มาออกกำลังกายเพื่อความสดใส & เยี่ยมคุณทวด ที่สวนรถไฟ

[CivilSpice]

สวัสดีอีกรอบครับทุกๆ ท่าน ชาว RFT ช่วงหลังๆ นี้จะเริ่มเห็นความคึกคัก ที่สมาชิกหลายๆ ท่าน ทะยอยนำเอาข้อมูลและรูปภาพ ที่อุตส่าห์ไปเก็บเกี่ยวกันมา ในช่วงที่เว็บปิดทำการไปพักใหญ่ๆ ดูแล้วก็น่าดีใจ และก็ต้องขอขอบคุณทุกๆ ท่าน ที่ช่วยกันแบ่งปันข้อมูล ที่มีมากมายหลายรูปแบบ ถึงเพื่อนๆ ทุกๆ คน มา ณ ที่นี้ด้วย ... สำหรับตัวผม ก็อาศัยอ่านข้อมูลจากทุกๆ ท่านผ่านในเว็บบอร์ดแห่งนี้เป็นหลัก ว่างๆ ก็นำมาลงบ้างตามเวลาและโอกาสจะอำนวยนะครับ

สำหรับวันนี้ ผมก็มีเรื่องที่จะมานำเสนอ นิดๆ หน่อยๆ ซึ่งอาจจะไม่ได้เกี่ยวข้องกับรถไฟซะร้อยเปอร์เซนต์ แต่ขึ้นชื่อว่า Admin มาเองแบบนี้ ก็ต้องมีอะไรที่เกี่ยวข้องกับรถไฟบ้างสิน่า พอดีช่วงที่ผ่านมา เวลาส่วนใหญ่ของผมแทบจะไม่ค่อยมีนัก เพราะอยู่ในช่วงเปลี่ยนตำแหน่งงานใหม่ มิหนำซ้ำ ยังเรื่องเรียนที่มาคอยกวนใจอีก กว่าอะไรๆ จะลงตัวทั้งหมด และเคลียร์ทุกอย่างเรียบร้อย มันก็ทำให้ผมแทบไม่ได้มีเวลาดูแลสุขภาพตัวเองเลย แถมเวลาว่างๆ ก็จะมีแต่การกินและนอน (แอบเล่นเว็บรถไฟไทย) เป็นหลัก

มารู้ตัวอีกที ก็จนน้องๆ แถวๆ นี้ พาตั้งฉายาว่า "รถบรรทุกแก๊ส" อีกทั้งรูปร่างก็เริ่มที่จะบวมเอาๆ จนหลายๆ คนทักว่าเหมือน อาปุ๊ มนตรี เจนอักษร เข้าไปทุกทีๆ ก็เลยทำให้เริ่มสำนึกตัวได้ ว่าต้องทำอะไรสักอย่างแล้วสิเรา แถมตอนไปตรวจสุขภาพประจำปี ก็โดนหมอดุเอาเสียยกใหญ่ เพราะความดัน (ทุรัง) เกินพิกัดของมนุษย์ปกติ อีกต่างหาก

ถ้าไม่ออกกำลังกาย มีหวังไม่ได้อยู่ฉลองรถไฟไทยดอทคอม ครบ 100 ปีแน่นอน ฮ่าๆๆ (อยู่ถึงก็บ้าแล้วครับ) และแล้วแผนการรีดไขมันส่วนเกิน ของผมก็เริ่มขึ้น โดยเริ่มจากเช้าวันอาทิตย์ ของวันที่ 6 ส.ค. ที่ผ่านมา ซึ่งอากาศกำลังเย็นสบาย เหมาะแก่การออกมายืดเส้นยืดสาย ซึ่ง ณ ที่นี้ ผมเลือก "สวนวชิรเบญจทัศ" หรือที่รู้จักกันดีว่า "สวนรถไฟ" เป็นสถานที่ประลองกำลัง และความอึดของตัวเองครับ ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะไปได้ซักกี่น้ำ

ท่านใดที่พร้อมแล้ว หยิบรองเท้า ถุงเท้า กระเป๋าเป้ แล้วตามผมไปที่ "สวนรถไฟ" กันเลยนะครับ



รายละเอียดคร่าวๆ ของสวนวชิรเบญจทัศ หรือ สวนรถไฟ

ที่ตั้ง : ถนนกำแพงเพชร 3 แขวงลาดยาว เขตจตุจักร กทม. 10900
ขนาดพื้นที่ : 375 ไร่
เวลาทำการ : 04.30 -21.00 น. ทุกวัน
ประเภทของสวน : สวนสาธารณะขนาดกลาง หรือ สวนระดับเขต
หน่วยงานรับผิดชอบ : สำนักงานสวนสาธารณะ สำนักสิ่งแวดล้อม
รถประจำทาง : ผ่านบริเวณใกล้เคียง (สวนจตุจักรด้าน ถนนพหลโยธิน)
สาย 3 8 26 27 28 34 38 39 44 63 90 96 104 112 134 138 ปอ. 502 503 509 510 512 513

ประวัติความเป็นมา

ด้วยการตระหนักถึงความสำคัญของการพัฒนาสภาพแวดล้อมในรูปการเพิ่มพื้นที่สีเขียวใน เมือง เพื่อยกระดับมาตรฐานคุณภาพชีวิต ของชาวกรุงเทพฯ ให้ทัดเทียมมหานครใหญ่ในภูมิภาค จึงเป็นที่มาของมติคณะรัฐมนตรี เมื่อวันที่ 2 มกราคม 2534 และวันที่ 29 มกราคม 2534 สมัยที่พลเอกชาติชาย ชุณหะวัณ ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ให้จัดสร้างสวนสาธารณะบนพื้นที่ "สนามกอลฟ์รถไฟ" ที่ดินของการ รถไฟแห่งประเทศไทย กระทรวงคมนาคม ส่วนแรก 140 ไร่ให้สร้าง เป็นสวนสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ฯ ส่วนที่เหลือ 375 ไร่ กรุงเทพมหานครรับมอบที่ดินจากกระทรวงคมนาคม เมื่อ 5 พฤศจิกายน 2541 และจ่ายค่าชดเชยให้การรถไฟ ฯ จำนวน 555 ล้านบาท และเริ่มเข้า ปรับปรุงพื้นที่สนามกอลฟ์เดิมเมื่อวันที่ 23 เมษายน 2542 ต่อมา เพื่อเป็นการเฉลิมพระเกียรติ และเพื่อความเป็นสิริมงคล เนื่องในวโรกาสที่ สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯสยามมกุฎราชกุมาร ทรงมีพระชนมายุครบ 50 พรรษา ในวันที่ 28 กรกฎาคม 2545 กรุงเทพมหานครได้ขอพระราชทานชื่อให้กับสวนรถไฟ ซึ่งได้ทรงพระราชทานนามใหม่ให้ว่า "สวนวชิรเบญจทัศ"

รายละเอียดเพิ่มเติม : http://203.155.220.217/office/ppdd/publicpark/thai/MainPark/T_rotfai.html

[CivilSpice]

ผมมาถึงสวนรถไฟ ราวๆ ประมาณ 7 โมงเช้าเศษๆ พร้อมสภาพอากาศที่กำลังเย็นสบาย (น่านอน) พอมาถึงปุ๊บ ก็ต้องตะลึง ตึงตึงตึงตึง นิดหน่อย เพราะผู้คนดูพลุกพล่านมากๆ ส่วนใหญ่ก็จะมาออกกำลังกายกันทั้งนั้น โดยมีทุกเภททุกวัย ตั้งแต่รุ่นเด็กๆ อายุไม่กี่ขวบ ไล่มาจนถึงรุ่น Freshy ใสๆ รุ่นคนทำงานอย่างผม ตลอดไปจนถึงรุ่นอาม่า อากง ทั้งหลาย ซึ่งก็เป็นเรื่องที่น่ายินดี ที่เห็นหลายๆ คนหันมาใส่ใจสุขภาพกันมากขึ้น และที่อดจะอมยิ้มไม่ได้ ก็คือภาพของพ่อแม่ที่พาลูกๆ ตัวเล็กๆ มาออกกำลังกายกัน เป็นครอบครัวนั่นเอง

ที่จอดรถที่สวนรถไฟ อาจจะดูคับแคบไปสักนิด แต่ก็ยังดีที่มี จนท. จากทาง รฟท. มาคอยอำนวยความสะดวกให้ เลยทำให้ผมไม่ลำบากในการหาที่จอดรถมากนัก เสร็จแล้วผมก็รีบเดินไปที่ร้านจักรยานเช่าทันที เพราะวันนี้ผมจะออกกำลังด้วยการปั่นจักรยานครับ เพราะชั่งน้ำหนักดูความเป็นไปได้แล้ว ไอ้ประเภทขี้เกียจๆ ห่างสนามแบบผม ขืนไปวิ่งรอบสวนรถไฟ มีหวังได้มีการหามส่งโรงพยายม เอ๊ย โรงพยาบาลแน่ๆ เพราะระยะทางตั้งเกือบ 4 กิโลเมตร (ตะก่อนก็เคยวิ่งนะครับ วิ่งได้ประมาณสามรอบ แต่พอกลับบ้านไปแล้ว ลุกแทบไม่ขึ้นเลย) ดังนั้น จักรยานน่าจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับผมแล้วล่ะครับ

สนนราคาค่าเช่าจักรยาน ก็เป็นกันเองดีครับ คันละ 20 บาท ขี่ได้เรื่อยๆ จนกว่าจะเบื่อ แถมยังมีโปรโมชั่น เช่าครบ 5 ครั้ง แถมฟรี 1 ครั้งอีกด้วย

ผมประเดิมด้วยการขี่แบบเบาๆ สบายๆ ไปเรื่อยๆ เพื่อสำรวจสภาพแวดล้อม และหาโลเกชั่นเหมาะ ในการถ่ายภาพ เพราะการมาที่นี่ของผม ไม่ได้มีวัตถุประสงค์แค่มาออกกำลังกายอย่างเดียวนะครับ ยังมีอะไรแอบแฝงอีก แต่จะเป็นอะไรนั้น ลงติดตามดูไปเรื่อยๆ ละกันครับ

แล้วก็มาสะดุดตากับภาพบึงน้ำขนาดใหญ่ พร้อมดอกบัว ที่กำลังแข่งกันชูช่อ พร้อมยั่วยวนให้แมลงต่างๆ เข้ามาตอม เพื่อเป็นการช่วยในการผสมเกษรไปด้วยในตัว ที่เห็นไกลๆ นั้น คือกลุ่มตึกของธนาคารทหารไทย สำนักงานใหญ่ ที่ประดับพระบรมฉายาลักษณ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และตราสัญลักษณ์ฉลองสิริราชสมบัติครบ 60 ปี อย่างสง่าและงดงาม

[CivilSpice]

เห็นดอกบัวอยู่ใกล้ๆ ขอบบึง ก็เลยอดไม่ได้ที่จะลองฝีมือการถ่ายภาพแบบมาโครเสียหน่อย พอเอาเข้าจริง มันก็ไม่ได้ใกล้อย่างที่คิดแฮะ และเนื่องด้วยอุปสรรคที่ดอกบัวอยู่ค่อนข้างห่างจากขอบพอสมควร ทำให้ไม่สามารถเข้าใกล้ได้มากนัก ภาพก็เลยออกมาอย่างที่เห็นครับ ..... ขืนเข้าไปใกล้กว่านี้ มีหวังได้ลงไปอาบน้ำในบึงเสียก่อนเป็นแน่ๆ

[CivilSpice]

มองผ่านบึงน้ำอันกว้างใหญ่ออกไป ตามถนนที่ลัดเลาะขอบบึง ก็จะเห็นผู้คนทั้งหลาย
ออกกำลังกายกันอยู่เป็นกลุ่มๆ วิ่งบ้าง เดินบ้าง ขี่จักรยานบ้าง สลับกันไป

[CivilSpice]

ปั่นจักรยาน จนวนครบ 1 รอบเป็นที่เรียบร้อย พร้อมเหงื่อที่เริ่มซึมๆ ผมก็เริ่มปฏิบัติภารกิจซอกแซก ไปตามเป้าหมายต่างๆ ที่หมายตาไว้ทันทีครับ เริ่มจากอะไรดีล่ะ ????
ว่าแล้วสายตาก็พลันไปเห็น วัตถุโบราณชุดหนึ่ง ตั้งตระหง่านอยู่บริเวณใกล้ๆ ทางเข้า โดยตั้งอยู่ใต้ร่มไม้ของต้นโพธิ์ขนาดใหญ่ๆ ต้นนึง เดินสำรวจความโทรมได้สักพัก ก็เลยรู้ว่า
เจ้าวัตถุโบราณชุดนี้ ก็คือ "รถจักรไอน้ำมิกาโด หมายเลข 943" พร้อมรถพ่วงโดยสารอีก 1 คัน จอดเป็นอนุสาวรีย์ อยู่ที่สวนรถไฟนั่นเองครับ



ดูหมายเลขให้ชัดๆ ... ไม่ต้องขูด ไม่ต้องฝน ไม่ต้องขัด เอาไปแทงงวดหน้าได้เลยครับ คือ หมายเลข 943 ของแท้แน่นอน

[CivilSpice]

เจ้ามิกาโด คันนี้ เป็นเพื่อนรุ่นเดียวกับ มิกาโด เบอร์ 953 ที่โชคดีได้รับการบำรุงดูแลรักษา และประคบประหงมเป็นอย่างดี จากการรถไฟฯ และพี่ๆ จนท. ที่แขวงรถจักรธนบุรี เพื่อเป็นมรดกตกทอด แก่คนในรุ่นหลังๆ .... ตอนแรกๆ ที่มิกาโดคันนี้ มาอยู่ที่สวนรถไฟ สีสันสวยงามบาดตาบาดใจยิ่งนัก แต่เมื่อขาดการบำรุงรักษา และดูแลเอาใจใส่ที่ดี ประกอบกับ อยู่ท่ามกลางแสงแดดและลมฟ้าลมฝน มาหลายปี ก็ย่อมเสื่อมโทรมลงไปตามกาลเวลา



สมัยที่ตั้งอยู่ใหม่ๆ ยังไม่มีต้นโพธิ์มาขึ้นอยู่ข้างหน้า แต่เวลาผ่านไป ก็งอกขึ้นมากลายเป็นต้นโพธิ์ขนาดใหญ่ อย่างที่เห็นในภาพล่ะครับ



ลองเทียบกับภาพที่ผมเคยถ่ายเอาไว้ เมื่อช่วงปีใหม่ ของปี 2548 ที่ผ่านมา ลองดูสิว่า เวลาแค่ปีกว่าๆ มันเปลี่ยนแปลงอะไรกับรถจักรคันนี้ไปบ้าง

[CivilSpice]

ความโทรมที่ตัวรถ คิดว่าคงไม่ได้ต่างอะไรกับเมื่อปีก่อนๆ มากนัก แต่สิ่งที่เปลี่ยนแปลง น่าจะอยู่ที่บริเวณสภาพแวดล้อมมากกว่า
อาจจะเป็นเพราะอยู่ในช่วงหน้าฝนด้วยกระมังครับ จึงทำให้เจ้าต้นโพธิ์ แตกใบขึ้นปกคลุมบริเวณมากกว่าเดิม

สภาพแสง ณ เวลานั้น อาจจะยังไม่ค่อยเหมาะแก่การถ่ายรูปสักเท่าไหร่ เพราะไม่มีแดดเลย ภาพเลยออกมาในแนวมืดๆ สักหน่อยนะครับ
สำหรับสามรูปนี้ก็ไม่มีอะไรมากครับ เป็นการสำรวจไปตามจุดต่างๆ และเปลี่ยนมุมมองบ้างนิดๆ หน่อย

[CivilSpice]

ลองเปลี่ยนมาเป็นภาพในแนวตั้งๆ ดูบ้างครับ กับส่วนที่เป็นห้องขับ ของเจ้ารถจักรมิกาโด 953 คันนี้



ว่าแล้วก็ขอชะแว้บๆ กับภาพภายในห้องขับมาสักนิดสักหน่อย พอดีว่าไม่สามารถปีนขึ้นไปบนรถได้ เพราะเค้าวางลวดหนามเอาไว้
ก็ได้แต่ชะเง้อๆ เอาแบบนี้ล่ะครับ

[CivilSpice]

สำหรับภาพนี้ ก็เป็นส่วนของรถลำเลียง หรือ Tender ในภาษาอังกฤษ พร้อมอักษรย่อ ร.ฟ.ท. ติดอยู่ด้านข้าง



ถ้าจะเก็บภาพแบบทั้งคัน ก็ต้องถอยหลังกันยาวหน่อยนะครับ .... ถอยไกลน่าดูเลยทีเดียว จริงๆ แล้ว ถ้าไม่มีต้นไม้
ต้นทางด้านขวามืดติดอยู่ล่ะก็ คงจะดูดีไม่น้อย

[CivilSpice]

กับแผ่น Name Plate ที่เลือนลางไปตามกาลเวลา แต่ก็พอจะอ่านดูได้คร่าวๆ ก็คือ

"MIHARA LOCOMOTIVE & AIR BRAKE WORKS
CENTRAL JAPAN HEAVY INDUSTRIES LTD.
MIHARA JAPAN, 1950"

งั่ม งั่ม งั่ม ๆๆๆ เจ้ามิกาโดคันนี้ แก่กว่าผมตั้ง 25 ปีแน่ะ



สำหรับ "รถจักรไอน้ำ มิกาโด" รุ่นนี้ มีทั้งหมด 70 คัน โดยเริ่มจากหมายเลข 901-970
แบบล้อรถจักรคือ 2-8-2 สร้างโดย สมาคมอุตสาหกรรมรถไฟ แห่งญี่ปุ่น
การรถไฟฯ นำเข้ามาใช้การเมื่อปี พ.ศ. 2492-2494, สำหรับใช้ในทางกว้าง 1 เมตร