นั่งรถไฟ KORAIL ที่ KOREA

[CENTENNIAL]

แต่สิ่งที่ต่างจากอุตรดิตถ์คือ ที่นี่ดูจะคึกคักมากกว่าครับ



ถนนด้านหลังสถานีรถไฟ



แท็กซี่ก็มีมาจอดรอหลายคันเลยครับ



สถาพของรถแท็กซี่ก็น่าจะดีกว่าแท็กซี่ที่อุตรดิตถ์นะ

[CENTENNIAL]

เป็นช่วงเวลาเย็นครับ จึงมีโอกาสได้เห็นนักเรียนหญิงชาวเมืองกิมชอน



น่าสงสัยเหมือนกันว่า นักเรียนหญิงที่ใส่กระโปรงโชว์ขานี้ ไม่รู้สึกเย็นขาบ้างหรือไร เพราะขนาดว่าผมใส่กางเกงยีนส์ขายาว ก็หนาวเย็นเลย
แล้วผมก็เหลือมองเห็นร้านอาหารขายบะหมี่ราเม็งครับ เลยเข้าไปนั่งชี้โบ๊ชี้เบ๊ ตามที่โต๊ะอื่นสั่งมา แล้วก็นั่งซดน้ำคลายหนาว แม้ว่ารสชาติจะแตกต่างจากบะหมี่บ้านเราก็ตาม

ซดน้ำบะหมี่ร้อนๆ แล้วก็เดินกลับเข้ามารอรถไฟที่สถานีกิมชอนครับ ปรากฎว่าสถานีนีี้ใจดี ให้เข้าไปยืนรอรถไฟก่อนเวลาถึง 15 นาทีครับ
ผมจึงมีโอกาสได้เก็บภาพบริเวณชานชลาอีกหน่อย



ความสะอาดของชานชลา รวมทั้งที่เขตทางรถไฟแล้ว โดยเฉพาะบนหินโรยทางที่ไม่มีเศษขยะเลย ที่เห็นแล้วอยากให้บ้านเราพัฒนาไปเป็นแบบนี้เหลือเกิน

ป้ายบอกสถานีและสถานีถัดไปในสไตล์ KORAIL



ชานชลาโน้น มีรถ บทต.เปล่า จอดรถสัญญาณอยู่ด้วยครับ

[CENTENNIAL]

ทางรถไฟสายโซล-บูซาน หรือที่ผมเรียกว่าสายตะวันตกนี้ จัดได้ว่ามีขบวนรถไฟแล่นผ่านไปมาเยอะจริงๆ ครับ
เรียกได้ว่าไม่เกิน 5-10 นาที เราก็ได้เห็นขบวนรถไฟผ่านมา 1 ขบวนแล้ว ซึ่งอาจจะเป็นรถโดยสารหรือรถสินค้าก็ได้
และตอนนี้มีขบวนรถไฟโดยสาร แล่นเข้ามาในสถานี 1 ขบวนครับ การที่รถเลี้ยวเข้าไปจอดในชานชลาโน้น แสดงว่ารถไฟขบวนนี้ จะต้องแล่นไปในเส้นทางที่จะไปเมืองยองจู ตามที่ผมได้เดินทางมาที่นี่ แน่ๆ



สิ่งที่ยืินยันให้มีน้ำหนักมากขึ้นคือ รถไฟขบวนนี้ใช้หัวรถจักรดีเซลทำขบวน



หัวรถจักรดีเซล EMD พี่เท่ห์ คันนี้ ทำสีมาใหม่ซะด้วย
ยังไม่ทันไร ก็มีขบวนรถไฟสินค้า ตู้คอนเทนเนอร์ ทำขบวนผ่านสถานีด้วยความเร็วไม่น้อยว่า 60 กม/ชม แน่ๆ ครับ



ผมว่าผมหลงใหลในเสียงเครื่องยนต์ ของหัวรถจักรดีเซลยี่ห้อ EMD แล้วครับ
เสียงมันกระหึ่ม เร้าใจดีจริงๆ

[Wisarut]

[CENTENNIAL]

^
เฮียหมีก็ว่าไปเรื่อย

มาต่อครับ จบภายในคืนนี้แน่นอน

เก้าอี้ชานชลาของ KORAIL เขาหล่ะ



ไม่ทันไรก็มีรถไฟขนสินค้าแล่นผ่านมาอีกขบวนแล้วครับ ทำขบวนมาด้วยหัวรถจักรดีเซล EMD GT26CW (พี่เท่ห์) เหมือนขบวนเมื่อซักครู่



แต่คราวนี้ ลาก บทต.เปล่า มาทั้งขบวนเลย สงสัยจะไปรับสินค้าที่ท่าเรือบูซาน

ไม่ลืมที่จะเก็บภาพตัวอักษรที่ปรากฎที่ราง มาฝากเฮียวิซซี่แบร์ครับ



สื่อความหมายว่าอย่างไรคงต้องรบกวนเฮียด้วยครับ

[CENTENNIAL]

ลืมนำตั๋วมาให้ชมกันครับ



ตั๋วใบนี้จะมีลักษณะแตกต่างจากตั๋วที่ผมเคยนำมาให้ชมก่อนหน้านี้นะครับ เพราะว่าตั๋วใบนี้มันเป็นตั๋วที่ใช้ขึ้นรถไฟ 2 ขบวนได้ ในการเดินทางจาก Gimcheon - Daejeon - Seoul

โดยในการเดินทางจาก Gimcheon - Daejeon ผมจะเดินทางด้วยรถด่วนแซมาอึล ขบวน 1058 รถคันที่ 7 ที่นั่งหมายเลข 43
ส่วนในการเดินทางจาก Daejeon - Seoul ผมจะเดินทางด้วยรถด่วนพิเศษ KTX ขบวน 154 รถคันที่ 7 ที่นั่งหมายเลข 10A

จริงๆ แล้ว รถไฟขบวนแซมาอึล 1058 ก็สามารถไปที่ Seoul ได้เหมือนกันครับ แต่ผมเองอยากนั่งรถไฟ KTX อีกซักครั้งในการเดินทางมาทริปนี้
ครั้นจะขึ้นรถไฟ KTX ตั้งแต่แรก ที่เมืองกิมชอน ก็ดันไม่มีสถานีรถไฟ KTX เสียอีกครับ

รถไฟด่วนแซมาอึล ขบวน 1058 มาถึงสถานีกิมชอนแล้ว



ผมคงต้องเตรียมตัวขึ้นรถแล้วครับ

แต่ก่อนที่รถจะจอดสนิท แล้วผู้โดยสารบนรถจะลงมา เพื่อให้ผู้โดยสารด้านล่างได้ขึ้นไป ผมก็ยังสามารถเก็บภาพได้อีกซักภาพ



หลังจากนี้ก็ไม่มีโอกาสแล้วครับ

แล้วผมก็เก็บภาพความประทับใจต่างๆ ไว้ในสมองเท่านั้นครับ

ภาพถ่ายทั้งหมดสำหรับทริป KOREA ของผมในครั้งนี้ คงจะสิ้นสุดที่ภาพด้านบนนี้ล่ะครับ เพราะหลังจากนี้แล้ว พูดตรงๆ เลยครับว่า ไม่มีโอกาสและอารมณ์ทีจะถ่ายภาพอีกแล้วครับ

เพราะเมื่อผมกลับมาถึง Seoul แล้ว ก็เตรียมตัวเก็บกระเป๋า เพื่อเดินทางกลับในวันรุ่งขึ้น ซึ่งกว่าจะแพ็คของเรียบร้อยก็ดึกพอสมควรเลย ถึงจะได้นอนพักผ่อน

วันที่ 7 ของทริป

วันนี้ไม่มีภารกิจอะไรมากครับ นอกเสียจากการไปร่ำลาเพื่อนสาวชาว KOREA ที่มหาวิทยาลัย Korea หรือ Korea University แต่พอไปถึงแล้ว ปรากฏว่าเธอเป็นไข้หวัดและนอนพักอยู่ที่บ้าน ไม่ได้มาที่มหาวิทยาลัยซะอีก ผมก็เหมือนไปเก้อ แต่มันก็จริงที่ว่า ก่อนที่จะไป ผมดันไม่โทรไปหาเธอซะก่อน เพราะเธอไม่สามารถติดต่อกับผมได้

แต่ก็น่าอัศจรรย์ใจจริงๆ ครับ ที่ผมดันได้เจอกับเพื่อนชาว Korea อีกคน ที่สถานีรถไฟใต้ดิน Anam ทั้งที่เราไม่ได้นัดกันไว้เลย และไม่ได้พูดคุยกันด้วยซ้ำ เธอก็ได้พาผมไปเลี้ยงอาหารกลางวันประมาณว่าเป็นอาหารสไตล์เด็กมหา'ลัย ที่นั่น

พอดื่มกาแฟคนละแก้วแล้ว ก็โบกมือบ๊ายบาย แยกย้ายครับ จากนั้นแล้วผมเองก็จิตใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวซักเท่าไหร่แล้ว หากจะถามว่าเป็นเพราะสาเหตุอะไรนั้น ไม่ใช่อะไรเลยครับ แต่เป็นเพราะว่า วันนี้ตอนกลางคืนที่ผมจะกลับไปถึงประเทศไทยเราแล้วนั้น ผมกลัวจะพบว่าประเทศเราได้เกิดเหตุการณ์รุนแรงด้านการเมืองเกี่ยวกับกลุ่มผู้ชุมนุมเสื้อแดง และผมก็อาจจะเหนื่อยมากกว่าปกติแน่ๆ

แต่ในท้ายที่สุดแล้ว เมื่อผมกลับมาถึงเมืองไทยบ้านเราหลังจากการไปในทริปนี้คือวันที่ 7 เมษายน ปรากฏว่าสถานการณ์บ้านเมืองยังปกติครับ โล่งใจเป็นอย่างยิ่ง

ปล.ก่อนจะจบรีวิวมหากาพย์ ที่ยืดแล้วยืดอีกสำหรับทริปนี้ ผมยังยืนยันครับว่า แม้ว่ารถไฟเกาหลี(ใต้)จะไม่ได้ดีเด่นเท่ารถไฟที่อื่นใดในโลกก็ตาม แต่ผมก็หลงใหล และยังยืนยันว่าจะไปนั่งรถไฟ KORAIL อีกแน่ๆ ครับ

อีกประการคือ เวลาที่คิดถึงบ้าน คิดถึงเมืองไทย คิดถึงอาหารไทย คิดถึงภาษาไทย เวลาไปต่างประเทศ มันช่างเป็นความรู้สึกที่เหงาและว้าเหว่มากพอสมควรเลยครับ
ผมรู้สึกดีใจ และอบอุ่นมากๆ ตอนที่ได้ขึ้นมานั่งบนเครื่องบินของสายการบินไทย ในเที่ยวกลับ แล้วได้ยินเสียงพนักงานประกาศเป็นภาษาไทย ได้ทานอาหารที่เป็นอาหารไทย และนั่นทำให้ผมตัดสินใจได้เลยครับว่า ไม่ว่าทริปไหนๆ ถ้าเลือกได้ ผมจะเลือกสายการบินไทยก่อนเลยครับ เพราะเหตุผลที่ว่านี้

ขอขอบคุณทุกท่านที่ทนอ่าน หรือทนชมภาพในกระทู้นี้จนจบครับ ขอบคุณจริงๆ

[Gunnersaurus]

ขอบคุณที่นำมาเล่าให้ฟังครับ สังเกตได้เลยว่าสถานี รางรถไฟของเกาหลีเค้าสะอาดมากๆ

[black_express]

ขอบคุณคุณเอ็มเช่นกันครับ ย้อนมาดูบ้านเรา คงอีกนาน.... กว่าบนเส้นทางรถไฟจะสะอาดแบบบ้านเขา

[Mongwin]

ขอบคุณผู้กองมากครับ กระทู้นี้นอกจากได้ความรู้เกี่ยวกับรถไฟแล้ว
ยังได้ความรู้เกี่ยวกับภาษา วัฒนธรรม ความเป็นอยู่ของชาวเกาหลี รวมทั้งหนังเกาหลีที่ผมก็ชอบดูด้วยครับ

ชอบคำบรรยายในวันที่ 7 ของทริปด้วยครับ

รอชมทริปครั้งใหม่อีกครับ

[OutRun]

เอ๋.. เห็นขบวนรถแต่ละขบวนเขามีแค่ Cab เดียวนี่นา แถมทำขบวนมาแค่หัวเดียวด้วย ที่เกาหลีเขาใช้วงเวียนกลับรถจักร หรือทางสามเหลี่ยมกันหล่ะครับนี่
_________________
นายจักรยานกับการรถไฟ ฯ