ข่าว รฟท จาก หนังสือพิมพ์

[Rakpong]

อ่านข่าวภาคภาษาอังกฤษกันบ้าง จาก http://www.bangkokpost.com/news/local/24525/rail-carriages-regain-their-view

Rail carriages regain their view
When passengers enjoy the scenery from train windows, they should thank one man

Bangkok Post , 26/09/2009.

Train passengers can now enjoy the view thanks to Preecha Chuepalakit after he won a three-year legal battle to have advertising removed from carriage windows.


Passengers can enjoy a clear view from a train after the court ordered the state railway operator in 2007 to remove all ads from train windows.
The senior public prosecutor's triumph over the State Railway of Thailand did not come easily, however.

The case began in 2005 when Mr Preecha was a regular passenger on the express train between Chiang Mai and his office in Ayutthaya.

After weeks of sitting in the carriage for about 10 hours with advertisements on the windows obscuring his view, he complained to Thaksin Shinawatra _ who was prime minister at the time on July 18, 2005 _ and urged the PM to take steps to remove the ads.

The PM's Office sent him a letter two months later which stated the train agency could not remove the ads because of contractual commitments with Davinci Ad House. The contracts were valid until May 2006. But the SRT promised the ads on the windows would be removed even if the contract was renewed.

The advertising firm had signed a contract to place ads on 243 air-conditioned passenger carriages. The ads provided the debt-ridden state enterprise with 2.7 million baht each month.

Using adhesive transparent vinyl sheet technology, advertisements were applied not only to the body of the cars but also over its windows.

Unhappy with the reply to his complaint, Mr Preecha took the case to the Administrative Court in Chiang Mai and the court battle went on to the Supreme Administrative Court after the SRT lost the first round of the legal battle.

The grounds used by Mr Preecha, who represented himself in the court action, was that he felt dizzy and sometimes vomited while riding the train because he couldn't see out of the window. He said the SRT had misused the function of the train windows, which should be used for the safety of passengers and benefit of train riders instead of commercial benefits.

"What the plaintiff claimed was an individual problem," the SRT argued in court. A copy of the court document was obtained by the Bangkok Post.

The SRT argued that there were many ways to relax on the train other than looking through the window.

Its counsel said passengers could walk in the carriage or go to other cars during a long trip.

Trains were not the only option available for travellers who could make a journey on land, it added.

But the Supreme Administrative Court's verdict on July 11, 2007, fell in favour of Mr Preecha.

The SRT was ordered to remove all ads from the train windows and clean the windows.

"The contract to post the ads on the train windows yielded no benefits for passengers ... and it was against the function of the windows," the court said.

Mr Preecha, who now works in his home province of Chiang Mai, said he had no bad feelings when he decided to fight the SRT.

"I had nothing personal when I raised the complaint with the prime minister and later the Administrative Court," he said. "I did it through the proper channels by informing the prime minister first about the problem. But the SRT still ignored it."

Mr Preecha said his real intention was to protect the benefits of passengers who had the right to enjoy riding on the train and be able to see out the windows.

SRT governor Yutthana Thapcharoen said the SRT did not fight to keep its interest at the expense of passengers' enjoyment.

"In fact, we took the ads off the trains before the ruling of the Supreme Administrative Court," he explained.

"The train side advertising simply didn't work out as planned."

Rakpong Wiangcharoen, president of rotfaithai.com, a group of train advocates, said: "Although the Thai train is very slow, one of its advantages is enjoyment from beautiful views of Thailand along the way".

Dr Rakpong, a medical doctor at Phahol Pholpayuhasena Hospital in Kanchanaburi's Muang district, said at the time he and other members were disappointed at not being able to enjoy the views while riding on trains.

"Mr Preecha is the hero of all train passengers," he said. "We have to thank him for bringing back happiness to people who still love to travel by train."

Dr Rakpong said he did not oppose trains with ads on their carriages as some countries already did. But they should be properly placed, he added.

Mr Preecha suggested that what he did might motivate others to protect their rights on public transport which have ads blocking the view, such as Bangkok Mass Transit Authority buses and the skytrain.

"I am not saying someone taking the case to court is going to win," he said. "But what I have done could be used as a case study.

"Generally speaking, Thais overlook the rights they have to protect and do not mind violating the rights of other people. This way of thinking should go."

Contact Buyer Beware: consumers@bangkokpost.co.th

[black_express]

ขอบคุณคุณหมอครับ ที่นำข่าวรำลึกถึงการต่อสู้ระหว่างสิทธิของผู้โดยสารรถไฟกับการถูกบดบังทัศนวิสัยด้วยอิทธิฤทธิ์ของสติ๊กเกอร์โฆษณาในยุคหนึ่ง ไม่เว้นแม้แต่ช่องบานหน้าต่าง แทบมืดมิดไปทั้งคัน

คงเป็นกรณีศึกษาสำหรับสถาบันสอนด้านวิชาการโฆษณาไปอีกนาน...

[narita_express]

^
^
^
ข่าวนี้มีบทสัมภาษณ์คุณหมอกับชื่อเวบปรากฏในข่าวด้วยนะครับเนี่ย..
_________________

[Wisarut]

ดำน้ำสำรวจตู้รถไฟ

โดย : วินิจ รังผึ้ง
ASTVผู้จัดการออนไลน์ 6 ตุลาคม 2552 15:07 น.






พายุกีสนาได้สร้างความเสียหายให้กับประชาชนในหลายพื้นที่ หลายประเทศที่มันพัดผ่านไป รวมทั้งประเทศไทยก็ได้รับอิทธิพลจากพายุลูกดังกล่าวทำให้เกิดฝนฟ้าคะนอง ฝนตกน้ำท่วมไปในหลายจังหวัด คลื่นลมในท้องทะเลปั่นป่วนรุนแรงจนเรือท่องเที่ยวที่จอดอยู่ในอ่าวพัทยาจมไปหลายลำ ซึ่งก่อนหน้าพายุเข้าเพียงวันเดียว ผมกับเพื่อนฝูงนักดำน้ำทีมมนุษย์กบไทย ก็ออกทะเลไปดำน้ำสำรวจตู้รถไฟใต้น้ำในท้องทะเลเขตจังหวัดนราธิวาสกันท่ามกลางคลื่นลมที่เริ่มตั้งเค้าความปั่นป่วนของท้องทะเล

ไปดำน้ำเที่ยวนี้เราดำลงไปดูตู้รถไฟใต้น้ำกันจริงๆไม่ผิดหรอกครับ เป็นตู้รถไฟจริงๆของการรถไฟแห่งประเทศไทย ไม่ใช่หินใต้น้ำรูปทรงเหมือนตู้รถไฟ ท่านผู้อ่านอาจจะสงสัยว่าเอ...แล้วตู้รถไฟจะลงไปอยู่ใต้ทะเลลึกได้อย่างไร และตู้รถไฟในท้องทะเลนราธิวาสที่เราดำลงไปดูกันนี้ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับตู้คอนเทนเนอร์ที่จมอยู่ใต้ทะเลแถวสัตหีบ แต่เป็นตู้รถไฟซึ่งมีที่มาที่ไปอย่างถูกต้อง และยังเป็นประโยชน์ต่อท้องทะเล ต่อฝูงปลาและสรรพชีวิตใต้ท้องทะเล ทั้งยังเป็นประโยชน์ต่อชาวประมงพื้นบ้านที่ทำประมงชายฝั่งอย่างมากอีกด้วย




ตู้รถไฟที่เราจะลงไปดำสำรวจกันนี้เป็นตู้รถไฟที่ถูกทิ้งลงไปเพื่อทำเป็นปะการังเทียม หรือทิ้งลงไปให้เป็นที่อยู่อาศัยของฝูงปลาและสัตว์ทะเล ตามโครงการฟื้นฟูทรัพยากรชายฝั่งทะเลอันเนื่องมาจากพระราชดำริของสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ ที่เริ่มต้นมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2545 เป็นต้นมา โครงการดังกล่าวนับเป็นความร่วมมือร่วมใจของหลายหน่วยงานเพื่อคืนความอุดมสมบูรณ์ให้กับท้องทะเลตามพระราชดำริของพระองค์ท่าน โดยมีสำนักงานคณะกรรมการประสานงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ(กปร.) กองทัพเรือ กรมประมง การรถไฟแห่งประเทศไทย กรุงเทพมหานคร และอีกหลายหน่วยงานได้นำเอาตู้รถไฟเก่าซึ่งเป็นตู้สินค้าจำนวน 608 ตู้ รถยนต์เก่าจำนวน 189 คัน นำมาถอดล้อขัดล้าง ทำความสะอาดไม่ให้เหลือคราบน้ำมันและสิ่งที่จะเป็นพิษภัยต่อท้องทะเล และยังมีแท่งคอนกรีตสี่เหลี่ยมจำนวน 23,000 แท่ง กับท่อระบายน้ำคอนกรีตขนาดใหญ่อีก 707 ท่อ มาทำการทิ้งลงตามจุดต่างๆของท้องทะเลในเขตจังหวัดปัตตานีและนราธิวาส โดยทิ้งห่างออกมาจากชายฝั่งราว 3-4 กิโลเมตร แต่ละจุดที่ทิ้งก็จะทิ้งรวมกันหลายสิบตู้ เพื่อให้กลายเป็นชุมชนของสัตว์น้ำ ให้สรรพชีวิตเข้ามาอยู่อาศัยและใช้เป็นที่หลบภัย เป็นที่วางไข่สืบสานเผ่าพันธุ์

หลายท่านอาจจะสงสัยว่าเอ...แล้วปรกตินั้น กุ้ง หอย ปู ปลา มันก็อาศัยอยู่ในท้องทะเลของมันอยู่แล้ว ทำไมจะต้องไปสร้างบ้าน หาบ้านให้สัตว์ทะเลอยู่ด้วย ซึ่งก็ต้องขออธิบายให้เห็นภาพกันง่าย ๆ ขึ้น โดยอยากให้ท่านลองหลับตานึกภาพของท้องทะเลอันกว้างใหญ่ไพศาลนั้น พื้นที่ส่วนใหญ่ใต้ท้องทะเลกว่าร้อยละ 95 ก็จะเป็นพื้นทรายโล่งเตียนราวกับผืนทะเลทราย ยากจะหากองหินใต้น้ำที่เป็นเหมือนผืนป่า เป็นเหมือนโอเอซีสกลางทะเลทรายให้เป็นที่พักผ่อน อยู่อาศัย หลบภัย ได้อย่างยากยิ่ง ดังนั้นหากใต้ทะเลที่ใดจะมีแนวปะการัง กองหิน หรือหมู่เกาะกลางทะเลตั้งอยู่กลางผืนทราย ที่แห่งนั้นก็จะกลายเป็นที่อยู่อาศัยของฝูงปลาและสัตว์น้ำชนิดต่างๆ กลายเป็นชุมชนหรือเป็นเมืองใต้ผืนทะเลขนาดย่อมๆ





ดังนั้นการนำตู้รถไฟ ซากรถยนต์ หรือท่อคอนกรีตรูปทรงต่างๆ ลงไปทิ้งไว้บนพื้นทรายใต้ท้องทะเล ก็จะกลายเป็นที่อยู่อาศัยของฝูงปลาและสัตว์น้ำในเวลาอันรวดเร็ว ความจริงชาวประมงพื้นบ้านก็ใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นดั้งเดิมในการทำ “ซั้ง” ให้ปลาเข้ามาอาศัยอยู่ โดยการนำเอาเศษอวน เศษไม้กับใบมะพร้าว นำมาผูกรวมกันไว้ ปล่อยให้ล่องลอยอยู่ในทะเลกว้างโดยผูกเชือกถ่วงไว้ด้วยถุงทรายหรือก้อนหินไม่ให้ล่อยลอยออกไปไกลจากพื้นที่ๆกำหนด ทิ้งไว้ไม่นานก็จะมีฝูงปลาเล็กเข้ามาอยู่ ปลาที่มีขนาดใหญ่กว่าก็จะว่ายตามเข้ามาหากิน และกลายเป็นที่ชุมนุมของฝูงปลาไปในที่สุด ชาวประมงพื้นบ้านก็จะออกเรือมาวางเบ็ด วางอวนตามซั้งหรือปะการังเทียมแบบชาวบ้านๆที่พวกเขาวางไว้

การวางปะการังเทียมด้วยวัสดุต่างๆ นอกจากจะเป็นการฟื้นฟูความอุดมสมบูรณ์ของท้องทะเลให้คืนกลับมาแล้ว ก็ยังจะเป็นการป้องกันเรือประมงขนาดใหญ่ที่แอบเข้ามาทำประมงแบบล้างผลาญด้วยการเข้ามาลากอวนใกล้ชายฝั่ง เพราะการลากอวนด้วยเรือขนาดใหญ่นั้น เขาจะใช้เรือลากอวนผืนกว้างใหญ่ลากติดกับพื้นทราย ลากกวาดเอาทุกสิ่งทุกอย่างทั้งสัตว์น้อยสัตว์ใหญ่ ใช้ประโยชน์ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ติดอวนขึ้นไปหมด แต่ถ้ามีกองปะการังเทียมตั้งขวางอยู่ ก็ไม่สามารถจะลากอวนผ่านไปได้ เพราะจะทำให้อวนขาดเสียหาย ตู้รถไฟและปะการังเทียมในโครงการฟื้นฟูทรัพยากรชายฝั่งทะเลอันเนื่องมาจากพระราชดำริ จึงเป็นการช่วยคืนความอุดมสมบูรณ์ของท้องทะเลและเป็นการช่วยเหลือชาวประมงพื้นบ้านให้สามารถทำมาหากินได้โดยไม่ถูกประมงขนาดใหญ่เข้ามารบกวน





จากปี 2545 ถึงปัจจุบัน บรรดาตู้รถไฟ รถขยะของกรุงเทพมหานครที่ทิ้งไว้บริเวณจุดที่เราดำลงไปในระดับความลึกราว 20 เมตร ได้กลายเป็นบ้านอันแสนสุขของสรรพชีวิตใต้ท้องทะเล ไม่ว่าจะเป็นหอยชนิดต่างๆ ที่ยึดเกาะติดแน่นอยู่กับพื้นผิวของตู้รถไฟ ฟองน้ำหลากชนิดเข้ายึดเกาะเคลือบพื้นผิว แส้ทะเลสีแดงครอบคลุมอยู่ตามพื้นล่างของตู้ บางตู้มีปะการังอ่อนเข้ายึดเกาะ ฝูงปลากล้วยสีเหลืองจำนวนมากมายนับพันว่ายวนเวียนไปมาเป็นขบวน ปลากะพงข้างปานฝูงใหญ่ตัวขนาดกิโลกรัม ว่ายวนเวียนไปมา ฝูงปลากะพงขนาดใหญ่อีกหลายพันธุ์ว่ายจับจองพื้นที่ในซอกมุมมืด ปลาเก๋าชนิดต่างๆ ลอยตัวทำท่าเป็นเจ้าถิ่นอยู่ใกล้พื้นตู้

เราพบปลากระเบนขนาดใหญ่กว้างราว 1 เมตร นอนอยู่บนพื้นตู้รถไฟ เช่นเดียวกับปลาฉลามหนูตัวขนาดยาวสัก 2 ฟุต แอบนอนอยู่ตามใต้ซอกตู้หลายตัว ในส่วนของปลากลางน้ำที่ว่ายโฉบไปโฉบมา เราพบฝูงปลาน้ำดอกไม้ หรือปลาสากขนาดยาวราว 1 ฟุต ว่ายเวียนกันมา 40-50 ตัว เช่นเดียวกับฝูงกะมงขนาดย่อมว่ายเวียนวนไปมาอยู่หลายฝูง นอกจากนี้ยังมีปลาหางแข็ง ปลาสีกุน ปลาหางเหลือง ปลานกแก้ว ปลานกขุนทอง จำนวนมากว่ายเวียนไปมา

ความอุดมสมบูรณ์ของท้องทะเลที่คืนกลับมาสู่พื้นที่ประมงชายฝั่งนราธิวาส ปัตตานี นับเป็นเครื่องพิสูจน์ ผลแห่งความร่วมมือร่วมใจของทุกส่วนที่จะช่วยกันคืนความอุดมสมบูรณ์ให้กับท้องทะเล คืนความอยู่ดีกินดีให้กับพี่น้องประมงพื้นบ้าน ให้มีความสุขความมั่นคงบนผืนแผ่นดินไทยอันเป็นที่รักอย่างยั่งยืนตลอดไป

[Wisarut]

รถไฟขาดแคลนฝ่ายเดินรถขอเร่งด่วน593ตำแหน่ง
โดย ทีมข่าวเศรษฐกิจ
ไทยรัฐออนไลน์ 8 ตุลาคม 2552, 01:00 น.

"ยุทธนา" ชี้ รฟท.ขาดแคลนพนักงาน โดยเฉพาะฝ่ายเดินรถ 756 ตำแหน่ง เตรียมขอเร่งด่วน 593 ตำแหน่ง หวั่นทำงานหนักเกินอีก เตรียมเสนอต่อ รมว.คมนาคม 7 ต.ค.นี้ ...

ที่สถานีมักกะสัน เมื่อเวลา 14.30 น. วันที่ 7 ต.ค. นายยุทธนา ทัพเจริญ ผู้ว่าการการรถไฟแห่งประเทศไทย (รฟท.) กล่าวว่า รฟท.ได้สำรวจข้อมูลตามคำสั่งของนายโสภณ ซารัมย์ รมว.คมนาคม ซึ่งข้อมูลที่สำรวจพบว่า อัตรากำลังและจำนวนพนักงานที่มีอยู่จริงเฉพาะด้านปฏิบัติการที่เกี่ยวกับการ เดินรถโดยตรงนั้น มีพนักงานที่เกี่ยวกับการเดินรถรวม 6 ตำแหน่ง ประกอบด้วย พนักงานขับรถ พนักงานช่างเครื่อง พนักงานรักษารถ (ตรวจตั๋ว) นายสถานี นายตรวจสาย (อาณัติสัญญาณ) และนายตรวจทาง (ฝ่ายโยธา) โดยทุกตำแหน่งตามกรอบอัตรากำลังที่จำเป็นจะต้องมีทั้งหมดรวม 4,388 แต่รฟท.มีพนักงานในส่วนดังกล่าวเพียง 3,632 เท่ากับว่ารฟท.ขาดอัตรากำลังหรือบุคลากรในส่วนเดินรถประมาณ 756 คน

"ในส่วนนี้เป็นส่วนที่รฟท.ขาดแคลน ซึ่งหากได้รับอนุมัติให้รับทั้งหมดก็ดี แต่หากไม่ได้จริง ๆ ก็จะขอส่วนที่สำคัญที่สุดก่อนจำนวน 593 คน ซึ่งประกอบด้วยพนักงานขับรถ 209 คน ช่างเครื่อง 171 คน พนักงานรักษารถ 77 คน และนายสถานีอีก 136 คน" นายยุทธนา กล่าว

ผู้ว่า รฟท. กล่าวต่อว่า กำหนดระยะเวลาทำงานของพนักงานในแต่ละชุดจะไม่เกิน 8 ชั่วโมง โดยในส่วนของพนักงานขับรถ และพนักงานช่างเครื่อง จะเตรียมรถจักร 1 ชั่วโมง อยู่บนรถไม่เกิน 6 ชั่วโมง และเก็บรถจักรอีก 1 ชั่วโมง ส่วนพนักงานรักษารถ และนายตรวจสถานีจะทำงานไม่เกิน 8 ชั่วโมง และจะต้องมีเวลาพักและรอทำงานในรอบต่อไปอีก 24 ชั่วโมง

นายยุทธนา กล่าวด้วยว่า เรื่องดังกล่าวจะนำเสนอต่อนายโสภณภายในวันที่ 7 ต.ค.นี้ หลังจากนั้นจะนำเสนอเข้าสู่การประชุมบอร์ดที่มีนายถวัลย์รัฐ อ่อนศิระ รองปลัดกระทรวงคมนาคม เป็นประธานภายในกลางเดือนต.ค.นี้ จากนั้นจะนำเสนอต่อครม.ต่อไป

[suraphat]

ข่าวๆนี้คงจะเป็นข่าวที่เป็นที่น่าจับตาอยู่ไม่น้อยนะครับ ซึ่งก็อย่าให้เป็นการซ้ำรอยกับข่าวในลักษณะเดียวกันนี้กับข่าวการจัดหารถจักรGEA เมื่อปี 2539 เลยนะครับ

ข่าวๆแรกนี้จะมาจากส่วนหนึ่งของข่าวหน้า 1 หนังสือพิมพ์ไทยโพสต์ ฉบับวันที่ 11 ตุลาคม 2552 นะครับ

ปูดโกง'พันล.'ซื้อหัวรถจักรดีเซล
ปูดโกง"โอทีอาร์"รฟท.

ทางด้านพรรคเพื่อไทย น.อ.อนุดิษฐ์ นาครทรรพ ส.ส.กทม. ในฐานะคณะทำงานสำนักงานปราบโกง (สปก. 40 1) แถลงว่า กรณีที่การรถไฟแห่งประเทศไทย (ร.ฟ.ท.) ได้ออกประกาศของ ร.ฟ.ท. เป็นร่างขอบเขตของงานการจัดซื้อหัวจักรดีเซลไฟฟ้า จำนวน 7 คัน และเครื่องอะไหล่มูลค่า 1,200 ล้านบาทนั้น มีเหตุให้น่าสงสัยในกระบวนการและขั้นตอนการออกทีโออาร์ และเชื่อได้ว่าอาจจะมีการส่อไปในทางทุจริต หรืออาจจะมีการสมรู้ร่วมคิดในกลุ่มบริษัทใดบริษัทหนึ่ง

"ขอตั้งข้อสังเกตว่าเป็นไปได้หรือ ไม่ว่าบริษัทที่เข้ามามีส่วนในการประกวดราคาครั้งนี้จะมีความสัมพันธ์กับบุคคลในรัฐบาลในทางเครือญาติ จึงขอเรียกร้องให้นายกรัฐมนตรีตรวจสอบการดำเนินการของกระทรวงคมนาคม เพราะเป็นกระทรวงที่ต้องบริหารงบประมาณจากโครงการเงินกู้ไทยเข้มแข็งที่มาจากภาษีอากรของประชาชน เพราะงบประมาณในส่วนนี้อาจจะทำให้ภูมิใจไม่ไหว เพราะไทยไม่เข้มแข็ง" น.อ.อนุดิษฐ์กล่าว

เขากล่าวต่อว่า ขั้นตอนการประกวดราคา โดยเฉพาะการออกทีโออาร์ที่ประกาศในเว็บไซต์ ร.ฟ.ท. เพื่อให้ผู้สนใจร่วมแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการจัดซื้อครั้งนี้ ระหว่างวันที่ 2-12 ตุลาคม มีความยาว 98 หน้า และระบุว่า ให้ผู้ที่สนใจเข้าประกวดราคายื่นเอกสารได้ในวันที่ 13 ตุลาคมนี้ ทั้งที่ในทางปฏิบัติแล้วเป็นไปไม่ได้ที่จะมีเอกสารใดมายื่นเอกสารประกวดราคาได้ทันเวลา และในระเบียบว่าด้วยการจัดซื้อของ ร.ฟ.ท. กำหนดให้การประกาศทีโออาร์จะต้องประกาศทีโออาร์อย่างเป็นทางการอย่างน้อย 7 วันทำการ

"ดังนั้นการให้ผู้สนใจยื่นซองประกวดราคาในวันที่ 13 ตุลาคมนี้ น่าจะขัดระเบียบว่าด้วยการจัดซื้อจัดจ้างของ ร.ฟ.ท. คณะทำงานขอตั้งขอสังเกตว่าไม่มีบริษัทใดที่จะเตรียมเอกสารได้ทัน เพราะต้องให้ธนาคารออกหนังสือค้ำประกันจำนวน 52.05 ล้านบาท นอกจากว่าบริษัทนั้นจะมีหูทิพย์ตาทิพย์และญาณวิเศษที่ทำให้ทราบล่วงหน้าว่าจะมีการประกวดราคาในโครงการนี้ และในวันประกวดราคาจะทำให้รู้เลยว่าบริษัทที่ยื่นประกวดราคามีความเชื่อมโยงอย่างไรกับคนในรัฐบาล"

ส่วนข่าวอีกข่าวหนึ่งนั้น จะมาจากส่วนหนึ่งในข่าวของมติชนออนไลน์ที่เกี่ยวกับเรื่องเดียวกันนี้นะครับ

พท.ปูดพิรุธประมูล"รถจักรดีเซลไฟฟ้า" 1.2 พันล้าน เอี่ยวญาติคนในรบ. ชทพ.ซัด"โกงข้าว"เป็นแผน"ยืมมือฆ่า"
วันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2552 เวลา 21:30:15 น.

คณะทำงานสำนักงานปราบโกง พท.ปูดพิรุธประมูล"รถจักรดีเซลไฟฟ้า"ร.ฟ.ท. 1.2พันล้าน สงสัยโยงถึงเครือญาติคนในรัฐบาล ยังข้องใจปลอมปนของ"กรมการข้าว" ชทพ.ซัดเป็นแค่แผน"ยืมมือฆ่า"ในการเลือกตั้งครั้งหน้า


พท.ปูดพิรุธประมูลร.ฟ.ท. "1.2พันล."


น.อ.อนุดิษฐ์ นาครทรรพ ส.ส.กทม. คณะทำงานสำนักงานปราบโกง (สปก.401) พรรคเพื่อไทย (พท.) แถลงเมื่อวันที่ 10 ตุลาคม ณ ที่ทำการ พท.ว่า การรถไฟแห่งประเทศไทย (ร.ฟ.ท.) ออกประกาศ ร.ฟ.ท. งานการจัดซื้อรถจักรดีเซลไฟฟ้าจำนวน 7 คัน พร้อมเครื่องอะไหล่มูลค่า 1,200 ล้านบาท ซึ่ง พท.เห็นว่าการดำเนินการดังกล่าวมีข้อพิรุธความน่าสงสัยในกระบวนการและขั้นตอนการออกร่างประกาศเชิญชวนเสนอราคา (ทีโออาร์) หลายประการดังนี้ 1.ทีโออาร์ที่ออกในประกาศเว็บไซต์ของ ร.ฟ.ท.ระหว่างวันที่ 2-12 ตุลาคม ความยาว 98 หน้า เพื่อให้ประชาชนได้แสดงความคิดเห็นนั้น ในข้อ 4.9 ได้ระบุให้บริษัทที่สนใจเข้าร่วมประกวดราคา ยื่นเอกสารการประกวดราคาในวันที่ 13 ตุลาคม เวลา 10.00-11.00 น. ซึ่งในทางปฏิบัติเป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีบริษัทใดมายื่นเอกสารประกวดราคาได้ทัน เพราะหลังจากสิ้นสุดการแสดงความคิดเห็นในวันที่ 12 ตุลาคมแล้ว ร.ฟ.ท.จะต้องนำข้อมูลทั้งหมด ในคณะกรรมการร่างประกวดราคาพิจารณาทบทวนแล้วสรุปผลเพื่อประกาศเป็นทีโออาร์อย่างเป็นทางการ โดยมีลายเซ็นของผู้ว่าการ ร.ฟ.ท. หรือประธานคณะกรรมการประกวดราคาลงนามกำกับ จึงจะถือได้ว่าทีโออาร์ฉบับนั้นสมบูรณ์ หมายความว่าถ้าวันที่ 13 ตุลาคม เวลา 10.00-11.00 น. เป็นเวลาที่กำหนดให้มีการยื่นซองประกวดราคา คณะทำงานพิจารณาร่างทีโออาร์ จะมีเวลาพิจารณาร่างดังกล่าวเพียงแค่ไม่ถึงครึ่งวัน ซึ่งเป็นไปไม่ได้ในทางปฏิบัติ


ส่อทำขัดระเบียบจัดซื้อจัดจ้าง


2.ร่างเอกสารประกวดราคาได้ อ้างอิงประกาศฝ่ายการพัสดุ ร.ฟ.ท. ซึ่งในช่วงที่จะลงวันที่กลับเว้นไว้ ไม่ลงวันที่กำกับ แสดงให้เห็นว่าเอกสารฉบับนี้ยังไม่สมบูรณ์ รวมถึงหลักประกันตามข้อ 7 ในทีโออาร์ ก็ยังไม่ได้กำหนดระยะเวลาของการค้ำประกันซอง เพียงแต่ให้คำจำกัดความว่า ต้องค้ำประกันในระยะเวลา 180 วันเท่านั้น แต่ร่างทีโออาร์ฉบับนี้กลับไม่ได้กำหนดวันยื่นซองทางเทคนิคว่าเป็นวันที่เท่าไหร่ ดังนั้น บริษัทที่จะเข้ามาร่วม จะไม่มีทางที่จะวางแผนในการยื่นทีโออาร์ได้เลย ซึ่งเป็นเรื่องตลกมาก 3.ระเบียบว่าด้วยการจัดซื้อจัดจ้างของ ร.ฟ.ท. กำหนดให้การประกาศทีโออาร์ จะต้องประกาศอย่างเป็นทางการไม่น้อยกว่า 7 วันทำการ ดังนั้น การกำหนดให้ยื่นซองประกวดราคาในวันที่ 13 ตุลาคม จึงน่าจะเป็นการขัดต่อระเบียบว่าด้วยการจัดซื้อจัดจ้างของ ร.ฟ.ท. และ 4.การยื่นซองประกวดราคา การเตรียมเอกสารในการยื่นซอง ตลอดจนการหาหลักประกันเพื่อให้ธนาคารออกหนังสือรับรองการค้ำประกัน จำนวน 50.2 ล้านบาท ไม่น่าเชื่อว่าจะมีบริษัทใดที่จะเตรียมเอกสารได้ทัน นอกจากมีหูทิพย์ ตาทิพย์ มีญาณวิเศษ ที่จะทราบล่วงหน้าว่าคณะกรรมการประกวดราคาและผู้ว่าการ ร.ฟ.ท. จะพิจารณาหรือกำหนดให้ทีโออาร์ออกมาในลักษณะใด หรือมีการเปลี่ยนแปลงจากที่ร่างไว้เดิมหรือไม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องคุณสมบัติผู้ร่วมประกวดราคา


สงสัยโยงใยญาติคนในรัฐบาล


"พรรคเพื่อไทย จึงตั้งข้อสังเกตว่า การดำเนินการในครั้งนี้ อาจมีการส่อไปในทางสมรู้ร่วมคิดกับกลุ่มบริษัทใดบริษัทหนึ่งหรือไม่ เป็นไปได้หรือไม่ว่าบริษัทดังกล่าวจะมีความสัมพันธ์กับบุคคลในรัฐบาลในทางเครือญาติ เพราะเห็นได้ชัดว่ามีการเร่งรัด ลุกลี้ลุกลนส่อไปในทางฮั้วประมูลหรือไม่ จึงขอเรียกร้องให้นายกฯตรวจสอบการดำเนินการของกระทรวงคมนาคม เพราะเป็นกระทรวงที่ต้องบริหารงบฯจากไทยเข้มแข็งซึ่งมาจากภาษีประชาชนจำนวนมาก หากใช้งบฯไม่เป็นไปตามวัตถุประสงค์ งบฯนี้อาจทำให้ภูมิใจไม่ไหว เพราะไทยไม่เข้มแข็งอย่างแน่นอน" น.อ.อนุดิษฐ์กล่าว

[Wisarut]

นี่คือ TOR ที่เป็นปัญหาขึ้นมานะครับ -ใครมีแบบตรงสเปกอยู่แล้วก็มีสิทธิ์เอาไปกิน
http://www.railway.co.th/auction/tor/pdf/5210117.pdf

[CENTENNIAL]

^
แล้วเท่าที่ ห.หมี ได้อ่านสเปคของ หัวรถจักรดีเซลไฟฟ้า จำนวน 7 คัน ที่ ร.ฟ.ท.จะซื้อมาใหม่ดูแล้ว
ห.หมี คิดว่า บริษัทเจ้าไหนได้เปรียบครับ ระหว่าง สหรัฐ ฝรั่งเศส เยอรมัน จีนแดง หรืออินตระเดีย

เท่าที่ผมอ่านดูคร่าวๆ

น้ำหนักลงเพลา 20 ตัน
ความเร็ว 100 กม/ชม
เครื่องยนต์ดีเซลเครื่องเดียว รับรองมาตรฐานสากล รองรับการซ่อมแซมในไทยได้
ระบบขับเคลื่อน AC-AC
ขึ้นทางลาดชัน 24 เปอร์มิล
เป็นหัวจักร 2 แค็ป หัวท้าย ทางเดินมีหลังคา
มีแอร์คอนดิชั่น เตาไฟฟ้า
ทำขบวนได้สูงสุด 2,500 เมตริกตัน ในทางปกติ
และ 1,300 เมตริกตัน ในทางภูเขา

[Wisarut]

[onekodak]

ภาวนาขออย่าได้รถจักรจีนแดงนะครับ
ผมโดนเครื่องอัดรูปดิจิตอลจากจีนแดงมาแล้ว บอกคำเดียวว่าเข็ดแล้ว