ลุยเดี่ยวแบบไม่เหงา.. บุกแควน้อยแล้วไปต่อที่หนองตม

[ExtendeD]

ตัวอาคารสถานีแควน้อย แบบชัด ๆ ครับ จากรูปนี้จะเห็นลุงป้าน้าอาที่ผมเพิ่งพูดถึงไป เห็นหรือเปล่าครับ ว่าคึกคักขึ้นตั้งเยอะ



ชานชาลาทางด้านทิศใต้ เราก็ได้ดูไปก่อนที่จะเดินไปดูจุดตัดถนนหมายเลข 1086 และสะพานเล็ก ๆ ที่อยู่ใกล้ ๆ กัน คราวนี้เรามาดูชานชาลาทางด้านทิศเหนือดูบ้างนะครับ ว่ามีอะไรให้เราดูบ้าง

จากที่เห็นนี้ก็จะมีสวนหย่อมเล็ก ๆ และโรงเก็บรถตรวจทาง รวมไปถึง " ป้ายเตือนระบุความเร็ว " และ " ป้ายลดความเร็ว " ต่าง ๆ อีกจำนวนหนึ่ง


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

บริเวณชานชาลาทางด้านทิศเหนือที่อยู่ติด ๆ กับอาคารสถานี จะเป็นมีสิ่งหนึ่งที่น่าสนใจตั้งแสดงอยู่ครับ นั่นก็คือ " ลูกระเบิดทำลายสะพานรถไฟแควน้อย " ครับ



แสดงว่าสะพานข้ามลำน้ำแควน้อยที่เรากำลังจะเดินไปดูนี้ ก็เคยถูกลูกระเบิดถล่มมาแล้วเหมือน ๆ กับสะพานหลาย ๆ ที่ที่เป็นจุดยุทธศาสตร์สำคัญในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ครับ

เดินผ่าน " ลูกระเบิดทำลายสะพานรถไฟแควน้อย " และ โรงเก็บรถตรวจทางไป ก็จะเห็นป้ายบอกสถานีถัดไปอยู่ ป้ายทางด้านทิศใต้ผมไม่ได้ถ่ายรูปใกล้ ๆ แบบชัด ๆ มาให้ดู ก็มาดูป้ายนี้ที่อยู่ที่ชานชาลาทางด้านทิศเหนือแทนแล้วกันนะครับ ( มันก็เหมือนกันนั่นแหละ )



ถ้าไปทางสถานีบ้านตูม ก็คือมุ่งหน้าลงมาทางทิศใต้ จะกลับไปสู่ตัวเมืองพิษณุโลก แต่ถ้าไปทางสถานีพรหมพิราม ก็จะมุ่งหน้าขึ้นเหนือ ไปจังหวัดอุตรดิตถ์ อำเภอเด่นชัย จังหวัดลำปาง จังหวัดลำพูน และไปสิ้นสุดเส้นทางรถไฟที่สถานีเชียงใหม่ครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ข้าง ๆ รางประธานจะเห็นว่ามีกองไม้หมอนเก่า ๆ วางกองรวมกันอยู่ ตอนนี้คงถูกปลดประจำการไปแล้ว เปลี่ยนให้หมอน Duo Block ที่เห็นอยู่รับหน้าที่แทนล่ะครับ



เดินต่อมาก็จะมาถึงบริเวณปลายสุดของชานชาลาทางด้านทิศเหนือครับ



จากจุดนี้สามารถมองเห็นสะพานข้ามลำน้ำแควน้อยได้ด้วยครับ อยู่ไม่ไกลแล้วจุดหมายของผม เอาไว้พรุ่งนี้จะพาเดินไปดูใกล้ ๆ นะครับ คืนนี้ขอพักค้างคืนที่สถานีแควน้อยก่อน
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เอาล่ะครับ เช้าแล้วมาออกเดินหน้าไปดูสะพานข้ามลำน้ำแควน้อยกันเลย

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เดินผ่านป้ายประเพณีทางด้านทิศเหนือไปไม่ไกล ก็จะมาถึงเสาสัญญาณออกทางด้านทิศเหนือครับ ถ้าสังเกตที่รางประธานดี ๆ จะเห็นจุดที่เปลี่ยนจากหมอน Duo Block กลับมาเป็นหมอนไม้เหมือนเดิมด้วย



ประแจทางด้านทิศเหนือครับ ไม่ได้อยู่ในท่าตรง เพราะเตรียมเอาไว้ให้พี่ ๆ เจ้าหน้าที่ตรวจทางนำรถตรวจทางวิ่งออกจากรางหลีกครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ระหว่างที่เดินไปที่สะพานข้ามลำน้ำแควน้อย ผมก็เดินดูโน่นดูนี่ไปเรื่อย ๆ ครับ ทั้งต้นไม้ที่อยู่ข้างทาง แล้วก็ก้มลงมาดูที่รางด้วย จนได้เห็นซากของงูตัวหนึ่งขนาดค่อนข้างใหญ่ครับ พอ ๆ กับที่ได้ไปเจอตอนที่เดินไปสะพานข้ามคลองท่าฬ่อเลย ไม่อยากอธิบายละเอียดครับ แต่บอกได้ว่าคงตายมาได้ไม่นาน แล้วซากที่เห็นก็มีเพียงแค่ลำตัวไปจนถึงหางเท่านั้นครับ พี่ ๆ น้อง ๆ ที่เพิ่งจะออกทริปสำรวจก็ควรใช้ความระมัดระวังให้มากนะครับ ส่วนมือโปรทั้งหลายคงไม่ต้องเป็นห่วงอะไรแล้ว เซียน ๆ ทั้งนั้น

ก็อย่างที่ได้เห็นไปนะครับ รางประธานช่วงหลังจากผ่านประแจทางด้านทิศเหนือไปแล้ว จะใช้หมอนไม้ ส่วนหมุดยึดรางก็ใช้เป็นแบบธรรมดาสามัญ ตอกผ่านประกับรางลงไปยึดกับหมอนไม้ ประกับรางที่ใช้ก็ผลิตในปี 1957 และ 1958 ครับ เกิดก่อนผมอีก





_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เดินมาได้สักพักในที่สุดก็มาถึงสะพานข้ามลำน้ำแควน้อยแล้วครับ ตลอดทางที่เดินมาที่สะพาน ไม่ค่อยจะถูกแสงแดดเท่าไหร่ครับ เพราะได้ต้นไม้ข้างทางช่วยบังแดดเอาไว้ให้ แต่ไม่ใช่ว่าไม่ร้อนนะครับ มาถึงตรงนี้ก็เหงื่อโซกเต็มหลังแล้ว เพราะไม่มีลมพัดมาเลย



ทางขวาของรางประธานจะเป็นเสาสัญญาณออกตัวนอกของสถานีแควน้อย ที่มี " ป้ายพิกัดความเร็วสูงสุดในทางประธาน " ติดอยู่ด้วย ขบวนรถดีเซลรางใช้ความเร็วไม่เกิน 100 กม. / ชม. ส่วนขบวนรถที่ใช้รถจักรลากก็ใช้ความเร็วได้ไม่เกิน 80 กม. / ชม. ส่วนทางซ้ายจะเป็นสทล. ที่ 405/15 ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ก่อนจะเดินไปถึงสะพาน เรามาดูแผนที่จาก Point Asia กันสักหน่อยดีกว่าครับ จะได้รู้ว่าลำน้ำแควน้อยนี่พอลอดผ่านทางรถไฟที่สะพานนี้ไปแล้วจะไหลไปถึงที่ไหน

จากในรูปด้านบน จะเห็นจุดสีแดง ๆ 3 จุด นั่นเป็นจุดที่ผมบันทึกตำแหน่งของสะพานข้ามลำน้ำแควน้อย จุดตัดถนนหมายเลข 1086 และสะพานเล็ก ๆ ทางด้านทิศใต้ของสถานีแควน้อยเอาไว้ครับ ส่วนจุดสีเขียวนั่นเป็นตำแหน่งของสถานีแควน้อย เส้นยาว ๆ สีน้ำตาลขุ่น ๆ ที่เห็นคดเคี้ยวเลี้ยวไปมาอยู่ตรงกลางนั่นคือ " ลำน้ำแควน้อย " ส่วนเส้นสีดำ ๆ เทา ๆ ที่เห็นอยู่ทางซ้ายสุดของรูปนั่นคือ " แม่น้ำน่าน " ครับ จะเห็นว่าพอลำน้ำแควน้อยไหลผ่านจุดนี้ไปแล้วก็จะคดเคี้ยวไปมา แล้วไหลไปรวมกับแม่น้ำน่าที่ตำบลจอมทอง อำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลกครับ



ส่วนถ้าถามว่าแล้วลำน้ำแควน้อยนี้ ไหลมาจากที่ไหน ผมลองไปดูในแผนที่แล้ว เห็นว่ามาจากทางอำเภอวัดโบสถ์ครับ คดเคี้ยวพอ ๆ กันเลย แต่ต้นน้ำจริง ๆ อยู่ที่ไหนนี่ ลองดูในแผนที่เองดีกว่าครับ ผมดูแล้วยังงง ๆ

ออกเดินกันต่อครับ ผ่านเสาสัญญาณออกตัวนอกไป ก็จะเห็นป้าย " เขตรถไฟ " ปักอยู่ทางด้านขวาของรางประธานด้วย


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

มาดูตัวสะพานข้ามลำน้ำแควน้อยกันแบบเต็ม ๆ ครับ สะพานแห่งนี้เป็นสะพานโครงเหล็กแบบโครงขึ้น จำนวน 3 ช่วง span โดยช่วง span ที่ 2 หรือช่วง span ตรงกลางจะมีขนาดใหญ่ที่สุด และมีตอม่อปักลงไปที่พื้นด้านล่าง 2 ตอม่อครับ



สะพานข้ามลำน้ำแควน้อยแห่งนี้ ไม่มีทางเดินอยู่ด้านข้างสะพาน เหมือนกับสะพานหลาย ๆ ที่ที่เคยเห็นกันนะครับ แต่มีแผ่นไม้มาวางต่อ ๆ กันตรงกลางระหว่างรางรถไฟแบบที่เห็นนี้แทน แบบนี้ก็สบายเรา


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ช่วง span แรกเป็นช่วงที่มีถนนเล็ก 2 เลน ลอดใต้ทางรถไฟครับ



เดินมาจนพ้นช่วง span แรกไปแล้ว ตอนนี้ยังหา nameplate ไม่เจอครับ แต่คิดว่าเดินไปถึงอีกฝั่งคงได้เห็นครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

พอเดินมาถึงช่วง span ที่ 2 มองไปทางด้านขวาก็เห็นป้ายบอกน้ำหนักกดเพลาที่สะพานแห่งนี้รับได้ นั่นก็คือ 15 ตัน เหมือน ๆ กับสะพานอื่น ๆ ครับ



ลำน้ำแควน้อยที่อยู่ทางด้านขวาของสะพานแห่งนี้ จะแยกออกเป็น 2 สายครับ ที่อยู่ในรูปข้างบนนี้คือเส้นที่เลี้ยวซ้ายแยกออกไป ส่วนเส้นที่เลี้ยวขวาไป ผมไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดูครับ เพราะมันย้อนแสงสุด ๆ

ส่วนลำน้ำแควน้อยด้านที่อยู่ทางซ้ายของสะพาน จะเลี้ยวโค้งไปทางซ้าย ผมก็เลยต้องเดินผ่านช่วง span ที่ 2 มาเก็บรูปบริเวณนี้จะได้เห็นชัด ๆ ว่าลำน้ำเลี้ยวโค้งไปทางซ้ายจริง ๆ



ช่วงที่เดินมาถึงช่วง span ที่อยู่ตรงกลางสะพาน ผมเองก็มัวแต่มองหา nameplate แล้วก็ดูตัวสะพานอยู่ ก็เลยไม่ค่อยได้สนใจอะไรรอบข้างมากนัก พอถ่ายรูปป้ายบอกน้ำหนักกดเพลา 15 ตันเสร็จ หันกลับมา เห็นพี่ชายคนหนึ่งยืนอยู่ข้างทางรถไฟ ตกใจสะดุ้งเลยครับ เพราะไม่คิดว่าตรงนั้นจะมีที่พอให้ยืนได้ แต่พอได้คุยกับพี่เขาแล้ว ก็รู้ว่าพี่เขามาตกปลาอยู่ที่ตอม่อของสะพานนี้ครับ ได้ยินเสียงเหมือนคนเดินผ่านมาบนสะพานก็เลย ปีนกลับขึ้นมาดู มานั่งตั้งแต่เช้าแล้ว ได้ปลาแค่ไม่กี่ตัวครับ ผมเองก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเสียงแผ่นไม้กระทบกับไม้หมอนดังเป็นจังหวะตามที่ผมเดินอยู่บนสะพาน ทำให้ปลาหนีไปหรือเปล่านะครับ แต่ก็เกรงใจพี่เขาเหมือนกัน ก้าวต่อ ๆ ไปหลังจากนั้นผมก็เลยต้องค่อย ๆ เดินให้มีเสียงดังน้อยที่สุด ก็ดีเหมือนกันครับ เพราะตอนนั้นก็เริ่มเจ็บแผลแปลบ ๆ ขึ้นมาอีกแล้ว
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.