ตลุยป่าตามรอยรถไฟไปเนินมรณะ586-588(ผาคอ-ปางป๋วย)

[milkonline]

ไปพิษณุโลกทีไร นึกถึงแต่วัดพรพุทธชินราชเหมือนกันครับ
ที่สะดุดตาผมอีกอย่างคือ หมาพันธุ์บางแก้วที่ขายกันเยอะแยะมากมาย
_________________
N-Scale model train lovers.

[mirage_II]

สวัสดี คุณmilkonline เช่นกันครับ เรียกได้ว่า พอพูดถึงพระพุทธชินราชก็นึกถึงพิษณุโลกอย่างเดียวเลย


เลี้ยวซ้ายเข้ามาเจอป้ายบอกระยะทาง 3 หมู่บ้าน ซึ่งเป้าหมายของเราอยู่ไกลสุดในวงกลมสีม่วง คือ 9 กิโลเมตรครับ


เป็นเส้นทางชนบท ได้ชมป่าชมเขา และแทบไม่มีรถวิ่งเลย


ช่วงนี้เป็นช่องเขา ที่เิ่พิ่งมีการปรับปรุงลดปัญหาดินถล่มลงมาปิดทาง


กลับมาเป็นป่าเขียวๆ เช่นเดิมอีกครั้งครับ

[mirage_II]

นับเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อว่า กูเกิ้ลสตรีท ได้เข้ามาถ่ายภาพในเส้นทางนี้ด้วย แต่ก็ไปไม่ถึงสถานีรถไฟปางต้นผึ้ง เพราะเลี้ยวขวากลับออกไปถนนใหญ่สาย 11 (ที่เข้ามา)ตรงก่อนถึงตลาดไฮ่ฮ้า ในภาพเริ่มเห็นเครื่องหมายเครื่องกั้นรถไฟแล้ว ใต้ป้ายสัญญลักษณ์มีตัวอักษรระบุว่า "300 เมตรระวังเครื่องกั้นอัตโนมัติ"


เลยมานิดเดียวก็เห็นทางตัดข้ามทางรถไฟทางซ้ายมือ เพื่อข้ามไปยังชุมชนฝั่งโน้น สำหรับเราก็ตรงไปครับ อ้อ..ป้ายข้างหน้าระบุว่า "100 เมตร ระวังเครื่องกั้นแบบอัตโนมัิติ" ติดป้ายตรงนี้อาจทำให้เข้าใจผิดว่า ทางข้างหน้าต้องข้ามทางรถไฟ แต่ไม่ใช่ ต้องเลี้ยวซ้ายถึงจะข้ามครับ แต่ถึงอย่างไรปลอดภัยไว้ก่อนดีกว่าครับ


เลยทางแยกซ้ายมาประมาณ 100 เมตร ก็เห็นสะพานรถไฟข้ามห้วยน้ำริด ซึ่งก็มีสะพานรถยนต์ข้ามเช่นกัน ทางขวาของสะพานข้างหน้า ภาพผมถ่ายไม่ติดไปถึง เป็นเมรุของวัดห้วยกั๊งราษฎร์ศรัทธาธรรม พอดีครับ


จากห้วยน้ำริดมาประมาณครึ่งกิโลเมตรก็ถึงแยกเลี้ยวขวากลับออกไปถนนใหญ่ ที่ตลาดไฮ่ฮ้า เลยตรงนั้นมาอีกครึ่งกิโลเมตร ก็เจอป้ายระวังเครื่องกั้นรถไฟอีกแล้ว ซึ่งผมขยายให้ดูในภาพเล็ก

[mirage_II]

เจอป้ายเตือนรถไฟอีกอันแล้ว เป็นทางโค้งลับตา ที่อันตรายเหมือนกัน


เพราะพอพ้นโค้งก็เจอเข้ากับทางข้ามรถไฟทันที ดังภาพครับ


ระหว่างข้ามมองไปทางซ้าย (อิอิ..ไม่ใช่หยุดมองก่อนข้าม แต่นี่หยุดซะกลางรางเลย เล่นเอาสมาชิกที่มาด้วยกันเสียวไปเลย) ล่องใต้ไป สถานีบ้านด่าน


ส่วนทางขวามือไปสู่สถานีปางต้นผึ้งที่เราจะไปนั่นเอง อีกประมาณ 3 กิโลเมตรก็ถึงแล้ว ส่วนถนนสีขาวๆ ทางขวานั้น ไปไม่ไกลแค่ประมาณ 200 เมตรก็สิ้นสุด เราถึงต้องข้ามทางรถไฟไปวิ่งอีกฝั่งไงครับ

[mirage_II]

ข้ามไปแล้วก็เป็นทางโค้งหักศอก ขากลับออกมาต้องระวังรถไฟเช่นกัน


เส้นทางต่อไปมีต้นไม้ใหญ่ข้างทาง ร่มรื่นดีจังครับ ถ้าสถานีอยู่ตรงนี้ก็จะคล้ายกับหลังสถานีแม่ตานน้อยเลย


ถนนช่วงนี้จะมีทางรถไฟอยู่ใกล้ๆ ในระดับที่สูงกว่าทางขวามือครับ


มาถึงแล้วครับ หมู่บ้านปางต้นผึ้ง ป้ายอยู่ทางซ้าย ขยายให้ดูในภาพเล็กข้างบนขวาครับ แต่ความจริงยังอีกไกลเป็นกิโลกว่าจะถึงสถานีรถไฟปางต้นผึ้งนะครับ

[mirage_II]

เจอสะพานรถไฟข้ามห้วยเล็ก อีกจุดก่อนจะถึงสถานีครับ


มาถึงทางเข้าสถานีรถไฟปางต้นผึ้งแ้ล้วครับ มีป้ายบอกชัดเจน (วงกลมสีม่วง)


ดูที่ป้ายกันชัดๆ ก่อนเข้าไป มีป้าย "คุ้มผึ้งหลวง" อยู่ใกล้ๆ ด้วย รู้สึกสงสัยเหมือนกันว่า คุ้มนี้คืออะไร ลองค้นดูในเน็ตพบว่า เป็นรูปแบบการปกครองหมู่บ้าน ที่แบ่งลูกบ้านออกเป็นกลุ่มๆ เรียกกว่าคุ้ม เพื่อให้สะดวกต่อการประสานงานข่าวสารและร่วมมือกันทำกิจกรรมในหมู่บ้านครับ


หลังป้ายบอกทางเข้า ก็จะเป็นทางแยก 2 ทาง ทางซ้ายไปยังหลังสถานีครับ

[mirage_II]

หลังสถานีมีลานจอดรถเล็กๆ ให้ด้วย


ทางขวามือก็คือด้านหลังสถานี ที่แตกต่างไปจากสถานีหลายแห่งคือ ไม่มีโถงกลางที่พักผู้โดยสาร ที่สามารถเดินผ่านจากด้านหลังสถานีไปยังด้านหน้าได้ ประตูที่เห็นคือห้องทำงานเ้้จ้าหน้าที่นะครับ


หันมองไปข้างหลัง ทางที่เข้ามา ผมมาเห็นในภายหลังว่ามีทางขึ้นไปยังด้านหน้าสถานีอยู่ด้วย แต่รถขึ้นไปแล้วก็ไม่มีทีจอดอยู่ดี อาจเหมาะกับไปรับส่งคนที่เดินไม่สะดวกครับ และมองเลยมาทางขวามือ จะเ็ห็นสะพานข้ามห้วยอยู่ ซึ่งตอนขากลับก็ต้องผ่านจุดนี้เพื่อเลยไปบ้านหนองน้ำเขียวครับ


เอาละ.. ลุยกันได้เลย เดินขึ้นไปทางนี้จะไปออกด้านข้างห้องน้ำ ซึ่งชาวคณะตอนนี้ ก็กำลังต้องการอย่างมาก

[mirage_II]

โผล่ขึ้นมายังหน้าสถานี เอ๊ย..ไม่ใช่ หน้าห้องน้ำ คงเพิ่งสร้างใหม่ สะอาดมีมาตรฐานชนิดที่ ปั๊มปตท.ยังอายเลย... ว่ากลางป่าเขาอย่างนี้ ยังมีสุขาดีๆ แบบนี้ให้ด้วย จะเรียกว่า "การรถไฟรักคุณเท่าฟ้า" ก็ได้นะครับ


มองไปทางขวา เป็นอาคารสถานี รางด้านหน้าเป็นรางโค้ง มีสองราง และมีกองรางเก่าๆ อยู่ฝั่งตรงข้ามด้วยครับ


มองทางซ้ายบ้าง ป้ายชื่อสถานีด้านนี้ดูไกลเหมือนกันครับ


เริ่มเดินกันสักที เป้าหมายแรกคือป้ายบอกระยะห่างระหว่างสถานีข้างเคียง อีก 12 กิโลไปทางทิศเหนือจึงจะถึงสถานีห้วยไร่ ซึ่งคุณหนุ่มได้เดินสำรวจไปแล้วเมื่อปี พ.ศ.2552 คือประมาณ 5 ปีมาแล้ว จนได้ตั้งกระทู้ "จากปางต้นผึ้งถึงห้วยไร่...ในวันฝนฉ่ำ" ขึ้นมาครับ

[mirage_II]

มาถึงป้ายชื่อสถานีด้านเหนือแล้วครับ


มองรางต่อไปทางเหนือ อันเป็นเส้นทางไปยังอุโมงค์ปางตูบขอบ ในระยะทาง 4 กิโลเมตรกว่าๆ ซึ่งมีหลายท่านในเว็บนี้ที่ได้เคยเดินจากอุโมงค์เขาพลึง ผ่าน อุโมงค์ปางตูบของ มายังสถานีนี้ครับ (อุโมงค์เขาพลึงห่างจากอุโมงค์ปางตูบขอบ 2.4 กิโลเมตร ซึ่งผมเองก็เคยเดินมาแล้วในระหว่างสองอุโมงค์นี้)


ลองซูมภาพดู ก็จะเห็นความลาดชันของพื้นที่อันเป็นเอกลักษณ์ของ ที่นี่ ในด้านเหนือของสถานีครับ


หันหลังกลับมาเก็บภาพสถานี เต็มๆ ชานชาลา จากป้ายด้านเหนือถึงป้ายด้านใต้ครับ

[mirage_II]

เสร็จแล้วก็เซลฟี่ตัวเองสักภาพครับ ที่ยกมือนั้นมีความหมายเกี่ยวกับปางอะไรหรือเปล่า ตอนนั้นผมจำไม่ได้จริงๆครับ


พอดีตรงนี้มีประแจแยกจากรางหลีกไปยังรางหลบ (ผมตั้งชื่อเองนะครับ) ที่น่าสนใจคือกำลังเปลือยกายล่อนจ้อนเห็นกลไกลข้างในอยู่เลย แอบแปลกใจว่าทำไมถึงมีสายสลิง 2 ชุดนะครับ ในเมื่อเป็นการควบคุมจุดเดียว หรือเขาแยกโคมประแจด้วยสลิงอีกสายหนึ่ง


ผมเดินข้ามรางไปยัง รางประธานที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกับชานชาลาสถานี แล้วมองไปทางเหนืออีก ลองซูมดูจะเห็นว่ารางได้ไต่ขึ้นเนินไปเรื่อยๆ


หันหลังกลับมาดูทางชานชาลาสถานีบ้าง ทางฝั่งตรงข้ามมีกองรางวางไว้มากเหมือนกัน