ลุยเดี่ยวแบบไม่เหงา.. บุกแควน้อยแล้วไปต่อที่หนองตม

[pattharachai]

[ExtendeD]

ตามความรู้สึกของผม คิดว่าบรรยากาศบริเวณนี้สวยดีครับ ผมชอบมากเลย เพราะเป็นที่โล่งกว้าง มีต้นไม้ใบไม้เขียวสบายตา เสียอยู่แค่อย่างเดียว อากาศในตอนนั้นค่อนข้างร้อน เพราะไม่มีลมพัดมาเลยครับ



ผมก็เลยขอเล่นอะไรสักนิด ปักหลักตัวเองอยู่ตรงจุดนี้ แล้วจะหันมองไปรอบ ๆ 360 องศา มาลองดูกันครับ ว่ารอบ ๆ บริเวณนี้เป็นยังไงกันบ้าง



หันไปทางซ้ายเรื่อย ๆ ครับ ทางซ้ายของรูปนี้จะอยู่ใกล้ ๆ กับถนนหมายเลข 1086 ที่จะตัดกับทางรถไฟใกล้ ๆ บริเวณนี้ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

[ExtendeD]

ด้านหลังแนวต้นไม้ จะมีบึงขนาดค่อนข้างใหญ่อยู่ครับ เสาโทรเลขที่เห็นอยู่ทางขวา ก็คือ สทล. ที่ 404/10 ครับ



พอหันมาถึงจุดนี้ ก็ครบ 360 องศาพอดีครับ นี่ถ้ามองเห็นภูเขาด้วย ก็คงจะครบหมดทุกอย่างเลย ภูเขา ท้องฟ้า ต้นไม้ใบหญ้า น่าเสียดายครับ



เอาล่ะครับ ผมขอหยุดพักตรงนี้ก่อนดีกว่าครับ เพราะตอนนี้ที่บ้านยุ่งเหลือเกิน ขึ้นฝืนลงต่อ คงได้ลงข้อมูลผิดอีกแน่ ๆ เลย เอาไว้ตอนกลางคืน ถ้าแฟนผมกลับมาเร็ว หรือเจ้า 2 ตัวยุ่งนี่ยอมนอนเร็ว จะกลับมาลงต่อครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เจ้าตัวเล็กทั้งหลาย หลับไปแล้ว ผมก็จะลงกระทู้ต่อล่ะครับ

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เก็บบรรยากาศที่สะพานเล็ก ๆ แห่งนี้จนน่าจะเต็มที่แล้ว ผมก็จะเดินย้อนกลับไปที่สถานีแควน้อยแล้วล่ะครับ ใกล้ ๆ กับเสาสัญญาณออกตัวนอก ถ้ามองลงไปที่รางรถไฟ ก็จะเห็นช่องเล็ก ๆ ที่ถูกขุดเอาไว้ เพื่อร้อยลวดสลิงบังคับเสาสัญญาณหางปลา ลอดใต้ทางรถไฟที่จุดนี้ครับ



สำหรับเส้นทางสายเหนือ รางเชื่อม 100 ปอนด์ ใช้หมอนคอนกรีต Mono Block จะสิ้นสุดแค่สถานีพิษณุโลกเท่านั้น ตั้งแต่สถานีบ้านเต็งหนามเป็นต้นมา ก็จะเป็นรางขนาด 80 ปอนด์ และใช้หมอนไม้แบบในรูปครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เดินต่อมาเรื่อย ๆ ก็จะมาถึงจุดตัดถนนเสมอระดับ ที่เป็นจุดตัดระหว่างทางรถไฟกับถนนหมายเลข 1086 ครับ



ผ่านจุดตัดถนนเสมอระดับเมื่อสักครู่ไป เดินไปเรื่อย ๆ ก็จะมาถึงประแจทางด้านทิศใต้ของสถานีแควน้อยครับ รางหลีกจะแยกไปทางซ้ายอย่างที่เห็นครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

หลักปลอดภัยทางด้านทิศใต้ และเสาสัญญาณออกของสถานีแควน้อยครับ รางหลีกที่อยู่ทางด้านซ้ายนี้ จะวางยาวติดกับชานชาลา เป็นจุดเด่นอีกจุดหนึ่งของสถานีแควน้อยครับ



สถานีนี้จะมีเพียงแค่ 2 ราง ( 1 รางประธาน และ 1 รางหลีก ) โดยที่สถานีทั่ว ๆ ไป รางประธานจะอยู่ติดกับชานชาลาของอาคารสถานี แต่ที่สถานีแควน้อยแห่งนี้ รางประธานจะเป็นรางที่ 2 แต่รางหลีกจะเป็นรางที่ 1 ที่อยู่ติดกับชานชาลาครับ เท่าที่ผมนึกได้ในตอนนี้สถานีที่มีลักษณะคล้าย ๆ กับที่สถานีแควน้อยแห่งนี้ ก็มีที่สถานีนครชุมน์ ( จังหวัดราชบุรี ) ในเส้นทางสายใต้ครับ

เดินผ่านเสาสัญญาณออกไปไม่ไกล ก็จะเห็นช่องร้อยลวดสลิงลอดใต้ทางรถไฟอีกแล้ว จุดที่น่าสังเกตอีกอย่างหนึ่งก็คือ ที่รางประธานจะเปลี่ยนไปใช้หมอน Duo Block แทนหมอนไม้ครับ แต่ไม่ได้เปลี่ยนยาวไปตลอดทางนะครับ ก่อนจะถึงประแจทางด้านทิศเหนือ ก็จะกลับมาเป็นหมอนไม้เหมือนเดิมครับ



พูดง่าย ๆ ก็คือ รางประธานเฉพาะช่วงที่อยู่ระหว่างเสาสัญญาณออกทางด้านทิศเหนือ และทิศใต้ จะใช้หมอน Duo Block แทนหมอนไม้ครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เดินต่อไปเรื่อย ๆ ก็ไปสะดุดตาเข้ากับป้าย 2 ป้ายนี้ครับ ถ้าหันหน้าเข้าหาสถานีแควน้อย ก็จะเห็น " ป้ายหวีดรถจักรสำหรับถนนผ่านเสมอระดับ ไม่มีเครื่องกั้นถนน " ครับ



แต่ถ้าหันหน้าลงใต้ หรือหันหน้าไปทางจุดตัดกับถนนหมายเลข 1086 ที่เพิ่งเดินผ่านมาเมื่อสักครู่ ก็จะเห็น " ป้ายหวีดรถจักรทั่วไป " ครับ



แต่ไม่ว่าจะเป็นป้ายไหน เมื่อทำขบวนมาถึงป้ายทั้ง 2 นี้ พี่พขร. ก็จะต้องใช้สัญญาณหวีดเตือนเหมือนกันครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ก้มลงมาดูรางกันบ้าง จะเห็นตัวอักษร " RODANGE - 1959 RSR BB " ติดอยู่ที่รางหลีกครับ



ส่วนที่รางประธาน จะเป็น " RSR IX 1959 MM OB "



รางเหล็กที่ถูกใช้วางเป็นรางประธานและรางหลีกที่สถานีแควน้อยนี้ ผลิตขึ้นในปีเดียวกันครับ แต่ดู ๆ แล้วน่าจะต่างที่มา
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เดินตามรางต่อมาเรื่อย ๆ ก็จะมาถึงป้ายประเพณีทางด้านทิศใต้ครับ ตรงกลางระหว่างรางประธานและรางหลีก จะมีหมอน Duo Block วางกองกันอยู่หลายท่อนครับ



ทำให้นึกถึงที่สถานีพิษณุโลกเมื่อหลายเดือนก่อน ก็จะมีหมอน Duo Block แบบนี้วางกองกันอยู่เยอะกว่านี้อีกครับ แต่เท่าที่ผมเดิน ๆ ดูตอนบ่ายวันนั้น หลังจากที่ซื้อรองเท้าใหม่เสร็จแล้ว ก็ไม่เห็นแล้วล่ะครับ

ส่วนผู้ชายเสื้อขาวที่เห็นนั่งยอง ๆ อยู่ที่รางหลีกนั่นก็คือ 1 ในเจ้าหน้าที่ที่สถานีแควน้อยครับ กำลังลับมีดเตรียมไปตกแต่งแนวต้นไม้ที่อยู่ทางด้านหลังชานชาลาที่เห็นครับ ท่าทางพี่เขาทะมัดทะแมงมากครับ แต่จากที่ได้คุยกับพี่เขา บอกว่าด้ามของมีดเล่มนี้ไม่ค่อยจะแน่นสักเท่าไหร่ ผมก็เลยขอยืนดูห่าง ๆ สักครู่ แล้วก็เดินไปเก็บภาพที่มุมอื่นต่อครับ

ผ่านมาจนถึงบริเวณชานชาลาด้านหน้าอาคารสถานี ถ้ามองเข้าไปที่ห้องพักผู้โดยสารที่อยู่ในอาคารสถานี จะเห็นมีลุงป้าน้าอาหลายคนมานั่งคุยกันอยู่ข้างในนั้นครับ ตอนนั้นผมไม่ค่อยแน่ใจ ว่าลุงป้าน้าอากลุ่มนี้ เพียงแค่มานั่งคุยกันธรรมดา ๆ หรือว่ามารอขบวนรถท้องถิ่นที่ 407 ที่กำลังจะมาถึงในอีกสักประมาณไม่ถึงชั่วโมงหลังจากนี้ครับ



มองไปข้างหน้าก็จะเห็นพี่ ๆ เจ้าหน้าที่ตรวจทางกำลังเตรียมอุปกรณ์เพื่อเริ่มภารกิจประจำวันอยู่ครับ เรียกได้ว่าสถานีแควน้อยในตอนนี้คึกคักขึ้นมาก ถ้าเทียบกับตอนที่ผมมาถึงที่นี่ใหม่ ๆ ครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.