ข้อเสนอแนะ : วารสารรถไฟสัมพันธ์

boat

ข้อเสนอแนะ และถามความคิดเห็นครับ..
จากการที่การรถไฟของเรานั้น มีวารสารประชาสัมพันธ์เป็นของตนเองอยู่แล้วในชื่อ วารสารรถไฟสัมพันธ์ ซึ่งมีมาราว 26 ปีแล้ว รูปแบบการดำเนินงานเมื่อครบกำหนดและจัดพิมพ์ออกมาแล้ว นอกจากจะจัดส่งให้กับสมาชิกแล้วก็จะจัดส่งไปยังสถานีต่างๆทั่วประเทศเพื่อแจกจ่ายให้กับผู้สนใจ (ซึ่งผมไม่แน่ใจว่าจะมีผู้โดยสารซักกี่คนที่ทราบ..เห็นเหลืออยู่ที่สถานีเยอะแยะ.. )
โดยส่วนตัวผมคิดว่า วารสารนี้น่าจะได้รับการยกระดับบทบาทและความสำคัญมากขึ้น ในการเป็นสื่อกลางหลัก ของการรถไฟเพื่อส่งข่าว บอกเล่าข้อมูล ประชาสัมพันธ์การดำเนินงานของการรถไฟให้กับผู้โดยสารได้รับทราบในแง่มุมต่างๆ รวมทั้งเป็นสื่อกลางที่ผู้โดยสารสามารถใช้เป็นอีกช่องทางหนึ่งในการติดต่อกับการรถไฟ เพื่อสร้างความผูกพันระหว่างผู้ใช้บริการกับผู้ให้บริการให้ใกล้ชิดมากยิ่งขึ้น
ที่ร่ายมาซะยาวนี้ผมก็แค่อยากเสนอแนวความคิด ว่า หากเรานำรูปแบบของการบินไทย มาใช้อย่าง วารสารกินรี และสวัสดี ซึ่งจะมีการแจกให้กับผู้โดยสาร โดยนำรูปแบบการดำเนินการมาปรับใช้กับวารสารรถไฟสัมพันธ์ของเรา ในแนวทางดังต่อไปนี้ (นำร่อง)
รูปแบบ
แจกวารสารรถไฟสัมพันธ์สำหรับผู้โดยสารรถทางไกลในตู้ชั้นที่1 และ 2 เพราะเราทราบจำนวนที่แน่นอนของผู้โดยสาร (ในเบ้องต้นคิดว่าควรทดลองเฉพาะ บนอ.ป. เพื่อดูผลตอบรับก่อน)
สิ่งที่ต้องดำเนินการก่อนในเบื้องต้น
เพิ่มมูลค่าให้กับวารสาร(Adding Value)
เนื้อหาของวารสารควรได้รับการปรับปรุงให้หนักแน่น มีส่วนของความรู้ , เทคนิค วิชาการสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ,เพิ่มคอลัมน์เช่น คอลัมน์ผู้บริหารพบผู้โดยสาร (เหมือนที่อยู่ในหน้าแรกของวารสารกินรีนั่นแหละครับ) ,มีความทันสมัยและตรงต่อเวลาอยู่เสมอ รวมทั้งมีภาคภาษาอังกฤษประกอบ(ถ้าเป็นไปได้ในอนาคต)

ปัญหาและอุปสรรค
คงไม่พ้นเรืองงบประมาณและต้นทุนนั่นแหละครับ วิธีแก้ยอดฮิตอย่างหนึ่งก็หาโฆษณาไงครับ ซึ่งไม่ต้องกลัวว่าจะไม่มี เราก็ไปเอาสปอนเซอร์ต่างๆที่สกรีนอยู่ข้างรถนั่นแหละครับ เอามาไว้ในวารสารแทน..น่ามองกว่าเป็นไหนๆ..

ที่มาของข้อเสนอแนะนี้
มาจากการที่ผมสังเกตเห็นว่าวารสารรถไฟสัมพันธ์ เมื่อพิมพ์ออกมาแล้ว(ตรงเวลาบ้างไม่ตรงเวลาบ้าง) นอกจากส่งให้สมาชิกแล้ว ก็มีเพียงไม่กี่คนที่ได้อ่าน นอกเสียจากคนใน(เจ้าหน้าที่รถไฟ) หรือพวกเราคนรักรถไฟ นอกนั้นก็จะเหลืออยู่ตามช่องขายตั๋วสถานีต่างๆ ทำให้รู้สึกเสียดายมากครับ เพราะมันก่อกำเนิดมานานมากแล้ว ควรจะได้เป็นมากกว่าวารสารเล่มหนึ่งที่เอาไว้คลุมหัวบังแดดบังฝน.. ไม่แน่นะครับต่อไปวารสารเล่มนี้อาจจะเป็นแรงบัลดาลใจให้กับผู้ที่ได้อ่านมันรวมทั้งเด็กรุ่นหลังๆได้มีความผูกพันกับรถไฟที่พวกเค้าได้นั่งไปยังที่ต่างๆมากยิ่งขึ้น และทำให้พวกเค้ารู้สึกรักหวงแหนกิจการรถไฟเหมือนอย่างที่พวกเรารู้สึกก็ได้นะครับ..

ปล.เพื่อนสมาชิกมีความคิดเห็น ข้อเสนอแนะ อย่างไรอยากให้ร่วมกันอภิปรายครับ..

alderwood

ผมก็เคยคิดว่าน่าจะมีหนังสือเกี่ยวกับรถไฟนะ (ต้นแบบที่คิดก็ Aerospace) มีทั้งเรื่องราวต่างๆที่เกี่ยวข้องกับรถไฟ ที่ขาดไม่ได้ รูปสวยๆ แต่ก็ด้วยต้นทุนที่สูงขึ้น ถ้าแจกก็กลัวว่าคนที่ไม่เห็นคุณค่าจะทิ้งมันไป หรือถ้าเก็บเงินค่าหนังสือ วางแผงขายนั้น จะมีคนสนใจซื้อหรือไม่

เดี๋ยวคงต้องระดมสมองของสมาชิกท่านอื่นๆล่ะครับ ช่วยกันวิเคราะห์ออกมากัน

เรื่องการทำรูปเล่ม คงต้องอาศัยพี่กวงมาช่วยชี้แนะวิทยายุทธ์ครับ

AONZON · Posted: 07/12/2006 9:27 am Post subject:

หนังสือ รถไฟสัมพันธ์ เล่มล่าสุด ของปี ๒๕๔๙ ออกแล้วนะครับ เป็นรูป พลเอกสมเด็จกรมพระกำแพงเพชรอัครโยธิน ขณะทรงดำรงตำแหน่ง จเรทหารช่าง ทรงประทับอยู่บนเครื่องบินของ แวนเดนเบิร์น ที่สนามม้าสระปทุม เมื่อเดือนมกราคม ๒๔๕๓ ครับ ใครยังไม่ได้ลองสอบถามที่ประชาสัมพันธ์รถไฟดูนะครับ

pattharachai · Posted: 07/12/2006 9:34 am Post subject:

AONZON · Posted: 07/12/2006 3:55 pm Post subject:

นั่นหละครับคือปัญหา เพราะผมเป็นสมาชิก แต่หนังสืออกมาตั้ง ๒ เดือนแล้วยังไม่ได้รับ ถ้าไม่แวะไปประชาสัมพันธ์รถไฟ เมื่อวันที่ ๓๐ พฤศจิกายน คงไม่ได้รับครับ ขอบคุณครับที่บอกว่าออกนานแล้ว ฮ่าๆๆ สงสัยปีหน้าฉบับที่ส่งให้สมาชิกคงจะถึงครับ

KTTA-50-L · Posted: 07/12/2006 4:05 pm Post subject:

AONZON · Posted: 07/12/2006 4:17 pm Post subject:

ผมอยู่ กองประชาสัมพันธ์ กองทัพอากาศครับผม ถ่ายภาพรถไฟไว้ตรึม กว่า ๒๐ ปีแล้วครับพอๆกับเครื่องบินเลย ตอนนี้วางแผนทำหนังสือ รถไฟ เหมือนกันครับ

nathapong · Posted: 07/12/2006 8:16 pm Post subject:

Wisarut · Posted: 07/12/2006 9:34 pm Post subject:

ถ้าจะเอาอย่างตา boat ;ก็ต้องแปรสภาพให้ รถไฟสัมพันธ์เป็นเหมือนกับ วารสารรถไฟ ที่ออกมาตั้งแต่ปี 2490 จนถึงปี 2522 แล้วก็หยุด .... แม้จะพเป็นเล่มที่เก็บเงิน ก็ตาม .... Rolling Eyes

งานนี้ถ้าจะใหก้พิมพ์หนา 100 หน้าแบบต่วยตูนพิเศษ รายปักษ์ (เล่มขนาด เอ 4) ก็คงตกราวๆ 50 บาทกระมัง และ ต้องหาที่ลงโฆษณาให้ด้วยเพราะ เท่าที่ทราบมานั้น วารสารมีรายได้จากค่าโฆษณา 60-85% รายได้จากการขายและตามเก็บเอากะ ยี่ปั๊ว ซาปั๊ว 15-40%

AONZON · Posted: 08/12/2006 8:36 am Post subject:

รูปที่ผมถ่าย ส่วนใหญ่เป็นฟิล์ม ต้องขอเวลาสแกนครับ เคยสแกนไว้ช่วงแรกสวยดี (สแกนจนเครื่องพัง) พอสแกนเครื่องที่ทำงาน ไม่สวยดั่งใจครับ เคยถ่ายดอนเมืองไว้พอสมควร ถ่ายตอนยังไม่มีเสา ไม่มีโทรเวล์ ไม่ทราบเคยเห็นภาพถ่ายทางอากาศสถานีรถไฟดอนเมืองเมื่อสักช่วงราวๆปี ๒๔๘๐ - ๒๕๐๐ หรือปล่าวครับ สถานีรถไฟดอนเมืองหลังเดิมนั้นอยู่บนถนนวิภาวดีรังสิตครับ ก่อนจะถูกทุบแล้วย้ายมาอยู่ฝั่งปัจจุบัน เพื่อขยายถนนวิภาวดีรังสิต ต้องเข้าใจอย่างว่า สมัยก่อนคนที่ชอบถ่ายรูปรถไฟอย่างผม (หรือหลายคน) ส่วนใหญ่ถ่ายรถไฟจริงๆ ไม่ค่อยถ่ายอาคารสถานีที่ (เพราะมีฟิล์มจำกัด) ไม่เหมือนสมัยนี้ ถ่ายได้ไม่ต้องกลัวเปลืองครับ.......แล้วจะหาโอกาสมาลงให้ชมครับ

ภาพ...ในหลวง กับการรถไฟ แนะนำว่า ถ้าใครยังไม่เคยเห็น รองไปหาหนังสือ (๕๐ ปีครองราชย์) เมื่อครั้งเสด็จเยี่ยมพสกนิกรทุกภูมิภาคครั้งแรก ครับ เป็นภาพประทับรถไฟ โบกมือให้ประชาชน (เป็นภาพผู้คนที่สถานีรถไฟ มีป้ายสถานี) ที่จังหวัด หรือ สถานีต่างๆ อาทิ จิตลดา อยุธยา นครราชสีมา บ้านไผ่ เมืองผล อุบลราชธานี ขอนแก่น ฯลฯ เห็นแล้วคุณจะประทับใจ เอาไว้จะสแกนมาให้ชมครับ

จริงๆ ตั้งใจว่า จะทำหนังสือ รถไฟ คล้ายกับแบบต่างประเทศ เป็นอิสระไม่ใช่ของหน่วยงานรัฐ แต่ต้องหาโฆษณา (ไม่ใช่ไปขออนุญาตหรือประมูลจากการรถไฟทำแล้วใช้ชื่อนะครับ) ในเล่มก็จะมีข่าวสาร การรถไฟทั่วโลก ในประเทศ ภาพถ่ายรถไฟสวยๆจากเพื่อนสมาชิก (ส่งมาลงได้ค่าตอบแทน) ภาพเก่าในอดีต สารคดีเกี่ยวกับรถไฟ รถไฟจำลอง ของที่ระลึกรถไฟต่างๆ และข่าวประชาสัมพันธ์ ต่างๆ (เช่นงานเลี้ยงรุ่น ฯลฯ) หนังสือแบบนี้ก็เหมือนหนังสืออาวุธยุทโธปกรณ์ หรือ หนังสือตำรวจ ทหาร ที่ออกมามากมายครับ ไม่ใช่ของกองทัพ แต่เป็นของกลุ่มคนที่รักและสนใจในเรื่องราวต่างๆเหล่านี้ครับ