แด่การจากไปของขบวนรถเร็วที่ ๑๓๗/๑๓๘ และ ๑๐๑/๑๑๐

[tuie]

[tuie]

กำหนดเวลาเดินรถขบวน ๑๓๗/๑๓๘ ในปี ๒๕๔๗ ยังคงเหมือนกับปี ๒๕๔๖ อีกทั้งขบวน ๑๓๗/๑๓๘ ยังมีต้นทาง/ปลายทางที่สถานีชุมทางบางซื่อ ๒ อยู่ต่อไป จนกระทั่งปี ๒๕๔๘ ถึงกลับมามีต้นทาง/ปลายทางที่สถานีกรุงเทพอีกครั้งหนึ่ง ดูๆแล้วอะไรๆที่เสียไปจากการย้ายต้นทาง/ปลายทางไปสถานีชุมทางบางซื่อ ๒ เมื่อสองปีก่อนน่าจะมีแนวโน้มดีขึ้น แต่ใครเล่า(ผมคนหนึ่งละครับ)จะคาดคิดว่าการกลับมาสถานีกรุงเทพครั้งนี้จะเป็นความเปลี่ยนแปลงต้นทาง/ปลายทางครั้งสุดท้าย และมีเหตุให้งดเดินขบวน ๑๓๗/๑๓๘ ในเวลาต่อมาอีกเพียงหนึ่งปีเศษ

กำหนดเวลาเดินรถขบวน ๑๓๗ ข้อมูล ณ วันที่ ๑๕ กรกฎาคม ๒๕๔๘ มีดังนี้
กรุงเทพ ออก 05.20
สามเสน ออก 05.34
บางซื่อ ออก 05.42
บางเขน ออก 05.54
หลักสี่ ออก 06.01
ดอนเมือง ออก 06.08
รังสิต ออก 06.17
บางปะอิน 06.40
อยุธยา ออก 06.54
บ้านภาชี ออก 07.18
สระบุรี ออก 07.40
แก่งคอย ออก 07.54
แก่งเสือเต้น ออก 08.28
ลำนารายณ์ ออก 09.21
บำเหน็จณรงค์ ออก 11.01
จัตุรัส ออก 11.24
บ้านเหลื่อม 11.58
บัวใหญ่ ออก 12.42
เมืองพล ออก 13.28
บ้านไผ่ ออก 13.59
ขอนแก่น ออก 14.41
น้ำพอง ออก 15.16
กุมภวาปี ออก 16.08
อุดรธานี ออก 16.55
หนองคาย ถึง 17.45

กำหนดเวลาเดินรถขบวน ๑๓๘ ข้อมูล ณ วันที่ ๑๕ กรกฎาคม ๒๕๔๘ มีดังนี้
หนองคาย ออก 09.05
อุดรธานี ออก 10.04
กุมภวาปี ออก 10.40
น้ำพอง ออก 11.30
ขอนแก่น ออก 12.04
บ้านไผ่ ออก 12.46
เมืองพล ออก 13.10
บัวใหญ่ ออก 13.52
บ้านเหลื่อม ออก 14.34
จัตุรัส ออก 15.01
บำเหน็จณรงค์ ออก 15.19
ลำนารายณ์ ออก 16.58
แก่งเสือเต้น ออก 18.02
แก่งคอย ออก 18.40
สระบุรี ออก 18.55
หนองแซง ออก 19.12
บ้านภาชี ออก 19.24
อยุธยา ออก 19.45
บางปะอิน 19.59
รังสิต ออก 20.25
ดอนเมือง ออก 20.34
หลักสี่ ออก 20.41
บางเขน ออก 20.48
บางซื่อ ออก 21.02
สามเสน ออก 21.11
กรุงเทพ ถึง 21.30

ตามกำหนดเวลาข้างต้น ขบวน ๑๓๗ แม้จะออกจากกรุงเทพเร็วขึ้น แต่ก็ใช้เวลาเดินทางจากกรุงเทพ-หนองคายมากถึง ๑๒ ชั่วโมง ๒๕ นาที ขบวน ๑๓๘ ใช้เวลาเดินทางจากหนองคายถึงกรุงเทพ ๑๒ ชั่วโมง ๒๕ นาทีเช่นเดียวกัน วิเคราะห์ข้อมูลจากกำหนดเวลาเดินรถดังกล่าวแล้วคาดว่าทั้งสองขบวนน่าจะสวนกันที่สถานีหนองมะเขือเช่นเดิมครับ 8)

[tuie]

กำหนดเวลาเดินรถฉบับอำลาก่อนที่จะยกเลิกขบวน ๑๓๗/๑๓๘ ในวันที่ ๑๐ มกราคม ๒๕๕๐ ก็คือกำหนดเวลาเดินรถปี ๒๕๔๙ (ฉบับวันที่ ๑ กรกฎาคม ๒๕๔๙ แก้ไขเพิ่มเติม) คราวนี้กำหนดให้ขบวน ๑๓๗ จอดสถานีหนองแซงด้วยครับ มีรายละเอียดดังต่อไปนี้

กำหนดเวลาเดินรถ ขบวน ๑๓๗ (๑ กรกฎาคม ๒๕๔๙ – ๙ มกราคม ๒๕๕๐)
กรุงเทพ ออก 06.00
สามเสน ออก 06.14
บางซื่อ ออก 06.30
บางเขน ออก 06.43
หลักสี่ ออก 06.50
ดอนเมือง ออก 06.58
รังสิต ออก 07.08
บางปะอิน ออก 07.32
อยุธยา ถึง 07.44
บ้านภาชี ถึง 08.05
หนองแซง ถึง 08.15
สระบุรี ถึง 08.30
แก่งคอย ถึง 08.42
แก่งเสือเต้น ถึง 09.17
ลำนารายณ์ ถึง 10.07
บำเหน็จณรงค์ ถึง 11.49
จัตุรัส ถึง 12.09
บ้านเหลื่อม ถึง 12.41
บัวใหญ่ ถึง 13.17
เมืองพล ถึง 14.06
บ้านไผ่ ถึง 14.35
ขอนแก่น ถึง 15.21
น้ำพอง ถึง 15.56
กุมภวาปี ถึง 16.48
อุดรธานี ถึง 17.28
หนองคาย ถึง 18.25

กำหนดเวลาเดินรถขบวน ๑๓๘ (๑ กรกฎาคม ๒๕๔๙ – ๙ มกราคม ๒๕๕๐)
หนองคาย ออก 08.15
อุดรธานี ออก 09.16
กุมภวาปี ออก 09.54
น้ำพอง ออก 10.49
ขอนแก่น ออก 11.28
บ้านไผ่ ออก 12.12
เมืองพล ออก 12.43
บัวใหญ่ ออก 13.30
บ้านเหลื่อม ออก 14.10
จัตุรัส ออก 14.41
บำเหน็จณรงค์ ออก 15.06
ลำนารายณ์ ออก 16.48
แก่งเสือเต้น ออก 17.40
แก่งคอย ออก 18.16
สระบุรี ออก 18.31
หนองแซง ออก 18.46
บ้านภาชี ออก 18.56
อยุธยา ออก 19.16
บางปะอิน ออก 19.30
รังสิต ออก 19.58
ดอนเมือง ถึง 20.08
หลักสี่ ถึง 20.16
บางเขน ถึง 20.24
บางซื่อ ถึง 20.37
สามเสน ถึง 20.47
กรุงเทพ ถึง 21.10

ตามตารางข้างต้น ทั้งสองขบวนกลับมาสวนกันที่สถานีชุมทางบัวใหญ่เหมือนเมื่อหลายปีก่อน ขบวน ๑๓๗ ใช้เวลาเดินทางจากกรุงเทพถึงหนองคาย ๑๒ ชั่วโมง ๒๕ นาที ขบวน ๑๓๘ ใช้เวลาเดินทางจากหนองคายถึงกรุงเทพ ๑๒ ชั่วโมง ๕๕ นาที เฉียดๆ ๑๓ ชั่งโมงเข้าไปทุกทีแล้วครับ ยิ่งเมื่อนำไปเทียบกับกำหนดเวลาขบวน ๓๔ ปี ๒๕๒๑ ที่ใช้เวลาเดินทางจากหนองคายมายังกรุงเทพ ๑๐ ชั่วโมง ๔๕ นาที แล้วจะรู้สึกว่าขบวน ๑๓๘ ใช้เวลาเดินทางมากขึ้นอย่างน่าตกใจ ผมว่าเป็นเครื่องสะท้อนให้เห็นถึงปัญหาหลายๆประการที่ทำให้ขบวนรถใช้เวลาเดินทางมากขึ้นเรื่อยๆ เช่น สภาพทางที่ทรุดโทรมลงหลายช่วงจำเป็นต้องจำกัดความเร็ว ฯลฯ แต่ถึงจะช้าลงอย่างไรก็ยังรักขบวน ๑๓๗/๑๓๘ อยู่นะครับ ผม(และคาดว่าอีกหลายท่าน)จะจดจำความรู้สึกดีๆที่มีต่อรถเร็วขบวนนี้ไว้ตลอดไป ยังอดแอบหวังไว้ลึกๆไม่ได้ว่าสักวันเราคงได้พบกันอีกนะเจ้าขบวน ๑๓๗/๑๓๘ 8)

[tuie]

เพื่อเป็นอนุสรณ์ถึงความทรงจำดีๆในการเดินทางด้วยขบวนรถเร็วที่ ๑๓๗/๑๓๘ ผมขอนำภาพถ่ายในมุมมองของผู้โดยสารคนหนึ่งที่ชอบรถไฟ มองผ่านเลนส์(กล้องปัญญาอ่อน)จากบนรถ บสส. คันที่ ๓ ขบวน ๑๓๗ ซึ่งถ่ายไว้เมื่อเร็วๆนี้มาให้ชมประกอบเรื่องราวกันสักเล็กน้อยนะครับ ขอออกตัวไว้ก่อนว่า ผมถ่ายภาพไม่เก่ง ภาพอาจไม่สวยเท่าหลายๆท่านในที่นี้ อยากจะบอกว่า ถ้าไม่เป็นรักและคิดถึงขบวน ๑๓๗/๑๓๘ กันจริงๆคงไม่กล้านำภาพถ่ายฝีมือของผมมาแสดงหรอกครับ

จุดเด่น วิวดีช่วงหนึ่งในเส้นทางสายชุมทางแก่งคอย-ลำนารายณ์-ชุมทางบัวใหญ่ นับตั้งแต่เปิดเส้นทางสายนี้ก็คือทางช่วงเขาพังเหยครับ ขบวน ๑๓๗ หยุดรับส่งผู้โดยสารที่สถานีโคกคลี ซึ่งเป็นสถานีสุดท้ายบนที่ราบภาคกลางใกล้ทิวเขาพังเหยมากที่สุด



พอออกจากสถานีโคกคลีทางรถไฟก็โค้งไปทางซ้ายมือ เห็นทิวเขาพังเหยและฟ้าใสอยู่เบื้องหน้า แหม!วันนี้เสาออกตกเร็วจัง เมื่อกี้ยังยกอยู่แต่พอหัวรถจักรผ่านเสาก็ตกแล้ว



ขบวน ๑๓๗ ไต่ระดับสูงขึ้นเรื่อยๆ หากนั่งหันหน้าไปทางหัวรถจักรเมื่อมองไปทางซ้ายจะเห็นทิวทัศน์ที่ราบภาคกลางอยู่เบื้องล่าง

[tuie]

ก่อนเข้าอุโมงค์เขาพังเหยขบวนรถจะเลี้ยวโค้งไปทางขวาแล้วเข้าอุโมงค์ พอพ้นอุโมงค์แล้วขบวนรถจะเลี้ยวโค้งไปทางซ้ายสักครู่ก็ผ่านสถานีช่องสำราญ(เห็นชื่อสถานีนี้แล้วห้ามคิดลึกใช่ไหมครับน้องธี )



ผ่านสถานีช่องสำราญไปแล้วขบวนรถจะเลี้ยวโค้งไปทางขวา พอพ้นภูเขาที่ตั้งสถานีช่องสำราญก็จะผ่าน “เนินแห่งความเดียวดาย” ชื่อเนินนี้ผมตั้งให้เองนะครับ เพราะเป็นเนินสูงที่ถมขึ้นใหม่เชื่อมระหว่างภูเขาที่ตั้งสถานีช่องสำราญกับภูเขาลูกถัดไป มีทางรถไฟอยู่บนยอดเนินอย่างเดียวดายน่ะครับ



เนินสูงจากระดับพื้นดินด้านล่างเพียงใด ท่านที่เคยนั่งรถไฟผ่านทางช่วงนี้คงทราบดี ท่านใดยังไม่เคยไปลองสังเกตเสาโทรเลขข้างเนินด้านล่างเทียบกับขนาดของขบวนรถบนเนินแล้วลองกะความสูงก็ได้ครับ

[CENTENNIAL]

แต่ผมกลับเห็นว่าภาพที่ถ่ายมาลงก็ คมชัด สวยดีนะครับพี่ตุ้ย

เห็นแล้วนึกถึงความตื่นเต้น ดีใจครั้งแรกสุดที่นั่งรถไฟผ่านช่วงนี้ครับ

[Wisarut]

อาจารย์ตุ้ย, เดี๋ยววันที่ 7 มกราคม จะขึ้นไปถ่ายอุโมงค์เขาพังเหยส่งท้ายซะเลย ถ่ายมันทั้ง 2 ด้านน่านแหละ

เสียดายที่กล้องตัวเก่งของผมดันชำรุดเพราะหล่นกระแทกพื้นที่สถานีหนองคาย ต้องส่งซ่อมอ่า

[Bradycardia]

[taweep]

[tuie]

ขอบคุณน้องวี คุณRenovated น้องเอ็ม คุณวิศรุต น้องอาร์ต คุณทวีปและทุกๆท่านที่แวะมาเยี่ยมชมครับ ต้นตำรับ “ช่องสำราญ-ห้ามคิดลึก” นี่ต้องยกลิขสิทธิ์ให้น้องธีและทีมงานอีก ๓ ท่าน คือ น้องแซม น้องบอลและน้องฟาง ที่ไปสำรวจคราวนั้น