SUMMER (?) TRIP 2009 : ล่องใต้ปะทะฝนหลงฤดู

[ExtendeD]

[ExtendeD]

ก่อนที่จะเริ่มต้นออกเดินทางจากกรุงเทพ ก็ต้องเล่าที่มาที่ไปของทริปล่องใต้ที่พี่ ๆ น้อง ๆ กำลังรับชมอยู่ในขณะนี้กันสักหน่อย ปิดเทอมใหญ่ช่วงมีนาคม - พฤษภาคมเป็นช่วงที่เจ้าตี๋ไม่ต้องไปโรงเรียน จะไปเที่ยวนานแค่ไหน ( แล้วแต่เงินในกระเป๋าจะอำนวย ) ก็ไม่ต้องห่วงว่าจะเสียการเรียน แถมยังเป็นฤดูการท่องเที่ยวของทางภาคใต้อีกด้วย ผมก็ตั้งใจเอาไว้นานแล้วว่าจะอาศัยช่วงเวลาปิดเทอมหน้าร้อนแบบนี้ลงใต้ให้ได้อย่างน้อยปีละครั้ง แต่พอมาจนถึงปีนี้ด้วยภาระหน้าที่การงาน ก็เริ่มมีเค้าลางบางสิ่งบางอย่างทำให้ผมคิดว่า " สงสัยปีนี้จะไม่ได้ลงใต้แล้วแน่ ๆ เลย " . . .

แต่พอช่วงปลายเดือนกุมภาพันธ์ผมก็ได้รับโทรจิตจากพี่ตุ้ย หลวงอัคคีเทพฯ เกี่ยวกับเรื่องที่ชาวคณะบ้านทรายทองลิ้นห้อยขาลาก ณ ขุนตาน . . . ( ตกลงจะใช้ชื่อไหนครับอาจารย์ตุ้ย ) กำลังจะเดินทางไปเปิดการแสดง ณ สถานที่แห่งความลับครึ่งหนึ่ง + เปิดเผยอีกครึ่งหนึ่ง และที่สำคัญผมกับเจ้าตี๋ยังได้รับเชิญไปเป็นตัวประกอบ เอ๊ย แขกรับเชิญร่วมแสดงด้วย โอกาสดี ๆ แบบนี้ ถึงไม่ว่างก็จะไปครับ พลาดได้อย่างไร . . . แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่า ลงใต้ทั้งที จะไปเย็นวันศุกร์ ถึงที่หมายเช้าวันเสาร์ เดิน ๆๆๆๆ จนลิ้นห้อยขาลาก แล้วนั่งรถกลับเย็นวันเสาร์ ถึงกรุงเทพอีกครั้งวันอาทิตย์แบบนี้มันไม่ใช่แนวของผม . . .

เมื่อตัดสินใจว่าจะเข้าร่วมแสดงกับชาวคณะขุนตานขาลากลิ้นห้อย ณ บ้านทรายทอง ( ? ) แล้ว ก็หยิบกระดาษมาขีด ๆ เขียน ๆ เริ่มวางแผนการเดินทาง ซึ่งก็ร่างออกมาได้หลายแผน มีทั้งแบบเน้นเที่ยว แบบเน้นสำรวจสะพาน และแบบ Hybrid เที่ยวด้วยลุยด้วย ตอนนั้นก็ส่ง pm ไปสอบถามรายละเอียดการเดินทางจากพี่ ๆ น้อง ๆ หลายคน ซึ่งก็ได้รับข้อมูลกลับมามากพอจนเกินคาด ถึงแม้ว่าข้อมูลที่ได้รับมาจะยังไม่ได้นำมาใช้ในตอนนี้ แต่ในอนาคต ( อันใกล้ ) ได้ไป " ที่นั่น " แน่ ๆ จนในที่สุดผมก็เลือกแผนนี้ ซึ่งถ้าไม่มีเหตุการณ์เหนือความคาดหมายทางหน่วยสำรวจสะพานก็จะสามารถเก็บสะพานในเส้นทางสายใต้มาเพิ่มได้อีก 6 แห่ง นอกจากนั้นก็ยังได้กลับไปเยือนสะพานสำคัญที่ได้เคยไปสำรวจมาแล้วเมื่อปีที่แล้วอีกด้วยครับ

หลังจากได้ตั๋วทั้งขาไป และขากลับมาครอบครองแล้ว ก็ได้แต่นั่งนับวันรอให้ถึงเวลาที่จะได้ลงใต้สักที และแล้ววันเวลานั้นก็มาถึง . . .



วันพุธที่ 18 มีนาคม 2552

ผมกับเจ้าตี๋มาถึงหัวลำโพงซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นการเดินทางของมหากาพย์บทนี้เวลาประมาณ 14:00 น. เมื่อหลาย ๆ เดือนก่อนผมจะได้มาเดินเล่นอยู่ที่นี่ในช่วงเวลาแบบนี้อย่างน้อยสัปดาห์ละ 1 ครั้ง ห่างหายไปหลายเดือน พอได้กลับมาที่เก่าเวลาเดิมอีกครั้ง ความรู้สึกเก่า ๆ ก็ย้อนกลับมาให้รำลึกอีกครั้ง บรรยากาศโดยรวมไม่ต่างจากเดิมมากนัก รถไฟหลาย ๆ ขบวนก็ยังคงจอดเทียบรอผู้โดยสารอยู่ที่เดิม แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีอะไรน่าตื่นตาตื่นใจนะครับ เพราะว่าในรางที่ 5 มีรถจักรในดวงใจของเจ้าตี๋จอดรอเข้าพ่วงกับขบวนรถอยู่ รถจักรคันนั้นก็คือ รถจักรดีเซลไฟฟ้า Hitachi หมายเลข 4505 ครับ หลังจากที่ได้ไปอาบน้ำแต่งตัวมาซะใหม่เอี่ยว แถมไปรับหน้าที่สำคัญ ( มาก ๆ ) มา ผมกับเจ้าตี๋ก็เพิ่งจะได้มีโอกาสได้เห็นเป็นครั้งแรกครับ ก็เลยเอามาแปะเป็นรูปเปิดกระทู้ เป็นการเอาฤกษ์เอาชัยสักหน่อย ก็ได้แต่หวังว่าตลอดการเดินทางล่องใต้ในครั้งนี้ จะได้เจอกับรถจักรสีน้ำเงินสวย ๆ แบบนี้อีกหลาย ๆ ครั้ง และหลาย ๆ คัน ส่วนในความเป็นจริงจะเป็นอย่างที่หวังเอาไว้หรือไม่ ก็ขอให้ติดตามชมต่อไปเรื่อย ๆ ส่วนสาวก Hitachi ก็ลุ้นไปพร้อม ๆ กับเรา 2 คนได้เลยครับ



ในวันนั้นรถจักรดีเซลไฟฟ้า Hitachi หมายเลข 4505 ได้ทำ ขบวนรถด่วนพิเศษทักษิณที่ 37 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีสุไหงโกลก ส่วนรถจักรคันที่เห็นจอดอยู่ข้าง ๆ นั้นก็คือ รถจักรดีเซลไฟฟ้า General Electric ( GEA. ) หมายเลข 4553 ( เจอกันอีกแล้ว 4553 . . . ) ที่กำลังรับหน้าที่ทำ ขบวนรถด่วนพิเศษระหว่างประเทศที่ 35 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีบัตเตอร์เวอร์ธ ครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

รถไฟขบวนแรกที่จะพาผมกับเจ้าตี๋ลงใต้คือ ขบวนรถเร็วที่ 169 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานียะลา ส่วนจุดหมายแรกของมหากาพย์บทนี้ก็คือที่ สถานีฉวาง ครับ




ในบ่ายวันนั้น ขบวนรถธรรมดาที่ 202 ต้นทางสถานีพิษณุโลก - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ล่าช้ากว่ากำหนดค่อนข้างมาก ทำให้รถจักรที่จะมารับหน้าที่ทำขบวนที่ 169 นั้นก็ต้องวิ่งตัวเปล่ามาจากโรงรถจักรบางซื่อ ซึ่งรถจักรคันที่พูดถึงนั้นก็คือ รถจักรดีเซลไฟฟ้า General Electric ( GEA. ) หมายเลข 4555 ซึ่งในการเดินทางครั้งนี้ผมได้ยินบุคคลผู้หนึ่งให้ฉายารถจักรคันนี้ว่า " รถจักรอารมณ์ดี แต่ผู้โดยสารอารมณ์เสีย " ผู้โดยสารจะอารมณ์เสียดังฉายานี้หรือไม่ และบุคคลผู้นี้คือใครติดตามต่อไปเรื่อย ๆ ครับ เดี๋ยวรู้


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

14:43 น. GEA. 4555 ก็เข้าพ่วงกับชุดรถของขบวนที่ 169 เรียบร้อย ถึงแม้จะไม่ใช่รถจักรดีเซลไฟฟ้า Hitachi อย่างที่หวังเอาไว้ ( อีกแล้ว ) ก็ไม่เป็นไรครับ ปลอบใจตัวเองเอาไว้ว่าขบวนนี้ไม่ใช่ ขบวนต่อ ๆ ไปคงได้ Hitachi บ้างล่ะน่า ส่วนขบวนรถที่จอดเทียบอยู่ในรางที่ 10 นั้นก็คือ ขบวนรถเร็วที่ 145 ( รถไฟฟรีเพื่อประชาชน ) ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีอุบลราชธานี ที่ได้รถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom ( AHK. ) หมายเลข 4209 ครับ



ในบ่ายวันนั้นชุดรถของ ขบวนรถเร็วที่ 169 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานียะลา ประกอบด้วย GEA.4555 + บชส.491 + บพห.1030 + 2 บนท.ป. ( 1046, 1202 ) + 2 บนท. ( 1054, 1024 ) + บชท.65 + 2 บชส. ( 1194, 1328 ) + บกข.1014 + 2 บชส. ( 1250, 1208 ) + บชท.85 + บนท.1035 ซึ่งเป็นรถคันที่ผมกับเจ้าตี๋นั่งครับ


ช่วงบ่าย ๆ เย็น ๆ จนถึงหัวค่ำ ผมนั่งประจำการอยู่ริมหน้าต่างทางด้านขวาของขบวนรถ ส่วนเจ้าตี๋ก็นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ในบ่ายวันนั้นขบวนที่ 169 ออกจาก สถานีกรุงเทพ ซึ่งเป็นสถานีต้นทางตามกำหนดเวลา เหตุการณ์ทุกอย่างปกติดีครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[Superview]

จำผมได้มั้ยครับ

ไม่ยักรู้ว่าพี่เต้ยไปสำรวจ ทั้งสะพานที่จันดีและฉวางมาแล้ว

รอติดตามชมครับ

ปล.เห็นตลาดน้ำที่จันดีแล้วยังครับ

[ExtendeD]

ตลอดการเดินทางผมถ่ายทั้งภาพนิ่งและภาพเคลื่อนไหวเอาไว้เยอะเลยครับ เรียกว่ามีให้ชมกันแบบจุใจแน่นอน

ใน Clip ข้างล่างนี้เป็นภาพขณะที่ขบวนที่ 169 กำลังวิ่งข้าม สะพานพระราม ๖ เมื่อเวลา 16:19 น. ครับ

Screenshot Click here~!



ภาพและรายละเอียดเกี่ยวกับ สะพานพระราม ๖ สามารถอ่านเพิ่มเติมได้จากกระทู้ ยำรวมมิตร " สะพานใหญ่ในเขตกรุงเทพฯ "
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

หลังจากนั้นขบวนที่ 169 ก็เข้าหยุดรับ - ส่งผู้โดยสารที่ สถานีบางบำหรุ โดยที่มาถึงก่อนเวลา 1 นาที ก็เรียกว่าตามกำหนดเวลานั่นล่ะครับ หลังจากออกเดินทางต่อไม่นานก็มาถึง สะพานข้ามคลองบางกอกน้อย ผมก็ขอยัดเยียด Clip รถไฟวิ่งผ่านสะพานต่อเนื่องอีกสัก 1 Clip วันนั้นขบวนที่ 169 มาถึงสะพานแห่งนี้เมื่อเวลา 16:31 น. ครับ

Screenshot Click here~!




ภาพและรายละเอียดเกี่ยวกับ สถานีบางบำหรุ และ สะพานข้ามคลองบางกอกน้อย สามารถอ่านเพิ่มเติมได้จากกระทู้ ยำรวมมิตร " สะพานใหญ่ในเขตกรุงเทพฯ "
- สถานีบางบำหรุ
- สะพานข้ามคลองบางกอกน้อย
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ตั้งแต่ออกจากหัวลำโพงมา ก็เพิ่งจะได้เห็นขบวนที่ 169 วิ่งผ่านโค้งโล่ง ๆ พอให้เห็นได้ชัด ๆ ก็ตอนที่ขบวนรถวิ่งมาถึงโค้งขวาก่อนเข้าสู่ สถานีชุมทางตลิ่งชัน บริเวณเสาโทรเลขที่ 21/1 นี่ล่ะครับ ที่ชอบผมชอบนั่งรถคันหลังสุดก็เป็นเพราะว่าชอบดูขบวนรถไฟวิ่งผ่านโค้งแบบนี้ ส่วนเสาดำ ๆ 2 ต้นนั้นคือ " สัญญาณตัวแทน " ของ สถานีชุมทางตลิ่งชัน ครับ




แล้วขบวนที่ 169 ก็เข้าหยุดรับ - ส่งผู้โดยสารที่ สถานีชุมทางตลิ่งชัน เมื่อเวลา 16:35 น. ครับ



สถานีชุมทางตลิ่งชัน ในเส้นทางสายใต้
เป็นสถานีระดับที่ 3 อักษรย่อ ตช. รหัสสถานี 4004
ตั้งอยู่ในพื้นที่ แขวงตลิ่งชัน เขตตลิ่งชัน กรุงเทพมหานคร
ระยะทางจาก สถานีกรุงเทพ 22.13 กิโลเมตร

* อ้างอิงจาก file station_south.pdf ที่ download มาจาก http://portal.rotfaithai.com
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[Adithepc20]

[ExtendeD]

หลังจากขบวนที่ 169 ออกจาก สถานีชุมทางตลิ่งชัน มาได้ไม่นาน ผมก็รู้สึกเหมือนกับว่าได้ยินเสียง " รายงานรถจักรก่อนกลับสถานี าย. ขบวนรถเร็วที่ ๑๖๙ ได้จีอีเอ ๔๕๕๕ " ดังก้องมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ครับ นั่งรถไฟผ่านแถว ๆ นี้ทีไร ดูเหมือนว่าจะมีสายตาคู่หนึ่งจับจ้องตรงเขม็งมาซะทุกที น่ากลัวจริง ๆ น่ากลัวจริง ๆ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.