บันทึกชีวิตนอกราง : ปายแอ่วเจียงใหม่กันก่เจ้า '2010

[ExtendeD]

บันทึกชีวิตนอกราง : ตอนที่ 6 ทัวร์อิ่มบุญ ฉบับลอยละล่องชมเจ้าพระยา

เรื่องราวในบันทึกชีวิตนอกรางตอนนี้เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวันอาทิตย์ที่ 13 ธันวาคมที่ผ่านมา ก่อนหน้าที่ผมจะเดินทางขึ้นเหนือไปล่าฝันเพียงแค่วันเดียว ก่อนออกเดินทางผมรู้แค่ว่าที่จะไปล่องเรือชมเจ้าพระยากันในวันนั้น มีจุดหมายที่ต้องแวะระหว่างทางอยู่หลายแห่ง ที่ได้ยินชัด ๆ เพราะลอยเข้าหูมาเต็ม ๆ ก็คือที่เกาะเกร็ด ส่วนจะได้แวะเที่ยวที่ไหนอีกนั้น ติดตามทัวร์อิ่มบุญฯ ที่ผมเตรียมเอาไว้เป็นโปรแกรมต้อนรับปีใหม่สำหรับพี่ ๆ น้อง ๆ ชาว RFT.com กันได้เลยครับ

เดินทางคราวนี้ผมก็รับหน้าที่เป็นลูกที่แสนดีตามมาคอยดูแลปะป๊ากับหม่าม้าอีกเช่นเคย แปลกใจอยู่นิด ๆ ตรงที่ว่ามาเที่ยวกับเพื่อนกลุ่มนี้ทีไร เป็นต้องพากันลอยละล่องไปตามสายน้ำซะทุกครั้ง เล่าเรื่องมาถึงตรงนี้คงมีพี่ ๆ น้อง ๆ บางคนสงสัยเป็นแน่แท้ คือช่วงปลายเดือนกันยายน ผมก็ได้รับบทลูกที่แสนดีแบบนี้ครั้งหนึ่งแล้วครับ คราวนั้นไปลอยละล่องชมลำน้ำสายสำคัญในจังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งหลังปีใหม่คงจะได้นำเสนอผ่านหน้าจอ รวม ๆ ไปกับ GEK.Travel Episode 3 Director Cut ( ส่วนเติมเต็ม ) ครับ

จุดนัดพบในช่วงเช้ามืดวันนั้นก็คือที่ท่าน้ำวัดอรุณฯ ออกจากบ้านปากน้ำ 04:00 น. มาถึงที่วัด 04:35 น. มาเปิดวัดอีกแล้วครับ . . .




_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ก่อนออกจากบ้านผมก็ลังเลอยู่ครับ ว่าจะหยิบขาตั้งกล้องติดมือไปด้วยดีหรือเปล่า พอนึกถึงเมื่อช่วงปลายเดือนกันยายนที่ต้องแบกของฝากกองโตจากกาญจนบุรีกลับบ้านด้วยแล้ว เป็นอันสรุปว่าวันนี้ขอไปตัวเปล่าดีกว่า เพราะมีโอกาสสูงเหลือเกินที่เย็นวันนี้จะได้แบกของฝากจากเกาะเกร็ดที่น่าจะขนาดพอ ๆ กับของฝากเมื่อคราวก่อนกลับบ้านไปด้วย . . . เป็นเพราะเหตุนี้ก็เลยทำให้ภาพบรรยากาศยามค่ำคืนที่จะได้รับชมในช่วงต้นของทัวร์อิ่มบุญนี้ อาจจะไม่คมชัด และสวยงามเหมือนกับที่ได้ไปเห็นด้วยตาของตัวเองนะครับ

[ExtendeD]

จริง ๆ แล้ว รอบ ๆ องค์พระปรางค์วัดอรุณฯ ก็มีจุดที่สามารถนำเอากล้องไปวางแล้วกดตั้งเวลาถ่ายรูปได้หลายแห่งครับ แต่หลายจุดหลายมุมก็ยังไม่ถูกใจผมนัก ทีมุมที่คิดว่านี่แหละใช่เลย หันมองซ้ายมองขวาไม่รู้จะเอากล้องไปตั้งไว้ตรงไหนดี อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็เลยนึกถึงขาตั้งกล้องขึ้นมาทันที ป่านนี้คงนอนสลบไสลอยู่ในตู้เสื้อผ้า ณ ดินแดนอันห่างไกลออกไปประมาณ 20 กิโลเมตร เหอะ เหอะ . . .

[ExtendeD]

เดินวน ๆ มองหาจุดวางกล้องอยู่ได้พักใหญ่ จนคิดว่าไม่น่าจะมีจุดใดรอดสายตาไปได้แล้ว ก็มานั่งปักหลักชมบรรยากาศริมแม่น้ำเจ้าพระยาในช่วงเช้ามืดกันสักหน่อย ที่เห็นอยู่ในรูปนี้เป็นมุมมองไปทางปากคลองตลาด สะพานพุทธฯ สะพานพระปกเกล้าครับ ลมพัดแรงพอสมควรเลยทีเดียว แต่อากาศหาได้หนาวเย็นไม่ เพียงแค่รู้สึกสบาย ๆ เท่านั้นเอง . . .




มองไปทางฝั่งพระนคร จะเห็นแสงไฟสปอร์ตไลท์ส่องสว่างมาจากทางสนามหลวง วัดพระแก้ว และพระบรมหาราชวังครับ จริง ๆ แล้วจากบริเวณท่าน้ำวัดอรุณฯ ยังสามารถมองเห็นสถานที่สำคัญที่อยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาได้อีกหลายแห่ง แต่ด้วยข้อจำกัดในหลาย ๆ เรื่อง ผมขอข้ามไปก็แล้วกันครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

05:56 น. มีเรือสำราญลอยละล่องทวนกระแสน้ำผ่านมาลำหนึ่ง ในใจของผมคิดว่าขอให้เป็นเรือลำนี้ทีเถิด เพราะว่านั่งรออยู่ที่ท่าเรือมานานมากแล้วครับ ไม่มีอะไรทำจิตใจมันฟุ้งซ่าน ( ทั้ง ๆ ที่อยู่ในเขตวัดแท้ ๆ )




แล้วก็ใช่จริง ๆ ครับ พอเรือลำที่เห็นเมื่อสักครู่แล่นผ่านท่าน้ำวัดอรุณฯ ไปได้ไม่ไกล ก็ทำการหันหัวเรือไปทางขวา เพื่อกลับลำเข้าเทียบท่ารับผู้โดยสารที่ในตอนนี้ยืนรอกันอยู่เป็นร้อย ๆ ชีวิตแล้ว . . .




นับตั้งแต่ที่ถ่ายรูปแรกมาจนถึงตอนที่เรือลำนี้เข้าเทียบท่าได้สำเร็จ เวลาก็ผ่านไปเกือบ 15 นาที แต่ผู้โดยสารยังขึ้นไปบนเรือไม่ได้ เพราะต้องทำการขนสัมภาระ ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นสิ่งของที่จะใช้ในการเดินทางตลอดทั้งวันนั่นล่ะครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ระหว่างรอให้พนักงานบนเรือขนสิ่งของที่ต้องใช้ลงเรือ ก็มาชมบรรยากาศยามเช้าตรู่ 06:11 น. กันต่ออีกสักหน่อยครับ องค์พระปรางค์วัดอรุณฯ ยามเช้า . . .




กับแม่น้ำเจ้าพระยายามเช้า ถ้ายืนอยู่ที่จุดนี้ต่อไปอีกสักไม่เกินครึ่งชั่วโมงก็น่าจะได้เห็นภาพพระอาทิตย์ขึ้นริมฝั่งเจ้าพระยาแล้วล่ะครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ก่อนขึ้นเรือเพียงแค่ไม่กี่นาที ผมก็เพิ่งจะได้เห็น " บัตร " ( หรือจะเรียกว่า " ตั๋ว " ก็น่าจะได้ ) สำหรับที่จะใช้เป็นใบเบิกทางสำหรับการเดินทางในวันนั้น พออ่านข้อความบนบัตรก็แปลกใจ " อ้าว! . . . เรือสำราญลำนี้จะพาเราไปทำบุญหรอกหรือนี่ . . . "

ผมไม่รู้มาก่อนล่วงหน้า ก็เลยไม่ได้จัดเตรียมสิ่งของไว้ถวายพระเลย สรุปแล้ววันนั้นทำบุญเป็นปัจจัยสำหรับสมทบเป็นทุนการศึกษา และช่วยค่าน้ำค่าไฟวัดล้วน ๆ เลย แต่ก็ดีครับ อาจจะเป็นเพราะผลบุญที่ได้ทำในวันนั้น ทำให้ในวันนี้ผมยังคงสามารถมานั่งเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นบนเรือให้ได้รับชมกันก็เป็นได้ . . . ( คุยกันยังไงหนอ จากที่บอกว่าแค่นั่งเรือเที่ยวเฉย ๆ กลับกลายเป็น " ทริปอิ่มบุญ " ซะอย่างนั้น . . . )




มารู้เอาทีหลังว่า " ทริปอิ่มบุญ " ในวันนั้น ได้พระผู้ใหญ่จากวัดอรุณฯ เป็นหัวเรือใหญ่จัดงานทำบุญทอดผ้าป่าสามัคคีเพื่อเป็นทุนการศึกษาแก่เด็ก ๆ เป็นประจำ และก็จะเดินทางด้วยเรือสำราญล่องไปตามแม่น้ำเจ้าพระยาแบบนี้ทุกครั้งครับ




ตั๋วของผม ปะป๊า และหม่าม้า เป็นเลขที่ 1 2 และ 3 ก็เลยได้มานั่งโต๊ะแรกใกล้ชิดแบบสุด ๆ ( VIP. จริง ๆ . . . ) หันมองไปทางขวาจะเห็นบรรยากาศในห้องโถงชั้นล่างของเรือกำลังคึกคักได้ที่เลยทีเดียว เท่าที่ผมเดินดูภายในห้องนี้จัดโต๊ะให้ผู้โดยสารนั่งกันได้ประมาณ 500 คน ซึ่งถ้าจำแนกแยกตามอายุแล้ว ในวันนั้นผมมีเพื่อนร่วมทางเป็น
- กลุ่ม ส.ว. ผู้สูงวัย 75%
- กลุ่มผู้ใหญ่ 15%
- เด็กน้อย ๆ วัยกำลังซน 5%
- ที่เหลืออีก 5% เป็นกลุ่มวัยรุ่น อายุไม่เกิน 20 ปี ก็ประมาณผมนี่ล่ะครับ ( ขอแจมอยู่กลุ่มนี้ด้วย . . . )


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

จากท่าเรือวัดอรุณฯ เรือสำราญจากโรงแรมริเวอร์ไซด์ลำนี้ก็พาผู้โดยสารที่อยู่บนเรือล่องไปตามแม่น้ำเจ้าพระยา ผ่านโรงพยาบาลศิริราช ม.ธรรมศาสตร์ และสถานีรถไฟบางกอกน้อย ซึ่งสถานที่ที่เอ่ยมาทั้งหมดนี้ผมเก็บภาพเอาไว้ไม่ทัน เพราะกำลังตื่นตะลึงกับบรรยากาศภายในห้องโถงชั้นล่าง และบนชั้นดาดฟ้าข้างบนอยู่ครับ

มาเริ่มตั้งสติได้ก็ตอนที่เรือลอดใต้ สะพานสมเด็จพระปิ่นเกล้า ไปแล้ว ที่อยู่ข้างหน้าของผมในตอนนี้ก็คือ สะพานพระราม ๘ ครับ




ตลอดการเดินทางในวันนี้ เรือลำนี้คงจะพาผมและผู้โดยสารที่อยู่บนเรือ ลอดใต้สะพานสำหรับพาหนะล้อยางอีกหลายสะพาน เป็นอันสรุปว่านอกจากจะรับบทเป็นไกด์ทัวร์พาพี่ ๆ น้อง ๆ ชมความงาม 2 ฟากฝั่งริมน้ำเจ้าพระยาแล้ว ก็ยังต้องสวมวิญญาณ Bridge Hunter เก็บภาพสะพานข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาจากมุมมองกลางแม่น้ำมาฝากพี่ ๆ น้อง ๆ ที่สนใจเข้ามาชมด้วย ส่วนรายละเอียดเพิ่มเติมของสะพานต่าง ๆ นั้น ผมทำเป็น Link เอาไว้ให้แล้ว เชิญพี่ ๆ น้อง ๆ ติดตามอ่านข้อมูลเพิ่มเติมได้ตามอัธยาศัยครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

หลังจากผ่าน สะพานพระราม ๘ ไปแล้ว ก็มาชมบรรยากาศช่วงพระอาทิตย์เพิ่งโผล่ขึ้นมาให้เห็นเมื่อเวลาประมาณ 06:48 น. กันสักหน่อย 2 รูปที่เห็นอยู่ข้างล่างนี้เป็นบรรยากาศริมแม่น้ำเจ้าพระยาฝั่งพระนคร เป็นบริเวณแถว ๆ เทเวศน์ ท่าวาสุกรี เรื่อยไปจนถึงบริเวณหลังวชิรพยาบาลครับ




_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

จากนั้นไม่นานก็มาถึง สะพานกรุงธน รูปนี้ยังคงเป็นมุมมองไปทางถนนราชวิถี ฝั่งพระนคร ซึ่งเป็นทางผ่านไปสู่ ม.ราชภัฏสวนดุสิต ยาวไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งถึงอนุสาวรีย์ชัยฯ ครับ




ข้าง ๆ สะพานกรุงธน มีป้ายเตือนติดอยู่ด้วยครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.