ซินจ่าว... เวียตนาม

[black_express]

ขอนำภาพรถบรรทุกจากเยอรมันตะวันออก สมัยอยู่ในยุคสังคมนิยมแบบไม่มีผ่อนปรนมาให้ชมนะครับ เชยซะไม่มี



คงเป็นภาพสุดท้ายของทางรถไฟเวียตนาม และจะแยกห่างออกไป จนมองไม่เห็นอีก



ผ่านเขื่อนกั้นแม่น้ำหงานเซา (Song Ngan sau) ถ้าผมเข้าใจไม่ผิด

[black_express]

เส้นทางสายนี้ ช่วงผ่านภูเขา จะทำเป็นกำแพงหินหุ้มด้วยกล่องเกรเบียน อย่างเรียบร้อย ผมสงสัยว่าทำไมถึงไม่ค่อยได้ผลในบ้านเรา ?



ถึงสามแยกแคแว (Khe Ve) ทางไกด์ได้จอดพักให้คณะทัวร์ได้ทำธุระส่วนตัวทั้งหนักเบาตามอัธยาศัย ที่ปั๊มน้ำมันตรงสามแยก

ชัยภูมิดีครับ แต่ไม่มีบ้านเรือนตั้งอยู่เลย



สามแยกแคแว (Khe Ve) มองจากปั๊มน้ำมัน

[black_express]

ส่วนเส้นทางหลวงที่แยกจากเส้นทางสายโฮจิมินห์ที่สามแยกแคแว (Khe Ve) จะเป็นทางหลวงหมายเลข 12 ลัดเลาะไปตามเทือกเขาอันหนัม สู่ชายแดน สปป.ลาว

มีชนกลุ่มน้อยวันเกี่ยว อาศัยในพื้นที่แห่งนี้



แนวเส้นทางสายเก่า ก่อนที่จะปรับปรุงเส้นทางสายนี้ในภายหลัง



รวมถึงเส้นทางที่ตัดผ่านในหมู่บ้านด้วยครับ แนวเส้นทางใหม่จะเลี่ยงหมด ไม่มีเว้น

[black_express]

ขบวรถบรรทุกสินค้าจากด่านชายแดนจอลอ (Cha lo) ของเวียตนาม ขณะจอดพักริมทาง



เห็นการขับรถบรรทุกลัดเลาะไปตามภูเขาแห่งนี้แล้ว นับถือในฝีมือครับ คงจะเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทางการเวียตนามมิให้รถบรรทุกจากลาวและไทย เข้าไปในเวียตนาม

แต่ผมเห็นรถบรรทุกสิบล้อจากเมืองไทยจำนวน ๒ คัน จอดที่ชุมชนเมืองใน จ.เหง่ะอานห์ ป้ายทะเบียนเป็นของอุดรธานี



ด่านจอลอ (Cha lo) ของเวียตนาม ซึ่งมีลานขนถ่ายสินค้าระหว่างรถบรรทุกจากลาวและไทย กับเวียตนาม

ส่วนใหญ่จะเป็นผลไม้จากเมืองไทย ส่วนของลาวก็มี ยิปซั่ม หรือ "หินกาว" และถ่านหิน ไปส่งที่เวียตนาม โดยใช้รถบรรทุกของเวียตนามเลยครับ เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาด้านการขนถ่ายดังกล่าว

[black_express]

ตัวอาคารด่านจอลอ (Cha lo) ของเวียตนาม

ระหว่างที่ดำเนินการด้านขาออกจากเวียตนามนั้น ลูกทัวร์เลยถือโอกาสรับประทานอาหารกลางวันที่นี่ด้วย



มีรถประจำทางระหว่างประเทศของ สปป.ลาว จากเมืองวิงห์ (Vinh) มายังเมืองท่าแขก แขวงคำม่วน รอกรรมวิธีผ่านด่านด้วยครับ



ลานขนถ่ายสินค้า มองจากร้านอาหาร

[black_express]

ตัวอาคารตรวจคนเข้าเมืองและสินค้าขาเข้า ของด่านจอลอ (Cha Lo) มองจากร้านอาหารเช่นกัน



หลังจากท้องอิ่มหนำ และกระบวนการแจ้งออกเมืองแล้วเสร็จ ล้อเริ่มหมุนอำลาจากแผ่นดินเวียตนาม ผ่าน No man's land เข้าสู่แผ่นดินของ สปป.ลาว โดยมิชักช้า

เหตุที่เร่งรีบนั้น เพราะใกล้เวลาพักนอนกลางวันของเจ้าหน้าที่ลาว เป็นเวลา 1 ชั่วโมง



ตัวอาคารด่านนาเพา ของ สปป.ลาว ยังเป็นตัวอาคารเดิม ส่วนอาคารหลังใหม่นั้น กำลังก่อสร้างอยู่ครับ

[black_express]

มีรถสิบล้อบรรทุกสินค้าจากไทย ที่ทราบเพราะมองแค่ตัวถังเท่านั้นเองครับ มาส่งผลไม้มาขนถ่ายที่นี่ ถ้าจะให้เดาอีก คงเป็นลิ้นจี่ เพราะป้ายทะเบียนมาจากเชียงราย

มาไกลจริงๆ



อาคารด่านนาเพาหลังใหม่ ยังก่อสร้างไม่เสร็จครับ



เสียเวลาเรื่องการประสานงานด้านคนเข้าเมืองราว 20 นาที ทุกอย่างก็เรียบร้อย ล้อเริ่มหมุนอีกครั้งหนึ่ง จากด่านนาเพา ไปยังเมืองท่าแขก แขวงคำม่วน

เส้นทางสายนี้ ใช้หมายเลข 12 เช่นเดิมครับ และมีรถขนส่งสินค้าวิ่งไปมาไม่ขาดระยะ แถมผิวจราจรยังไม่ชำรุดเหมือนทางหลวงหมายเลข 9 จากเมืองสะหวันนะเขต ไปยังเมืองดานัง

[black_express]

ลักษณะบ้านเรือนก็เหมือนๆ บ้านในชนบทของเราครับ แต่สภาพอากาศ แตกต่างจากเวียตนามเหมือนหน้ามือเป็นหลังมือ เพราะเป็นเขตเงาฝน มองไปทางไหนก็แห้งแล้งชอบกล



เจอรถบรรทุกที่ปลดประจำการจากกองทัพประชาชนลาวอีกคันหนึ่งแล้วครับ



บางช่วง คนขับมองซ้ายมองขวา และเหยียบคันเร่งลงไปอีก จาก 60 กม./ชม. เป็น 120 กม./ชม.ก็มี

บางจังหวะ เจอขบวนรถบรรทุกแล่นตามกันบนถนน มีรถคุ้มกันอย่างแข็งแรง แสดงว่าเป็นขบวนรถขนสินแร่ทองคำจากเหมือง ไปยังโรงงาน

เป็นวาสนาแท้ๆ ที่ได้เห็น



ภูเขาริมทาง เป็นภูเขาหินปูนครับ นอกจากจะสูงชันแล้ว ยังมีถ้ำมากมาย เช่น ถ้ำเชียงเลียบ ถ้ำพระ และถ้ำนางแอ่น เป็นต้น

[black_express]

ผ่านคลองส่งน้ำจากเขื่อนพลังไฟฟ้า น้ำเทิน 2 ซึ่งอยู่ที่เมืองยมมะลาด (ยมราช) ขึ้นอยู่่กับแขวงคำม่วน สปป.ลาว



ตลาดนัดริมทางครับ เหมือนบ้านเรา แต่ผู้คนเบาบางกว่าจนเห็นได้ชัด



ลำน้ำเทิน ซึ่งไหลอยู่ริมถนน ก่อนสู่แม่น้ำโขงครับ

[black_express]

โรงเลื่อยขนาดใหญ่ ริมเส้นทางเช่นกันครับ

ไกด์เล่าว่า แต่เดิม เป็นของนายทหารลาวคนหนึ่ง จนร่ำรวยจากกิจการค้าไม้นี้ และโรงเลื่อยแห่งนี้ ยังดำเนินกิจกรรมมาจนถึงปัจจุบัน



ตลาดปากทางเข้าถ้ำกองลอ และถ้ำนางแอ่น ถ้ำสวยของลาว มีนักท่องเที่ยวเข้าชมมาก หลายรายมาเพื่อบนบานศาลกล่าว ขอมีลูกไวๆ ก็มี



ใกล้ตัวเมืองท่าแขก เริ่มมีบ้านเรือนและรถรามากขึ้นทุกขณะ