12วัน กับรถไฟ รถไฟ รถไฟ....ที่ Switzerland & Austria

[BanPong1]

เมืองเก่าประวัติศาสตร์ของ Bern ได้รับการยกย่องจาก UNESCO ให้เป็น UNESCO World Heritage Sites ในปี ค.ศ.1983


ถนนพื้นปูด้วยหินและรางรถรางบนระดับเดียวกัน นี่ถ้าไม่ต้องมีสายไฟเหนือตัวรถให้เกะกะคงสวยงามกว่านี้มากครับ


บางครั้งรางรถรางก็ลอดเข้าไปในตัวอาคาร เลี้ยวเลาะไปตามย่านเมืองเก่าๆที่มีความกว้างถนนไม่มาก ทำให้ตัวรถรางมีขนาดความยาวต่อโบกี้ไม่มาก แทบจะคล้ายๆกันทั่วยุโรป

[BanPong1]

การรักษาสภาพภูมิทัศน์ การกำหนดลักษณะของการติดตั้งป้ายชื่อร้าน/สินค้าเข้าใจว่ามีกฎหมายบังคับ นี่ถ้าเป็นบ้านเราแถวนี้คงมีป้ายยื่นจากฟากหนึ่งไปถึงกลางถนนหรือไปถึงอีกฟากหนึ่งได้แน่
ธงทิวที่ประดับกลับทำให้ดูสวยงาม


มองไปที่ Bahnhofplatz Tram station


ร้านอาหารสำเร็จรูป เห็นแล้วยังนึกหิวเหมือนในวันนั้นอยู่ครับ
_________________

[konchanart]

[BanPong1]

^
จนกว่าจะมีระบบไฟฟ้าที่ปลอดภัยหรือพลังงานอื่นใดมาทดแทนการส่งไฟฟ้าผ่านสายด้านบน คงสวยงามขึ้นครับอาจารย์ แต่เขาคงไม่เอาเครื่องยนต์ดีเซลกลับมาใช้แน่
ผมลองจินตนาการไปที่ย่านเยาวราชของไทยเรา
ณ วันนี้ถ้ามีทั้งรถราง รถเมล์ และรถอื่นๆ ผสมผสานกัน รถรางคงวิ่งได้วันละเที่ยวเพราะคงไม่มีรถอื่นๆคันไหนยอมหลบทางให้
_________________

[BanPong1]

ฺBahnhofplatz Tram station เมื่อมองจากมุมไกลย่านเมืองเก่า
อากาศขมุกขมัวตลอดช่วงเช้าครับ




อาคารที่เห็นด้านหลังที่เป็นอาคารผนังกระจก คือสถานีรถไฟ BERN SBB

[BanPong1]

ได้โอกาสขึ้นรถรางอีกขบวนเพราะเวลายังพอมี จำไม่ได้ว่าสายอะไร แต่รถรุ่นนี้เก่ากว่าสายแรกที่นั่ง


เห็นรางรถรางตัดกันหลายๆแฉกอย่างนี้ ยังสงสัยว่าเขาควบคุมการเดินรถกันอย่างไรหนอ

[BanPong1]

ย่านเมืองเก่าอีกย่านหนึ่ง คราวหน้าจะมาเยือนอีกครับ คราวนี้ไม่ได้เดินชมเมืองเท่าไรเลยฟ้าฝนไม่เป็นใจ


ปลายทางรถรางสายนี้ น่าจะเรียกว่ารางวงกลมกลับทิศทางรถนะครับ


รอเวลาเคลื่อนขบวนออก อยู่ในรางโค้งเลยเห็นด้านท้ายขบวน

[BanPong1]

อาคารด้านหลังของโรงแรมที่พักครับ


หลังจากนั้นก็เคลื่อนย้ายข้าวของเพื่อเตรียมเดินทางครับ ผ่านเจ้าร้านนี่แหละครับ ข้างบนจะมี Food Court เป็นที่พึ่งท้องยามเที่ยงวันครับ

[BanPong1]

บริการตนเองครับ ตัวอย่างอาหาร


ลากกระเป๋าต่อครับ ขึ้นทางเดินลอยฟ้าข้ามมายังสถานีรถไฟ


อาคารกระจกนี่แหละครับตัวสถานี BERN SBB

[BanPong1]

ข้างๆอาคารกระจกก็จะมีร้านค้า Supermarket ไว้จับจ่ายก่อนขึ้นรถไฟครับ


มาถึงตรงนี้ก็ต้องเดินลงอีกครั้งครับ เพื่อไปยังโถงด้านล่าง ในภาพต่อไป


เดินขึ้นเดินลงหลายรอบครับ กว่าจะถึงชานชาลา