312.48 กม.จากชุมพรไปเขาชุมทอง ( ฟ้าใส ต้นไม้เขียว ภูเขาสวย )

[ExtendeD]

ขบวนที่ 445 มาหยุดรับ - ส่งผู้โดยสารอีกครั้งที่สถานีคลองไทรครับ



อาคารสถานีคลองไทรครับ



สถานีคลองไทร ในเส้นทางสายใต้
เป็นสถานีระดับที่ 4 อักษรย่อ คไ. รหัสสถานี 4226
ตั้งอยู่ในตำบลคลองไทร อำเภอท่าฉาง จังหวัดสุราษฎร์ธานี
ระยะทางจากสถานีกรุงเทพ 634.87 กิโลเมตร*

* อ้างอิงจาก file station_south.pdf ที่ download มาจาก http://portal.rotfaithai.com

หลังจากผ่านสถานีมะลวนไปแล้วสักพัก ก็จะมาถึงบริเวณนี้ จะเห็น overpass อยู่ข้างหน้าก็คือช่วงหนึ่งของถนนหมายเลข 417 ที่กำลังข้ามถนนที่อยู่ข้างทางรถไฟ ซึ่งก็คือถนนหมายเลข 4112 ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ลอดใต้ overpass มาสักพัก ถ้ามองออกไปนอกหน้าต่างด้านขวาของขบวนรถก็จะเห็นทางรถไฟสายคีรีรัฐนิคมโค้งเข้ามาก็แสดงว่าเรากำลังจะถึงสถานีชุมทางบ้านทุ่งโพธิ์แล้วครับ



ตัวอาคารและชานชาลาของสถานีชุมทางบ้านทุ่งโพธิ์ จะอยู่ทางด้านซ้ายของขบวนรถ เหมือนกับสถานีละแมที่เพิ่งผ่านมา ผมก็เลยมีแค่รูปกองรางเก่า ที่ถูกวางกองไว้หลายท่อนมาก ๆ มาให้ดูแทนครับ



สถานีชุมทางบ้านทุ่งโพธิ์ ในเส้นทางสายใต้
เป็นสถานีระดับที่ 4 อักษรย่อ ทโ. รหัสสถานี 4229
ตั้งอยู่ในตำบลพุนพิน อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี
ระยะทางจากสถานีกรุงเทพ 647.00 กิโลเมตร*

* อ้างอิงจาก file station_south.pdf ที่ download มาจาก http://portal.rotfaithai.com

เสาสัญญาณออกของสถานีชุมทางบ้านทุ่งโพธิ์ยกขึ้นแล้ว ทางข้างหน้าสะดวก ผมเริ่มตื่นเต้นขึ้นเรื่อย ๆ เพราะไม่ไกลจากที่นี่เท่าไหร่ จะเป็นที่ตั้งของ " สะพานพระจุลจอมเกล้า " ที่ข้ามแม่น้ำตาปีก่อนจะถึงสถานีสุราษฎร์ธานี ผมอยากเห็นตัวจริงของสะพานนี้มานานแล้วล่ะครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

แต่ก่อนหน้าที่จะไปถึงสะพานพระจุลจอมเกล้า ก็ต้องลอดใต้ overpass แห่งนี้ก่อนครับ เท่าที่ผมไปดูในแผนที่แล้ว น่าจะเป็น overpass ของถนนหมายเลข 4153 นะครับ



ผ่าน overpass เมื่อครู่นี้มาไม่ไกล ก็จะมาถึงสะพานพระจุลจอมเกล้าแล้วครับ แม่น้ำตาปีช่างกว้างใหญ่เสียจริง ๆ



จากที่เห็นในแผนที่ที่ผมตัดมาจาก แผนที่ท่องเที่ยวจังหวัดสุราษฎร์ธานี ของการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย แม่น้ำตาปีจะไหลรวมกับลำน้ำที่ไหลมาจากทางเขื่อนรัชชประภา แล้วไหลลงสู่ทะเลอ่าวไทยที่ปากน้ำตาปี รอยต่อระหว่างอำเภอเมืองสุราษฎร์ธานี กับอำเภอกาญจนดิษฐ์ครับ



นี่ถ้าไม่ติดที่ว่าผมวางแผนการเดินทางเอาไว้แล้ว ผมก็อยากจะแวะลงที่สถานีสุราษฎร์ธานีซะตอนนี้เลย เพราะสะพานพระจุลจอมเกล้านี่ สำหรับผมแล้วน่าสนใจมากเลยครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ผ่านสะพานพระจุลจอมเกล้าไป ก็จะเป็นโค้งขวา เห็นเสาสัญญาณเข้าของสถานีสุราษฎร์ธานีด้วยครับ เราคงต้องเข้าประแจเลี้ยวออกจากรางประธานชั่วคราวแล้วล่ะครับ เพราะว่าขบวนที่ 445 จะไปจอดในรางติดกับชานชาลาสถานีครับ



กำลังเข้าประแจเลี้ยวไปจอดในรางที่ 1 ครับ ส่วนรางประธานคือ รางที่เห็นอยู่ทางขวา ที่มีท่อนไม้เล็ก ๆ ยาว ๆ วางอยู่ตรงกลางนะครับ



ผู้โดยสารบนขบวนที่ 445 ลงจากขบวนรถไปเกือบครึ่ง ( เท่าที่ผมกะเอาจากสายตา ) ตอนนี้ผู้โดยสารที่นั่งอยู่ฝั่งที่โดนแดดส่องอยู่ ทยอยกันย้ายมานั่งอีกฝั่งกันหลายคนเลยครับ เรียกว่าเลือกที่นั่งกันใหม่ได้ตามสบาย

แต่ตอนนี้ผมมีเพื่อนใหม่มาแนะนำให้ทุกคนรู้จักครับ ก็คือขบวนรถด่วนที่ 86 ต้นทางสถานีนครศรีธรรมราช - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ที่มีรถจักรดีเซลไฟฟ้า General Electric ( GEA. ) หมายเลข 4560 นำขบวน รูปนี้ถ่ายที่สถานีชุมทางเขาชุมทองครับ



วันที่ 27 เมษายน ขบวนที่ 86 ประกอบด้วย รถจักร GEA. 4560 + บชส. 476 ( ทำหน้าที่เป็น บพห. ) + บนท. 1049 ( คันที่ 1/1 ) + บนอ.ป. 1007 + บนท.ป. 1007 + บนท.ป. 1059 + บนท.ป. 1065 + บนท. 1051 + บนท. 1014 + บชท. 96 + บกข. 19 + บชส. 1140 + บชส. 1366 + บชส.ป. 1 + บสส. 1006 ส่วนบนท.ป. ที่เสริมต่อท้ายขบวนที่สถานีสุราษฎร์ธานี และสถานีชุมพรไม่ได้จดหมายเลขเอาไว้ครับ

หลายคนอาจจะสงสัยว่าทำไมถึงต้องมีรูปขบวนที่ 86 มาให้ดูด้วย นั่นก็เพราะว่าผมจะนำรูปส่วนหนึ่งที่ผมถ่ายตอนอยู่บนขบวนที่ 86 มาลงเสริมการเดินทางในครั้งนี้ด้วยครับ หลังจากสถานีสุราษฎร์ธานีเป็นต้นไป จนกว่าผมจะลงที่สถานีชุมทางเขาชุมทอง ก็จะได้ชมบรรยากาศข้างทางทั้ง 2 ฝั่ง แบบเกือบจะครบถ้วน 99 % เลยครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

บริเวณนี้เป็นชานชาลาทางด้านทิศเหนือของสถานีสุราษฎร์ธานีครับ แสงอาจจะน้อยไปสักนิดนะครับ เพราะวันที่ผมเดินทางกลับกรุงเทพ ขบวนที่ 86 มาถึงสถานีนี้ 18.10 น. พระอาทิตย์จวนจะลับขอบฟ้าไปแล้ว



จำนวนผู้โดยสารที่สถานีสุราษฎร์ธานีในช่วงเย็นครับเยอะจริง ๆ แต่ที่เห็นก็อาจจะมีผู้โดยสารของขบวนเร็วที่ 168 ต้นทางสถานีกันตัง - ปลายทางสถานีกรุงเทพ รวมอยู่ด้วยครับ เพราะวันนั้นขบวนที่ 168 ถูกขบวนที่ 86 แซงหน้ามา ติดตามไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวก็รู้ครับว่าแซงกันที่ไหน



สถานีสุราษฎร์ธานี ในเส้นทางสายใต้
เป็นสถานีระดับที่ 1 อักษรย่อ รท. รหัสสถานี 4239
ตั้งอยู่ในตำบลท่าข้าม อำเภอพุนพิน จังหวัดสุราษฎร์ธานี
ระยะทางจากสถานีกรุงเทพ 651.02 กิโลเมตร*

* อ้างอิงจาก file station_south.pdf ที่ download มาจาก http://portal.rotfaithai.com

ทีนี้ลองไปดู แผนที่ใน website ของการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย กันบ้าง



จะเห็นจุดที่ตั้งของสถานีรถไฟสุราษฎร์ธานีอยู่ตรงกลาง ( ในแผนที่เขียนว่า " สถานีรถไฟบุญพิน " ) แนวของทางรถไฟช่วงนี้ ผมแทบจะมองไม่เห็นเลยครับ ภาพไม่ค่อยชัด
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

สำหรับพวกเราแล้ว มาถึงสถานีสุราษฎร์ธานี ก็คงต้องมองหารถจักรดีเซลไฮโดรลิค Henschel หมายเลข 3015 ผมเองก็มองเห็นเหมือนกันครับ แต่ถ่ายรูปไม่ทัน ก็ได้รถบรรทุกน้ำมันข้น ( ท.ค. ) 2 คันนี้มาแทนครับ



ท.ค. คันทางขวานี้ เท่าที่ผมเห็นมีตัวอักษรลางเขียนเอาไว้ที่แคร่ว่า " ข.ต. 165 " ก็คงจะดัดแปลงรถข้างต่ำให้มาเป็นท.ค. อย่างที่เห็นครับ

ช่วงขากลับก็ว่าจะไปยืนที่ประตูถ่ายรูป Henschel คันนี้เหมือนกันครับ แต่เปิดกล้องไม่ติด เหมือนตอนขาไปเลย

ข้อมูลทั่วไป และข้อมูลการท่องเที่ยวของจังหวัดสุราษฎร์ธานี จาก...
1. การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย
2. สำนักงานจังหวัดสุราษฎร์ธานี
3. หมูหิน.คอม
4. ไทยตำบล.คอม
5. ทัวร์ไทย.คอม

สำหรับวันนี้ก็คงต้องค้างคืนที่สถานีสุราษฎร์ธานีก่อนแล้วกันนะครับ พรุ่งนี้ค่อยมาเดินทางกันต่อ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[mai_cnx_th]

[box_car]

[ExtendeD]

[ExtendeD]

ตกเย็นวันที่ 27 เมษายนที่ผมอยู่บนขบวนที่ 86 ฝนตกเกือบจะตลอดทางครับ ทั้ง ๆ ที่ตอนบ่ายแดดที่ทุ่งสงยังแรงอยู่เลยแท้ ๆ เมฆที่เห็นอยู่ในรูปนี้ยังน้อยครับ ดูไปเรื่อย ๆ จะเริ่มเห็นฝนแบบชัด ๆ ( ฟ้าจะไม่ใส อย่างชื่อกระทู้แล้วสิ )



กลับมาดูวิวทางด้านขวาของขบวนรถกันบ้าง...



ยังคงเห็นแดดออก ฟ้าใสอยู่เหมือนเดิมครับ แล้วก็จะเป็นแบบนี้ไปตลอดทางด้วย :0143 :0146


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.