ตามรอยไปดู 3 อุโมงค์ ภาคเหนือ ปี 2554

[mirage_II]

ถัดมาหน่อยเจอรอยเบรคครับ ยาวไปเลย สงสัยพขร.จะตกใจ เมื่อเห็นป้ายเตือนเมื่อกี้เลยเบรคตัวโก่ง.....


ผ่านสะพานที่ห้า แล้ว ถ่ายทอดบรรยากาศการเดินซะหน่อย (ที่จริงก็ผ่านสะพานที่หกมาก่อน แต่ไม่มีอะไรน่าสนใจเลยไม่ได้ถ่ายภาพ เพราะถ่ายมาแล้วตอนขามาครับ)


มาถึงสะพานที่สี่แล้วครับ บรรยากาศมืดลงทุกที ต้องเดินแข่งกับเวลา หลานชายผมข้ามไปแล้วโน้น.. ผมก็ต้องรีบตะกายข้ามตามไปเร็วๆ สังเกตุเสาสัญญาณเข้า อยู่ในตำแหน่งห้าม แสดงว่าไม่ีมีรถไฟมาจากสถานีบ้านปินแน่นอน แต่ก็ไม่ได้ยืนยันว่า ไม่มีรถไฟออกจากสถานีผาคันเช่นกัน ตอนนั้นผมลืมไปสนิทเลยในข้อหลังนี้ เลยเดินกันสบายใจไร้กังวล

[mirage_II]

ก่อนผ่านไป ขอแสดงความหมายของเสาเข้าตรงนี้สักหน่อย (พร้อมถามคำถามเพิ่มเติมด้วย) คือ เสานี้จะมี หางปลา 2 อัน อันบนบอกว่า ให้ผ่านเข้าได้ กับ ให้หยุดรอ อันล่างบอกว่า รางข้างหน้าสถานีจะสับให้เข้ารางประธาน หรือรางหลีก


ภาพซ้าย : เดินมาถึง เสาเขต(ต์) สับเปลี่ยนแล้ว หลานชายผมดูงงๆ กับเสานี้ เหมือนผมในตอนนั้น แต่ขณะนี้ ผมทราบดีจากคุณแฮมมึนจากในเว็บพันทิปแล้วว่ามีความหมายดังแสดงในภาพ ตรงจุดนี้ สามารถมองเห็นสะพานที่ 3 อันเป็นรางโค้งเข้าไปยังโค้งเนินเขาลับตาข้างหน้าด้วย
ภาพขวา : เข้าไปดูใกล้ๆ ตัวอักษรที่พิมพ์จารึกลงไปในเสา มีร่องรอยคำว่า ต์ อยู่ แสดงว่าคำว่า เขต นี้แต่ก่อนเราเขียนว่า เขตต์ นะครับ
การศึกษาเสาสัญญาณต่างๆ ทำให้เรารู้สึกคุ้นเคยกับทางรถไฟและไม่รู้สึกเปล่่าเปลี่ยว เพราะเดี๋ยวก็เจออะไรเป็นเสมือนเพื่อนเดินทาง อีกแล้ว (อย่างเช่นผมนี้ มี GPS Pocket PC อันเดียว ไปไหนๆ คนเดียวได้สบายไม่เหงาเลย..)


ภาพซ้าย : ตอนนี้กำลังเดินข้ามสะพานที่ 2 อันเป็นรางโค้งที่เสียวไม่น้อย เพราะวิ่งไม่ได้ ถ้าหากรถไฟมาฉับพลัน แถมมีโค้งลับตาข้างหน้าด้วย
ภาพกลาง : ระหว่างข้ามหูก็ฟังเสียงลวดสลิงดูว่า ถ้ามีรถไฟเข้ามาน่าจะมีการดึงสลิงควบคุมสัญญาณเสาตรงสะพานที่ 4 ปรากฏว่าเงียบสนิทก็เดินสบายๆ ตรงฝั่งซ้ายของรางเลย (แต่อันที่จริง ผมมารู้ทีหลังว่า ถ้าหากรถไฟมาจากสถานีผาคัน จะไม่มีดึงเสาสัญญาณเข้าเลย...ว้าว แสดงว่ามีโอกาศเจอรถไฟโผล่มาได้ทุกขณะแบบไม่รู้ตัวเลยหรือนี่.. )
ภาพขวา : ตอนนี้ผ่านสะพานสองมาแล้ว อันเป็นสะพานยาวที่สุดในแถบนี้ แต่บรรยากาศมืดลงเร็วมากจริงๆ จากแดดที่ยังออกเมื่อตอน 5 โมงเย็นครึ่ง แม้ว่าขณะนี้จะเป็นเวลาเพียง 18:13 น. เอง

[mirage_II]

ภาพซ้าย : ผมมองเห็นสถานีผาคันอยู่ข้างหน้าแล้ว
ภาพกลาง : แต่..ยังต้องข้ามอีกหนึ่งสะพาน และสะพานแห่งนี้เกือบทำให้เกิดอุบัติเหตุแล้ว คือมีไม้หมอนอันหนึ่งด้านข้างผุบางส่วนทำให้เหยียบลงไปแล้วยุบ.... นิดนึง โชคดีที่ผมย่อตัวทัน เลยไม่หกล้มกลางสะพาน! พระเอกเกือบตายตอนจบแล้วครับ
ภาพขวา : เจอประแจเข้ารางหลีกแล้ว เห็นแสงจากสถานีสะท้อนกับรางสวยดี เลยนั่งลงเก็บภาพมาให้ชมกันครับ


มาถึงแล้วครับ สถานีผาคัน เลยเก็บภาพยามพลบค่ำ ที่ไม่ค่อยได้เห็นกันมาให้ดู ตอนนั้นเป็นเวลา 18:20 น. ถ้าหากอยู่ในฤดูร้อน ฟ้าจะยังไม่มืดแบบนี้
พอไปถึงรถก็โดนบ่นกันใหญ่จากท่านผบ.เมียครับ ว่ายุงเยอะ ก็แน่นอนครับ นั่งรอกันตั้งแต่ 15:09 น. ผ่านมา 3 ชั่วโมง 11 นาที ซึ่งสมาชิกบางคนก็ออกไปเดินเล่น เข้าห้องน้ำที่สถานีกันบ้าง แต่ที่แย่ก็คือไม่มีร้านค้าอะไร ที่จะซื้อของกินกัน


ขอปิดป้ายกระทู้นี้ด้วยบรรยากาศยามค่ำคืนของ อำเภอลอง ตรงหน้าร้านเซเว่นฯ ตอน 2 ทุ่ม ซึ่งกว่าจะถึงกรุงเทพฯก็เล่นเอา 8 โมงเช้าเลย.. สวัสดีไว้พบกันใหม่ในทริปหน้า ถ้าเพื่อนๆ พอทราบข้อมูลบางแห่ง ช่วยเพิ่มเติมให้บ้างนะครับ ขอบคุณมาล่วงหน้าด้วยครับ

[Wisarut]

^^^
ไม่ทราบว่าได้ระบุพิกัดสะพานตามตำแหน่ง สทล. ด้วยหรือเปล่าหละครับ?

[CivilSpice]

จบมหากาพย์การเดินทางอันสุดแสนทรหดเลยนะครับ ตามอ่านมาตั้งแต่ของพันธ์ทิพย์แล้ว ได้กลับมาอ่านที่บ้านรถไฟไทยอีกครั้ง ก็ยังคงสนุกสนานอยู่เช่นเดิมครับ ขอบพระคุณพี่มิราช II เป็นอย่างยิ่งครับ ที่นำเรื่องราวและรายละเอียดต่างๆ มาให้พวกเราได้ชมกันแบบละเอียดยิบและครบถ้วนสมบูรณ์ (อีกทั้งยังลำบากเรื่องรูป เพราะของที่นี่โพสต์ได้ไม่สะดวกเหมือนที่ Pantip ต้องเอาไปฝากที่อื่นก่อน)

หวังว่าในโอกาสต่อๆ ไปคงจะมีโอกาสได้ร่วมทริปสำรวจทางรถไฟ/สถานีรถไฟ/อุโมงค์รถไฟ ร่วมกันนะครับ ของผมยังเหลือที่ขุนตานกับที่ช่องเขา รวมถึงสะพานสองหอ สามหอ และคอมโพสิต ซึ่งไว้คงจะหาโอกาสไปเก็บให้ได้ครบทั้งหมด เพื่อเป็นเกียรติประวัติแก่ตัวเอง

[mirage_II]

สวัสดีครับ คุณWisarut : ยินดีที่รู้จักครับ ผมได้อ้างอิงข้อมูลของคุณตั้งแต่การโพสครั้งแรกในพันทิปแล้วครับ ขอบคุณสำหรับข้อมูลเกี่ยวกับสะพานที่ละเอียดมาก ตั้งแต่ชื่อรูปแบบสะพาน ตำแหน่งสทล. ความยาว พื้นที่ทาสี และ ระยะทางจริง ซึ่งผมได้นำข้อมูลและภาพสะพานด้านข้าง(ของคุณหนุ่ม Nakhonlampang) ลงในเว็บพันทิป เพราะคิดว่าคนที่นั่นส่วนใหญ่คงไม่ค่อยเห็นข้อมูลแบบนี้เหมือนที่ห้องนี้ เลยทำให้ผมไม่ได้ลงรายละเอียด สทล.ในกระทู้นี้ (เพราะกลัวเนื้อหาจะไม่กระชับ) แต่ก็ยังได้ลงไว้ในแผนที่เดินทางที่ผมวาดเองไว้แล้วนะครับ ในหน้า 11 ความเห็นลำดับที่สองเลยนะครับ คราวหน้าคงได้ขออ้างอิงข้อมูลจากคุณอีกนะครับ ขอบคุณครับ

สวัสดีครับ คุณCivilSpice : ยินดีที่รู้จัก เว็บมาสเตอร์ของที่นี่ครับ ผมเคยคิดเหมือนกันว่าคุณต้องเคยเข้ามาดูกระทู้ผมในเว็บพันทิป เพียงแต่อาจไม่เคยโพสหรือใช้ชื่อล๊อคอินอื่น รู้สึกเกรงใจเหมือนกันที่นำรูปของคุณมาอ้างอิงบ่อยๆ (ก็เพราะเป็นเรื่องตามรอยคนรักรถไฟนี่นา ) โดยไม่ได้ติดต่อขออนุญาตมาก่อน

เรื่องฝากรูปอีกครั้งนั้นผมว่ายังไม่ลำบากเท่ากับการต้องมาย่อขนาดให้เหลือไม่เกิน 640 X 480 pixel นี่แหละ หนักจริงๆ เพราะผมทำบนเว็บ photobucket เลย ช้าสุดๆ และสุดท้ายก็ต้องจัดเรียงภาพใหม่ให้สอดคล้องกับเนื้อหาการเดินทางอีก เลยใช้เวลานานเป็นสัปดาห์เลย แม้ว่าจะเคยโพสมาแล้วก็ตาม แต่จะว่าไปแล้ว กระทู้สำรวจแบบนี้โพสซ้ำก็ยังไม่เบื่อเลย

แทบไม่น่าเชื่อว่าคุณยังไม่เคยไปสำรวจสะพานข้ามเหวขุนตานเลยหรือครับ พลาดได้อย่างไรกัน ในขณะที่ กลุ่มคุณพี่ตุ้ย คุณแมว คุณเจฟ ช่วงนี้มาขุนตานบ่อยผิดสังเกตุเลย การไปเดินสำรวจรถไฟนี้ ดีอย่างคือไม่มีผู้คนพลุกพล่าน ทำให้ได้พบกับธรรมชาติอันสงบอย่างแท้จริง แต่จะสลับกับความตื่นเต้นตอนเจอรถไฟ แต่มีข้อเสียคือ คณะที่ไปด้วยกัน ต้องมานั่งรอในรถนาน เพราะผมต้องไปเป็นแบบครอบครัว หลากหลายรสชาติ เพื่อความคุ้มค่าของการเดินทางครับ

ถ้าไม่ผิดแผนอะไร สงกรานต์นี้ก็กะจะลงใต้ อุโมงค์ช่องเขา และสะพานข้ามแม่น้ำสวี เป็นเป้าหมายหลัก อาจจะได้แถม ปาดังเบซาร์ ถ้ามีเวลา คอยติตตามชมกันนะครับ อ้อ..สำหรับสะพานข้ามเหวนั้น ผมขอฝากไว้ก่อน ไปแอบมองจากถนนข้างล่างมาเมื่อปีใหม่ 2553 ไม่เต็มอิ่ม สักวันจะไปให้ได้ ถ้ามีโอกาส ครับ



อ้อ..เกือบลืมวางลิ้งค์ เว็บในพันทิปไว้ เผื่อใครอยากจะชมแบบละเอียดยาวๆ... แยกออกเป็น 8 ตอน ก็เลือกเข้าไปดูได้ ดังข้างล่างนี้นะครับ
http://www.pantip.com/cafe/blueplanet/topic/E10221816/E10221816.html

[Nakhonlampang]

ได้รสชาติไปอีกแบบครับสำหรับมหากาพย์การเดินทางของพี่
จากที่ผมเคยอ่านบันทึกการเดินทางทริปก่อนๆของพี่ที่ blueplanet (ไม่ได้เป็นสมาชิก แต่ไปแอบอ่านอยู่เรื่อยๆครับ ) แม้ว่าหลายแห่งผมจะเคยไปมาก่อนแล้ว แต่พอได้อ่านกระทู้ของพี่ก็ให้ความรู้สึกแตกต่างกัน ส่วนหนึ่งต้องยอมรับว่าพี่มีวิธีเล่าเรื่องราวที่แตกต่างไปจากคนอื่นๆ ทำให้เรื่องที่ดูเหมือนจะซ้ำกับคนอื่น ไม่ดูน่าเบื่อครับ

ที่ดีใจอย่างหนึ่งก็คือ รายละเอียดข้อมูลการเดินทาง รวมทั้งภาพประกอบที่ผมถ่ายไว้ เป็นประโยชน์ในการเป็นข้อมูลอ้างอิงของหลายๆคน รวมทั้งกรณีของพี่ mirage_II นี้ด้วย

ขอบคุณสำหรับกระทู้สนุกๆครับ

[CivilSpice]

[mirage_II]

ถึงคิวกระทู้นี้แล้วนะครับที่ผมจะเริ่มแก้ไขลิ้งค์ภาพ กว่าจะเสร็จก็คงจะนานเป็นเดือนอีกเช่นกัน คอยติดตามชมต่อไปนะครับ (ทีแรกผมคิดว่าการตามแก้ไขลิงค์ของภาพนี้จะน่าเบื่อ แต่ที่ไหนได้ กลับเหมือนได้กลับไปเที่ยวใหม่อีกครั้งครับ)