ตลุยป่าตามรอยรถไฟไปเนินมรณะ586-588(ผาคอ-ปางป๋วย)

[mirage_II]

สวัสดีคุณtaweep ครับ ขอบคุณที่เข้ามาเพิ่มเติมให้ครับ แต่ผมหมายถึงขบวนรถไฟที่ไปไม่ถึงเชียงใหม่นะครับ เพราะถ้าไปถึงแล้วจะลงกลางทางไปทำไม ทำให้ไม่สามารถใช้ขบวน 51 และ 109 ได้ แต่ถ้าหมายถึงว่าจะแวะลงสถานีปางต้นผึ้ง ก็ทำได้อย่างที่คุณแนะนำครับ (ลงขบวน 51 ที่ศิลาอาสน์เวลา 06:25 น. แล้วต่อ 407 เวลา 09:15 พักแค่ 2 ชั่วโมง แต่ทางปฏิบัติอาจมีการเสียเวลา ถ้าให้ชัวร์ก็ลงที่นครสวรรค์เลยเวลา 01:59 ต่อ 407 เวลา 05:00 น. แต่ต้องนอนตบยุงที่สถานี 3 ชั่วโมง คงแย่ไม่แพ้กัน แต่ยังสบายใจว่าได้ขึ้นรถแน่อน โดยไปนอนจองในโบกี้ล่วงหน้าได้เลย)

สำหรับการหาขบวนรถไฟรถท้องถิ่นที่ออกจากกรุงเทพฯ (ไปไม่ถึงเชียงใหม่) เพื่อต่อไปยังเชียงใหม่ เอาแบบรถธรรมดา ที่ไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียมเลย จะมีเพียง 3 ขบวนคือ 201, 211 และ 207 เป็นรถกลางวันทั้งหมด (คือออกตอนกลางวันถึงปลายทางก่อนค่ำ) ในขณะที่่ รถท้องถิ่นที่ออกกลางทางถึงเชียงใหม่ นั้นมีเพียงขบวนเดียว คือ 407 (น่าเสียดายที่แต่ก่อนมีอีกขบวน จาก พิษณุโลกไปเชียงใหม่ที่ออกตอนหัวค่ำถึงเชียงใหม่ตอนเช้ามืด แต่ก็เลิกไป หาข้อมูลไม่ได้ว่าเป็นขบวนหมายเลขอะไรและเลิกไปเมื่อปีไหน) ทำให้ต้องนอนค้างที่สถานีนครสวรรค์ รอขบวน 407 ออกตอนตี 5 ถึงเชียงใหม่ตอนบ่ายแก่ๆ ครับ

และขากลับก็เช่นเดียวกันที่ต้องนอนนครสวรรค์ จากขบวน 408 ออกจากเชียงใหม่ 09:20 น. ถึงนครสวรรค์ 19:45 น. แล้วต่อรถธรรมดา 3 ขบวนที่ออกในช่วงเช้าทั้งสามขบวน ถึงกรุงเทพฯในช่วงกลางวันทั้งหมด

[black_express]

น่าสนใจมากครับ ผมเลยถือโอกาสมาฝากโพสต์กระทู้เก่าๆ เกี่ยวกับสถานีปางต้นผึ้งด้วยเลย (ไม่มีโฆษณานะครับ )

ขุดกรุ : ตามเส้นทางสู่ปางต้นผึ้ง

[mirage_II]

ผมพยายามค้นหาขบวนรถสายเหนือ ประเภทธรรมดา ที่วิ่งช่วง พิษณุโลก-เชียงใหม่ได้แล้ว ต้องขอบคุณกระทู้พี่ตุ้ย ที่มีภาพตารางการเดินรถที่เป็นแผ่นพับสมัยปี พ.ศ.2523 ซึ่งเป็นปีที่ผมยังเรียนที่ ตพ. ในชั้น ม.ศ.3 อยู่เลยครับ พบว่า ขาขึ้นเป็นขบวน 99 (เป็นเลขมหามงคลด้วย) ออกจาก สถานีพิษณุโลกเวลา 19:30 น. ไปถึง เชียงใหม่ตอน 04:30 น. (แต่ส่วนใหญ่จะเสียเวลาไปถึงสว่างแล้วทั้งนั้น ยกเว้นหน้าหนาวที่ฟ้ายังไม่สว่าง) แต่เนื่องจากผมต้องขึ้นจากสถานีตะพานหิน เลยต้องมาขึ้นขบวน 91 รถธรรมดา กรุงเทพฯ-พิษณุโลก ที่สถานีตะพานหิน เวลา 16:36 น. ถึงพิษณุโลก 18:00 น. แล้วย้ายไปขึ้นขบวน 99 อีกที ซึ่งทางชมรมนักศึกษา มช. ของจังหวัดพิจิตรก็จะเหมาตู้ให้ 1 โบกี้ แล้วรับน้องช่วงเดือนเมษา ก็คือไปรายงานตัว อยู่ประมาณ 3 วันแล้วกลับครับ
ส่วนขากลับ ก็ใช้ขบวน 100 (เลขจำง่ายอีกครับ) รถธรรมดา เชียงใหม่-พิษณุโลก ขึ้นเวลา 19:30 น. ถึงปลายทางเวลา 04:45 น. แล้วนั่งรอที่สถานีพิษณุโลก เดินไปชมตลาดเช้า กินชาร้อนกับปาทองโก๋ เพื่อต่อขบวน 92 เวลา 05:30 น. ถึงตะพานหินเวลา 06:55 น. และมีครั้งหนึ่งที่ผมนั่งเลยสถานีตะพานหินไปลง ดงตะขบ เพราะความง่วง และดันไปนั่งแยกกับเพื่อนๆ เพราะไม่มีที่นั่งว่าง ตอนแรกลมก็พัดตีหน้าทำให้มองเห็นวิว และจะรู้สึกเวลารถจอด เพราะลมมันหยุดประทะหน้า แต่บังเอิญหน้าต่างวันนั้นมีคนยกลงมาปิด ผมเลยไม่รู้สึกตอนรถถึงตะพานหิน มารู้สึกตอนที่รถเริ่มจะเคลื่อนตัวออก ผมก็รีบไปห้องสุขา และเริ่มสังเกตุว่ามันคล้ายๆ กับตะพานหิน แต่ทำไมรถไม่จอดวิ่งเอาๆ จนมาถึงสถานีดงตะขบ ก็รีบลง แต่กระเป๋าสัมภาระนั้นฝากไว้กับเพื่อน โชคดีที่เขาเอาลงให้ และต่างก็งงว่า ผมหายไปไหน ? (และเพื่อนที่ลงสถานีดงตะขบก็งงว่าผมทำไมมาลงที่นี่ ? ฮา แบบงัวเงีย) แต่ไ่ม่นานก็มีขบวนรถขึ้น (ถ้าให้เดาก็น่าจะเป็นขบวน 103 นครสวรรค์-ลำปาง) ย้อนกลับมาสถานีตะพานหินประมาณ 8 โมงครึ่ง เพื่อนๆ ที่มาด้วยกันก็ยังไม่ไปไหน ต้องรอคืนกระเป๋าให้ผมอีก กลายเป็นเรื่องเล่าขานกันในกลุ่มนักศักษา มช. ของจังหวัดพิจิตร ครับ

[mirage_II]

ขอบคุณ พี่ตึ๋ง ครับที่นำลิ้งค์ภาพเก่าๆ ของสถานีปางต้นผึ้งมาให้ดู จากภาพนี้ จะเห็นว่าแต่ก่อน เคาท์เตอร์ขายตั๋วตรงกลางอาคารไ่ม่ได้อยู่ตรงนี้ แต่อมีช่องว่างตรงกลางอาคาร ตามลูกศรชี้ข้างล่างนี้ครับ

น่าเสียดาย กระทู้ที่พี่ให้ลิ้งค์มา ไม่มีภาพช่องจำหน่ายตั๋ว เลยไม่แน่ใจว่าอยู่ข้างในช่องว่างระหว่างอาคารหรือไม่ แต่ผมก็พยายามปรับแสงในช่องกลางอาคารให้แล้วครับ

แต่ว่าไปแล้วไม่ได้คุยกับพี่นานๆ ก็รู้สึกคิดถึงอยู่เหมือนกันครับ

[black_express]

ไม่เป็นไรครับ ผมติดตามดูกระทู้ของคุณ mirage_II เสมอ เพราะรวบรวมรายละเอียด สิ่งละอัน พรรณละน้อยได้ดีมากทีเดียว

ตอนโน้น ผมยังไม่เข้าไปในตัวอาคารสถานีครับ อาจจะใจไม่กล้าก็ได้ แต่ อ.ตุ้ย และทีมงานก็ตามไปเก็บภาพทีหลังทุกช็อตเลย อิ อิ

[mirage_II]

พี่ตึ๋งครับ นึกแ้ล้วว่าต้องไม่กล้าเข้าไปถ่ายข้างในตรงๆ เพราะช่วงแรกๆ ของการไปถ่ายภาพสถานีรถไฟ ก็รู้สึกกลัว จนท.เขาจะห้าม อีกทั้งยังไม่เห็นใครเคยไปถ่าย แม้กระทั่งทุกวันนี้ก็ยังรู้สึกเสียวๆ อยู่เหมือนกัน แต่ส่งยิ้มไว้ก่อน โดยเฉพาะสถานีชุมทางหาดใหญ่ ทีตอนนั้นเพิ่งมการวางระเบิดโรงแรมลี ทหารเพียบ แต่กลายเป็นว่า จนท.เขาส่งยิ่มให้ซะนี่...

สำหรับภาพหน้าเคาท์เตอร์จำหน่ายตั๋วของสถานีรถไฟปางต้นผึ้งนี้ ผมกลับไปดูในกระทู้ของคุณบอม "สมหวังจริงๆ สมหวังจริงๆ" นั้นก็ไม่ได้มีการถ่ายไว้แต่อย่างใด เลยไม่ทราบว่า แต่ก่อนนั้นเป็นอย่างไร และมีช่องว่างตรงกลางอาคารสถานีหรือไม่ ครับ

วันนี้ก็มาเดินทางต่อกันครับ หลังออกจากสถานีปางต้นผึ้งมา ก็ยังเป็นถนนลาดยางมะตอย มีทางรถไฟวิ่งคู่ขนานกันไป

จากภาพจะเห็นเสาออก อยู่เลยไปอีกไกล พอสมควรครับ (ขยายให้เห็นในภาพเล็ก)


วิ่งมาไ่ม่ไกล ถนนก็เบนออกจากทางรถไฟ แล้วเลี้ยวขวากลับเล็กน้อย เจอสะพานข้ามห้วยเล็กๆ แต่ที่น่าสนใจคือ รูปปั้นเทวดาอยูบนหัวเสาเรียงรายกันไปตลอดโค้งเลย(ขยายให้เห็นในภาพเล็ก) ข้างหน้าต้องมีอะไรแน่ๆ ครับ


พ้นโค้งมาก็เจอป้ายชื่อวัดปางต้นผึ้งอยู่ข้างหน้า ซึ่งวัดนี้ตั้งอยู่บนเนินตรงหัวโค้งพอดีครับ ถ้ามีเวลาก็น่าขึ้นไปมองวิวถนนที่เข้ามาตีโค้งได้ ซึ่งพื้นที่ด้านหลังวัดก็ติดกับรางรถไฟด้วยครับ

[mirage_II]

เลยจากทางขึ้นวัดปางต้นผึ้งมาก็เจอโค้งใหญ่ๆ อีกโค้งหนึ่ง แล้วก็ถึงทางสามแยกข้างหน้า แต่ดูทางซ้ายใหญ่กว่า มีขนาดพอๆ กับทางที่มา ซึ่งก็ถือว่าเป็นโค้งหักศอกก็ได้ ส่วนทางขวาก็มองเป็นซอยแยกเข้าไปยังบ้านหนองน้ำเขียว ในภาพนี้ถ่ายมองไม่เห็นซอยทางขวา


เลยขยับถ่ายมาอีกภาพ กับทางแยกที่เล็กกว่า แต่พาเราไปยังถนนใหญ่สาย 11 ได้ ตรงหัวมุมนั้นมีร้านขายของด้วย ทำให้ผมต้องแวะซื้อน้ำดื่มและขนมเล็กน้อยไว้เป็นเสบียงระหว่างทาง


หันไปดูทางที่เลี้ยวซ้ายมือเมื่อกี้นี้ จะมีป้ายใต้ซุ้มที่เรียกว่า "คุ้มตะวัน" ไว้อ้างอิงด้วยครับ ลองเปิดดูแผนที่กูเกิ้ล เพื่อจะหาว่าทางนี้ไปที่ใด พบว่าจะพาวนกลับไปยังทางที่เราเข้ามา โดยผ่านโรงเรียนนา นก กก แล้ววกมายังสถานีรถไฟบ้านด่าน เลยลงไปทางทิศใต้กว่าที่เราเข้ามาด้วยซ้ำ ดังสุภาษิตว่า "ทางเตียน เวียนลงนรก ทางรก วกขึ้นสวรรค์" ถ้าเปรียบเป้าหมายของเราคือสวรรค์ กับการวนกลับมาที่เดิมคือนรก..ฮา


ได้เวลาลุยแล้วครับ เส้นทางช่วงแรกเป็นถนนคอนกรีตเสริมเหล็กเลย ถ้าเป็นแบบนี้ถือว่าผิดหวังไ่ม่ได้ลุยอะไรเลยนะครับ แต่ทางแคบไปหน่อย จากภาพจะเห็นร่มคู่สองคันใหญ่ๆ นั่นคือด่านสาดน้ำนะครับ อย่าลืมว่าผมไปช่วงสงกรานต์ ในชนบทจะมีเด็กๆ มาเล่นน้ำกันเป็นประจำ ดูไม่เปลี่ยวน่ากลัวแต่อย่างใด

[mirage_II]

เข้าซอยมาไม่ถึงครึ่งกิโลเมตรก็เจอสะพานข้ามห้วยเล็กๆ แต่มีความสำคัญคือ เป็นจุดสิ้นสุดถนนคอนกรีตแสนเรียบแล้ว ทางช่วงแรกนี้วิ่งเข้าหารางรถไฟตรงๆเลยนะครับ


แต่พอลงจากสะพานมาเล็กน้อยก็เจอโค้งซ้าย เพราะถึงแนวรถไฟแล้ว แต่ที่มองไม่เห็นรางก็เพราะอยู่สูงกว่าถนนมาก (ก็อย่างที่เห็นตอนอยู่สถานีปางต้นผึ้งแล้วซูมภาพมาทางเหนือไกลๆ เป็นเนินขึ้นสูงไงครับ)


เส้นทางต่อไปเป็นถนนลูกรังที่มีกรวดโรยบางๆ ต่อไปถือว่าได้ลุยป่ากันจริงๆ แล้วครับ ที่น่าตื่นเต้นก็คือ แผนที่ GPS Pocket PC ของผมไม่มีถนนตั้งแต่ข้ามสะพานมาแล้ว ต้องลุ้นระึทึกกันตลอดทาง เพราะไม่รู้ว่าจะเจอทางตัน หรือทางเฉพาะรถมอเตอร์ไซด์เมื่อใด แต่ถึงอย่างไรก็ยังแอบเห็นเสาหางปลาโผล่พ้นยอดไม้ทางขวาพอให้มีกำลังใจว่า ทางรถไฟอยู่ใกล้ๆ (เพราะแผนที่ GPS Pocket PC มีข้อมูลเฉพาะทางรถไฟในช่วงนี้) เลยทำให้สบายใจได้ว่าไม่พลัดหลงกับทางรถไฟแน่นอนครับ)

[mirage_II]

โอว..เจอทางรถไฟ เอ๊ย..สะพานรถไฟแล้วครับ วิ่งอยู่บนหัวเรานี่เอง


มีทางเดินเล็กๆ ลอดใต้สะพานรถไฟแห่งนี้ ซึงดูเหมือนกับสะพานคอมโพสิต (5 หอ) ย่อส่วนเลยนะครับ ระยะทางห่างจากสถานีปางต้นผึ้งประมาณกิโลกว่าๆ (วัดจากแผนทีกูเกิ้ล) แทบไ่ม่น่าเชื่อว่ารถไฟจะยกตัวเองได้สูงขนาดนี้เลย คงต้องเร่งเครื่องกันน่าดูนะครับ


เลยมาเป็นทางขึ้นเนิน แต่ให้ความรู้สึกว่าอยู่ในป่าได้ดีมาก


เลยมาไม่ไกล ก็เจอสะพานรถไฟเข้าอีกแห่งแล้ว แต่สะพานนี้มีลักษณะแปลกไปจากที่เคยเห็นคือ มีรูปร่างครึ่งวงกลมหงายขึ้น

[mirage_II]

หันไปดูเต็มๆ โอ..พระเจ้าจอร์จ ยอดมากจริงๆ กับโครงสะพานโค้งกลับหัว หรือที่ผมเรียกว่าหงายขึ้น ทีปกติจะพบโค้งคว่ำ โดยอยู่เหนือราง ที่เราเรียกว่า ขึ้นโครงนะครับ ซึ่งสะพานนี้ ชาวคณะสมหวังทัวร์ก็ได้เดินข้ามมาแล้วในปี พ.ศ.2550 ตามภาพข้างล่างนี้ครับ

จากข้อมูลในกระทู้ สมหวังจริงๆ นั้นก็ระบุว่าเป็นสะพานแรกของกลุ่มสะพาน 4 ตัวก่อนถึงสถานีปางต้นผึ้ง ที่เรียกกว่า "สะพานสี่สหาย" (อย่าไปจำสับกับสะพานเพื่อนสนิทที่ประจวบฯ นะครับ) ว่าแต่มองจากมุมบนนี้แทบไ่ม่ทราบว่าโครงสะพานมันโค้งเลยนะครับ ดูแวบๆ ก็นึกว่าเป็นโครงตรงๆ ซะมากกว่า


บังเอิญได้เห็นอีกภาพในกระทู้ "สมหวังจริงๆ" ซึ่งเป็นสะพานคล้ายสะพานคอมโพสิตที่เห็นก่อนหน้านี้(ผมขอตั้งชื่อว่าเป็นสะพานหอ ก็แล้วกันครับ) แล้วถัดไปไกลๆ เป็นสะพานโค้งหงาย ซึ่งจะเห็นถนนที่ผมวิ่งอยู่ทางซ้ายมือ ส่วนถนนทางขวานั้นเป็นถนนที่ลอดใต้สะพานทั้งสองแห่ง มาบรรจบกัน นับเป็นจุดที่สังเกตุได้จากแผนที่กูเกิ้ลเลยครับ เพราะมีจุดเดียวที่เป็นแบบนี้