ตะลอนทัวร์ ณ สถานีชุมทางคลองสิบเก้า

[CivilSpice]

มาถึงประมาณที่ กม. 86 + 400 เราก็จะเริ่มเห็นแล้วครับ ว่าทางรถไฟสองสาย เริ่มจะแยกออกจากกัน โดยบริเวณหัวโค้ง มีสะพานคอนกรีตตั้งอยู่เสียด้วย



อ่า ... กม. ที่ 86 + 400 จริงๆ เพราะตั้งอยู่บริเวณหน้าสะพานพอดี

[CivilSpice]

ขอเดินข้ามมายังฝั่งของทางรถไฟสายตะวันออกบ้างครับ ทางด้านนี้ก็มีสะพานคอนกรีตอยู่ด้วยเช่นกัน
เห็นได้ชัดว่าพอพ้นช่วงคอสะพานปุ๊บ ทางรถไฟก็จะเป็น Slope ลาดลงไป



แต่ถ้านำไปเทียบกับ สะพานในสายแก่งคอย-คลองสิบเก้า ที่อยู่ข้างๆ ก็มีขนาดเล็กกว่าอย่างเห็นได้ชัด



มุมนี้ มองย้อนกลับไปยังฝั่งด้านสถานีชุมทางคลองสิบเก้า เห็นสองสะพานอยู่คู่กัน

[CivilSpice]

ออกเดินทางกันต่อครับ กำลังจะพ้นเขตสถานีออกไปทุกที ... ภาพนี้เป็นป้ายเตือนเกี่ยวกับความเร็ว ในทางรถไฟสายตะวันออก เห็นหลักเขตสับเปลี่ยนอยู่ไกลๆ



ถ้ามองไปทางซ้าย ก็จะเห็นว่าทางรถไฟสายแก่งคอย-คลองสิบเก้า เริ่มแยกตัวออกห่างไปเรื่อยๆ

[CivilSpice]

บริเวณก่อนถึงเสาสัญญาณเข้าเขตสถานี ก็จะมีถนนเล็ก มาตัดกับทางรถไฟ ซึ่งจะเป็นถนนที่ข้ามทางรถไฟทั้งสองสาย ในภาพ คือจุดตัดบนทางรถไฟสายตะวันออก เมื่อมองย้อนกลับไปทางสถานีชุมทางคลองสิบเก้า สภาพก็ชำรุดทรุดโทรมพอสมควร แต่ก็ยังใช้งานได้อยู่ ....

ข้อพึงระวัง : ก่อนขับรถข้ามทางตัดทางรถไฟที่ไม่มีเครื่องกั้น ก็อย่าลืมระมัดระวังอันตรายจากขบวนรถไฟด้วยครับ เพื่อความไม่ประมาท



ส่วนเสาสัญญาณไฟสีต้นนี้ คือสัญญาณเข้าเขตสถานี ตัวนอกสุด ถ้ามาจากทางสถานีโยทะกา หากขบวนรถจะต้องเข้าหลีก ไฟสัญญาณสีขาว ชี้ไปทางซ้าย ที่อยู่ด้านบนก็จะสว่าง แต่ ณ เวลานั้น ไม่มีขบวนรถใดๆ ผ่านเข้ามา ก็เป็นไฟสีแดงตามระเบียบ (ถ่ายย้อนแสงนะครับ ขออภัย)



ถ้ามองไปอีกด้าน ก็จะเห็นสัญญาณไฟสีเข้าเขตสถานี ของสายแก่งคอย-คลองสิบเก้า อยู่ไกลๆ ... ซึ่งอีกสักพัก เราจะข้ามไปดูกัน

[CivilSpice]

หลังจากที่สำรวจเส้นทางในสายตะวันออกแล้ว ก็เดินลัดเลาะข้ามกอหญ้า ไปยังทางรถไฟสายแก่งคอยคลองสิบเก้า ที่เริ่มจะแยกตัวห่างออกไปบ้างครับ อากาศก็กำลังร้อนๆ เล่นเอาคนเดินสำรวจอย่างเราๆ แทบจะเหงื่อท่วม .... ว่าแล้วก็มาเจอกับป้ายกำหนดความเร็ว ตั้งอยู่ก่อนจะพ้นเสาสัญญาณไฟสีพอดิบพอดี โดยกรอบสีเหลืองเป็นป้ายจำกัดความเร็วของขบวนรถที่ใช้รถจักรลากจูง ส่วนกรอบสีดำ เป็นป้ายจำกัดความเร็วของขบวนรถดีเซลราง



ในฝั่งกลับกัน ก็มีป้ายกำหนดเกี่ยวกับความเร็วของขบวนรถ สำหรับเมื่อผ่านประแจ ติดตั้งอยู่เช่นกัน



มาถึงแล้วครับ สำหรับเสาสัญญาณไฟสีเข้าเขตสถานีชุมทางคลองสิบเก้า ถ้ามาจากทางสถานีองครักษ์ สังเกตว่าไฟสัญญาณด้านบน จะแยกเป็นสองทิศ เนื่องจากสามารถแยกจากรางประธาน เข้ารางที่ 2 ของสถานี ที่เป็นรางประธานของสายตะวันออก หรือจะเข้ารางหลีก (รางที่ 4) ก็ได้



ลองหันมาแอบดู เสาสัญญาณไฟสีของทางรถไฟสายตะวันออก ที่อยู่ทางฝั่งกระโน้นบ้างครับ

[CivilSpice]

ก็ผ่านพ้นไปหนึ่งช่วง สำหรับการเดินสำรวจดูรายละเอียด ของสถานีชุมทางคลองสิบเก้าทางด้านเหนือ ซึ่งเป็นเส้นทางที่แยกระหว่างทางรถไฟสายตะวันออกเดิม กับทางรถไฟสายแก่งคอย-คลองสิบเก้า คราวนี้เราก็จะเดินย้อนไปสำรวจรายละเอียดของสถานีทางด้านใต้บ้างครับ รวมระยะทางเดินไปเดินกลับนี่ก็เอาเรื่องเหมือนกันนะเนี่ย

กลับไปตั้งต้นที่ตัวอาคารสถานีกันใหม่ เริ่มเดินลงใต้ไปเรื่อยๆ จุดแรกที่น่าสนใจ ก็คือ บ้านพักของ จนท. ที่ดัดแปลงมาจากรถ ต.ญ. ทาสีฟ้าดูสดใส ว่าแต่ว่าอากาศร้อนเปรี้ยงๆ แบบนี้ จะมีใครกล้าไปนอนพักในนั้นไหมเนี่ย



ที่เห็นเป็นโรงไม้เล็กๆ ตรงหน้า ก็คือโรงเก็บรถยนต์ราง ดูใหญ่โตไม่ใช่เล่น





วันนั้น ผมไม่เห็นรถยนต์ราง เพราะอาจจะมีการนำออกไปใช้งาน และส่วนหนึ่งก็เก็บอยู่ในโรง เลยเห็นแต่เจ้ารถชุดนี้แทน ... แล้วจะเรียกชื่อว่ายังไงดีล่ะครับ

[CivilSpice]

นิดหน่อยๆ กับกองไม้หมอนที่วางอยู่บริเวณระหว่างรางที่ 2 และรางที่ 3 สภาพยังดูใหม่เอี่ยม คาดว่าคงจะใช้สำหรับเปลี่ยนให้กับบางท่อนที่ชำรุด ในเส้นทางสายนี้



เดินเลยไปอีกนิด ก็มาถึงกับเสาสัญญาณไฟสี ทางด้านใต้ โดยเสาต้นซ้ายมือ เป็นของรางที่ 3 ที่มาจากแก่งคอย ส่วนเสาต้นขวามือ เป็นของทางหลีก ในรางที่ 4



ส่วนชุดนี้ ซ้ายมือเป็นของรางที่ 1 หรือรางหลีก ส่วนต้นทางขวามือ เป็นของรางที่ 2 หรือทางประธานในสายตะวันออก ถ้ามาจากทางสถานีโยทะกา

[CivilSpice]

เดินผ่านประแจที่แยกระหว่างรางที่ 3 และรางที่ 4 ในภาพถ่ายย้อนกลับไปทางตัวอาคารสถานีฯ



แต่เมื่อเดินไปยังประแจอีกตัว ที่อยู่ในรางที่ 2 ซึ่งแยกระหว่างรางที่ 2 กับรางที่ 1 ก็ออกจะงงๆ เล็กน้อย เนื่องจากประแจถูกกลับให้อยู่ในท่าทางหลีก
ไม่ใช่ท่าตรง ..... เอ.... หรือจะมีขบวนรถผ่านเข้าทางหลีกกันล่ะเนี่ย

[CivilSpice]

ในการเดินสำรวจมายังด้านใต้นี้ นอกจากจะมาเก็บรายละเอียดทั่วๆ ไปแล้ว ยังมีทีเด็ดอีก 1 จุด ซึ่งนั่นก็อ จุดที่เคยเป็นที่ตั้งของตัวสถานีคลองสิบเก้า (เก่า) นั่นเอง ก็ตามรูปที่ให้ดูในตอนต้นล่ะครับ โดยก่อนหน้านี้ผมได้ลองสอบถามทางนายสถานี และพี่ๆ ที่ร้านขายของ เขาก็บอกว่าตัวสถานีเก่า อยู่แถวๆ บริเวณประแจทางหลีกในปัจจุบัน โดยอยู่ใต้ต้นมะขามใหญ่ ... เมื่อทราบดังนั้น พวกเราก็เลยถือโอกาสเดินมาดูด้วยตาตัวเองอีกทีนึง

จุดที่เคยเป็นที่ตั้งของอาคารที่ทำการสถานี ก็คือบริเวณเนินดินที่เห็นล่ะครับ สอบถามจากหนุ่มน้อยหมวกแดงที่กำลังเดินดูอยู่แถวนั้น ได้ความว่ายังพอมีเศษอิฐเศษปูน เศษสิ่งก่อสร้างเก่า หลงเหลือพอให้เห็นอยู่บ้าง



ว่าแต่ว่าต้อนนี้ ก็เหลือแต่เพียงเรื่องราวในอดีต และเนินดิน อย่างที่เห็นในภาพครับ ... พี่ๆ ที่สถานี เล่าให้ฟังว่า ที่ตัวสถานีตั้งอยู่แถวนั้น เนื่องจากอยู่ใกล้คลอง 19 ซึ่งเป็นสาขาหนึ่งของคลองที่แยกมาจากคลองรังสิต (แล้วมีใครทราบบ้างครับ ว่าคลองรังสิต มีคลองแยกทั้งหมดกี่สาย) ชาวบ้านที่จะมาขึ้นรถไฟ ก็มาทางเรือเป็นหลัก แล้วก็เดินมาขึ้นรถที่สถานี หรือบางคนก็เดินลัดทุ่งนามาใช้บริการก็มี

เดี๋ยวนี้สถานีถูกย้ายขึ้นไปที่ใหม่ ไกลขึ้นไปอีกพอสมควร สมัยนี้ คงไม่เดินลัดทุ่งนามาแล้วมั้งครับ ขี่แมงกะไซค์มาเลยดีกว่า เร็วกว่าเยอะ

[CivilSpice]

ผ่านเนินดินที่เป็นสถานีเก่า ก็จะมาถึงประแจตัวนอกสุด ตัวที่แยกระหว่างทางประธานสายตะวันออก กับทางประธานสายแก่งคอย-คลองสิบเก้า
โดยก่อนจะออกจากประแจ ก็มีป้ายเตือนเบาทางสีเขียวๆ ด้วยความเร็ว 40 กม./ชม. ปักเอาไว้ สำหรับควบคุมความเร็ว เป็นระยะทาง 1 กม.



อีกมุมหนึ่งของประแจตัวเดียวกัน แต่มองย้อนไปทางสถานี จะเห็นว่าประแจถูกกลับให้ขบวนรถเลี้ยวเข้าทางที่ 3 ที่จะไปแก่งคอยเสียด้วย