นำชม Smithsonian Museums, Washington D.C.

[tuie]

[tuie]

สุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งที่ได้รับการกล่าวขวัญมากคนหนึ่งก็คือ คุณแนนซี่ เรแกน (Nancy Davis Regan)



คุณแนนซี่ เรแกน บริจาคเสื้อผ้า เครื่องประดับอันหรูหรา ราคาแพงมาให้พิพิธภัณฑ์ฯนำมาจัดแสดงจำนวนไม่น้อยเชียวละครับ


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

หันกลับไปชมบอร์ดนิทรรศการและภาพสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งในอดีตกันต่อนะครับ ยุคท่านประธานาธิบดี Tyler (1841-1845) เคยมีสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งถึงสองคน คือ สุภาพสตรีสองท่านทางซ้ายภาพนี้ (แต่มีทีละคนนะครับ)



คุณ Mary Todd Lincoln สุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งของท่านประธานาธิบดี Lincoln (1861-1865) ผู้โด่งดังคือ ท่านที่สองนับจากขวาของภาพนี้ครับ



เนื้อหาในบอร์ดนิทรรศการก็จะกล่าวถึงบทบาทสำคัญๆของสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งที่โดดเด่นในยุคศตวรรษที่ ๑๙ ครับ


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

ผ่านไปดูภาพสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งช่วงต้นศตวรรษที่ ๒๐ ต่อเลยครับ สังเกตแฟชั่นเสื้อผ้า ทรงผมเริ่มจะดูคุ้นตามากขึ้นยิ่งกว่าภาพคุณทวดสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งภาพก่อนๆในยุคศตวรรษที่ ๑๘-๑๙



บทบาทของสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งจากที่เคยเป็นแม่บ้านแม่เรือน แม่งานสังคมสงเคราะห์ ก็เริ่มก้าวเข้าสู่เบื้องหลังการผลักดันนโยบาย การตัดสินใจครั้งสำคัญของประธานาธิบดีหลายท่านอยู่บ่อยครั้ง แต่จะไม่แสดงออกให้สาธารณชนเห็นอย่างชัดแจ้ง



ในที่สุดก็มาถึงภาพสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งร่วมยุคร่วมสมัย คุณ Michelle Robinson Obama ขวาสุดของภาพนี้เป็นชาวผิวสีคนแรกที่รั้งตำแหน่งสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งคนปัจจุบันของสหรัฐฯครับ


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[saraburi]

สงสัยจริงๆขอรับ สงสัยจริงๆ .....................

ถ้าหากท่านหลวงถ่ายๆภาพอย่างเมามันอยู่นั้น หากมี"ชุดสตรีหมายเลขหนึ่ง" เกิดขยับแขน ขาเสื้อขึ้นมา จะทำเยี่ยงไรดีขอรับ เพราะดูแล้ว การจัดไฟมันน่ากลัวในแบบอเมริกันชนจริงๆครับ
_________________
ช่างภาพระดับพื้นโลก

[tuie]

^
น่ากลัวจริงๆ น่ากลัวจริงๆ

คุณป้าแนนซี่ (เรแกน)....คุณน้าฮิลลาลี่ (คลินตัน) ช่วยหลานด้วยคร้าบบบบบ
--------------------------------------------------------------------------------

ออกจากห้องนิทรรศการสุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งแล้ว เหลือเวลาอีกไม่ถึงครึ่งชั่วโมงจะได้เวลาปิดทำการพิพิธภัณฑ์ฯแล้ว ต้องรีบเดินชมในส่วนที่เหลืออีกกว่าครึ่งหนึ่งอย่างรวบรัดละครับ



ในห้องหนึ่งมีโครงสร้างบ้านไม้แบบอเมริกันแถบนิวอิงแลนด์ (New England) แถบๆเมืองบอสตัน มลรัฐแมสซาชูเส็ท ยุคปี ค.ศ. 1760 ก่อนประเทศสหรัฐอเมริกาจะถือกำเนิดหลายสิบปีมาให้ชม ตามป้ายข้อมูลระบุว่าเป็นบ้านเก่าของแท้ที่สถาบันสมิทธโซเนี่ยนได้รับบริจาคมา เห็นแล้วนึกถึงบรรยากาศในภาพยนตร์อเมริกันย้อนยุคนะครับ



บางมุมก็จำลองสภาพภายในบ้านอเมริกันชนยุคบุกเบิก เช่น ห้องครัว ไว้ให้ชมครับ


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

ห้องนิทรรศการห้องใหญ่กินพื้นที่เกือบครึ่งชั้นบนๆ(ณ เพลานี้จำไม่ได้แล้วว่าชั้นใด เพราะกลับมาครบปีแล้ว) คือ ห้อง The PRICE of FREEDOM – AMERICAN AT WAR ครับ



ภายในห้องเป็นการจัดแสดงนิทรรศการเกี่ยวกับสงครามทั้งในและระหว่างประเทศของสหรัฐอเมริกา



มีอาวุธ เครื่องมือเครื่องใช้ เครื่องแบบของทหารอเมริกันตั้งแต่ในยุคกว่าสองร้อยปีก่อนมาให้ชมครับ


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

แรกเริ่มเดิมทีประเทศสหรัฐอเมริกายังมิได้มีอาณาเขตกว้างขวางจรดสองฟากฝั่งมหาสมุทรแบบในปัจจุบันนี้หรอกครับ กว่าจะได้รับเอกราช กว่าจะขยายอาณาเขตออกไปอเมริกาต้องผ่านการศึกสงครามมาแล้วหลายครั้ง



การจัดเตรียมเสบียงอาหารในยามสงครามนับว่าเป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้ได้รับชัยชนะ เพราะกองทัพย่อม “เดินด้วยท้อง” นั่นเอง



เครื่องมือ เครื่องใช้ในค่ายทหารอเมริกัน ได้รับการออกแบบให้เคลื่อนย้ายพกพาใช้งานได้สะดวกมาตั้งแต่ยุคสองร้อยปีก่อนแล้วละครับ


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

หลังประกาศตั้งตนเป็นประเทศเอกราชขึ้นใหม่ไม่กี่ปี สหรัฐอเมริกาก็ต้องเผชิญกับสงครามในปี ค.ศ.1812 จากการรุกรานทางทะเลของอังกฤษ ประเทศเจ้าอาณานิคมเดิมเหนือดินแดนสหรัฐอเมริกา



มีปืนใหญ่สมัยโบราณพร้อมตัวอย่างลูกกระสุนปืนใหญ่มาแสดงให้ชมด้วยครับ



นอกจากสหรัฐฯจะจำเป็นต้องเข้าสู่สงครามระหว่างประเทศเพื่อรักษาเอกราชแล้ว การศึกสงครามภายในประเทศ เช่น สงครามกลางเมืองระหว่างมลรัฐทางเหนือกับมลรัฐทางใต้ในช่วงกลางๆศตวรรษที่ ๑๙ ก็สร้างความสูญเสียมิใช่น้อย



สังเกตว่า “ดาว” อันหมายถึง มลรัฐต่างๆในธงชาติสหรัฐยุคนั้น ยังมีแค่ ๓๔ ดวง เอง มิใช่ ๕๐ ดวง-๕๐ มลรัฐอย่างในปัจจุบันครับ
_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

ก้าวเข้าสู่ห้องจัดแสดงย่อยในเรื่องราวเกี่ยวกับสงครามโลกครั้งที่สองครับ



สหรัฐฯ(อ้างว่า)ไม่อยากจะเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สองสักเท่าไร แต่ต้องทำไปตามความจำเป็นในการป้องกันตนเองจากการโจมตี และเพื่อให้สังคมโลกกลับมาสงบสุข ฯลฯ แม้อาวุธยุทโธปกรณ์จะทันสมัยขึ้นมากแต่ผลกระทบจากสงครามก็ทำให้พลเรือน ทหารต้องตาย บาดเจ็บ พิการจำนวนไม่น้อย



กลยุทธอย่างหนึ่งที่ประธานาธิบดีรูสเวลท์ (Franklin Roosevelt) ใช้ในการปลุกเร้าประชาชนให้รู้สึกรักชาติ อยากร่วมมือร่วมใจกับกองทัพในการเข้าสู่สงครามโลกครั้งที่สอง คือ การใช้สื่อโฆษณาประชาสัมพันธ์ในรูปแบบโปสเตอร์ มีภาพและข้อความปลุกใจ เช่น AMERICANS will always fight for liberty.



รู้สึกว่า “ท่านผู้นำ” ของไทยในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองก็ใช้โปสเตอร์เป็นสื่อโฆษณาประชาสัมพันธ์ปลุกใจประชาชนชาวไทยเหมือนกันนะครับ
_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/