ของฝากจาก Kyushu

[tuie]

[tuie]

กลับจากฮิโรชิม่าด้วยความอิ่มอกอิ่มใจ แต่ยังไม่หนำใจกับการนั่งชิงกังเซนโคดามะ ซึ่งใช้รุ่น ๑๐๐ ทำขบวน และการเฝ้าดูชิงกังเซนขบวนอื่นในขณะแล่นด้วยความเร็วสูงก็เลยวางแผนการไว้ว่า จะต้องหาเวลาไปนั่งอีกสักครั้งหนึ่งก่อนเจอาร์พาสจะหมดอายุ แต่ยังไม่ใช่วันนี้(วันอาทิตย์ที่ ๑๑ มีนาคม ๒๕๕๐)ครับ เนื่องจากเตรียมวางแผนไปนั่งชิงกังเซน รุ่น ๘๐๐ หรือที่เรียกกันว่าสึบาเมะ ซึ่งเป็นชิงกังเซนรุ่นใหม่ล่าสุดของเจอาร์คิวชู เดินระหว่างสถานีชินยาสุฮิโร่-คาโกชิม่าโชะ ทางตอนใต้สุดของเกาะคิวชู ในช่วงเช้าถึงเที่ยง ส่วนช่วงบ่ายจะแวะเที่ยวปราสาทคุมาโมโต ซึ่งเป็นหนึ่งในปราสาทเก่าแก่ที่ยิ่งใหญ่และสำคัญของญี่ปุ่นครับ



ถ้าดูตามแผนที่ข้างต้นจะเห็นเส้นทางชิงกังเซนสายคาโกชิม่าเป็นเส้นสีเหลืองสลับสีดำจากชินยาสุฮิโร่-คาโกชิม่าโชะ โครงการสร้างทางรถไฟด่วนชิงกังเซนบนเกาะคิวชูนั้นยังไม่เสร็จสมบูรณ์ตลอดทั้งสาย คือ ฮาคาตะ-คุมาโมโต-ชินยาสุฮิโร่-คาโกชิม่าโชะ สถานีคาโกชิม่าโชะนั้นห่างจากฮาคาตะตามเส้นทางในปัจจุบันซึ่งนับรวมกันระหว่างทางรถไฟเจอาร์ธรรมดาช่วงฮาคาตะ-ชินยาสุฮิโร่ ๑๕๑.๓ ก.ม. กับเส้นทางชิงกังเซนช่วงชินยาสุฮิโร่-คาโกชิม่าโชะ ๑๓๗.๖ รวมเป็น ๒๘๘.๙ ก.ม. หากสร้างเส้นทางชิงกังเซนสายนี้เสร็จตลอดสายจะลดระยะทางและเวลาในการเดินทางได้มากกว่าเดิม

ปัจจุบันนี้คงเปิดเดินรถชิงกังเซนของเจอาร์คิวชูเฉพาะช่วงที่สร้างทางแล้วเสร็จระหว่างชินยาสุฮิโร่-คาโกชิม่าโชะ ระยะทาง ๑๓๗.๖ ก.ม. ซึ่งชิงกังเซน รุ่น ๘๐๐ สึบาเมะ ใช้เวลาวิ่งประมาณ ๓๕-๔๐ นาที(ขึ้นอยู่กับขบวนไหนจอดมาก-น้อย)เท่านั้น โดยมีขบวนรถด่วน Limited Express Relay Tsubame ให้บริการรับส่งผู้โดยสารในเส้นทางเจอาร์ธรรมดาระหว่างฮาคาตะ-คุมาโมโต้-ชินยาสุฮิโร่ เสริมจากการเดินทางโดยชิงกังเซน สึบาเมะ กล่าวคือ อย่างผมจะเดินทางไปกลับระหว่างฮาคาตะ-คาโกชิม่าโชะ ผมก็สามารถนั่งขบวนรถ Limited Express Relay Tsubame จากฮาคาตะไปลงสถานีชินยาสุฮิโร่แล้วเดินทางต่อด้วยขบวนรถด่วนชิงกังเซนสึบาเมะไปยังคาโกชิม่าโชะได้ทันที โดยสามารถใช้ตั๋วใบเดียวกันได้ตามภาพนี้ครับ



การเดินทางด้วยขบวนรถ Limited Express Relay Tsubame แล้วต่อด้วยสึบาเมะนั้นไม่ยุ่งยากเลยครับ เริ่มตั้งแต่หมายเลขขบวนรถที่สัมพันธ์กัน อย่างของผมไปขบวนรถ Limited Express Relay Tsubame ที่ ๓ ก็ต้องต่อชิงกังเซน สึบาเมะ ขบวนที่ ๓ เมื่อ Limited Express Relay Tsubame ขบวนที่ ๓ ถึงสถานีชินยาสุฮิโร่ซึ่งเป็นสถานีร่วมก็จะเห็นสึบาเมะจอดเทียบขบวนรออยู่แล้วที่ชานชาลาถัดไป แล้วไม่ต้องกลัวว่าลงจาก Limited Express Relay Tsubame แล้วต้องวิ่งหารถคันที่สำรองที่ไว้บนขบวนสึบาเมะกันใหม่นะครับ เพราะเขากำหนดหมายเลขรถคันที่...และเลขที่นั่ง...ไว้เหมือนกันทั้งสองขบวน อย่างตามตั๋วของผมซีกซ้ายมือเป็นข้อมูลสำหรับการเดินทางโดยขบวนรถ Limited Express Relay Tsubame ขบวนที่ ๓ รถคันที่ ๓ เลขที่นั่ง ๑๕ A ซีกขวามือในตั๋วสำหรับใช้โดยสารสึบาเมะก็เป็นหมายเลขขบวนที่ ๓ รถคันที่ ๓ เลขที่นั่ง ๑๕ A เช่นเดียวกันครับ

เห็นตั๋วเป็นภาษาญี่ปุ่นอย่างนี้แล้วอดบ่นไม่ได้ เพราะความจริงแล้วเจ้าหน้าที่จำหน่ายตั๋วสามารถเลือกสั่งพิมพ์ตั๋วเป็นภาษาอังกฤษให้แก่ผู้โดยสารชาวต่งชาติได้ แต่คราวนี้ไม่ทราบว่าเขาเผลอนึกว่าผมเป็นชาวญี่ปุ่นหรืออย่างไรถึงสั่งพิมพ์ตั๋วออกมาแบบนี้ ทั้งๆที่ผมก็พูดภาษาอังกฤษกับเขานะครับ ยังดีว่าพอจำการจัดวางข้อมูลหมายเลขขบวนรถ รถคันที่ และเลขที่นั่งได้ ประกอบกับมีเซนต์ของคนชอบตั๋วรถไฟเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ช่วยทำให้เข้าใจความหมายบนตั๋วใบนี้ได้ไม่ยากโดยไม่ผิดพลาดคลาดเคลื่อน

เดินขึ้นที่ชานชาลาสถานีฮาคาตะก่อนขบวนรถ Limited Express Relay Tsubame ขบวนที่ ๓ จะออกประมาณ ๑๐ นาที ขบวนรถยังไม่เข้ามาเทียบนะครับ จนกระทั่งอีกประมาณ ๕ นาทีจะได้เวลารถออกถึงแล่นเข้ามาเทียบ ขบวนนี้ใช้รถรุ่น 787 ชุดละ ๗ คันทำขบวน



ภายนอกขบวนรถเป็นสีเทาเข้มตัดกับสีแดงด้านในประตูจริงๆ ที่เห็นหมายเลข 7 ข้างตัวรถคือหมายเลขคันรถครับ



ด้านข้างช่วงกลางของรถแต่ละคันมีชื่อขบวนรถ Limited Express Relay Tsubame พร้อมสัญลักษณ์นกนางนวลดูโดเด่นสวยงาม สังเกตเห็นได้ชัดเจน เห็นแล้วอยากให้รถด่วนพิเศษของบ้านเรามีสัญลักษณ์ประจำขบวนอย่างนี้บ้างนะครับ จะได้เป็นเอกลักษณ์ผู้โดยสารโดยเฉพาะอย่างยิ่งชาวต่างชาติก็จดจำง่าย หากออกแบบสัญลักษณ์ให้ดีๆเฉียบๆก็จะช่วยส่งเสริมภาพลักษณ์ของรถด่วนขบวนนั้นๆได้อีกทางหนึ่ง นี่ไม่นับการนำสัญลักษณ์ประจำขบวนรถไปใช้ประโยชน์อย่างอื่น เช่น การประชาสัมพันธ์ การทำของที่ระลึกจำหน่ายฯลฯ เหมือนอย่างที่เจอาร์เขาทำอีกนะครับ

[Wisarut]

อาจารย์ตุ้ย หวังว่าคงจะไม่ใช้ Tsubame Syndrome ซะก่อนน่อ

[tuie]

ขอบคุณครับคุณวิศรุตที่แวะมาเยี่ยมชม

ดูไปเรื่อยๆท่านจะพบว่าคนญี่ปุ่นจำนวนไม่น้อยยังเห่อเจ้าสึบาเมะกันอยู่เลย ถ้าผมจะปลื้มสึบาเมะบ้างคงไม่เป็นไรนะครับ แค่ Limited Express Relay Tsubame นี่ก็น่าประทับใจหลายอย่างแล้วละครับ

---------------------------------------------------------------------------

ไหนๆก็ยืนอยู่ตรงรถคันที่ ๗ แล้ว ไปถ่ายรูปรถรุ่น 787 บริเวณท้ายขบวนดีกว่าครับ



อ้าวยังมีรถรุ่นนี้อีกชุดหนึ่ง(ด้านขวาของภาพ)ต่อจากชุดขบวน Limited Express Relay Tsubame อีกหรือนี่



เข้าไปดูใกล้ๆปรากฏว่าเป็น Limited Express ARIAKE ซึ่งเดินร่วมกับขบวน Limited Express Relay Tsubame ในช่วงฮาคาตะ-คุมาโมโต ครับ ทำนองเดียวกับขบวน ๓๙ ของบ้านเราที่เดินร่วมกับขบวน ๔๑ จากกรุงเทพ-สุราษฎร์ฯน่ะครับ แต่ของเรายังดีกว่าตรงที่สามารถเดินบนขบวนรถถึงกันได้ระหว่างรถแต่ละชุดที่ใช้ทำขบวนรถทั้งสองขบวน แต่ถ้าเป็น Limited Express Relay Tsubame กับ Limited Express ARIAKE ตามภาพแล้ว ผู้โดยสารต้องเลือกขึ้นรถให้ถูกชุดที่ใช้ทำขบวนแต่ละขบวนนะครับ มิฉะนั้นท่านต้องรอให้ถึงสถานีที่รถจอดแล้วลงมาขึ้นรถให้ถูกต้อง จะเดินผ่านทางเดินกลางระหว่างห้องขับกับห้องช่างเครื่องไปรถคันอื่นในอีกชุดหนึ่งในขณะรถแล่นแบบดีเซลรางแดวู THN RHN ฯลฯไม่ได้ครับ

มองย้อนไปทางขบวนที่ ๓ บ้างครับ



ใกล้เวลารถออกแล้วครับรีบไปถ่ายรูปหัวขบวนดีกว่าครับ


สังเกตดีๆจะเห็นร่องรอยความเสียหายเป็นรอยครูดยาวบริเวณขอบล่างด้านหันมาทางข้างชานชาลา คล้ายกับว่าเจ้า 787 นี่ก็ถูกเฉี่ยวชน หรือไปเฉี่ยวชนใครมาบ้างแล้วเหมือนกัน 8)

[tuie]

ขึ้นรถไปด้วยกันนะครับ แม้ว่าที่นั่งตามตั๋วของผมจะอยู่รถคันที่ ๓ แต่เราเป็นชาวเวบนี้ก็ต้องขึ้นไปสำรวจตั้งแต่รถคันที่ ๑ กันเลยละครับ มองไปที่ประตูทางเข้ารถคันที่ ๑ เริ่มเห็นลายไม้สีเข้มประดับที่ผนังด้านในแล้ว คนชอบลายไม้แบบผมก็ต้องบอกว่าตกแต่งด้วยวัสดุลายไม้เข้มๆแบบนี้ดูสวยดี แถมดูมีระดับอีกต่างหาก



พื้นทางเดินปูด้วยพรมหนานุ่ม โทนสีเข้ากับบรรยากาศภายในรถ



คันจับสำหรับเปิดประตูด้านข้างทางเดินทั้งสองข้างทำด้วยทองเหลือง เป็นประตูห้องน้ำชาย-หญิงฝั่งละห้อง ส่วนประตูไม้กลางทางเดินเป็นประตูกั้นระหว่างคันรถ เปิด-ปิดอัตโนมัติครับ



ขอบอ่างน้ำเป็นหินแกรนิตช่วยให้อ่างซึ่งสะอาดอยู่แล้วมีความโดดเด่นน่าใช้มากยิ่งขึ้น ส่วนก๊อกน้ำเป็นระบบอัตโนมัติครับ

[tuie]

รถขบวนนี้ห้ามใช้โทรศัพท์ภายในห้องโดยสารเช่นเดียวกับรถไฟเจอาร์ขบวนอื่น จะออกมาคุยนอกห้องโดยสารท้ายคันรถแถวๆประตูทางออกก็ยังไม่พอ ต้องเข้าไปคุยในห้องประตูสีแดงตามภาพนี้ครับ 8)



ภายในห้องสำหรับพูดโทรศัพท์เคลื่อนที่เป็นห้องโล่งๆ มีโต๊ะไม้ขนาดเล็กติดผนังเท่านั้น ต้องยืนคุยโทรศัพท์ครับ



เข้าห้องมิดชิดอย่างนี้ ซ้อจะจ้อกับซิ้ม กิ๋มจะเฉ่งปี้ตี๋ กันดังขนาดไหนก็เชิญตามสบาย ไม่ต้องเกรงว่าความลับภายในครอบครัวจะรั่วไหล หรือผู้โดยสารอื่นจะรำคาญครับ แต่เท่าที่ผมสังเกตเห็นแทบจะไม่มีผู้โดยสารมาใช้บริการห้องนี้เลยนะครับ เนื่องจากผู้โดยสารชาวญี่ปุ่นนิยมนั่งพิมพ์ข้อความ(massage)ส่งกันทางโทรศัพท์มากกว่าจะเดินออกมาพูดโทรศัพท์ ณ จุด หรือห้องที่จัดไว้ให้

ช่วงติดกับข้อต่อระหว่างคันรถมีห้องอยู่ห้องหนึ่ง มีประตูบานเลื่อนเปิดปิดเป็นขอบสีแดงสดใส ภายในห้องเป็นที่นั่งยาวไปตามแนวผนัง ถ้าจะใช้นอนก็อาจจะแคบไปหน่อย แต่พอใช้นั่งยืดแข้งยืดขาได้สบายๆครับ



ดูป้ายที่ติดไว้ตรงกระจกประตูห้องถึงทราบว่าเป็นห้องอเนกประสงค์สำหรับคนพิการ หรือผู้มีความจำเป็นต้องใช้พื้นที่มากกว่าตรงที่นั่งในห้องโดยสาร อาจจะเพื่อพักผ่อนหรือคลายความเมื่อยล้า เช่น สตรีมีครรภ์ อยากจะลองเข้าไปทดลองนั่งในห้องนี้เหมือนกันครับ แต่ยังเขินๆอยู่ ไม่เข้าดีกว่าครับเพราะผมไม่ได้เป็นบุคคลที่อยู่ในขอบข่ายที่สมควรจะใช้บริการห้องนี้นี่ครับ แค่เดินถ่ายรูปแบบไม่ยั้งก็รู้สึกอายคนญี่ปุ่นที่เขามองๆผมอยู่แย่แล้ว



มีเครื่องจำหน่ายเครื่องดื่มแบบอัตโนมัติบนขบวนรถ จำหน่ายในราคาปกติ(ของญี่ปุ่น)ด้วยครับ

[tuie]

ทางเดินตรงรอยต่อระหว่างรถช่างทำได้แนบชิด เรียบร้อยดีจริงๆ



เมื่อเข้าไปในห้องโดยสารมองขึ้นไปเหนือประตูทางเข้า มีป้ายอักษรวิ่งภาษาญี่ปุ่นสลับกับภาษาอังกฤษแสดงข้อมูลสถานีที่รถจะจอดและข้อมูลประชาสัมพันธ์ในเรื่องอื่นๆ



ถึงรถคันที่ ๓ แล้วครับ ผ้าหุ้มเบาะที่นั่งเป็นกำมะหยี่สีน้ำตาล ที่เก็บสัมภาระอยู่ด้านบนมีฝาปิดมิดชิดแบบบนเครื่องบิน ดวงไฟเพดานติดตั้งได้แนบเนียนไม่เห็นหลอดไฟหรือดวงไฟ คงมีแต่แสงนวลๆส่องออกมา



หมายเลขที่นั่งอยู่ตรงฝาช่องเก็บสัมภาระเหนือที่นั่งนั้นๆ ผมนั่งหมายเลข 15A อยู่ด้านริมหน้าต่างครับ ที่เห็นเป็นผ้าสีเทาๆลายจุดขาวใต้ช่องเก็บสัมภาระเป็นมู่ลี่หน้าต่างครับ



ถึงที่นั่งของผมแล้ว ภาพมืดไปนิดต้องขออภัยด้วยนะครับ จะไปถ่ายแก้ตัวใหม่ก็สายไปเสียแล้ว 8)

[tuie]

พนักเก้าอี้ด้านหน้าที่นั่งมีโต๊ะพับ พื้นผิวพนักด้านหลังโต๊ะพับเมื่อกางโต๊ะออกมาแล้ว จะเห็นแผนผังแสดงข้อมูลของรถแต่ละคันในขบวนนี้ว่ามีบริการเรื่องใดในรถคันใดบ้าง



หย่อนก้นนั่งบนเก้าอี้ได้ไม่ถึงหนึ่งนาทีเห็นช่วงกลางคันรถมีวัสดุสีเทากั้นเป็นล็อคไว้ รีบสวมวิญญาณเด็กไฮเปอร์ลุกออกเดินไปดูดีกว่าครับ



ปรากฏว่าเป็นที่เก็บสัมภาระขนาดใหญ่เกินกว่าจะใส่ในช่องเก็บด้านบนเพดานนั่นเองครับ

[tuie]

เส้นทางรถไฟเจอาร์ช่วงฮาคาตะ-โตสุ-คุมาโมโต-ชินยาสุฮิโร่ เป็นทางคู่วางรางระดับพื้นดินเกือบทั้งหมด ขบวนรถที่เดินในเส้นทางสายนางาซากิก็ใช้เส้นทางนี้ในช่วงแรกจากฮาคาตะ-โตสุ จากนั้นจึงแยกกันไปคนละทาง กล่าวคือสายนางาซากิไปทางตะวันตกเฉียงใต้ ส่วนสายที่จะไปคุมาโมโต-ชินยาสุฮิโรนั้นไปทางใต้ เส้นทางค่อนข้างจะคดเคี้ยวโค้งไปโค้งมา แต่รัศมีโค้งค่อนข้างจะกว้างเลยทำความเร็วประมาณ ๑๐๐-๑๒๐ ก.ม./ช.ม.เข้าโค้งได้สบายๆ รอยต่อรางค่อนข้างจะถี่เวลานั่งจึงได้ยินเสียงล้อกระทบรอยต่อรางเป็นจังหวะ แต่รถยังวิ่งได้นิ่มนวลดีไม่ค่อยรู้สึกสะเทือนเท่าใดนัก การเก็บเสียงอยู่ในระดับดีได้ยินเสียงล้อกระทบรางและรอยต่อเพียงเบาๆเท่านั้น

ชมวิวข้างทางบ้างนะครับ 8)



พอรถออกจากสถานีโตสุก็เริ่มเห็นการก่อสร้างเส้นทางรถด่วนชิงกังเซนของเจอาร์คิวชูในส่วนทางช่วงที่เหลือระหว่างฮาคาตะ-ชินยาสุฮิโร่ เป็นระยะๆ



เส้นทางคิวชูชิงกังเซ็นที่กำลังก่อสร้างตามภาพนั้น มิได้วางแนวทางคู่ขนานไปตามเส้นทางรถไฟเจอาร์ที่มีอยู่เดิมตลอดทางนะครับ จะพบเห็นเป็นระยะๆเท่านั้น พอเส้นทางรถไฟเจอาร์เริ่มจะคดโค้งไปมา เส้นทางคิวชูชิงกังเซนก็จะตีจากวางแนวทางห่างออกไปเนื่องจากตัดตรงกว่า เจอภูเขาก็เจาะอุโมงค์ยาวๆลอดไปเลยตามมาตรฐานการสร้างทางรถไฟชิงกังเซน



เห็นป้ายข้อมูลการดำเนินโครงการปักอยู่ข้างทาง พยายามอ่านระหว่างรถแล่นผ่านพอจับใจความได้ว่า เส้นทางคิวชูชิงกังเซนจะแล้วเสร็จตลอดสายในปี ค.ศ. ๒๐๑๑ (พ.ศ.๒๕๕๔) ถึงเวลานั้นชิงกังเซนสึบาเมะก็จะเดินรถได้ถึงฮาคาตะจริงๆ ไม่ต้องใช้ขบวนรถ Limited Express Relay Tsubame รับส่งผู้โดยสารชิงกังเซนสึบาเมะในช่วงที่ยังสร้างทางไม่แล้วเสร็จระหว่างฮาคาตะ-คุมาโมโต-ชินยาสุฮิโร่ อีกต่อไป ใครชอบสึบาเมะอยากนั่งในระยะทางยาวกว่าปัจจุบันก็เตรียมไปนั่งกันในปี ๒๕๕๔ นะครับ

[tuie]

คอยชะเง้อดูเส้นทางคิวชูชิงกังเซนที่กำลังก่อสร้างขนานไปกับทางรถไฟเจอาร์อยู่เป็นช่วงๆ จนกระทั่งเริ่มแยกห่างจากกันไปคนละด้านของภูเขาระหว่างทาง ไม่อาจมองเห็นได้แล้ว ออกไปเดินสำรวจรถคันที่ ๔ คันถัดจากที่ผมนั่งดีกว่าครับ เห็นในแผนผังขบวนรถบอกว่ามีบริการข้อมูลข่าวสารที่รถคันนี้เสียด้วย เผื่อจะมีอะไรแปลกๆน่าชม

พอก้าวพ้นรถคันที่ ๓ เข้าสู่รถคันที่ ๔ ทางเดินก็เบี่ยงไปทางซ้ายหลบห้องที่มีผนังรูปโค้งเป็นลายไม้สีสวย



เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์และร้านค้าอยู่ตรงนี้เอง แต่ยังปิดบริการอยู่ครับ สังเกตลายมู่ลี่ที่ปิดหน้าเคาน์เตอร์ให้ดีๆจะเห็นสัญลักษณ์ของขบวนรถ Limited Express ขบวนต่างๆของเจอาร์คิวชูรวมทั้ง Relay Tsubame ด้วยครับ บริเวณนี้แม้จะอยู่ท้ายคันรถ นอกห้องโดยสารก็ห้ามใช้โทรศัพท์เคลื่อนที่นะครับ ใครอยากจ้อต้องเข้าห้อง “ขังเดี่ยว” แล้วเชิญ “พ่น” ตามสบายสถานเดียวดังที่เคยนำภาพห้องนี้มาให้ชมแล้วในคราวก่อนครับ



เดินเข้าไปภายในห้องโดยสารรถคันที่ ๔ ส่วนครึ่งแรกเห็นที่นั่งซึ่งดูจะออกแบบได้ทันสมัยสวยงาม น่าจะนั่งสบายยิ่งกว่าที่นั่งในรถคันที่ ๓ ของผม มองไปที่เพดานก็ไม่ธรรมดาเพราะมีการทำเป็นรูปโค้งเว้า จัดวางดวงไฟเล่นมุมให้แสงตกกระทบด้วยครับ



สังเกตว่าช่องเก็บของแบบมีฝาปิดเหนือศีรษะผู้โดยสารแบบที่เห็นในรถคันที่ ๓ หายไปแล้วพร้อมๆกับภายในห้องโดยสารที่สวยงามครับ