แบกเป้ตะลอนขึ้นเหนือพานั่งรถไฟดูวิว - ลุยขึ้นเขาค้อ

[ExtendeD]

เดินผ่านบริเวณปลายสุดของชานชาลาทางด้านทิศเหนือมาประมาณ 100 - 150 เมตร จนถึงบริเวณที่เห็นอยู่ในรูปนี้ . . .




แล้วหันมองไปทางทิศเหนือก็จะเห็นว่าทั้งทางประธาน และรางหลีกต่างก็โค้งไปทางขวา ขนานกันไปเรื่อย ๆ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ถ้าจะเดินไปที่ประแจทางด้านทิศเหนือ ก็ต้องเดินผ่านโค้งขวานี้ไปก่อนครับ




พื้นที่ด้านข้างทางรถไฟทางฝั่งซ้ายจะมีต้นไม้ขึ้นอยู่ค่อนข้างรก มองเลยจากแนวต้นไม้รก ๆ ไปก็จะเห็นถนนเล็ก ๆ อยู่เส้นหนึ่ง แต่ถ้าหันมองไปทางขวาจะเห็นวิวเป็นทุ่งนากว้าง ๆ สวยกว่าทางขวาเยอะเลยครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เดินผ่านโค้งมาจนถึงบริเวณที่เห็นอยู่ในรูปนี้ จะเห็นอาคารเก็บเครื่องกำเนิดไฟฟ้าสำรองที่อยู่บริเวณปลายสุดของชานชาลาทางด้านทิศเหนืออยู่ไกลลิบ ๆ




หันมองไปทางด้านทิศเหนือก็จะเห็น เสาสัญญาณออกชนิดไฟสี สำหรับขบวนรถเที่ยวขึ้น และประแจทางด้านทิศเหนือแสดงว่าใกล้จะถึงจุดหมายปลายทางของการลงพื้นที่ในวันนี้แล้วล่ะครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[heerchai]

ผมแปลกใจ ทางหลีกสถานีแม่เทียบยาวเกินกว่าสถานีฯที่อื่นมากนะ ครับ

[ExtendeD]

ที่ เสาสัญญาณออกชนิดไฟสี ที่ติดตั้งอยู่ข้าง ๆ ทางประธาน มี " ป้ายพิกัดความเร็วสูงสุดในทางประธาน " ติดอยู่เช่นเดียวกันกับเสาไฟสีที่อยู่ทางด้านทิศใต้ครับ




ถัดจาก เสาสัญญาณออกชนิดไฟสี ไป ก็จะเป็นประแจทางด้านทิศเหนือครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[black_express]

ที่เห็นว่ารางหลีกยาวนั้น อาจมาจากที่ตั้งสถานีค่อนไปทางหัวประแจก็ได้ครับ

[ExtendeD]

ประแจทางด้านทิศเหนืออีกสักรูป แต่เป็นมุมมองย้อนกลับไปทางด้านทิศใต้ หันหน้าเข้าหา สถานีแม่เทียบ ครับ




หันมองไปทางด้านทิศเหนืออีกครั้ง ทางรถไฟที่เห็นอยู่นี้เป็นทางไปสู่ สถานีบ้านใหม่ ที่อยู่ถัดออกไปประมาณ 8 - 9 กิโลเมตรครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เอาล่ะครับ มาถึงตรงนี้ก็คงถือว่าเพียงเท่านี้ภารกิจที่ สถานีแม่เทียบ และ สะพานข้ามคลองแม่เทียบ ได้เสร็จสิ้นเรียบร้อยแล้ว กว่าที่พวกเราจะเดินกลับมาถึงบริเวณชานชาลาหน้าอาคารสถานีอีกครั้งก็เป็นเวลา 17.00 น. พอดี ตามกำหนดเวลา ขบวนรถธรรมดาที่ 201 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีพิษณุโลก จะมาถึงในอีกประมาณ 30 นาทีหลังจากนี้ พวกเรายังมีเวลานั่งพักให้หายเหนื่อยอีกนานครับ ทริปนี้ออกจะสบาย ๆ ไม่รีบร้อนครับ




เจ้าตี๋พาเพื่อน ๆ ไปนอนแผ่อยู่ข้างในอาคารสถานีแล้ว ผมกับพี่อ้นก็ อะ . . . เอาซะหน่อย คนละแชะ 2 แชะ ถ่ายรูปศิลป์ ๆ ไม่ค่อยเป็น แต่ใจมันเรียกร้อง รูปนี้ละกันครับ . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ตอนที่นั่งพักให้หายเหนื่อยอยู่ข้างในอาคารสถานี ผมมองหาน้องหมาแต่ดันเจอแต่น้องแมว ถ้าผมจำไม่ผิดที่ สถานีแม่เทียบ มีแมวเหมียวอยู่ 3 ตัว ตัวอื่นไม่ค่อยสวย หรือไม่ค่อยสนใจอยากเข้ากล้อง ( ถูก ๆ + เก่า ๆ ) สักเท่าไหร่ จะมีก็แต่เจ้าเหมียวตัวนี้ล่ะครับ 2 รูปนี้เก็บมาฝากน้องธีโดยเฉพาะ . . .




ขี้เล่น + อ้อนเก่งซะด้วย ดู ๆ ไปแมวก็น่ารักเหมือนกัน ขืนอยู่เล่นด้วยกันนานกว่านี้สงสัยได้ฉกกลับไปให้เจ้าบางแก้วที่บ้านฟัดแน่ ๆ เลย . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ถึงแม้ว่า สถานีแม่เทียบ จะเป็นสถานีเล็ก ๆ แต่ผมว่าตลอดช่วงเวลากว่า 3 ชั่วโมงที่พวกเราอยู่ที่นี่ไม่เหงาเลย เพราะว่ามีขบวนรถไฟวิ่งผ่านไปมาให้เห็นถึง 7 ขบวน ในจำนวนนี้มีเพียงแค่ขบวนที่ 643 ที่ผมไม่สามารถเก็บภาพเอาไว้ได้เพราะว่าช่วงที่ขบวนที่ 643 ผ่านมานั้น ฝนกำลังตกหนัก ส่วนภาพของอีก 6 ขบวนที่เหลือ ผมก็จะนำมาแปะให้ได้ดูกันรวดเดียวเลยครับ

เริ่มกันที่ ขบวนรถเร็วที่ 102 ต้นทางสถานีเชียงใหม่ - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ที่ได้รถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom ( ALD. ) หมายเลข 4302 ที่ในวันนั้นวิ่งผ่านโค้งทางด้านทิศเหนือของ สถานีแม่เทียบ ไปเมื่อเวลา 15.08 น. เมื่อคืนตอนที่ลงจากขบวนที่ 4 ที่ สถานีพิษณุโลก ไม่ได้เก็บภาพ ALD. 4302 ตอนที่ทำขบวนที่ 109 อยู่ บ่ายวันรุ่งขึ้นมาเจออีกทีก็กลายมาเป็นขบวนที่ 102 กลับกรุงเทพแล้ว . . .

Screenshot Click here~!


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.