สถานีองครักษ์

[CivilSpice]

ประแจตัวนอกสุด เป็นประแจที่แยกระหว่างทางประธาน กับรางที่ 1 ... ขนาดใหญ่โต อลังการมากๆ โดยเฉพาะตัวตะเฆ่



ขนาดใหญ่แบบนี้ ก็คงจะสามารถรองรับน้ำหนัก และความเร็วของขบวนรถได้อย่างสบายๆ



มาดูรายละเอียด แถวๆ ตัวตะเฆ่บ้างครับ ..... มองค่อนข้างยาก เพราะสนิมขึ้น แต่เห็นชัดๆ ว่า 100A ล่ะ



ส่วนภาพนี้ ทราบได้ทันที ว่ามาจาก Nippon Steel

[CivilSpice]

กับชุดหมุดยึดราง หน้าตาแปลกๆ แต่ก็ยังใช้น็อตขันเช่นเดียวกัน



ความเหมือนที่แตกต่าง ด้านซ้ายเป็นรางของรางหลีก สนิมขึ้น ส่วนรางด้านขวา เงาวับ เนื่องจากเป็นทางประธาน

[CivilSpice]

กับประแจตัวเมื่อสักครู่นี้ครับ แต่คราวนี้ มองย้อนกลับไปทางสถานี



ส่วนภาพนี้ ก็คือ ทางรถไฟที่มุ่งหน้าไปยังสถานีวิหารแดง .... ค่อยๆ โค้งออกไปทางด้านขวามือ
แต่มองไปยังไง ก็ยังไม่เห็นเสาสัญญาณเข้าเขต ที่อยู่นอกสุด ก็เลยตัดสินใจว่าไม่ขอเดินต่อดีกว่า

[CivilSpice]

สำหรับ สถานีรถไฟองครักษ์ นั้น เป็นสถานีรถไฟระดับที่ 4 อยู่ห่างจากกรุงเทพ ตามทางรถไฟสายตะวันออก เป็นระยะทางประมาณ 115 กม.
แต่ถ้าขับรถมาจากรังสิต ก็จะอยู่ราวๆ กม. ที่ 45 ของทางหลวงหมายเลข 305 เท่านั้นเองครับ รหัสสถานีคือ อษ. ตั้งอยู่ที่ ต.คลองใหญ่ อ.องครักษ์ จ.นครนายก
อยู่ห่างจากทางหลวง หมายเลข 305 ที่ขนานกับทางรถไฟนิดเดียวเอง

ถ้ามองดูลึกๆ จะเห็นความแตกต่างกันอย่างมาก เนื่องจากบริเวณใกล้ๆ ถนน จะมีบ้านเรือน ชุมชน และร้านค้า เต็มไปหมด ... แต่ถ้าเทียบกับทางรถไฟ
จะไม่เห็นอะไรเลย นอกจากสองข้างทางที่เป็นทุ่งนา .........



ว่าแล้วก็เตรียมเดินทางกลับไปที่ตัวสถานี เพื่อไปสำรวจทางด้านใต้ต่อครับ .... เมื่อตอนที่เดินขึ้นไปทางเหนือตอนแรกไม่ได้สังเกต
ว่ามีรางรถไฟกองอยู่แถวๆ นั้นด้วย



รางดังกล่าว ถูกวัดระยะ พร้อมทั้งเขียนเลขกำกับขนาดความยาวไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว

[CivilSpice]

ถ้ามีขบวนรถสินค้าแล่นผ่านมาสักขบวน ให้พอชื่นใจก็คงจะดี .... แต่ว่าวันนั้น ตลอดทั้งบ่าย เงียบจริงๆ .... เงียบมากๆ



เดินลงทางใต้กันต่อครับ บริเวณหัวสถานีด้านใต้ ก็จะเป็นที่ตั้งของ อาคารที่ทำการตอนนายตรวจสายองครักษ์
ฝ่ายอาณัติสัญญาณและโทรคมนาคม

[CivilSpice]

ถัดจากอาคารที่ทำการฯ ไปอีกนิด ก็จะเป็นรางแยกอีก 1 ราง คล้ายๆ กับทางด้านเหนือ รางนี้ไม่ใช่รางตันครับ เพราะปลายสุดของรางก็จะกลับไปบรรจบ
กับรางที่ 1 อีกเช่นเดิม แต่ที่เหมือนก็คือ ใช้เป็นที่สิงสถิตย์ของเหล่าบรรดาตู้ ต.ญ. ตัดบัญชีแล้ว จำนวนตู้ ต.ญ. ที่จอดอยู่ ก็พอสูสีกับฝั่งเหนือ



และที่เหมือนกันอีกอย่าง ก็คือ มีเครื่องตกราง คุมอยู่เช่นเดียวกัน



จะว่าไปก็น่าสงสารอยู่เหมือนกันนะครับ เพราะถูกปล่อยให้ตากแดด ตาก-ลม ตากฝน มาหลายเพลา ยังไม่ได้โอกาสไปลงทะเลเสียที

[CivilSpice]

ส่วนภาพนี้ ก็คือเสาสัญญาณออก ของรางหลักๆ ทั้งสามรางของสถานีองครักษ์ ซ้ายสุด เป็นของรางที่ 1 ที่ติดกับที่ทำการสถานี ตรงกลางเป็นของทางประธาน
ส่วนตัวขวาสุด เป็นของรางที่ 3 .... ซึ่ง ณ ชั่วโมงนั้น มีแต่สีแดง ไม่มีสีเขียว



เดินเลยไปอีกนิด แล้วมองย้อนกลับไปด้านตรงข้าม ก็เจอป้ายเตือนกำหนดความเร็วที่ 50 กม./ชม.

[CivilSpice]

กับภาพสุดท้ายของทริปนี้ครับ จริงๆ ก็อยากจะเดินไปให้ถึงตัวประแจทั้ง 3 ตัว แต่เนื่องจากอากาศร้อนแบบสุดๆ แถมพลังงานจากก๋วยเตี๋ยวเรือ ก็ทำท่าจะไปไม่รอด
ก็เลยขอถอดใจ พ่ายแพ้อากาศร้อน แต่เพียงเท่านี้ (อีกอย่างก็คือ พี่ท่านทั้ง 2 ไม่ยอมเดินตามมาด้วย ยิ่งทำให้ขี้เกียจเดินขึ้นไปอีก) ... เลยขอส่งท้ายด้วยภาพแบบซูมๆ
แทนก็แล้วกัน



ขอขอบคุณ ที่ติดตามกันมาโดยตลอดนะครับ ......

จบแล้วจ้า

:0139

ปล. ลองสังเกตดูกันดีๆ นะครับ ว่า เส้นทางรถไฟสายนี้ มีอะไรที่ไม่เหมือนกับทางรถไฟในสายอื่นๆ บ้าง ?

คำตอบ : ทางรถไฟสายนี้ จะไม่มี "เสาโทรเลข" อยู่บริเวณข้างๆ ทางครับ ...

[BanPong1]

ทางสายนี้น่าจะใช้เดินรถโดยสารบ้างนะครับ
เช่น จากพลูตาหลวง หรือ จากชลบุรี ไปยังภาค ตอ.เฉียงเหนือ ปลายทางที่โคราช ก็ยังดี

[Wisarut]

ให้มีรถจักรและดีเซลราง พอใช้ก่อนเหอะ ถ้าจะทำขบวนรถระหว่างภาค (ไม่ผ่านกรุงเทพ) แข่งกะรถทัวร์