สนข. เชิญ RFT สัมมนาโครงการศึกษาการจัดทำแผนแก้ไขอุบัติเหตุ

black_express · Posted: 22/09/2009 8:01 am Post subject:

รู้สึกว่าจะเป็นชาวปริมณฑลกรุงเทพด้วยสิ คงติดนิสัยแก่งแย่งชิงทางจนแก้ไม่หายแล้ว

สมควรแล้วครับ ที่โดนรถไฟชน... Cool

RORONOA · 2nd Class Pass Joined: 06/12/2007 Posts: 705

Wisarut · Posted: 25/09/2009 11:34 pm Post subject:

ต่างระดับเท่านั้นปลอดภัย 100%
คอลัมน์ สนทนาภาษารถไฟ
Transport Journal 25 กันยายน 2552

เมื่อเร็วๆ นี้ กรมทางหลวงชนบท สั่งจัดทำแผนแม่บทเพื่อก่อสร้างสะพานถนนยกข้ามทางรถไฟ ในบริเวณจุดตัดเสมอระดับทางรถไฟกับถนนรถยนต์ทุกแห่ง ที่กรมทางหลวงชนบทรับผิดชอบอยู่ประมาณ 119 แห่ง ทั่วประเทศ โดยก่อนหน้าจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ก็ได้มอบหมาย อบจ.ประจวบคีรีขันธ์ ดำเนินการก่อสร้างคันสะดุดสูงประมาณ 20 ซม.บนถนนที่ตัดผ่านทางรถไฟทุกแห่งในจังหวัดที่ยังไม่มีเครื่องกั้น เพราะส่วนใหญ่เป็นถนนลักผ่าน ซึ่งมีจำนวนถึง 113 แห่ง จากจำนวนทั้งสิ้น 127 แห่ง
ต้องถือว่าทั้งกรมทางหลวงชนบท และจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เป็นหน่วยงานที่มีสำนึกในความรับผิดชอบต่อสังคม (Social Responsibility: SR) แต่ข้อเท็จจริงจุดตัดทางรถไฟกับถนนรถยนต์ในระดับเดียวกันทั่วประเทศนั้นมีถึง 2,449 แห่ง ซึ่งการรถไฟแห่งประเทศไทย (ร.ฟ.ท.) ได้พยายามผลักดันให้มีการแก้ไขหรือก่อสร้างใหม่ให้เป็นทางต่างระดับแล้ว 252 แห่ง สร้างเป็นเครื่องกั้นถนน 637 แห่ง ที่เหลืออีก 1,560 แห่ง หรือกว่า 63% ยังไม่มีเครื่องกั้น (มีเพียงเครื่องหมายจราจร) และส่วนใหญ่เป็นถนนลักผ่านที่สร้างไม่ได้มาตรฐานซึ่งในจำนวนนี้กว่า 70% อยู่ในการดูแลรับผิดชอบขององค์การปกครองส่วนท้องถิ่น ที่เหลืออยู่ในการดูแลรับผิดชอบของหลายหน่วยงาน อาทิ กรมชลประทาน กรมปกครองส่วนภูมิภาค กรมทางหลวง กรมทางหลวงชนบท และกรมโยธาธิการ เป็นต้น
จุดตัดเสมอระดับทางรถไฟกับถนนรถยนต์ สร้างทั้งปัญหาจราจรและอุบัติเหตุ แต่เมื่อความจำเป็นในการพัฒนาประเทศต้องมีทั้งทางรถไฟและถนนรถยนต์ ความสำนึกในการรับผิดชอบร่วมต่อสังคมจึงมีความจำเป็นเช่นกัน สำหรับ ร.ฟ.ท. นอกจากการรณรงค์ให้ความรู้แก่ผู้ขับขี่เพื่อให้เกิดความปลอดภัยแล้ว การสร้างทางรถไฟที่ต้องพาดผ่านถนนที่มีอยู่เดิม ร.ฟ.ท.ก็จะสร้างเป็นสะพานทางรถไฟยกข้ามถนนเดิม เพื่อขจัดปัญหาทั้งหมด และยังไม่เป็นภาระในระยะยาว ส่วนจุดตัดเสมอระดับที่หน่วยงานเจ้าของยังไม่มีแผนงานที่จะทำอะไร ร.ฟ.ท.ก็ได้เสนอขอตั้งงบประมาณทยอยแก้ปัญหากันต่อไป
ผมเชื่อว่าจากแนวดำริของทั้งกรมทางหลวงชนบท และจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ จะช่วยสร้างกระแสแนวคิดเกี่ยวกับความรับผิดชอบต่อสังคมมากขึ้น โดยเฉพาะในด้านความปลอดภัยต่อชีวิตและทรัพย์สิน
แต่อย่าลืมว่าถ้าจะทำต้องทางต่างระดับเท่านั้นจึงจะปลอดภัย 100%

headtrack · Posted: 25/09/2009 11:38 pm Post subject:

เรื่องสำคัญอย่างหนึ่ง...ที่อย่าละเลย...

คิดเรื่องป้องกัน ณ ทางตัดเสมอระดับแล้ว... อย่าลืมคิดเรื่อง ... ทำอย่างไรมิให้มีทางตัดเสมอระดับเพิ่มขึ้นด้วยก็ดีนะครับ...

ทั้งทางตัดลักผ่าน ขโมยผ่าน หน้าด้านผ่าน ทุกวันนี้มีแทบทุกหลักกิโล แล้ว...
_________________

Find me on Instagram: @632knongtsaikhaow

alderwood · Posted: 28/09/2009 6:05 pm Post subject:

ร.ฟ.ท.ทุ่มงบ 400 ล้าน แก้จุดตัดมรณะรถไฟ 100 แห่งทั่วประเทศ

โดย ASTVผู้จัดการออนไลน์ 28 กันยายน 2552 14:04 น.

บิ๊ก ร.ฟ.ท.เตรียมนำงบ 400 ล้าน สร้างเครื่องกั้นถนนจุดตัดรถไฟ 100 แห่งทั่วประเทศ หวังช่วยลดอุบัติเหตุ-แก้ปัญหาสี่แยกมรณะ เตรียมชงสำนักงบฯ-สภาพัฒน์ พิจารณาอีกครั้ง

นายยุทธนา ทัพเจริญ ผู้ว่าการการรถไฟแห่งประเทศไทย (ร.ฟ.ท.) แถลงเปิดตัวโครงการ 1 บวก 1 เท่ากับศูนย์ รถไฟไทยปลอดภัยทุกเส้นทาง เพื่อประชาสัมพันธ์ให้ประชาชนได้รับทราบและเข้าใจตรงกัน ตาม พ.ร.บ.จราจรทางบกปี 2552

ร.ฟ.ท.ได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาล 400 ล้านบาท ในการสร้างเครื่องกั้นถนนจุดตัด 100 แห่งทั่วประเทศ ซึ่งเคยมีรายงานอุบัติเหตุ โดยขั้นตอนต่อไปจะเสนอสำนักงบประมาณและสำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ (สศช.) พิจารณาความเหมาะสม

ส่วนเรื่องการเดินรถให้ตรงตามเวลานั้น ร.ฟ.ท.ได้เสนอแผน จัดซื้อหัวรถจักรอีก 8 คัน ซึ่งขณะนี้อยู่ระหว่างการเสนอรัฐบาล เชื่อว่า ทั้ง 2 โครงการ จะช่วยพัฒนากิจการรถไฟให้ทันสมัยและมีคุณภาพมากยิ่งขึ้น

ที่มา: ผู้จัดการออนไลน์
_________________
รักรถไฟมั่นใจโคปเตอร์ || Railway Racing Team || Korat Spotter

Wisarut · Posted: 10/11/2009 12:42 pm Post subject:

จับกระแส: ความปลอดภัยมาทีหลัง
โดย สิรินาฏ ศิริสุนทร : uam_ok@yahoo.com
หน้า การเมือง : ทัศนะวิจารณ์ -นักข่าวโต๊ะคุณภาพชีวิต -
คอลัมภ์นิสต์จับกระแส
กรุงเทพธุรกิจ วันที่ 10 พฤศจิกายน 2552 02:00

แม้ปัจจุบันคำถามกรณีรถไฟตกราง อุบัติเหตุรถไฟ จะกลายเป็นคำถามที่เกิดขึ้นกับสหภาพรถไฟ ในประเด็นการเมือง ความขัดแย้งระหว่างผู้บริหารและพนักงาน เฉพาะในระยะหลังๆ ข่าวเรื่องรถไฟตกรางเกิดขึ้นบ่อยๆ จนทำให้อดแปลกใจไม่ได้ว่า ความขัดแย้งที่เกิดขึ้น สะท้อนปัญหาความปลอดภัย ตามที่สหภาพการรถไฟพยายามจะป่าวประกาศหรือไม่ เพราะหากเรามองข้ามประเด็นทางการเมือง ปัญหาในเรื่องความปลอดภัยของรถไฟ ก็ถือเป็นอีกประเด็นที่จะต้องถกเถียงและปฏิรูปเช่นกัน

สิ่งที่ต้องพิจารณาหลังปัญหาคุกรุ่นเรื่องการเมือง จึงเป็นเรื่องของความปลอดภัย ซึ่งคงต้องเป็นประเด็นใหญ่ ที่การรถไฟไทยจะต้องปรับรื้อ สร้างภาพลักษณ์กันใหม่ เนื่องจากที่ผ่านมา เรามักจะเห็นว่าผู้บริหารของไทยเอาความปลอดภัยไว้ข้างหลังเสมอ โดยกรณีนี้จะเห็นได้จากมติคณะรัฐมนตรี เมื่อวันที่ 28 กรกฎาคม 2541 เรื่องการจำกัดอัตรากำลังหน่วยงานราชการ และรัฐวิสาหกิจ ที่ตอกย้ำ ว่า ร.ฟ.ท. ตกอยู่ในสภาพเหมือนคนป่วย ที่ต้องทำงานหนักต้องเยียวยา

เพราะข้อเสนอในเรื่องการปรับอัตรากำลังคน ตั้งแต่ปี 2541 เรื่องอัตรากำลัง คือ พนักงานขับรถ พนักงานช่างเครื่อง พนักงานรักษารถ (ตรวจตั๋ว) นายสถานี นายตรวจสาย (อาณัติสัญญาณ) และนายตรวจทาง (ฝ่ายโยธา) ทุกตำแหน่งจำเป็นจะต้องมีทั้งหมดรวม 4,388 คน แต่ ร.ฟ.ท.มีพนักงานส่วนนี้เพียง 3,632 คน ขาดคนถึง 756 คน

นอกจากนี้ ในปัจจุบัน ร.ฟ.ท.มีความเสี่ยงค่อนข้างสูง ปัญหารุมเร้าหลายเรื่องมานมนานมิใช่เพิ่งเกิด อาทิเช่น ขาดแคลนหัวรถจักรปัจจุบันมีรถจักรที่พร้อมใช้งานร้อยละ 68.9 หัวรถจักรเก่ามีอายุใช้งาน 12-46 ปี อีกทั้งรางรถไฟก็มีสภาพทรุดโทรม โครงข่ายทางรางขาดการซ่อมบำรุงและลงทุน ปัจจุบันโครงข่ายทางรางมี 4,363 กิโลเมตร ร้อยละ 60 ของรางมีสภาพเก่ามีอายุเฉลี่ย 30-40 ปีขึ้นไป

ที่สำคัญ คือ ร.ฟ.ท. ประสบปัญหาการขาดแคลนเงิน เพราะการจัดสรรงบประมาณให้กับทางรถไฟนั้นต่ำกว่าทางถนนเป็นอย่างมาก ทำให้ขาดการบำรุงรักษาอย่างเพียงพอ และนั่นทำให้มีอุบัติเหตุรถไฟอยู่บ่อยครั้ง โดยมีรถไฟตกรางประมาณ 100 ครั้งต่อปี รถไฟหยุดกลางทางกว่า 3 พันครั้งต่อปี และมีอุบัติเหตุเกี่ยวกับการเดินรถประมาณ 500 ครั้งต่อปี นำมาซึ่งคนเสียชีวิตและบาดเจ็บ และยังพบว่าสถานภาพทางการเงินของ ร.ฟ.ท. ยังขาดทุนปีละหลักหมื่นล้านบาท ตามที่ ดร.ณรงค์ ป้อมหลักทอง ผู้อำนวยการวิจัยด้านการขนส่งและโลจิสติกส์ สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย (TDRI) วิจัยพบ

อย่างไรก็ตาม อาจจะพอมีความหวังอยู่บ้าง หาก ร.ฟ.ท.ปลดหนี้ โดย ร.ฟ.ท.ปลดภาระลงทุนสร้างรางและบำรุงรักษาออกไป ทำให้ ร.ฟ.ท.ไม่ต้องรับภาระค่าใช้จ่ายทั้งปวงที่เกี่ยวกับราง อาทิเช่น ไม่ต้องรับภาระค่าเสื่อมราคาที่สะสมมาจากหนี้ในอดีต (กว่า 7 หมื่นล้านบาท) ไม่ต้องรับภาระดอกเบี้ยที่เกี่ยวกับราง ไม่ต้องรับภาระบำเหน็จบำนาญ (กว่า 5 หมื่นล้านบาท) โดยรายจ่ายเหล่านี้ไปอยู่ที่กรมการรถไฟ หรือหน่วยงานอิสระ ซึ่งการลดภาระขาดทุนอาจจะสามารถเปลี่ยนขาดทุนเป็นกำไร และเปลี่ยนกำไรเป็นความปลอดภัยได้...
คงถึงเวลาที่จะต้องมองข้ามการเมือง ความขัดแย้งมาสู่การยกระดับความปลอดภัยของผู้โดยสารรถไฟได้แล้ว