ข่าว รฟท จาก หนังสือพิมพ์

[Mongwin]

ปรับปรุงรถไฟไทย (1)
จากหนังสือพิมพ์ โลกวันนี้ ปีที่ 13 ฉบับที่ 3386 ประจำวัน อังคาร ที่ 25 กันยายน 2012 โดย ณ สันมหาพล

ผู้เขียนในฐานะผู้ใช้บริการคนหนึ่งรู้สึกหงุดหงิดมานานกับบริการรถไฟไทย เผอิญช่วงนี้รู้แล้วว่าใครจะมาเป็นผู้ว่าการการรถไฟฯคนใหม่ โดยยังเป็นคนนอกที่จำเป็นต่อการเข้าไปจัดการองค์กรที่เต็มไปด้วยปัญหาเรื้อรังแห่งนี้ เพราะถ้าเป็นคนในคงไม่มีทางทำงานนี้สำเร็จ

ก่อนอื่นอยากให้ว่าที่ผู้ว่าการเข้าไปดูและทบทวนโครงการสร้างสถานีรถไฟใหม่แทนหลังเก่าที่แทบทุกแห่งยังใช้งานได้ดี ต้องการเพียงการบูรณะฟื้นฟูให้กลับสู่สภาพเดิม แต่กลับรื้อทั้งหลังแล้วสร้างใหม่ สิ่งที่สูญเสียไปคือ อาคารประวัติศาสตร์อายุ 100 กว่าปี ซึ่งหลายแห่งเป็นสัญลักษณ์ท้องถิ่น
ที่สำคัญไม้ที่ได้จากการรื้อเป็นไม้เก่าที่มีค่า ไม่ใช่เศษไม้ มีการซื้อขายราคาแพงเพื่อนำไปสร้างบ้านโบราณและเฟอร์นิเจอร์ส่งออก อีกทั้งภายในสถานีเก่ายังเต็มไปด้วยเครื่องจักรและอุปกรณ์ที่ทำด้วยเหล็กและทองเหลืองที่ประเมินค่ามิได้ ไม่รู้ว่าใครได้ผลประโยชน์ แต่วงเงินคงสูงไม่น้อย
ที่แปลกคือ มีการรื้อสถานีโดยไม่ได้ใส่ใจบ้านพักพนักงานที่อยู่ด้านหลัง ยังคงปล่อยให้ชำรุดทรุดโทรม ผลก็คือ บ้านเหล่านี้ส่วนใหญ่ถูกทิ้งร้าง พนักงานต้องไปเช่าหรือกลับไปอยู่บ้านตัวเองแล้วนั่งรถมาทำงาน ซึ่งสำหรับพนักงานรถไฟนับเป็นเรื่องยุ่งยากจากการที่การเข้าออกสถานีของรถไฟเป็นไปได้ทั้งตอนกลางวันและกลางคืน

สำหรับปัญหาการรถไฟฯที่อยากเรียนให้ทราบ ปัญหาแรกคือการบริการ ซึ่งย่ำแย่มานาน ไม่ทราบว่าเคยมีการแก้ไขหรือไม่ แต่คงทำไม่ได้ เนื่องจากเป็นเรื่องของจิตใจ ไม่ใช่หน้าที่การงาน คือจิตใจของผู้ที่ขึ้นไปให้บริการบนรถไฟเป็นจิตใจของผู้ที่เป็นนาย ไม่ใช่ผู้รับใช้ คือมองผู้โดยสารเป็นผู้ที่ต้องควบคุม ไม่ใช่ผู้ที่ต้องดูแล
ดังนั้น การจะปรับทรรศนะใหม่จึงเป็นไปไม่ได้ เผอิญวันหนึ่งผู้เขียนมีโอกาสได้คุยกับผู้โดยสารรถไฟขบวนเดียวกันจึงทราบว่าเดี๋ยวนี้มหาวิทยาลัยราชภัฏทั่วไทยมีการสอนวิชาอาหารและการโรงแรม จึงเป็นไปได้ที่จะใช้รถไฟเป็นสถานที่ฝึกอบรมนักศึกษาด้วยการส่งนักศึกษาขึ้นไปดูแลผู้โดยสาร และให้มหาวิทยาลัยเข้าไปบริหารจัดการตู้เสบียง

สมัยก่อนเวลาขึ้นรถไฟ หลังจากได้ที่นั่งและวางสัมภาระแล้วผู้โดยสารมักชวนกันไปนั่งที่ตู้เสบียงเพื่อดื่มและกินอาหาร แต่สมัยนี้ไม่มีใครทำเช่นนั้น ตู้เสบียงจึงกลายเป็นที่ชุมนุมของพนักงานและผู้ที่ทำงานเกี่ยวกับรถไฟ และคนไม่รู้ที่เผลอเข้าไป ซึ่งหลังจากนั้นจะไม่เข้าไปอีก
นอกจากอาหารจะไม่อร่อยแล้ว ยังแพงจนไม่รู้ว่าปล่อยให้ขายในราคานั้นได้อย่างไร การเป็นผู้บริหารจัดการตู้เสบียงไม่ใช่เรื่องยากที่จะทำ เพราะตลอดเส้นทางรถไฟมีมหาวิทยาลัยราชภัฏอยู่แล้ว

พรุ่งนี้จะบอกถึงวิธีที่จะทำให้การรถไฟฯรวย

[pak_nampho]

เป็นข้อคิดเห็นที่ผมเห็นด้วยกับผู้เขียนจริงๆ...
_________________
+++++++++++++++++ ๑๑๖ ปี รถไฟไทยก้าวไกล....จากรถจักรไอน้ำ +++++++++++++++++

....................บุตร ครฟ. พขร.ตรี แขวงรถพ่วงปากน้ำโพ ...................

[ksomchai]

[pak_nampho]

ใช่ครับพี่สมชาย...เหมือนสถานีรังสิตเดิมรื้อทิ้งอย่างหาค่าไม่ได้....

ขึ้นรถไฟผ่านไปเมื่อวันก่อนโครงสร้างอาคารสถานีที่ถูกรื้อทิ้งถูกจับจองสร้างทับเป็นบ้านพักคนรายได้น้อยอยู่อาศัยไปแล้ว.....
_________________
+++++++++++++++++ ๑๑๖ ปี รถไฟไทยก้าวไกล....จากรถจักรไอน้ำ +++++++++++++++++

....................บุตร ครฟ. พขร.ตรี แขวงรถพ่วงปากน้ำโพ ...................

[Mongwin]

คมนาคมยุคคนนอกระวังข้อ (คร) หา‘ผลประโยชน์ทับซ้อน’
สยามธุรกิจ ฉบับที่ 1338 ประจำวันที่ 26-9-2012 ถึง 28-9-2012

กระทรวงคมนาคมยุครัฐบาล “ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร” ผู้บริหารสูงสุดของหน่วยงานมักมีคนนอก ซึ่งไม่เพียงแต่นอกองค์กรแต่เป็นนอกกระทรวง ไม่เว้นแม้แต่ ตำแหน่งปลัดกระทรวงคมนาคม ทั้งนี้ ในอดีตที่ผ่านมา ผู้ที่จะมานั่งเก้าอี้เบอร์หนึ่งของหน่วยงานในกระทรวงคมนาคมมักจะเป็นคนในองค์กร โดยคัดเลือกจากระดับรองขึ้นมานั่งในตำแหน่งอธิบดี หรือกรรมการ ผู้อำนวยการ หรือผู้ว่าการ เพราะถือว่า มีประสบการณ์ทำงานสายตรง รู้จักคน และงานในองค์กรเป็นอย่างดี จะได้สาน ต่องานต่างๆ ได้ทันที ไม่ต้องมานั่งเรียน รู้งานกันใหม่ เพราะกว่าจะรู้งานบางคน ต้องใช้เวลาถึง 3 เดือน

แต่ยุคหลังๆ เริ่มมีการสรรหาตำแหน่งผู้บริหารสูงสุด จึงเริ่มมีคนนอก เข้ามาสมัครร่วมกับคนใน แต่ผลที่ออก มาส่วนใหญ่ก็ยังเป็นคนในมากกว่าคน นอก ขณะที่ยุคนี้ผู้ที่มานั่งเก้าอี้ผู้บริหาร เบอร์หนึ่งในหน่วยงานรัฐวิสาหกิจแทบ จะเป็นคนนอกทั้งสิ้น และมีฝ่ายการเมืองเข้ามามีอิทธิพลในการสหรรหา และแต่งตั้ง

เริ่มจากบริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน) ในฐานะสายการบินแห่งชาติ ที่ได้ “นายสรจักร เกษมสุวรรณ” อดีตประธานกรรมการ บริษัท อสมท จำกัด (มหาชน) มาดำรงตำแหน่งกรรมการผู้อำนวยการใหญ่คนใหม่ ด้านการรถไฟฟ้าขนส่งมวลชน (รฟม.) คือ “นายยงสิทธิ์ โรจน์ศรีกุล” อดีตผู้บริหาร บริษัท ชิน แซทเทลไลท์ จำกัด (มหาชน) หรือ ชื่อปัจจุบัน บริษัท ไทยคม จำกัด (มหาชน) โดยเริ่มเข้าทำงานอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 18 กรกฎาคม ที่ผ่านมา

ส่วนการรถไฟแห่งประเทศไทย (ร.ฟ.ท.) ที่กำลังสรรหาผู้ว่าการคนใหม่ในขณะนี้ก็มีเค้าว่า “นายประภัสร์ จงสงวน” อดีตผู้ว่าการ รฟม. ซึ่งเป็นคนของพรรคเพื่อจะขึ้นมารับตำแหน่งนี้เป็นแน่แท้ แม้ว่าก่อนหน้านี้คณะกรรมการสรรหา ผู้ว่าการ ร.ฟ.ท. ได้ทำหนังสือมายังหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เพื่อ ตรวจสอบคุณสมบัติของ นายประภัสร์ เพื่อให้เกิดความชัดเจนทางข้อกฎหมาย โดยเฉพาะประเด็นผลกำไรที่เกิดจากอัตรา แลกเปลี่ยนของ รฟม.ในอดีต แต่ล่าสุดกรมสรรพากรชี้แจงยืนยันว่ารายได้ที่เกิดจากอัตราแลกเปลี่ยนและได้นำมาคำนวณ เสียภาษี ถือเป็นรายได้ของหน่วยงานที่เกิด ขึ้นจริง ก็ทำให้ข้อสงสัยที่เกี่ยวข้องกับคุณสมบัติของนายประภัสร์หมดไป

จะว่าไปแล้วที่ผ่านมาการรถไฟฯ ไม่ เคยมีผู้บริหารสูงสุดที่มาจากคนนอก เนื่อง จากไม่มีใครกล้าเข้ามาเป็นแคนดิเดตในการสรรหาผู้ว่า ร.ฟ.ท. เพราะ
1.ร.ฟ.ท. เป็นองค์กรที่ขาดทุน
2.ร.ฟ.ท.เหมือนแดนสนธยาที่ใครจะเข้าไปเปลี่ยนแปลงใด ๆ ลำบาก มักจะได้รับการต่อต้านจากสหภาพ แรงงาน และ
3.ร.ฟ.ท.เป็นความขัดแย้งภายในองค์กรสูง ฝ่ายต่าง ๆ ที่ไม่มีใครยอมใคร บริหารจัดการลำบาก

แต่มาวันนี้ไม่เป็นเช่นนั้นแล้ว แม้ว่า การรถไฟฯ จะมีข้อจำกัดใน 3 ประเด็นที่ผ่านมา แต่การรถไฟฯ ก็เป็นเป้าหมายสำคัญในการพัฒนาประเทศในอนาคต เพราะระบบรถไฟเป็นระบบที่ประหยัดต้นทุนที่สุด ประหยัดน้ำมันที่สุด จึงเป็นนโยบายรัฐบาลที่จะเพิ่มสัดส่วนการขนส่ง ทางรางให้มากขึ้น ด้วยการทุ่มงบประมาณมหาศาลในการก่อสร้างทางรถไฟ ทั้งรถไฟรางคู่ รถไฟความเร็วสูง และรถไฟฟ้าขนส่งมวลชน

มาที่ตำแหน่งล่าสุดคือ ตำแหน่งปลัดกระทรวงคมนาคม ที่ข้ามห้วยมาจากสภาความมั่นคงแห่งชาติ และเป็นนายตำรวจใหญ่มาก่อน นั่นคือ “พล.ต.อ.วิเชียร พจน์โพธิ์ศรี” นี่ถือเป็นครั้งแรกเช่นกัน ที่ปลัดกระทรวงคมนาคม มาจากคนนอกกระทรวง ซึ่งตามธรรมเนียมปฏิบัติที่ผ่าน มา ปลัดกระทรวงคมนาคมจะต้องมาจากกรมทางหลวง ซึ่งเป็นหน่วยงานที่กุมงบประมาณมากที่สุดของกระทรวง และต้อง จบวิศวกรรมศาสตร์ เนื่องจากกระทรวงคมนาคมเป็นกระทรวงก่อสร้าง ปลัดกระทรวงจึงต้องมีความรู้ในเรื่องโครงสร้าง พื้นฐานเป็นอย่างดี เพื่อให้งานต่างๆ เดินได้ตามเป้าหมาย และทันเกมผู้รับเหมา

แหล่งข่าวระดับสูงจากกระทรวงคมนาคม กล่าวกับทีมข่าวคมนาคมว่า สาเหตุที่ต้องเอาคนนอกมานั่งปลัดกระทรวงคมนาคม เพราะไม่มีตัวเลือกจริงๆ แม้ว่า “นางสร้อยทิพย์ ไตรสุทธิ์” รองปลัดกระทรวงคมนาคม ที่อาวุโสสูงสุด แต่เพิ่งขึ้นเป็นรองปลัดกระทรวงคมนาคม และผลงานที่ผ่านมาก็ไม่ได้โดดเด่นอะไร และที่สำคัญไม่ได้จบมาทางสาขาวิศวกรรมศาสตร์

ส่วน “นายสมชัย ศิริวัฒนโชค” ก็เพิ่งเป็นอธิบดี กรมการขนส่งทางบกเพียง ปีเดียว ยังไม่ได้เวียนไปกรมอื่นเลย จึงต้อง ให้คนนอกมานั่งขัดตาทัพไปก่อน 1 ปี เพื่อ วัดผลงานของ 3 ข้าราชการ ซี 10 คือ นางสร้อยทิพย์ นายสมชัย และ นายจุฬา สุขมานพ ผู้อำนวยการสำนักงานนโยบายและแผนการขนส่งและจราจร (สนข.) ว่า ใครจะมีผลงานเข้าตากรรมการแล้วค่อยแต่งตั้งอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม การเอาคนนอกมานั่ง กุมบังเหียนหน่วยงานต่างๆ แม้เจ้ากระทรวง มักจะอ้างว่า เพื่อให้ได้คนที่มีวิสัยทัศน์ในทิศทางเดียวกัน เพื่อการทำงานจะได้ราบรื่น แต่สิ่งที่หลายฝ่ายกำลังจับตามองคือ เรื่องของผลประโยชน์ทับซ้อนที่เอื้อประโยชน์พวกพ้อง ซึ่งหากมีการทุจริตคอร์รัปชั่น คนคนนั้นก็อยู่ไม่ได้เช่นกัน เพราะปัจจุบันมีระบบตรวจสอบที่เข้มแข็ง ทั้งจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง และจากภาค ประชาชน จึงเป็นที่น่าจับตาว่า “คมนาคมยุค คนนอก” จะสามารถขับเคลื่อนเมกะโปรเจกต์แสนล้านได้อย่างรวดเร็ว ทันใจอย่างที่รัฐบาลตั้งเป้าหมายหรือไม่ และมีความใสสะอาดเพียงใด

[Mongwin]

การรถไฟไทยเป็นเจ้าภาพจัดประชุมร่วมรถไฟ มาเลเซีย-ไทย
โดย.. ศูนย์ประชาสัมพันธ์และบริการท่องเที่ยว 25 กันยายน 2555 - 13:42:23

นางนวลอนงค์ วงษ์จันทร์ หัวหน้ากองประชาสัมพันธ์ การรถไฟแห่งประเทศไทย แจ้งว่า ในระหว่างวันที่ ๒๔ – ๒๘ กันยายน ๒๕๕๕ นี้ การรถไฟแห่งประเทศไทย จะเป็นเจ้าภาพการจัดประชุมร่วมระหว่างการรถไฟมาเลเซีย กับ การรถไฟแห่งประเทศไทย ครั้งที่ ๓๓ ที่โรงแรม Royal Cliff Hotels Group พัทยา จังหวัดชลบุรี (KTMB-SRT Joint Joint Conference) ซึ่งในการประชุมจะหารือแลกเปลี่ยนข้อมูล/ข้อคิดเห็น แบ่งปันประสบการณ์ พร้อมทั้งเสนอแนะแนวทางการแก้ไขปัญหาในด้านการเดินรถร่วมกัน การดำเนินงานด้านความร่วมมือระหว่างประเทศ และโครงการพัฒนากิจการรถไฟที่สำคัญต่าง ๆ ด้วย

ในส่วนของการรถไฟแห่งประเทศไทย มีนายวิโรจน์ เตรียมพงศ์พันธ์ รองผู้ว่าการด้านยุทธศาสตร์และอำนวยการ รักษาการในตำแหน่งผู้ว่าการรถไฟฯ เป็นหัวหน้าคณะ และมีผู้ว่าการรถไฟมาเลเซีย ประเทศมาเลเชีย และองค์การรถไฟลาว สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว (สปป.ลาว) ร่วมประชุมหารือในครั้งนี้ด้วย

ในการประชุมทั้ง ๕ วัน จะมีการบรรยายพิเศษหัวข้อ Roles of Railways in Master Plan on ASEAN Connectivity (MPAC) to Facilitate Free Flow of Goods and Passengers in ๒๐๑๕ มีการประชุมกลุ่มผู้ว่าการ , การประชุมและนำเสนอข้อมูลด้านเทคนิคต่าง ๆ ระหว่างกัน อาทิ การซ่อมบำรุงรักษาทาง ,การปรับปรุงสภาพทางรถไฟระยะที่ ๕ ระยะที่ ๖ ของ รฟท. การจัดสร้างรถเพื่อรองรับบริการคนพิการ ปัญหาด้านเทคนิคในด้านการเดินรถ และ มีการประชุม/นำเสนอข้อมูลด้านการตลาดและด้านปฏิบัติการเกี่ยวกับการพัฒนาระบบควบคุมการเดินรถ การพัฒนาศูนย์บริการลูกค้าสัมพันธ์(Call Center) และบริการส่งข้อความประชาสัมพันธ์สั้น(SMS)ของ รฟท. เป็นต้น

[siriwadhna]

การ์ตูน ชัย ราชวัตร - ไทยรัฐ
25 กันยายน 2555

[Mongwin]

ปรับปรุงรถไฟไทย (จบ)
จากหนังสือพิมพ์ โลกวันนี้ ปีที่ 13 ฉบับที่ 3387 ประจำวัน พุธ ที่ 26 กันยายน 2012 โดย ณ สันมหาพล

ใครมีเพื่อนชาวญี่ปุ่นคงทราบดีว่าคนญี่ปุ่นที่ทำงานในเมืองใหญ่มักมีบ้านในเมืองเล็กที่อยู่ไกล บางทีไกลขนาดกรุงเทพฯ-เพชรบุรี แต่เขายังมาทำงานและกลับได้ตามปรกติ ไม่มีวี่แววเหน็ดเหนื่อยหรือวิตกเรื่องค่าโดยสาร ที่เป็นเช่นนี้เพราะญี่ปุ่นมีบริการรถไฟที่เชื่อมโยงกับทุกส่วนในประเทศ รวมทั้งเชื่อมโยงบริการรถสาธารณะในเมือง

ยิ่งกว่านั้นบริษัทญี่ปุ่นยังถือเป็นประเพณีที่ต้องให้สวัสดิการตั๋วเดินทางแก่พนักงาน โดยร่วมมือกับเจ้าของบริการรถเหล่านั้น หันกลับมาดูไทยจะเห็นว่าตลอดทางรถไฟที่ทอดยาวจากกรุงเทพฯไปยังจังหวัดต่างๆมีสถานีรถไฟที่ด้านหลังมีเนื้อที่พอที่จะสร้างที่พักอาศัย

ถ้ามีการสร้างที่พักอาศัยจะช่วยให้คนทำงานในกรุงเทพฯมีโอกาสออกไปอยู่ต่างจังหวัด แล้วยังจะช่วยระบายคนกรุงเทพฯให้ไปอยู่ที่อื่น ซึ่งนอกจากช่วยลดความแออัดแล้ว ยังช่วยลดปัญหาการจราจรที่นับวันจะโกลาหล ดูได้จากเหตุการณ์หลังฝนตกใหญ่เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว

นอกจากนี้สิ่งที่การรถไฟฯควรทำอีกเรื่องหนึ่งคือ การพัฒนาการท่องเที่ยวโดยรถไฟ ซึ่งที่ญี่ปุ่นทำกันเป็นเรื่องปรกติ และทำมานานแล้วตั้งแต่ทศวรรษ 1920 ส่วนไทยทำตามหลัง 10 ปี ดูจากป้ายสถานีที่มีทั้งภาษาไทยและอังกฤษ แต่คนไทยยุคนั้นยังไม่เข้าใจเรื่องการท่องเที่ยว การพัฒนาจึงยังไม่เกิด

พอถึงยุคนี้รถไฟมีทั้งรถยนต์และเครื่องบินเป็นคู่แข่ง การท่องเที่ยวโดยรถไฟจึงเป็นทางเลือกอันดับรอง บังเอิญวันก่อนผู้เขียนได้ดูข่าวการพัฒนาสถานีรถไฟกันตังให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยว มีการจัดบริเวณให้เป็นที่พักผ่อน รวมทั้งจัดขบวนรถไฟให้ผู้สนใจเดินทางไปชมสถานที่ท่องเที่ยวใกล้ๆ

ถ้าเป็นเช่นนี้มีโอกาสที่รถไฟจะได้รับความสนใจมากขึ้น ต่อไปคนไทยอาจหันมาใช้รถไฟในการท่องเที่ยวแทนที่จะใช้รถยนต์เพียงอย่างเดียว

เขียนมายืดยาวบางคนคงแปลกใจว่าทำไมไม่เขียนถึงรถไฟความเร็วสูง บอกตรงๆผู้เขียนไม่เห็นอนาคตรถไฟประเภทนี้ เพราะอีก 5-10 ปี สายการบินต้นทุนต่ำจะเป็นผู้ให้บริการเดินทางหลักแก่ชาวโลก จะไปไหนใกล้ไกลคนเราจะไปด้วยสายการบินแบบนี้

ใครที่คิดว่ารถไฟความเร็วสูงจะช่วยเรื่องขนส่งสินค้าก็คิดผิด เพราะขณะนี้แม้กระทั่งในไทยกำลังมีการต่อรถบรรทุกที่เป็นรถพ่วงขนาดใหญ่ รถพวกนี้อีกไม่นานจะมาแทนรถสิบล้อ ประกอบกับเวลานี้อุตสาหกรรมเดินเรือทะเลกำลังต่อเรือสินค้าขนาดมหึมา ดังนั้น จึงเป็นไปไม่ได้ที่รถไฟความเร็วสูงจะไปแย่งลูกค้า

รถไฟเป็นมรดกชิ้นสำคัญที่ล้นเกล้าฯรัชกาลที่ 5 ทรงมอบให้คนไทย ถ้าศึกษาประวัติศาสตร์จะเห็นว่าพระองค์ทรงบากบั่นเพื่อให้คนไทยมีรถไฟใช้เหมือนประเทศที่เจริญแล้ว เมื่อเป็นเช่นนี้ทุกคนจึงต้องช่วยกันรักษามรดกชิ้นนี้

[Mongwin]

กมธ.คค.แนะร.ฟ.ท.ตั้งบริษัทลูกพัฒนาพื้นที่
INN News วันพุธที่ 26 กันยายน พ.ศ.2555 18:29น.

กมธ.คมนาคม ระบุ ร.ฟ.ท. ควรตั้งบริษัทลูกพัฒนาพื้นที่ เพื่อลดปัญหาขาดทุน แนะดูรถไฟอินเดีย เป็นตัวอย่างในการแก้ปัญหา

ดร.สามารถ ราชพลสิทธิ์ ประธานคณะอนุกรรมาธิการการพิจารณาศึกษาการคมนาคมระบบราง ในคณะกรรมาธิการการคมนาคมสภาผู้แทนราษฎร เปิดเผยว่า สำหรับวิธีการแก้ไขปัญหาหนี้สินของการรถไฟแห่งประเทศไทย ที่มีหนี้สินอยู่ในปัจจุบันนั้น การรถไฟฯ ควรจัดตั้งบริษัทลูกมาบริหารจัดการพื้นที่ของการรถไฟ โดยเฉพาะพื้นที่สองข้างทางแนวทางรถไฟ เพื่อชดเชยการขาดทุน และเพื่อเพิ่มรายได้ให้กับการรถไฟ และบริษัทลูก ก็ควรจัดตั้งก่อนที่โครงการรถไฟชานเมืองสายสีแดง ช่วงบางซื่อ-รังสิต และช่วงบางซื่อ-ตลิ่งชัน จะเปิดให้บริการ

นอกจากนี้ อยากให้การรถไฟฯ ดูรถไฟของประเทศอินเดีย เป็นตัวอย่าง เพราะก่อนหน้านี้รถไฟของประเทศอินเดีย ก็เคยมีหนี้สินถึง 150,000 ล้านบาท แต่ประเทศอินเดีย ก็สามารถบริหารจัดการได้

[Mongwin]

การรถไฟฯตั้งธงลดรายจ่าย-เพิ่มรายได้ขบวนรถสินค้า-ปรับภาพลักษณ์ขบวนโดยสาร
ฐานเศรษฐกิจ วันพุธที่ 26 กันยายน 2012 เวลา 21:46 น.

นายวิโรจน์ เตรียมพงศ์พันธ์ รองผู้ว่าการด้านยุทธศาสตร์และอำนวยการ รักษาการในตำแหน่ง ผู้ว่าการ การรถไฟแห่งประเทศไทย เปิดเผยว่าการรถไฟฯได้รับอนุมัติวงเงินงบประมาณจากรัฐบาลให้ดำเนินงานปรับปรุงและสร้างโครงสร้างพื้นฐานในระยะ๕ ปี (๒๕๕๔-๒๕๕๘) ซึ่งมีวงเงินลงทุนสูงถึง ๑๗๖,๘๐๘ ล้านบาทเพื่อลงทุนในการจัดหาหัวรถจักร ล้อเลื่อน การปรับปรุงสภาพทาง การสร้างทางคู่การปรับปรุงระบบอาณัติสัญญาณและโทรคมนาคม เป็นต้นซึ่งในการดำเนินงานดังกล่าวต้องใช้ระยะเวลานานไม่น้อยกว่า๒-๓ ปี

การรถไฟฯจึงมีแนวนโยบายในการนำทรัพยากรที่มีอยู่มาให้บริการกับประชาชนเพื่อให้เกิดประโยชน์ในช่วงนี้อย่างเหมาะสมเบื้องต้นได้กำหนดเป็นนโยบายเพื่อเพิ่มรายได้และลดรายจ่ายและสร้างภาพลักษณ์ให้กับการรถไฟฯโดยจะปรับปรุงขบวนรถโดยสาร รวม ๔ ขบวน ให้เป็นรถตัวอย่าง มีบริการที่ดี คือขบวนรถด่วนพิเศษที่ ๑ กรุงเทพ-เชียงใหม่และขบวนรถด่วนพิเศษที่ ๒เชียงใหม่-กรุงเทพ ขบวนรถด่วนพิเศษที่ ๓๕ กรุงเทพ-บัตเตอร์เวอร์ธและขบวนรถด่วนพิเศษที่ ๓๖ (บัตเตอร์เวอร์ธ-กรุงเทพ)

การรถไฟฯเน้นการบริการให้ขบวนรถตัวอย่างดังกล่าวต้องมีความตรงเวลา,รถจักรรถพ่วงมีสภาพดีสมบูรณ์ไม่เป็นอุปสรรคต่อการเดินรถ,มีการตรวจสอบการทำความสะอาดของผู้รับจ้างอย่างเป็นรูปธรรมเพื่อให้ผู้ใช้บริการได้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงทั้งภายนอก-ภายในตัวรถ,มีการตรวจสอบความสมบูรณ์ของอุปกรณ์รถโดยสาร รวมถึง ให้มีการติดตั้งระบบ InternetWi-Fi ในขบวนรถโดยสารเพื่อให้ผู้โดยสารได้ใช้บริการได้ตลอดการเดินทางและจะคัดเลือกพนักงานที่มีจิตใจพร้อมให้บริการขึ้นประจำขบวนรถต่อไปซึ่งแนวนโยบายดังกล่าวจะสร้างภาพลักษณ์ในการด้านการให้บริการที่ดีแก่กิจการรถไฟได้ระดับหนึ่ง

สำหรับการเพิ่มรายได้นั้นเห็นว่าทางรถไฟช่วงฉะเชิงเทรา-ศรีราชาเป็นทางคู่เรียบร้อยจึงตั้งเป้าหมายว่าจะทำการเดินขบวนรถคอนเทนเนอร์ระหว่างICD ลาดกระบัง ถึง ท่าเรือแหลมฉบังเพิ่มขึ้น เป็น ๓๔ ขบวนต่อวัน(ปัจจุบันมีขบวนรถคอนเทนเนอร์วิ่งอยู่ ๒๘ ขบวนต่อวัน)โดยจะเดินขบวนรถเพิ่มโดยในช่วง ๒ เดือนแรก(กันยายน-ตุลาคม ๒๕๕๕ ) เพิ่มเป็น ๓๐ขบวนต่อวัน ส่วนเดือนพฤศจิกายน-ธันวาคม ๒๕๕๕ กำหนดให้มีเดิน ๓๒ ขบวนต่อวันและจะทยอยเดินขบวนรถเพิ่มขึ้นให้เป็นไปตามเป้าหมาย ให้ครบ ๓๔ ขบวนต่อวันภายในเดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๕๖

รองผู้ว่าการฯรักษาการในตำแหน่งผู้ว่าการรถไฟฯยังกล่าวเพิ่มเติมด้วยว่าการรถไฟฯยังมีนโยบายเพื่อลดรายจ่ายด้วยการนำตู้สินค้าคอนเทนเนอร์มาพ่วงเข้ากับขบวนรถโดยสารที่วิ่งให้บริการประจำเพื่อเป็นช่องทางในการขนส่งสินค้าจากภาคต่าง ๆ มายังบางซื่อหรือมากองเก็บไว้ที่ ICD ลาดกระบัง แล้วส่งต่อไปยังปลายทางท่าเรือแหลมฉบังซึ่งสินค้าในพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือจะมีทั้ง ข้าว แป้ง และน้ำตาล

ส่วนภาคใต้จะมีสินค้าเป็นยางพารา ซึ่งแนวทางการรวมรถโดยสารและพ่วงรถสินค้าคอนเทนเนอร์เข้าด้วยกันจะทำให้การรถไฟฯสามารถบริหารจัดการเรื่องความจำกัดของหัวรถจักรที่มีไม่เพียงพอและนำรถจักรออกมาซ่อมบำรุงตามวาระได้อย่างเหมาะสม

สำหรับขบวนรถที่กำหนดให้มีการพ่วงตู้คอนเทนเนอร์ เข้ากับรถโดยสาร ประกอบด้วยขบวนรถที่ ๒๕๑/๒๕๒ (ธนบุรี-ประจวบคีรีขันธ์-ธนบุรี) ขบวนรถที่ ๒๕๕/๒๕๔
(ธนบุรี-หลังสวน-ธนบุรี) ขบวนรถที่ ๔๔๕/๔๔๖ (ชุมพร-หาดใหญ่-ชุมพร) ขบวนรถที่๒๓๓/๒๓๔ (กรุงเทพ-สุรินทร์-กรุงเทพ) ขบวนรถที่ ๔๑๕/๔๑๘
(นครราชสีมา-หนองคาย-นครราชสีมา)