม - อาหม - อัสสัม) ริมฝั่งแม่น้ำสาง (พรหมบุตร) ชาวเขาเผ่ามรัน บนภูเขาปาดควาย เรียกไตอ้ายสามว่า อาซานหรือ อาสาน ต่อมาเลยเรียกสั้น ๆ ว่า ซาน หรือ ชาน ชาวเขาเผ่ามรัน คือ ชาวพม่าในปัจจุบัน พม่าเขียนเรียกตัวเองว่า " มรันมา " แต่อ่านออกเสียงว่า " เหมียนหม่า " พม่าสมัยเดิม เขียนเรียกชนชาติไตว่า สยาม โดยเขียนว่า สยามพม่าสมัยกลาง เขียนว่า สยัม พม่าสมัยปัจจุบันเขียนว่า ซัม ทั้งสามอย่างชาวพม่าอ่านว่า ชาน

[black_express]

ไตมาว : พม่าเขียนว่า มาวสยาม แต่อ่านว่า " มาวชาน " ฝรั่งเลยเขียนตามสำเนียงพม่าว่า MAW SHAN

หนองแข : ในประวัติศาสตร์เขียนว่า หนองแสตาลี คำว่า แข เป็นภาษาไตแปลว่า จรเข้ หนองแข คือ หนองจรเข้ บางพวกเรียกว่า หนองแส

หนองเขียว : หรือ หนองแข หรือ หนองแสจีนเรียกว่า หนันโฉ พม่าเรียกว่า หนั่นโฉ่ ฝรั่งเขียนเป็น NAN CHAOหรือ NAN CHIAOนักแปลรุ่นหลังเลยแปลว่า น่านเจ้า หนองเขียวนี้เป็นทะเลสาบน้อยๆ แต่ลึกมาก จนเห็นเป็นน้ำสีเขียว

ไตลาย : ชนชาติไตที่อยู่อาศัยในริมฝั่งหนองเขียว เป็นชาวไตลาย แต่จีนเรียกเพี้ยนไปว่า ตาลี

ไตลือ : คือ แม่น้ำโขง ชาวไตที่อาศัยอยู่ในลุ่มแม่น้ำลือ จึงเรียกว่า ไตลือหรือ ไตลื้อ

น้ำคง : คือ แม่น้ำสาละวิน แต่ชาวไตเรียกว่า น้ำคง เพราะมีเมืองคงตั้งอยู่บนขุนน้ำสาละวิน

เมืองแสง : คือ เมืองมณีปุระ

ปง : คือ อาณาจักรปง ของชนชาติไตในเมืองแสง (มณีปุระ)

เมืองก๋อง : ชาวมรันม่าเรียกว่า โมกอง

เมืองยาง : ชาวมรันม่าเรียกว่า โมญิน

กาดสา : ชาวมรันม่าเรียกว่า กะต่ำ

ต้าก๋อง : ชาวมรันม่าเรียกว่า ตะกอง ต้าก๋อง แปลว่า ท่ากอง , ทำกลอง

กองเหง : คือ ต้าก๋อง เมื่อต้าก๋องมีพระเจ้าแผ่นดินไตขึ้นครองแล้ว จึงเปลี่ยนเป็น เกงหงหรือ เชียงหงษ์ นั่นเอง

เมืองมีด : ชาวมรันมาเรียกว่า โมเม็ก

เมืองแลง : อยู่ทางทิศตะวันออกของเมืองมีดไม่ไกลนัก ชาวมรันม่าเรียกว่า โมไล

เมืองกุด : อังกฤษเช่าจากเจ้าฟ้าเมืองมีด เป็นเวลา 100 ปี นับตั้งแต่ ค.ศ.1896 (พ.ศ.2439) เมื่ออังกฤษมอบเอกราชให้ไตแล้ว ก็ไม่โอนให้คืน แต่ผนวกเข้าในจังหวัด ศึกไก๋ (สะแกง) ไปเสีย ชาวมรันม่าเรียกว่า โมก๊ก

ป๋างอู้ : อังกฤษเช่าจากเจ้าฟ้าสีป้อ เมื่อมอบเอกราชให้ชาวไตแล้ว ไม่เอาป๋างอู้กลับคืนให้ไต แต่ผนวกเข้ากับจังหวัดบ้านท่าเดื่อ (มัณฑเล) ไป

แสนหวี : หรือ แสนแจ้ หรือ เมืองปงหรือ เกงหวี (เชียงหวี) หรือ โกสามปี เป็นเมืองหลวงของชาวไต เจริญรุ่งเรืองมาก่อน ชาวมรันมาเรียกว่า เต็งหนี่

เมืองนาย : เป็นเมืองหลวงของไตในภาคใต้ ชาวมรันมาเรียกว่า โมแน