หนีหนาว ตามรอยรถไฟ ไปคีรีรัฐนิคม

[mirage_II]

สวัสดีครับ คุณksomchai ยินดีรู้จักคนพื้นที่ครับ ทราบละเอียดถึงหลุมบนถนนเลย จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เป็นจังหวัดที่มีพื้นที่ยาวแคบ เลยทำให้ ทางรถยนต์กับทางรถไฟวิ่งขนานกันและอยู่ไม่ไกลกันด้วย แม้มาทางรถยนต์ก็สามารถเลือกแวะชมสถานีแต่ละแห่งได้สะดวก

สวัสดีครับ คุณAunHID4501 ด้วยความยินดีครับ ฤดูหนาวล่องใต้ ฤดูร้อนขึ้นเหนือ สวนทางกับนักท่องเที่ยวส่วนใหญ่ ทำให้ไปไหนสะดวกสบายไม่แย่งกัน เพียงแต่สถานที่ท่องเที่ยวไม่สวย หรือไม่เปิดบริการไปเลยก็มี แต่ที่เขื่อนรัชชประภานี้ คนเยอะครับ แม้ว่าจะเป็นหน้าหนาวก็ตาม

วันนี้มาต่อกัน ใกล้จะถึงเป้าหมายแรกแล้ว ขอกางแผนที่ให้ดูก่อนครับ

ทางเข้าไปยังพระมหาธาตุเจดีย์ภักดีประกาศบนยอดเขาธงชัยนั้น สามารถเข้าได้ 2 ทางเมื่อมาจากกรุงเทพฯ คือถนนสาย 1029 ผ่าน สถานีรถไฟโคกตาหอมด้วย กับ ถนนสาย 3459 ซึ่งผมเลือกใช้ทางนี้เพราะดูใกล้กว่า คือประมาณ 12 กิโลเมตร แต่พอถึงทางโค้งขวาสุดท้าย ซอยทางแยกเข้าด้านซ้ายเล็ก ผมไม่แน่ใจเลยขับผ่านไป มาเจอสถานีรถไฟบ้านกรูดเข้า เลยลงไปเก็บภาพสถานีแห่งนี้ ไว้เป็นของแถม ก่อนจะข้ามรางรถไฟด้านใต้ของสถานี อ้อมกลับขึ้นไปยังเขาธงชัยอีกที ซึ่งได้ลองใช้โปรแกรมแผนที่วัดระยะทางดู พบว่า จากสถานีรถไฟบ้านกรูดไปยังหาดบัานกรูดมีระยะทางประมาณ 1 กิโลเมตร และจากหาดบ้านกรูดไปยังยอดเขาธงชัยมีระยะทางประมาณ 3 กิโลเมตร ครับ เสร็จแล้วก็เลี้ยวรถผิดอีกครั้งตรงเิชิงสะพานข้าม เลยเ้ข้าไปในสวนมะพร้าวแต่ก็กลับออกมาตรงทางแยกหัวโค้งได้ เืพื่อจะได้จดจำทางเข้าไว้ในภายหลังครับ

[mirage_II]

เจอป้ายบอกทางแยกซ้ายไปหาดบ้านกรูด และเขาธงชัยแล้ว คงอีกไม่ไกล


เจอป้ายภาพพระเจดีย์บนเขาธงชัยอีกแล้ว รู้สึกว่าแถวนี้จะมีป้ายเยอะจริงๆ


เจอป้ายอีกแล้ว คราวนี้มีป้ายรูปภาพใหญ่ข้างบนอีก ขยายดูเป็นการบอกทางไป หาดบ้านกรูด อันลือชื่อในเรื่องความงามที่เ็ป็นธรรมชาติ หลักกิโลข้างหน้าบอกว่า อีก 27 กม.จะถึง จ.ชุมพร นับว่าหาดบ้านกรูดนี้ค่อนลงมาทางใต้มาก ถนนข้างหน้าให้ระวัง จะเริ่มมีทางคู่ขนานแล้ว เดี๋ยวจะเลี้ยวซ้ายไม่ได้


เข้าถนนคู่ขนานมาได้ประมาณครึ่งกิโลก็เจอทางแยกซ้ายมือ ให้เลี้ยวเ้ข้าไปได้เลยครับ ลองขยายป้ายบอกทางตรงปากซอยให้ดูกัน มีระยะทางให้ดูด้วย แถวนี้มีร้านค้าเยอะ คงเป็นเพราะหาดบ้านกรูดมีชื่อเสียงนั่นเอง

[mirage_II]

เลี้ยวซ้ายเข้าไป เป็นถนน 2 เลนรถวิ่งสวนกัน ถนนเรียบดีมาก


มาตามทางเรื่อยๆ จนถึงหัวโค้งสำคัญ ตรงนี้มีทางแยกไป พระเจดีย์บนยอดเขาธงชัย แต่ทางเข้ากลับเล็กจนดูไม่น่าเป็นไปได้ แถมไม่มีป้ายบอก (แอบสังเกตุเห็นว่ามีป้ายอยู่ มองไม่ชัดเจน) ผมเลยขับเลยไปทางขวา สำหรับภาพนี้ผมถ่ายตอนขากลับออกมาจากฝั่งตรงข้าม เพื่อจะได้เป็นที่สังเกตุเวลาเข้าไป ง่ายๆ คือมีตึกสีส้มอมแดง ตั้งอยู่ตรงปากทางเข้า ตรงนี้เป็นทางโค้งด้วย ถ้าหากลังเลหยุดรถอาจเกิดอุบัติเหตุได้ง่าย น่าแปลกที่ไม่มีการทำป้ายบอกทางเข้าใหญ่ๆ ตรงนี้ หรือไ่ม่ต้องการให้เข้าไปทางนี้กระัมังครับ


ในที่สุดก็หลงเข้ามาเจอรางรถไฟด้านซ้าย ซึ่งข้างหน้าก็คือสถานีรถไฟบ้านกรูด


ไหนๆ ก็ผ่านสถานีรถไฟ ในเมื่อทริปของผมเที่ยวนี้เกี่ยวกับรถไฟอยู่แล้ว ก็เลยตัดสินใจจอดลงไปเก็บภาพกันสักหน่อย จะสวยเหมือนกับชายหาดที่มีการประดับประดาเพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวหรือไม่

[mirage_II]

จะว่าไปแ้ล้ว ตรงทางเดินเข้าไปยังสถานีนี้ สามารถมองเห็นชานชาลาสถานีได้เต็มๆ เลย หลังคาชานชาลาแห่งนี้คงเพิ่งสร้างได้ไ่ม่กี่ปี เ็ป็นลักษณะหน้าจั่ว ดูไม่เหมาะกับการบังฝนขณะขึ้นรถ เพราะไม่ได้ยื่นออกไปเหนือขบวนรถเล็กน้อย เหมือนหลังคาชานชาลารูปเพิงหมาแหงน แต่ก็ดูสวยดี เหมาะสำหรับสถานที่ท่องเที่ยว คือน่าถ่ายรูปด้วย จากภาพนับดู มี 6 ชุดซึ่งทั้งหมดจะเชื่อมต่อกันด้วยแผ่นหลังคาแบบเรียบอีกที


กำลังเดินข้ามรางไปยังอาคารสถานี มองไปทางทิศใต้ จะเห็นว่ามีราง 3 ชุดด้วยกัน


มองไปทางทิศเหนือบ้าง จะเห็นว่ารางประธานอยู่ฝั่งโน้นในสุด และแอบเห็นสะพานรถไฟโครงขึ้นแบบครึ่งอยู่ถัดไปด้วย ถ้าใครมีเวลาก็ลองเดินไปสำรวจดูได้นะครับ

[mirage_II]

ข้ามรางมาถึงชานชาลาสถานีแล้ว โชคดีที่ป้ายชื่อสถานีด้านเหนืออยู่ตรงหลังคาชานชาลาพอดีเลยได้ภาพออกมาดี แต่ก็รู้สึกน่าเสียดายที่มองไม่เห็นตัวอาคารสถานีเหมือนกัน


มองไปทางทิศเหนืออีกครั้ง จะเห็นสะพานชัดขึ้นมาหน่อยครับ สังเกตุว่ามีเสาออกอยู่ 2 ต้น ทั้งๆ ที่ 3 ราง แสดงว่ารางที่สามทางซ้ายมือ (ไกลที่สุดฝั่งตรงข้ามสถานี) เป็นรางสำหรับจอดขบวนรถเฉยๆ


เดินเ้ข้าไปเล็กน้อย เจอป้ายบอกสถานีข้างเคียง ทำจากคอนกรีตเหมือนป้ายชื่อสถานีด้วย ดูขลังดีแท้


มองกลับไปทางถนน จะเห็นรถผมที่จอดรออยู่ไม่ไกล ซึ่งกำลังหันหน้าไปทางทิศใต้อยู่ครับ

[mirage_II]

เดินต่อไปอีก จนถึงอาคารสถานีที่ซ่อนตัวอยู่หลังแนวหลังคาชานชาลา สีแดงสดทำนองเดียวกับสถานีหัวหินเลย แต่สังเกตุดู จะเห็นว่าหลังคาไม่ต่อกัน หากฝนตกก็ต้องระวังสาดกันหน่อยนะครับ


เข้าไปในส่วนผู้โดยสาร ตรงนี้เป็นเคาน์เตอร์จำหน่ายตั๋วรถ มีการปรับปรุงใหม่ แต่พยายามรักษาความคลาสสิคไว้ด้วยไม้ลงแชนแลค แผ่นกระดานขวาเล็กๆ ที่ห้อยอยู่บอก รถเสียเวลา ในวันนั้นเป็นขบวน 254 หลังสวน-ธนบุรี ช้าประมาณ 70 นาที ถึงสถานีนี้ 10:10 น. เปิดรับตั๋ว 10:00 น. ผมสะดุดตาส่วนสุดท้ายนี้แหละ คือ "เปิดรับตั๋ว" น่าจะใช้่คำว่า "เปิดให้ตั๋ว" เพราะเดี๋ยวเ้ข้าใจผิดว่า ผู้โดยสารต้องนำตั๋วไปให้ที่เคาน์เตอร์นี้ แทนที่จะเป็นฝ่ายไปเอาตั๋ว และที่บอกเช่นนี้คงเป็นเพราะว่า เป็นขบวนรถไฟฟรี เลยไ่ม่ได้ใช้คำว่า "เปิดจำหน่ายตั๋ว" อย่างที่คุ้นเคยกัน


ทางซ้ายมือของเคาน์เตอร์ เป็นตารางเวลาเดินรถเที่ยวขึ้น(ไป)กรุงเทพฯ ซึ่งที่ถูก ต้องใช้คำว่า เที่ยวล่อง(กลับ) กรุงเทพฯ เพียงแต่มันดูขัดๆ กับความเป็นจริงสำหรับรถไฟสายใต้ สถานีแห่งนี้ีมีรถไฟจอด 4 ขบวน (เน้นว่าจอด เพราะีมีรถไฟที่เป็นรถเร็ว รถด่วนวิ่งผ่านก็เยอะ)


ตารางด้านขวามือของเคาน์เตอร์ นั้นเป็นของรถเที่ยวลงใต้ (ถ้าใช้คำว่า เที่ยวขึ้นใต้ มันจะดูขัดกันชัดมาก) อ้าว..มีเพิ่มมาอีก 2 ขบวนเป็นรถเร็วกับรถด่วนพิเศษ แปลกดี เพราะผู้โดยสารที่ไปจากที่นี่จะไ่ม่สามารถกลับมาลงได้ ผู้โดยสารที่ขึ้นคงเป็นนักท่องเที่ยวที่ลงใต้ แต่แวะพัก ที่บ้านกรูดสักคืนมากกว่าครับ

[mirage_II]

มองออกมาทางด้านหลังอาคารสถานี เป็นลานกว้าง ถัดออกไปเป็นลานจอดรถกว้างมากๆ มีรถมาจอดเยอะ เพราะมีตลาดยามเช้าอยู่ใกล้ๆ กัน


ผมเดินลงไปที่ลานจอดรถแล้วหันกลับมาเก็บภาพอาคารสถานีด้านหลัง สวยดีครับ


เดินกลับเข้ามาผ่านทางโถงผู้โดยสารเช่นเดิม มีคนเยอะพอสมควรสำหรับสถานีเล็กๆเช่นนี้


มองทะลุออกไปยังรางอีกด้าน มีทางเดินต่อออกไปถึงถนน ซึ่งจะเป็นทางที่ผมเดินกลับไปยังรถในภายหลัง

[mirage_II]

เลี้ยวซ้ายไปสำรวจชานชาลาสถานีต่อดีกว่า ตรงนี้เป็นด้านหน้าอาคารสถานี มีอ่างน้ำรูปครึ่งวงกลมอยู่ด้วย เด็กคนหนึ่งกำลังสนใจสิ่งที่อยู่ในอ่างน้ำนั้น ผมเองก็ลืมเข้าไปดูใกล้ๆว่า มีตัวอะไรอยู่ในนั้น คงเป็นปลาสวยๆ นะครับ


เดินผ่านอาคารสถานีแล้วหันกลับไปมอง จะเห็นประตูทางเข้าอยู่ฝั่งนี้


ถัดมาเป็นบ้านพักจนท. อยู่นอกรั้วบริเวณสถานี


เดินต่อไปทางใต้ของชานชาลาสถานี ข้างหน้าเป็นอาคารสุขา โอ..สร้างใหม่ดูสะอาด แต่ผมไม่ได้เข้าไปข้างในนะครับ

[ksomchai]

[moss-nonburi]