กรุงเทพฯ - ขอนแก่น - ภูกระดึง

indep077 · Posted: 24/02/2008 1:56 pm Post subject:

เดินกันมา 20 นาทีแล้วครับ
หลายคนคงคิดว่า 20 นาทีคงเดินได้ไกลแล้ว
แต่ที่ไหนได้ เราเดินมาแค่ 200 เมตรเอง

และเราก็มาถึง ซำกอซาง ครับ
บน ซำกองซางนี้ จะมีร้านค้า ร้านอาหาร ที่พักเหนื่อยริมทางด้วย
มีนักท่องเที่ยวจำนวนมาก มาหยุดพักที่นี่ เนื่องจากเหนื่อยล้ามามากกับการเดินขึ้นมาจากข้างล่าง

Click on the image for full size

^
^
||
||

ร้านค้าบริเวณ ซำกอซาง มีหลายร้านให้เลือกตามใจเลยครับ

||
||
V
V

Click on the image for full size

_________________
Prince Of Songkla University Phuket Campus

indep077 · Posted: 24/02/2008 2:42 pm Post subject:

หลังจากเดินทางออกจาก ซำกอซาง ครับ

ทางเป็นแบบทางลาดขึ้น มีราวบันได ให้จับให้ยึดด้วย ถือว่าโชคดีครับ

Click on the image for full size

เดินขึ้น

แล้วก็เดินขึ้นครับ

Click on the image for full size

มุมกล้องอาจจะสับสนครับ ก้มบ้าง เงยบ้าง เนื่องจากเหนื่อย!!! ตาลาย!!!

ระยะทางช่วงนี้รู้สึกดีมากเลย รู้สึกว่าตัวเองมีที่ยึดเหนียวจิตใจ และ ร่างกายครับ
_________________
Prince Of Songkla University Phuket Campus

indep077 · Posted: 24/02/2008 2:47 pm Post subject:

แล้วเราก็แบกสังขารอันร่วงโรยมาถึง

พร่านพรานแป เป็นจุดพักจุดหนึ่งครับ แต่ตรงจุดนี้ไม่มีร้านค้า ร้านอาหารนะ

มีแค่ที่นั่งให้พักเฉยๆ ครับ

Click on the image for full size

ผมหยุดพักไป แป๊บนึง แล้วก็เดินทางต่อครับ

Click on the image for full size

เส้นทางช่วงนี้ ส่วนใหญ่เป็นป่าไผ่...
_________________
Prince Of Songkla University Phuket Campus

indep077 · Posted: 24/02/2008 2:50 pm Post subject:

เดินมาได้ 440 เมตร Crying or Very sad

ก็มาถึง
นี่ครับ

Click on the image for full size

ก็เป็นจุดพักรถ(คน) เช่นเดียวกับ พร่านพรานแป
_________________
Prince Of Songkla University Phuket Campus

tuie · Posted: 24/02/2008 2:51 pm Post subject:

โอ้โห

เดี๋ยวนี้ทางขึ้นภูกระดึงมีราวเหล็ก บันไดคอนกรีต แถมมีบริการเสลี่ยงหามแล้วหรือครับนี่ สะดวก สบายขึ้นเยอะนะครับ Very Happy

ค่าเสลี่ยง ๒๐๐๐ บาท นี่แพงกว่านั่งเครื่องบินโลว์คอสต์อีกนะครับ Laughing

สมัยที่ผมปีนขึ้นไปตอนวัยรุ่น(ปี ๒๕๓๖) ยังต้องเดินไปตามทางดิน ไต่ไปตามก้อนหิน รากไม้ เหนื่อยนักก็แวะพักกินขนมซึ่งมีขายแทบจะทุก "ซำ" ราคาเฉาก๊วยแต่ละซำจะผันแปรตามความสูง ยิ่งสูงยิ่งแพงขึ้นครับ สมัยนั้น เฉาก๊วย ณ ซำแฮก ถ้วยละ ๕ บาท แต่ถ้าบนหลังแปจะกลายเป็น ๒๐ บาท Shocked

ซึ่งก็ยอมกินแถมเบิ้ลกันเป็นแถวครับ Laughing

indep077 · Posted: 24/02/2008 2:54 pm Post subject:

และแล้ว...ผมก็แบกพุงอันใหญ่โต ของผมมาถึง
กม. ที่ 3 ครับ
เห็นหลักกิโล แล้วอยากจะจูบกะหลักกิโลเลย
ปลายทางข้างหน้ามีอีกยาวไกลครับ
(ผมยังไม่ถึงครึ่งทาง)

Click on the image for full size

_________________
Prince Of Songkla University Phuket Campus

indep077 · Posted: 24/02/2008 2:58 pm Post subject:

indep077 · Posted: 24/02/2008 3:30 pm Post subject:

หลังจากผมเดินทางออกจาก กม.ที่ 3 มาได้ซักพักนึง

Click on the image for full size

ซำกกไผ่ ครับ
||
V

Click on the image for full size

^
||
เพราะมีแต่ป่าไผ่ จริงๆ

น่าจะให้เหล่าจอมยุทธ ทั้งหลายมาประลองผีมือนะครับ เหมือนในหนังเลย เต็มไปด้วยป่าไผ่ ต้นสูงๆ
_________________
Prince Of Songkla University Phuket Campus

indep077 · Posted: 24/02/2008 3:37 pm Post subject:

ตรงที่ซำกกไผ่ ผมไม่ได้จอดแวะนะครับ
เพราะดูตามแผนที่แล้ว
ซำ ข้างหน้าจะมีที่หยุดพัก ร้านค้า ร้านอาหารครับ..รีบเดินกันใหญ่เลย

Click on the image for full size

แล้วความเหนื่อยล้าของเราก็หายลงไปนิดนึงครับ นิดนึงจริงๆ เมื่อมาถึง

Click on the image for full size

^
||
ซำกกโดน

Click on the image for full size

บนซำกกโดนนี้ นอกจากเป็นจุดพัก มีร้านค้า ร้านอาหาร แล้ว ยังเป็นจุด รับแจ้งเหตุ ของ ป่าไม้ และ เป็นจุดสกัดจับ พวกลับลอบทำสิ่งผิดกฏหมายต่างๆ ด้วยครับ
_________________
Prince Of Songkla University Phuket Campus

indep077 · Posted: 24/02/2008 3:41 pm Post subject:

ภาพวิวข้างล่าง ที่ถ่ายจาก ซำกกโดน แล้วตอนนี้ ความสูงจากระดับน้ำทะเลปานกลางคือ 1000 เมตร ครับ อากาศ เริ่มเย็น วูบๆ วาบๆ แล้ว

Click on the image for full size

น้องคนนี้เดินมาด้วยกันจากข้างล่าง
โดนพวกผมแซว+แกล้งมาตลอดทาง
พอมาถึงจุดพักนี้ น้องแกเอาส้มมา กิน
พอพวกผมไปแซว อีก น้องแกเล่น ปาเม็ดส้มทั้งกำมือใส่พวกผมเลย
เหอะๆๆๆ Embarassed

||
||
V
Click on the image for full size

_________________
Prince Of Songkla University Phuket Campus