-`รถไฟไทย...ในนิราศ`-

ChiangRai · Posted: 25/02/2009 7:00 pm Post subject:

ตอนนี้ประมาณ มิ.ย. 2506 ครับการเดินทางจาก เชียงใหม่-เด่นชัยครับ

สอนการช่างเชียงใหม่ได้ 8 ศก------------------------------------------- จึงผักผกไปสู้ผู้บริหาร
เริ่มรั้งเป็นครูใหญ่ไปรับงาน ------------------------------------------- โรงเรียนการช่างแพร่เมืองแม่ยม
ฝ่ายบังอรเธอสอนชั้นขั้นพื้นฐาน ------------------------------------------- โรงเรียนประชาบาลชั้นประถม
หน่วยสังกัดของตนคนละกรม ------------------------------------------- ไม่ย้ายตามก็จะตรมระทมแด
ต้องติดต่อขอตัวตามไปก่อน ------------------------------------------- เพื่อช่วยสอนที่ใดในเมืองแพร่
เงินเดือนน้อยไม่จ่ายเปลืองเมืองยมแคว ------------------------------------------- กรมย้ายแน่จึงโอนอัตราตาม
เธอไปด้วยช่วยให้ไม่หนาวอก ------------------------------------------- ไม่สะทกใจปลิวถึงหวิวหวาม
แนบสนิทชิดใกล้แม่ใจงาม ------------------------------------------- ได้ไต่ถามปัญหาปรึกษากัน
อันว่าเวียงโกศัยนั้นไกลห่าง ------------------------------------------- ไม่มีทางบกตัดลัดให้สั้น
เดินทางไกลไปธุระประจำวัน ------------------------------------------- พาหนะสำคัญคือรถไฟ
1 มิ.ย.ศูนย์หก ตกวันเสาร์ ------------------------------------------- ตั้งแต่เช้าเตรียมการกันยกใหญ่
ทุกคนตื่นแต่ดึกระทึกใจ ------------------------------------------- ไม่เคยไปเมืองแพร่แม้หนเดียว
ใครก็กล่าวเล่าแต่เมืองแพร่ดุ ------------------------------------------- คล้ายยั่วยุรู้สึกให้นึกเสียว
เหมือนเมืองแพร่ไม่มีคนดีเชียว ------------------------------------------- พูดบิดเบี้ยวผิดที่มีจริงจริง
ตามกำหนดรถไฟออกสายหน่อย------------------------------------------- คนมาคอยมากมายทั้งชายหญิง
ผู้ใหญ่,เพื่อนเอื้อน เอ่ยเคยพึ่งพิง ------------------------------------------- มิทอดทิ้งมาส่งไม่หลงลืม
พวงมาลัย,ดอกไม้หอมพร้อมของชอบ------------------------------------------- นำมามอบกล่าวคำอันด่ำดื่ม
ออกจากใจเข้าของมิต้องยืม ------------------------------------------- เอาความปลื้มที่ฝากมาจากใคร
เสียงระฆังดังให้รถไฟออก ------------------------------------------- โบกมือบอกอำลาน้ำตาไหล
อาลัยเพื่อน,พี่,น้อง ที่ต้องไกล ------------------------------------------- มนต์เชียงใหม่ไม่ยอมชืดยอมจืดจาง
ต้องจำใจไกลหนอเมืองพ่อขุนฯ ------------------------------------------- ช้าฯหมดบุญหรือไร ถึงไกลห่าง
คราวคนแกล้งก็ถูกย้ายไปลำปาง ------------------------------------------- หลังแต่งนางจึงได้ย้ายกลับมา
โอ้,นพบุรีศรีนครพิงค์เชียงใหม่ ------------------------------------------- ช่างกระไรไม่สิ้นถวิลหา
แม่ครั้งนี้เต็มใจจะไกลตา ------------------------------------------- ก็ยังมีทีท่ายากจะลืม
การเดินทางครั้งนี้มีครูใหญ่ ------------------------------------------- 2 คน ไปพร้อมกันฉันเป็นเพื่อน
เรารับรั้งครูใหญ่ไม่แชเชือน ------------------------------------------- เสมอเหมือนมิตรแท้ดูแลกัน
จากเชียงใหม่ทั้งคู่อยู่ต่างที่ ------------------------------------------- เธอจากการช่างสตรีมีใจมั่น
จะรับงานช่างสตรีที่สำคัญ ------------------------------------------- แต่ข้าฯรับงานการช่างชาย
เป็นคนดีมาก่อนมักอ่อนน้อม ------------------------------------------- ชื่อบุญพร้อมถ่อมตนชนทั้งหลาย
ทิ้งฝีมือที่เชียงใหม่ไว้มากมาย ------------------------------------------- จึงมั่นหมายจะสู้ดูสักคราว
ครอบครัวข้าฯครานี้มีเพียง 3 ------------------------------------------- คนติดตามช่วยเหลืองานคือหลานสาว
ตั้งใจจะเลี้ยงดูอยู่ยืนยาว ------------------------------------------- แต่หน้าหนาวเขาก็กลับลาลับไป
รถไฟผ่านย่านไหนจำได้หมด ------------------------------------------- นับกำหนดได้ว่ามาถึงไหน
จากเชียงใหม่ไปลำปางนั่งรถไฟ ------------------------------------------- เมื่อสมัยพรากคู่อยู่ลำปาง
แต่คราวนี้นั้นดีเพราะมีคู่ ------------------------------------------- มานั่งอยู่ชิดเพียงแค่เคียงข้าง
ไม่ต้องช้ำรำพึงถึงน้องนาง ------------------------------------------- เหมือนเมื่อน้องต้องห่างนั่งคนเดียว
จากลำปางพลางจ้องมองรอบด้าน------------------------------------------- เพราะไม่ผ่านมาบ่อยคอยแลเหลียว
ออกลำปางใหม่ใหม่ไม่ลดเลี้ยว ------------------------------------------- ไมคดเคียวโค้งมากสัดเท่าใด
ครู่เดียวผ่านบ้านช่องหนองวัวเฒ่า ------------------------------------------- ทำไมเล่าไม่ลองเลี้ยงวัวใหม่
เลี้ยงวัวหนุ่ม,สาวนางบ้างกระไร ------------------------------------------- จะได้ใช้งานดีมีกำลัง
ผ่านแม่ทะ,ผ่าลาดเริ่มลาดต่ำ ------------------------------------------- ถึงต้องทำทางลาดลงไปมั่ง
ลดความเร็วรถหน่อยคอยระวัง ------------------------------------------- เคยพลาดพลั่งรถด่วนซวนตกราง
เลยห่างห้วยรากไม้ไปแม่เมาะ ------------------------------------------- ทิวทัศน์เหมาะมองไกลไปห่างห่าง
ปล่องโรงงานควันพลุ่งพุ่งจากจาก ------------------------------------------- ทะเลสาบเวิ้งว้างข้างสถานี
โรงไฟฟ้าลิกไนต์ใช้ถ่านหิน ------------------------------------------- ผลิตไฟส่งตรงถิ่นอื่นหลายที่
ใช้เชื้อเพลิงลิกไนต์ใกล้นั้นมี ------------------------------------------- จึงพอดีประหยัดลัดวงจร
เหลียวทางซ้ายใกล้นั้นโรงงานปุ๋ย ------------------------------------------- เจาว่าแท้แค่คุยเอาไว้ก่อน
ผลภายหน้าจะได้ไม่แน่นนอน ------------------------------------------- ไม่สามารถคาดถอนเอาทุนคืน
จากนั้นผ่านแม่จางก่อนปางป๋วย ------------------------------------------- ป่า,เขาสวย ลดชั้นกันห่างๆ
พวงบุปผาระย้างามตามข้างทาง ------------------------------------------- ชี้ชวนนางให้ชมสมฤดี
รถเลื่อยมาผาคอเข้าผาคัน ------------------------------------------- ใครนะมันคันปากนักหนานี่
เขาอยู่กินกันได้มาหลายปี ------------------------------------------- แล้วยังมีปากพล่อยคอยนินทรา
คนไม่ดีมีมากมักปากพล่อย ------------------------------------------- ตั้งหน้าคอยจดจ่อครหา
กุเรื่องนั้น,ปั่นเรื่องนี้,ให้มีมา ------------------------------------------- ยุ สามี-ภริยา เขาแตกกัน
ถึงบ้านปินเมืองลองของเมืองแพร่ ------------------------------------------- จอดรถแช่ไว้นานปานหลับผัน
เขาว่าช้ากว่านี้มีบางวัน ------------------------------------------- ถึง-ก็ได้,ไม่-ช่างมัน มิสนใจ
อันเมืองลองนั้นหรือคือห้วยห้อ ------------------------------------------- เรียกกันมามากปากต่อแต่ไหนไหน
มีพระธาตุศรีดอนคำร่ำลือไกล ------------------------------------------- บรรจุอุรงคธาตุไว้ได้นมนาน

ตำนานกล่าวว่า พันสองร้อย ศก
จามเทวี นางยกริ้วพลผ่าน
แวะแล้วเห็นที่งามแสนสำราญ
จึงคิดสร้าง พระธาตุ ประกาศธรรม

ร้องน้ำสวยห้วยแม่ต้า มา แก่งหลวง ------------------------------------------- หินทั้งปวงเกยก่ายสีหลายส่ำ
บ้างแดงม่วงมากมีบ้างสีดำ ------------------------------------------- ในร่องน้ำกองเกยเลยน้ำริน
ทางรถโค้งตรงช่องร่องน้ำลึก ------------------------------------------- ใจระทึกกลัววิ่งแหกกระแทกหิน
รถก็ป่น,คนที่นั่ง ก็พังภินท์ ------------------------------------------- ไมเคยชินก็กลัวขนหัวชัน
เดชะบุญบันดาลผ่านไปได้ ------------------------------------------- เลยปากปานเข้าเด่นชัยที่หมายมั่น
เก็บข้าวของยื่นส่งลงรถพลัน ------------------------------------------- ก็พบกันกับครูผู้มารอ
_________________

*-*Welcome To ChiangRai Railway Station*-*

Mongwin · Posted: 25/02/2009 10:19 pm Post subject:

Mongwin · Posted: 02/07/2020 12:22 pm Post subject:

นิราศเทพา และ นิราศทุ่งหวัง
จากเอกสารเผยแพร่ของหอจดหมายเหตุแห่งชาติฯ สงขลา

Click on the image for full size

Mongwin · Posted: 12/09/2022 10:06 am Post subject:

ฉายภาพเก่าเล่าเรื่องแต่ก่อนที่ดอนรัก ตอน วรรณกรรมเก่า เล่าสงขลา
Sep 10, 2022
หอสมุดแห่งชาติวัดดอนรัก

ฉายภาพเก่าเล่าเรื่องแต่ก่อนที่ดอนรัก ตอน วรรณกรรมเก่า เล่าสงขลา โดย อ.วุฒิชัย เพ็ชรสุวรรณ (นักวิชาการท้องถิ่น)
นิราศทุ่งหวัง ตอนที่ 1

https://www.youtube.com/watch?v=-Luf3SLYgCg