เช้าวันหนึ่งที่สถานีรถไฟลำพูน และสะพานข้ามแม่น้ำกวง

[ExtendeD]

เอาล่ะครับ ผมจะเริ่มเดินย้อนกลับไปดูสะพานทั้ง 2 แห่งนี้แบบละเอียดแล้วล่ะครับ ถ่ายรูปจากมุมนี้ ไม่ย้อนแสงสักเท่าไหร่




ถ้าดูจาก " แผนที่ตัวเมืองลำพูนของการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย " ตำแหน่งของสะพานทั้ง 2 แห่งนี้ ก็คือ วงกลมสีน้ำเงิน ครับ




จริง ๆ แล้ว ผมก็เดินมาจากสถานีลำพูนไม่ไกลสักเท่าไหร่เลยครับ แต่ถ้ามาดูจากในแผนที่เหมือนว่าไกล มิน่าล่ะอาร์ตถึงบอกว่าตัวเมืองอยู่ห่างจากสถานีรถไฟแค่ประมาณ 2 กิโลเมตรเอง
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

สะพานแห่งนี้เป็นสะพานเหล็กแบบแผงขึ้น ข้ามลำน้ำขนาดเล็ก ( เล็กจริง ๆ ครับ ) ผมพยายามมองหา nameplate แต่หายังไงก็หาไม่เจอ จะเจอก็แต่ตัวอักษรที่ใช้สีพ่นแบบนี้ครับ




ก้มดูข้างล่าง จะเห็นทั้งหมุดยึดราง และน๊อตยึดไม้หมอนเลย




มองออกไปข้าง ๆ สะพานจะเห็นลำน้ำขนาดเล็ก เล็กอย่างที่บอกหรือเปล่าล่ะครับ นี่อาจจะเป็นคลองระบายน้ำก็ได้ครับ เพราะว่าดูจากลักษณะแล้วเป็นเหมือนคลองที่ขุดขึ้นมา


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เดินมาถึงสะพานข้ามแม่น้ำกวงอีกครั้งครับ สะพานข้ามแม่น้ำกวงแห่งนี้ประกอบด้วยช่วง span ที่เป็นโครงเหล็กขนาดใหญ่แบบสะพานโครงขึ้น 3 span ครับ




ทางด้านซ้ายของสะพานจะมีทางเดินอยู่เหมือน ๆ กับสะพานใหญ่แห่งอื่น ๆ แต่... สภาพทางเดินนั้นเป็นแบบนี้ครับ เห็นแบบนี้แล้ว เข้าไปเดินข้างในสะพานดีกว่า




มองออกไปด้านข้างของตัวสะพาน ในตอนนั้นกำลังมีการก่อสร้างสะพาน ( ถนน ) ด้วยครับ ถ้าการก่อสร้างแล้วเสร็จ สะพานโครงเหล็กแห่งนี้จะถูกขนาบข้างด้วยสะพานคอนกรีตครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

อย่างแรกที่ผมมองหาหลังจากเดินเข้ามาภายในสะพานก็คือ nameplate ครับ แต่ก็เหมือนกับสะพานที่แล้ว ก็คือ หาไม่เจอครับ จะเจอก็แต่ตัวอักษรนูนแบบนี้




ที่เห็นนี้อาจจะเป็น nameplate ของสะพานนี้ก็เป็นได้ ( แปลกดีแท้ )

มองลงไปข้างล่าง... ไม่อยากบรรยาย ฟ้องด้วยภาพแล้วกันครับ




เดินต่อไปข้างหน้า ก็จะเป็นช่วง span ที่ 2 ของสะพานแห่งนี้แล้วครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

พอเดินมาถึงช่วง span ที่ 2 ที่เป็นช่วงตรงกลาง ก็ขอมองออกไปข้างนอกสักหน่อย ฝั่งที่เห็นนี้คือฝั่งขวาของสะพานครับ จะเห็นว่ามีสะพานคอนกรีตทอดตัวข้ามแม่น้ำกวงอยู่เช่นกันครับ




ส่วนฝั่งทางซ้าย ตอนนี้ยังโล่งอยู่ แต่อีกไม่นานก็คงจะมีสภาพเหมือนกับฝั่งทางขวาล่ะครับ




สำหรับแม่น้ำกวงสายนี้ ถ้าดูจากแผนที่ท่องเที่ยวจังหวัดลำพูนแล้วจะเห็นว่า หลังจากที่แม่น้ำกวงไหลผ่านบริเวณนี้ไปแล้ว ก็จะไปรวมกับแม่น้ำปิงบริเวณรอยต่อระหว่างอำเภอเมืองลำพูน กับ อำเภอป่าซาง จังหวัดลำพูนครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ช่วงที่กำลังเดินผ่านช่วง span ที่ 2 อยู่นั้น อยู่ ๆ ก็มีเสียงหวีดดังมาข้างหลังครับ ผมรีบหันหลังกลับไปดูก็เห็นว่ามีรถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom วิ่งไล่หลังมา ผมก็รีบหลบเข้าข้างทางครับ เวลาในตอนนั้นฉิวเฉียดจริง ๆ Alsthom หมายเลขอะไรผมไม่มีเวลาดูแล้วครับ รู้แต่ว่าด้วยจรรยาบรรณทำให้จวนเจียนยังไงก็ต้องถ่ายรูปมาให้ได้ แล้วก็ได้รูปนี้ออกมาครับ




ตามปกติที่ผมไปเดินตามทางรถไฟที่ไหน มักจะมีเจ้าตัวแสบติดไปด้วยทุกครั้ง ( ยกเว้นช่วงที่ไปขอนแก่น โนนพยอม อุดรธานี ) แต่คราวนี้นึกยังไงก็ไม่รู้อยากจะเดินไปคนเดียว ก่อนที่ผมจะเดินมาที่สะพานนี้ก็เลยบอกให้ลูกชายผมนั่งรออยู่ที่สถานี คิด ๆ แล้วก็ใจหาย เพราะว่าถ้าผมพาเขามาด้วยก็ไม่รู้จะมีที่พอให้คน 2 คนยืนหลบรถไฟหรือเปล่าก็ไม่รู้นะครับเนี่ย

หลังจากกลับมาถึงสถานีลำพูนได้สักพัก ก็ได้มานั่งคุยกับเจ้าลิงใหญ่ ทำให้ผมรู้ว่า Alsthom คันที่วิ่งไล่ผมที่สะพานมี GEA. ตามหลังมาด้วย จนต้องมากดดูรูปอีกที ก็เห็นเป็นแบบนั้นจริง ๆ ครับ ตอนที่อยู่บนสะพานผมเห็นเพียงแค่ว่าเป็นขบวนรถด่วนพิเศษนครพิงค์เท่านั้นเอง

หลังจากนครพิงค์ไปแล้ว ผมก็นั่งพักลงบนราวสะพานนั่นล่ะครับ สักพักพอสติกลับคืนมาก็ออกเดินต่อ ที่อยู่ข้างหน้านี้คือช่วง span สุดท้ายของสะพานข้ามแม่น้ำกวงแล้วครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เดินออกจากสะพานมาสักพัก ทางซ้ายจะมีเสาหลักเขตสับเปลี่ยนปักอยู่ครับ




เดินต่อไปเรื่อย ๆ ทางขวาจะเห็นป้ายคู่แบบนี้อีกครั้ง เป็น " ป้ายเตือนจำกัดความเร็ว " ให้วิ่งผ่านไปด้วยความเร็วไม่เกิน 30 กม. / ชม. จนกว่าท้ายขบวนจะพ้นจากป้ายปกติ ( ถ้าผิดพลาดขออภัยนะครับ )




หลังจากนั้นก็จะมาถึงสะพานข้ามร่องน้ำเล็ก ๆ แห่งนี้อีกครั้ง


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เอ... ทำไมป้ายตรงนี้เป็น " ป้ายหวีดรถจักรสำหรับถนนผ่านเสมอระดับทางรถไฟ มีเครื่องกั้นถนน และมีสัญญาณผ่านถนนเสมอระดับทาง " ล่ะเนี่ย




เพราะถนนที่อยู่ข้างหน้าเป็นแบบนี้ครับ ไม่มีทั้งเครื่องกั้นถนน แล้วก็สัญญาณผ่านถนนเสมอระดับทางเลย




ข้ามถนนเล็ก ๆ ที่เห็นนี้ไป ก็จะกลับไปถึงสถานีลำพูนแล้วล่ะครับ ได้เวลานั่งพักจริง ๆ สักที
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

หลังจากเดินกลับมาถึงบริเวณชานชาลาหน้าอาคารสถานีแล้ว ผมก็นั่งวาดแผนที่ของสถานีลำพูนต่อครับ หิวก็หิว แต่เท่าที่มอง ๆ ดูแล้วเสบียงที่อยู่ใกล้ที่สุดก็คือร้านค้าที่อยู่ที่สถานีนั่นแหละครับ

ผมนั่งอยู่ที่สถานีลำพูนจนกระทั่งได้เวลาที่ขบวนรถด่วนที่ 51 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีเชียงใหม่ มาหยุดรับ - ส่งผู้โดยสารที่สถานีลำพูน ผมก็โดยสารรถขบวนนี้ไปลงที่สถานีเชียงใหม่ครับ ค่าโดยสารแค่ 5 บาทเท่านั้นเอง




ในวันนั้นขบวนรถด่วนที่ 51 ได้รถจักรดีเซลไฟฟ้า Hitachi หมายเลข 4520 นำขบวนครับ

เสียค่ารถมาเชียงใหม่แสนจะถูก แต่ก็ต้องมาเจอกับค่าห้องพักที่แพงขึ้นเกือบเท่าตัว ดูเหมือนจะไม่คุ้มเลยครับ แต่อย่างน้อยผมก็ได้รูปรถไฟติดมือกลับบ้านไปเยอะเหมือนกัน

เช้าวันรุ่งขึ้นผมไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหน นอกจากสถานีรถไฟเชียงใหม่เลยครับ นอน ๆๆๆ แล้วก็นอนเอาให้คุ้มกับค่าห้องพักที่เสียไป อีกอย่างอากาศก็ไม่หนาวชวนให้ออกไปเที่ยวด้วย เอาไว้ได้มาเยือนคราวหลังแล้วค่อยว่ากัน

สำหรับรูปที่จะใช้ประกอบกระทู้นี้ก็คงมีแต่เพียงเท่านี้ครับ ขอบคุณพี่ ๆ น้อง ๆ ที่เข้ามาเยี่ยมชมนะครับ ก็อย่างที่บอกเอาไว้ตั้งแต่ตอนต้นว่ารูปที่สถานีลำพูนนี้เป็นเพียง 1 ในของขวัญปีใหม่ที่ผมเตรียมเอาไว้เท่านั้น ผมยังมีของขวัญอีกกล่องใหญ่ ( ใหญ่จริง ๆ ) หวังว่าพี่ ๆ น้อง ๆ ที่ชอบดูรูปรถไฟคงจะถูกใจ ยังไงก็รอติดตามที่ Gallery นะครับ งานนี้จุใจแน่นอน
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[pattharachai]

ขอบคุณครับสำหรับของฝากจากเมืองเหนือในครั้งนี้

อันที่จริงเมื่อคราวไปเชียงใหม่ครั้งก่อน ผมก็ได้มีโอกาสไปเที่ยวจังหวัดลำพูน แต่นั่งรถเมล์สุดคลาสสิคจากกาดหลวงไป ราคา 15 บาท ใช้เวลาร่วมชั่วโมง (นั่งรถไฟถูกกว่าแถมใช้เวลาน้อยกว่าอีก) ก็ผ่านปากทางเข้าสถานีลำพูนด้วย ก็เลยประจักษ์ว่า สถานีลำพูนอยู่นอกตลาดจริงๆด้วย