นั่งรถไฟไปออกรอบ กับก๊วนกอล์ฟที่พลูตาหลวง (ชุดใหญ่)

[CivilSpice]

ผ่านดอนสีนนท์ ไปแล้ว ก็จะเข้าสู่พื้นที่ของ จ.ชลบุรี โดยสถานีที่ว่านี้ คือ "สถานีพานทอง" ครับ ตั้งอยู่ที่ อ.พานทอง จ.ชลบุรี
ห่างจากสถานีดอนสีนนท์ 15.56 กม. แต่ถ้านับระยะทางจากสถานีกรุงเทพ ก็คือ 91.53 กม. เป็นสถานีในระดับที่ 4 อักษรย่อ "งท."
ซึ่งขบวน 283 ที่เรานั่งกินลมชมวิวกันมา ต้องมารอหลีกขบวนรถสินค้าที่นี่ โดยสังเกตได้จากสัญญาณไฟทางหลีก ที่ชี้ไปทางด้านซ้าย



สถานีดอนสีนนท์ และพานทอง รางประธานจะอยู่ในชานชาลาที่สอง ส่วนทางหลีกจะอยู่ที่ชานชาลาที่ 1 ด้านที่ติดกับตัวสถานี
สองภาพด้านล่างนี้ ก็ไม่ต้องบรรยายมากครับ เข้าทางหลีกแน่นอน

[CivilSpice]

เนื่องจากรอหลีกค่อนข้างนาน ผมกับพี่ตึ๋งเลยขอลงมายืดเส้นยืดสายที่พานทองซะหน่อย .... พี่ตึ๋งบอกว่าเคยแต่ขับรถผ่าน
แต่ไม่เคยเหยียบแผ่นดิน อ.พานทอง ซะที วันนี้ได้ลงมาเดินเล่นสมใจอยากละ ฮ่าๆๆๆๆ ในที่นี้ ผมเลยถือโอกาสเก็บรูปป้ายสถานีพร้อมสัญญาณไฟสีมาด้วยเลย

[CivilSpice]

คราวนี้ขอเปลี่ยนมุมมาเป็นป้ายสถานี กับท้ายขบวน 283 บ้างครับ ... ขบวนรถสินค้ายังไม่มา ยังมีเวลาถ่ายเล่นอีกเยอะ
แถมแดดยังไม่ร้อนอีก เสร็จโจรล่ะทีนี้ .... ส่วนน้องชายของผม ดันนั่งหลับอยู่บนรถ ไม่ได้ลงมาด้วย
โดย บชส. คันท้ายสุด เป็นหมายเลข 1020 ส่วนคันถัดไป คือหมายเลข 1347 และ 1244 ตามลำดับ

[CivilSpice]

รออยู่ประมาณ 5 นาที ขบวนรถที่จะมาหลีกกับเราที่พานทอง ก็มาถึง โดยเห็นเปิดไฟ Head Light ให้เห็นมาแต่ไกล
เป็นขบวนรถสินค้าคอนเทนเนอร์ จากแหลมฉบัง ปลายทาง ICD ลาดกระบัง ทำขบวนมาโดย GEA4535 หรือที่พวกเรารู้จักกันดีในนาม
"คุณโก่ง" ที่ไปฟาดปากกับรถบรรทุกเมื่อหลายปีก่อนมาแล้วนั่นเอง โดยพ่วงมาทั้ง บทต. เปล่า และแบบมีตู้คอนเทนเนอร์มาด้วย

[CivilSpice]

ออกจากพานทอง สถานีต่อไปที่ขบวน 283 จะหยุดรับส่งผู้โดยสารก็คือสถานีชลบุรี โดยระหว่างทางจะผ่านถนนสายหลักอีก 2 สาย ก็คือ
ทางหลวงสาย 315 ที่ไปยัง อ.พนัสนิคม ซึ่งเมื่อสักเมื่อ 4-5 ปีก่อน สมัยที่ผมยังคบกับแฟนเก่าที่ชลบุรี ยังเป็นถนนสองเลนสวนกันอยู่เลย
แต่พอมีทางหลวงหมายเลข 7 หรือมอเตอร์เวย์สาย กรุงเทพ-ชลบุรี-พัทยา ก็ได้รับการขยายเป็น 4 เลนไปจนถึง อ.พนัสนิคม โดยทางรถไฟ
ในช่วงที่ผ่านทางหลวงหมายเลข 315 จะสร้างเป็น Overpass ข้ามถนนไป เพราะรถไฟมาทีหลัง ส่วนที่เห็นเป็นสะพานไกลๆ อยู่ในภาพแรก
ก็คือสะพานต่างระดับของมอเตอร์เวย์นั่นเอง ซึ่งอยู่ใกล้ๆ กัน



พอรถไฟลงจาก Overpass ได้เล็กน้อย ก็จะเจอกับมอเตอร์เวย์พอดิบพอดี แต่เนื่องจากมอเตอร์เวย์มาทีหลังรถไฟ อีกทั้งมอเตอร์เวย์
ต้องยกระดับข้ามทางหลวงหมายเลข 315 อยู่แล้ว จึงทำให้ต้องสร้างสะพานข้ามทางรถไฟไปด้วย ดังนั้น ในเวลาที่เราขับรถมาทางมอเตอร์เวย์
จะไปพัทยาก็ต้องข้ามพร้อมๆ กันทีเดียวสองช่วง คือ ข้ามถนนช่วงนึง และข้ามทางรถไฟอีกช่วงนึง

[CivilSpice]

ผ่านมอเตอร์เวย์มาได้สักพัก ทางรถไฟสายนี้ก็จะขนานไปกับถนนสุขุมวิท ตอนเลี่ยงเมืองชลบุรี หรือที่รู้จักกันดีว่า "สายบายพาส"
ซึ่งรถราวิ่งกันขวักไขว่มากๆ เลย โดยเฉพาะรถบรรทุก เนื่องจากเส้นทางสายนี้สามารถวิ่งต่อไปยังท่าเรือแหลมฉบัง หรือ จ.ระยองได้ทันที
สำหรับสภาพถนนสายบายพาส อย่าให้พูดถึงเลยครับ เละตุ้มเป๊ะขนาดผิวพระจันทร์เรียกพี่เลยทีเดียว โดยเฉพาะเลนด้านซ้าย
ผมยังเคยเอารถไปตกหลุม แถวๆ นั้นเลย กลับมาถึงกรุงเทพ ต้องเอาไปเช็คช่วงล่างกันยกใหญ่



ที่เห็นในภาพ คือ Overpass ข้ามทางหลวงหมายเลข 344 ซึ่งไป อ.บ้านบึง และสามารถต่อไปยัง จ.จันทรบุรี และ จ.ตราด ได้ทันที
โดยไม่ต้องขับรถผ่านตัวเมืองระยอง .... โดยผมเคยใช้บริการไปครั้งนึง สมัยที่ไปเที่ยวเกาะช้าง และเร็วๆ นี้ก็อาจจะได้ใช้บริการอีก
แต่ผมจะขับออกจากมอเตอร์เวย์ แล้วเลี้ยวซ้ายไปบ้านบึงเลย ไม่ต้องวิ่งเข้าเมืองชลบุรีก่อน เพราะอ้อมหลายกิโล (แต่ก็ประหยัดค่าผ่าน
มอเตอร์เวย์ ที่ด่านพานทองอีก 30 บาท หักลบกลบหนี้กันแล้ว ผมยอมเสียเพิ่ม 30 บาทดีกว่า ฮ่าๆๆๆๆ)

[CivilSpice]

พ้นถนนสาย 344 มาได้เล็กน้อย ก็เข้าสู่ "สถานีรถไฟชลบุรี" ซึ่งตั้งอยู่ใกล้กับถนนสายบายพาส ดูแล้วน่าจะมีคนใช้บริการเยอะ
แต่กลับกลายเป็นว่า ถ้ามองด้วยสายตา จะเห็นว่าใกล้ แต่เอาเข้าจริงต้องเข้าซอยมาอีกพอสมควร แถมยังมีแยกจากซอย มายังตัวสถานีอีก
ซึ่งไกลเอาเรื่องเหมือนกันครับ โดยสถานีชลบุรี ถึงแม้จะเป็นสถานีประจำตัวจังหวัด แต่ก็ยังเป็นสถานีระดับ 4 มีอักษรย่อคือ "ชบ."
รางประธานตั้งอยู่ตรงกลาง และมีรางหลีกอีก 2 ราง รางนึงอยู่ติดชานชาลาที่ 1 ส่วนอีกราง อยู่ด้านนอก แล้วก็ยังมีรางย่อยๆ อีก 2 อยู่ทาง
ด้านใต้ของสถานี



มีผู้โดยสารขึ้นลงเพียงเล็กน้อยครับ จากนั้น พรร. ของขบวน 283 ก็ให้สัญญาณธงเขียว ออกจากสถานีชลบุรี

[CivilSpice]

ขณะที่ขบวนรถกำลังเคลื่อนออกจากสถานีชลบุรีสายตาก็เหลือบไปเห็นอะไรแว่บๆ อยู่ในทางย่อยด้านใต้ นั่นก็คือชุดของรถ บทต.
ที่กำลังปรับปรุง และทำสีกันใหม่นั่นเอง มีอยู่ประมาณ 4-5 คันเห็นจะได้ครับ โดยทำสีโทนเหลือง ตัดกับสีดำ ดูแล้วขลังดี



และแล้วขบวน 283 ก็เคลื่อนออกไป ทิ้งตัวสถานีและย่านสถานีชลบุรีไว้เป็นแบ็คกราวนด์เบื้องหลัง
โดยสถานีต่อไปที่ขบวนรถนี้จะหยุดรับส่งผู้โดยสาร คือสถานีบางพระ



ระหว่างทาง ผ่าน "ที่หยุดรถแสนสุข" หรือ "บางแสน" ปัจจุบัน ไม่ได้หยุดรับส่งผู้โดยสารละ สาเหตุก็คงเป็นเพราะอยู่ไกลจากย่านชุมชน
และตลาดหนองมนพอสมควร แถมยังดูเปลี่ยวอีกต่างหาก คงไม่มีใครกล้ามารอรถไฟแถวๆ นี้แน่ๆ ... ตอนแรกเกือบถ่ายไม่ทัน เพราะรถแล่นเร็วมากๆ
ดีนะครับ ที่พี่ตึ๋งทักไว้ก่อน จึงสามารถเก็บภาพมาได้

[CivilSpice]

ผ่านที่หยุดรถแสนสุขมาได้พักใหญ่ ขบวนรถของเราก็จะเข้าสู่ "สถานีบางพระ" แล้วล่ะครับ โดยสถานีนี้เป็นสถานีในระดับชั้นที่ 4 เหมือนๆ กับสถานีอื่นๆ
ที่เราผ่านกันมาในเส้นทางสายนี้ ตั้งอยู่ที่ ต.บางพระ อ.ศรีราชา จ.ชลบุรี รหัสสถานีคือ "ระ. " อยู่ห่างจากชลบุรี 13.52 กม. และอยู่ห่างจากกรุงเทพ 121.31 กม.



ว่าแต่ว่า ทำไมส่งเราเข้ารางหลีกล่ะเนี่ย ตอนแรกก็ไม่ได้เอะใจ เพราะคิดว่าคงจะอำนวยความสะดวกให้กับผู้โดยสาร โดยให้รถมาจอดเทียบชานชาลาที่ 1
เหมือนที่สถานีพัทยา แต่ที่ไหนได้ มีคุณปู่ GE ซึ่งทำขบวนรถสินค้าคอนเทนเนอร์ จอดอยู่ในทางประธานนี่เอง คาดว่าคงมารอได้สักพักใหญ่แล้ว
ใครอย่าไปดูกถูกความอึดของปู่นะครับ ถึงจะกาลเวลาผ่านไปกว่า 40 ปี ปู่ GE ของเราก็ยังแรงดีไม่มีย้วย เพราะวันนี้จูงตู้คอนเทนเนอร์มายาวเหยียดเลย



พอขบวน 283 จอดปุ๊บ คุณปู่ของเราก็ชักหวีด เดินหน้าเต็มตัว ออกจากสถานีบางพระทันที ...โดยจุดหมายปลางทางของปู่ ก็คงเหมือนอีกหลายๆ ขบวน
ก่อนหน้านี้ ก็คือน่าจะเป็นที่ ICD ลาดกระบัง ..... หลังจากที่คุณปู่เริ่มคล้อยหลังไปแล้ว ก็ถึงคิว 283 ออกจากบางพระบ้างเหมือนกัน



ทิ้งตัวสถานี และย่านสถานีบางพระไว้เบื้องหลังครับ ดูแล้วก็ค่อนข้างเงียบๆ เหงาๆ เพราะสองข้างทางรอบๆ สถานี มีแต่ทุ่งหญ้าทั้งนั้นเลย

[CivilSpice]

ออกบางพระ ขบวนรถก็จะเริ่มขึ้นเขา เพื่อมุ่งหน้าสู่เขาพระบาท ซึ่งเป็นแนวเขาที่กั้นพื้นที่ระหว่างบางพระ กับอ่าวอุดม โดยส่วนตัว ผมชอบวิวแถวๆ นี้
เพราะเป็นช่วงที่ทางรถไฟจะขนานไปกับถนนสุขุมวิทพอดี และอยู่ใกล้กันมากๆ ด้วย ชนิดที่ว่าเดินลงจากรถไฟไปไม่กี่ก้าว คุณก็จะอยู่ติดถนนสุขุมวิทแล้ว

มีอยู่ครั้งนึง ผมขับรถกลับจากพัทยา ผ่านเขาพระบาทประมาณ 16.00 น. พร้อมๆกับมีขบวนรถน้ำมัน แล่นสวนขึ้นมา มุ่งหน้าไปทางศรีราชา
แสงแดดสีทอง ประกอบกับภาพของขบวนรถที่กำลังเร่งเครื่องควันโขมง เพื่อขึ้นสะพาน ช่างเป็นภาพที่น่าประทับใจมากๆ เลย เสียดายที่วันนั้น
เก็บกล้องถ่ายรูปลงไปละแถมยังขับรถอยู่อีกต่างหาก จะลงไปเก็บภาพก็กระไรอยู่ ... แต่ถ้าได้ไปแถวๆ นั้นก็อยากลองดูนะครับ ภาพคงสวยถูกใจ