เย้าสายหมอก หยอกสายลม เพลินชมป่า... จากบ้านปิน สู่ผาคัน

[Nakhonlampang]

สวัสดีครับ...ห่างหายไปนานสำหรับการออกทริปของผม ด้วยเหตุปัจจัยหลายๆอย่าง เมื่อมีโอกาสก็เลยขอใช้สักหน่อย

ทริปนี้ผมได้ไปกลับเที่ยวสถานที่แห่งหนึ่งที่เคยไปมาแล้วเมื่อราว 3 ปีก่อน แต่การกลับไปเยือนในครั้งนี้มีความแตกต่างในเรื่องช่วงเวลา และวิธีการเดินทาง ทำให้ได้สัมผัสบรรยากาศที่แตกต่างไปจากคราวก่อนครับ...และจากชื่อของกระทู้นี้ หลายคนก็คงทราบดีแล้วว่าทางรถไฟช่วงดังกล่าวนี้มีจุดที่น่าสนใจคืออะไร

ผมเริ่มต้นการเดินทางออกจากกรุงเทพมหานครในตอนค่ำวันที่ 9 ธันวาคม 2553 ด้วยขบวนรถด่วนพิเศษที่ 13 มีจุดหมายปลายทางการโดยสารที่สถานีบ้านปิน โดยได้ที่นั่งหมายเลข 1 บนรถคันที่ 11 ซึ่งเป็นที่เดียวที่เหลืออยู่ในวันที่ไปจองตั๋ว วันนั้นได้ บนท.ป หมายเลข 1139 ครับ เลยเป็นโชคดีของคนนอนเตียงล่าง แต่เป็นโชคร้ายของคนนอนเตียงบน ที่นอกจากเตียงจะไม่ได้กว้างกว่าเดิมแล้ว ยังปีนขึ้นลงลำบากกว่าเก่าอีก

วันนั้น ข.13 ออกเดินทางล่าช้าตั้งแต่ต้นทาง และเข้าสู่สถานีบางเขนไล่เลี่ยกับ ข.67 โดย ข.13 เปลี่ยนไปใช้รางล่องแทน และคงวิ่งไล่เลี่ยกับ ข.67 ไปตลอดจนถึงบ้านภาชี เพราะตอนออกจากบ้านภาชียังได้ยินเสียงจากวิทยุขาน ข.67 อยู่ โดยตอนที่ ข.13 ผ่านบ้านภาชีนั้น ช้าไปแล้ว 94 นาที

ก่อนถึงเด่นชัยเล็กน้อยผมก็ตื่น ส่วนหนึ่งเป็นเพราะมีผู้โดยสารลงที่เด่นชัยหลายคน เลยมีเสียงอึกทึกเล็กน้อย ก่อนเข้าสถานีเด่นชัยผมเลยปีนลงมาทำธุระส่วนตัวแล้วมานั่งตรงที่นั่งว่างเพื่อมองออกไปนอกหน้าต่างชมวิวไปเรื่อยๆ ตอนที่รถผ่านแก่งหลวงได้ยินว่ารถช้าไปแล้ว 107 นาที

เมื่อใกล้ถึงบ้านปิน พ.รถนอนก็พาผมเดินข้ามไปยัง บนอ.ป เนื่องจากใกล้ทางลงมากกว่า แต่เมื่อรถจอดสนิทที่สถานีบ้านปินแล้ว ปรากฏว่าประตูรถ บนอ.ป ที่เป็นรถคันรองสุดท้ายก็ยังอยู่เลยชานชาลา ผมจึงต้องกระโดดขาคู่ลงสู่พื้นด้านล่างแทน และพบกับป้ายประเพณีด้านใต้มารอต้อนรับผมอยู่พอดีครับ

[Nakhonlampang]

ถังน้ำของสถานีบ้านปิน อยู่ใกล้ๆกับป้ายประเพณีด้านใต้ บนเส้นทางที่จะเดินไปสู่ตัวอาคารสถานีครับ

[Nakhonlampang]

เนื่องจากจุดหมายยังอีกยาวไกล ประกอบกับสภาพอากาศในขณะนั้นไม่เอื้ออำนวยให้บันทึกภาพความสวยงามของอาคารสถานีและสิ่งปลูกสร้างอื่นๆได้อย่างเต็มที่ ก็ขอเก็บภาพพอเป็นพิธีไปก่อนนะครับ

อาคารสถานีบ้านปินในสายหมอก


ที่ผมสะดุดตาอีกอย่างหนึ่งก็คือ อาคารร้านค้าของสถานีบ้านปิน เพราะดูแล้วมีความสวยงามกว่าร้านค้าของสถานีอื่นๆเท่าที่เคยพบเห็นมาครับ

[Nakhonlampang]

ที่จริงความล่าช้าของ ข.13 ในวันนั้น ก็เป็นผลดีกับผมเหมือนกัน เพราะทำให้ผมไม่ต้องแกร่วรอเวลาท้องฟ้าสว่างหากขบวนรถถึงสถานีบ้านปินตามกำหนดเวลา คือเวลา 05.05 น.

ก่อนถึงบ้านปิน ผมเห็นแล้วว่าบรรยากาศภายนอกรถมีหมอกมาเพียงใด จนกระทั่งผมลงรถ และพร้อมที่จะออกเดิน สายหมอกก็ยังไม่คลายลงไปครับ ดังนั้นช่วงเริ่มต้นของการเดิน ผมจึงต้องเดินฝ่าสายหมอกออกไปครับ

จากรางหลีก กำลังเข้าสู่รางประธานครับ


เดินพ้นประแจตัวสุดท้ายออกไปได้ระยะหนึ่งก็หันกลับมาทางสถานี ปรากฏว่าอาคารสถานีได้เลือนหายไปจากสายตาแล้ว

[Nakhonlampang]

หนทางข้างหน้าที่ซุกไว้ในสายหมอกครับ


หันกลับมาอีกครั้ง เสาหางปลาก็เริ่มจะถูกสายหมอกกลืนกินไปแล้วเช่นกัน


มองไปในท้องนาที่อยู่ข้างทาง เห็นมีเถียงนาอยู่ บนเถียงนาเห็นมีสัมภาระที่น่าจะเป็นสำรับอาหารของชาวนาที่เตรียมไว้รับประทานกัน

[Nakhonlampang]

เดินมาไม่ไกล ก็พบกับสะพานเหล็กแห่งแรกมาเรียกน้ำย่อยครับ สะพานนี้อยู่ระหว่าง สทล.564/8 - 9


nameplate ของสะพานแห่งนี้ครับ

[Nakhonlampang]

เดินมาอีกหน่อยก็รู้สึกว่ามีใครมาปรากฏตัวอยู่ด้านหลัง
พระอาทิตย์นั่นเองครับ มาแบบงัวเงีย ยังไม่แจ่มใส


ทางตัดผ่านเสมอระดับ ระหว่าง สทล.564/15 - 16 ครับ สังเกตดูรถยนต์ส่วนใหญ่ที่วิ่งผ่านไม่ค่อยชลอความเร็วกัน ดูแล้วทางตัดผ่านตรงจุดนี้มีสภาพที่ดีมากครับ

[Nakhonlampang]

พอพ้นทางตัดผ่านมาได้เล็กน้อย สภาพเส้นทางก็เริ่มมีทางโค้งครับ


สายหมอกยังคงไม่จางหายไปไหน

[Nakhonlampang]

เดินฝ่าสายหมอกต่อไปตามเส้นทางที่เริ่มคดเคี้ยวเรื่อยๆ



เถียงนาข้างทางอีกแห่ง


เดินไปพร้อมกับไดยินเสียงเครื่องจักรดังแว่วมาแผ่วๆ

[boatteam]

หมอกเยอะจริงๆ แถวภาคเหนือ
ไม่รู้ว่าจะหนาววว ขนาดไหน
_________________
สถานีบ้านเกิดอรัญประเทศ สุดเขตแดนสยามฝั่งตะวันออก