ต้นกำเนิดรถไฟญี่ปุ่นและความเกี่ยวพันกับกรมรถไฟหลวง

[conrail]

กลับมาต่อหางว่าวที่หลุดไปครับ หลังจากนี้จะพยายามทยอยลงเรื่อยๆ


หลังจากที่การรถไฟหลวงญี่ปุ่น ( Imperial Japanese Government Railway )ได้ทำการเปิดการเดินรถในช่วงแรกระหว่างชิมบาชิกับโยโกฮามาไปแล้วในปีพ.ศ. 2415 ก็ได้มีการก่อสร้างเส้นทางเพิ่มขึ้นอีกในแถบคันไซ คือ ระหว่างโอซากา-โกเบ ซึ่งถือเป็นเส้นทางที่สองของประเทศญี่ปุ่น เปิดการเดินรถในปีพ.ศ. 2417 หลังจากนั้นอีก 3 ปี จึงขยายเส้นทางจากโอซากาไปจนถึงเกียวโต ในปีพ.ศ.2420

จะเห็นได้ว่าเส้นทางรถไฟได้ถูกสร้างเพื่อที่จะให้มาบรรจบกันจากทั้งสองด้าน คือ ทางด้านชิมบาชิ(โตเกียว) และด้านโกเบ ซึ่งเส้นทางสายนี้ก็คือ " เส้นทางสายโทไคโด (Tokaido line) " นั่นเอง ทางสายนี้สร้างเสร็จสมบรูณ์ในปีพ.ศ. 2432 และเปิดเดินรถจากสถานีชิมบาชิ-สถานีโกเบ ระยะทางกว่า 500 กิโลเมตร โดยใช้เวลาในการเดินทาง 20 ชั่วโมง ด้วยความเร็วประมาณ 30 กิโลเมตร/ชั่วโมง

ในช่วงระยะต้นของการเริ่มกิจการรถไฟในประเทศญี่ปุ่นนั้น บุคลากรในด้านต่างๆไม่ว่าจะเป็นนักสำรวจ , วิศวกร , พนักงานขับรถ , ช่างซ่อม จะเป็นชาวต่างชาติโดยเฉพาะชาวอังกฤษ ที่ถือเป็นผู้บุกเบิกรถไฟในประเทศนี้ อาทิเช่น ในการเดินรถระยะแรกพนักงานขับรถจักรไอน้ำจะเป็นชาวอังกฤษ โดยมีช่างไฟเป็นชาวญี่ปุ่น ต่อมาภายหลังจึงมีพนักงานขับรถจักรชาวญี่ปุ่นเข้ามาแทนที่ในช่วงปีพ.ศ.2420 หรือ 5 ปีหลังจากที่เริ่มมีการเดินรถในประเทศญี่ปุ่น ซึ่งในปีนี้เองที่ได้มีการก่อตั้งสถาบันฝึกอบรมทางวิศวกรรมขึ้นที่โอซากาที่ครอบคลุมหลักสูตรทางด้านรถไฟด้วยเพื่อพัฒนาบุคลากรในด้านต่างๆ และทำให้การใช้พนักงานขับรถชาวต่างชาติยุติลงในปีพ.ศ.2428 จากนั้นการก่อสร้างอุโมงค์และสะพานขนาดใหญ่ก็เริ่มใช้คนญี่ปุ่นในการออกแบบและก่อสร้าง เช่น การก่อสร้างอุโมงค์โอซากายามะ (Osakayama Tunnel) ความยาว 646 เมตร ระหว่างเมืองเกียวโตและโอทสึ
ที่สร้างเสร็จในปี พ.ศ.2423 ซึ่งเป็นอุโมงค์แห่งแรกที่ดำเนินการก่อสร้างโดยชาวญี่ปุ่นเอง



-อุโมงค์โอซากายามะ





-ปัจจุบันไม่ได้ใช้งานแล้ว แต่ถูกเก็บไว้เป็นอนุสาวรีย์แห่งความทรงจำ






(อ้างอิงรูปภาพจาก)

http://blogimg.goo.ne.jp/user_image/04/b0/2d13c6a22fea12f033520044d7a13145.jpg
http://park3.wakwak.com/~uyo/special/tunnel/osakamt/osakamt05.jpg

[conrail]

รางและหมอนรองรางในยุคแรก


- หมอนไม้





- หมอนเหล็ก

[Wisarut]

ตอนสร้างทางช่วงลพบุรี - ปากน้ำโพ เคยใช้หมอนเหล็ก เป็นระยะทาง 7 กม. เหมือนกัน แต่ น่าจะรื้้อออกไปขายเชียงกง เมื่อคราวแปลงรางเสียแล้ว

[conrail]

" กำเนิดรถไฟเอกชนในประเทศญี่ปุ่น "

หลังจากที่การรถไฟหลวงญี่ปุ่นกำเนิดขึ้นมาและเปิดการเดินรถไปแล้วเป็นเวลา 9 ปี จึงได้มีบริษัทรถไฟเอกชนถือกำเนิดขึ้นตามมาในปีพ.ศ. 2424 ซึ่งถือเป็นบริษัทรถไฟแห่งแรกของประเทศญี่ปุ่น ( ตรงข้ามกับประเทศไทยที่บริษัทรถไฟเอกชนก่อตั้งขึ้นมาก่อน) คือ บริษัทรถไฟญี่ปุ่น (Nippon Railway) เปิดให้บริการในแถบโตเกียวและแถบโทโฮคุเหนือโตเกียวขึ้นไป โดยเส้นทางสายแรกวิ่งระหว่างอุเอโนะ(โตเกียว) - คุมะกายะ (ไซตามะ) ระยะทาง 61 กิโลเมตร นอกจากนั้นยังเปิดให้บริการรถม้ารางแห่งแรกในญี่ปุ่นด้วยระหว่างชิมบาชิ-นิฮมบาชิ(โตเกียว)ในปีพ.ศ. 2425

เส้นทางรถไฟของบริษัท Nippon Railway ถูกสร้างขึ้นไปทางตอนเหนือสู่ภูมิภาคโทโฮคุจนถึงอาโอโมริ ระยะทางกว่า 700 กิโลเมตร ถือเป็นการกำเนิด" เส้นทางสายโทโฮคุ (Tohoku line) " ซึ่งในปัจจุบันกิจการของบริษัทแห่งนี้ส่วนใหญ่อยู่ภายใต้การดูแลของ JR EAST



-รถม้าราง (Horse-drawn railway)

[conrail]

[conrail]

รถจักรไอน้ำที่ใช้ในการก่อสร้างทางรถไฟระหว่างอุเอโน - คุมะกายะของบริษัทรถไฟญี่ปุ่น (Nippon Railway) รุ่น 1290 สร้างจากประเทศอังกฤษ ในปีพ.ศ. 2424 เป็นรถจักรไอน้ำขนาดเล็กแบบมีถังน้ำติดอยู่กับรถจักร (ปัจจุบันรถจักรคันนี้ถูกเก็บรักษาไว้ในพิพิธภัณฑ์รถไฟที่โอมิยะ)

[conrail]

- ตู้โดยสารที่ให้บริการในระยะแรกของกิจการรถไฟในประเทศญี่ปุ่น





- ล้อแบบชนิดมีปลอกล้อ

[conrail]

พูดถึงเรื่อง "ล้อ " แล้ว ขออธิบายเกี่ยวกับเรื่องนี้เพิ่มเติมถึงประวัติความเป็นมาสักหน่อยครับ

ล้อที่ใช้กับล้อเลื่อนในยุดแรกๆนั้นมีลักษณะเป็นแบบล้อมีปลอก คือ มีแว่นล้อยึดที่ติดอยู่กับเพลา และ ส่วนที่เป็นปลอกล้อ ในระยะแรกนั้นรถพ่วงยังไม่ได้ใช้วิธีการสวมอัดปลอกล้อ แต่ใช้การขันสลักยึดเข้าหากันทั้งสองด้านเพื่อบีบให้แว่นล้อยึดติดกับปลอกล้อ ดังรูปที่แสดงด้านล่าง


-แบบสลักเดี่ยว









-แบบสลักคู่








วิธีการนี้จำเป็นที่จะต้องดูแลให้สลักและน๊อตยึดติดกันให้แน่นอยู่เสมอ ไม่เช่นนั้นแล้วอาจจะทำให้ปลอกล้อหลุดออกและรถตกรางได้ เหมาะที่จะใช้กับรถที่วิ่งด้วยความเร็วไม่สูงมาก ในยุคเริ่มแรกกิจการรถไฟในประเทศญี่ปุ่นก็ใช้ล้อรูปแบบนี้กับรถพ่วงทั้งรถโดยสารและรถสินค้า

[conrail]

ในส่วนล้อรถจักรไอน้ำนั้นจะใช้วิธีการสวมอัดแว่นล้อกับปลอกล้อ คือ ใช้หลักการขยายตัวของเหล็กโดยที่ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางของปลอกล้อจะมีขนาดเล็กกว่าแว่นล้อเล็กน้อย เมื่อให้ความร้อนกับปลอกล้อจนถึงจุดหนึ่งแล้วปลอกล้อจะขยายตัวโตขึ้นกว่าเดิม จากนั้นก็สวมเข้ากับแว่นล้อและปล่อยให้เย็นตัวลงเอง เมื่ออุณหภูมิลดลงปลอกล้อจะบีบรัดตัวเข้ากับแว่นล้อจนแน่น แต่เพื่อป้องกันการหลวมของปลอกล้อที่อาจจะเกิดขึ้นได้จึงใช้สลักเกลียวปล่อยยึดติดระหว่างแว่นล้อและปลอกล้อเป็นระยะโดยรอบอีกชั้นนึง ซึ่งรถจักรไอน้ำที่ใช้ในประเทศไทยระยะแรกก็ใช้ล้อในลักษณะนี้เช่นเดียวกัน ดังรูปที่แสดงด้านล่าง


- สลักเกลียวปล่อยยึดระหว่างแว่นล้อและปลอกล้อ









- รถจักรไอน้ำของไทยที่ใช้ล้อรูปแบบนี้ เช่น

" รถจักร E Class "








" รถจักร Krauss "




" รถจักร P-Class "




" รถจักร Brush "

[conrail]

แอบขอยืมรูปรถไฟเดนมาร์กของอาจารย์ตุ้ยมาประกอบเรื่องล้อมีปลอกแบบมีสลักปล่อยยึดหน่อยนะครับ