ลุยเดี่ยว สำรวจเส้นทางรถไฟสายมรณะ ช่องเขาขาด

[mirage_II]

มองไปทางข้างหน้า เห็นสะพานข้ามลำธาร ที่ซ้อนกัน 2 ชั้นครับ


ตอนนี้มาถึงสะพาน 2ชั้น คือสะพานอันใหม่ที่เป็นตะแกรงสร้างคร่อมสะพานอันเดิมที่เป็นปูน เลยทำให้มองไม่เห็นลำธารข้างล่างครับ


เดินต่อไป โอ้โฮ..แค่ 300 เมตรนี้ดูไกลจริงๆนะครับ ถ้ำนี้สะดวกมาก มีทางเดินเรียบๆ และไฟสว่างให้พร้อมสรรพ ไม่ต้องกลัวหลงทางเลยครับ ข้างหน้าเห็นนักท่องเที่ยวคนนึงเดินนำอยู่ คาดว่าคงมีคนอยู่ระหว่างถ้ำธารลอดเล็กกับถ้ำธารลอดใหญ่บ้างนะครับ


โอ้โฮ..ตรงนี้ดูสวยอลังการมาก น่าเสียดายที่ผมไม่ได้นำขาตั้งกล้องมา และถึงจะเอามาก็คงไม่มีเวลากางขาตั้ง ปรับกล้องเพื่อถ่ายภาพชัดๆ เพราะต้องรีบเดินไปให้ถึง ถ้ำธารลอดใหญ่แล้วกลับมาให้ทันเขาปิดไฟในถ้ำนี้ด้วยครับ

[mirage_II]

เดินๆๆ ต่อไป เป็นโค้งซ้ายลับตา เหมือนผนังถ้ำจะลดระดับลงมาอีก สังเกตุเห็นหินสีขาวเรียบทางขวามือ ที่ผมตั้งชื่อให้เองว่าเป็น "หินเผือก" ครับ


เดินต่อไปอีก เป็นทางคดเลี้ยวเล็กน้อย แต่ยังคงความราบเรียบของพื้นปูนอยู่เช่นเดิม สังเกตุเห็นแผ่นป้ายสถานีที่ 3 อีกแผ่นอยู่ข้างหน้าครับ


เดินมาใกล้ แผ่นป้ายสถานีที่ 3 ซึ่งบรรยายเรื่อง การกำเนิดหินงอกหินย้อยในถ้ำ ซึ่งเป็นเพราะเป็นถ้ำหินปูน ที่เป็นส่วนกระกอบคาร์บอเนต ที่ละลายน้ำที่ฤทธิ์เป็นกรดอ่อนๆ ได้ เมื่อไหลลงจากผนังน้ำ ก็จะเกาะตัวเป็นแท่งยาวๆ ย้อยลงมาเรียกกว่า หินย้อย ส่วน หินงอก ก็คือ หินปูนที่ละลายหยดลงมาบนพื้นกับน้ำ ค่อยๆ สะสมตัวเป็นกองแท่งสูงขึ้นไป เรียกกว่า หินงอก


เดินพ้นจุดหักโค้ง ก็หันกลับไปดูทางที่เดินมา ซึ่งถือว่าเป็นช่วงที่สวยที่สุดในถ้ำธารลอดน้อยนี้


บริเวณนี้ มีหินย้อยสวยอยู่ด้วย ใต้ล่างนั้นเป็นช่องธารน้ำไหล ลำพังน้ำไหลแค่นี้ก็ไม่น่ากลัว ต่างกับบางถ้ำที่น้ำไหลเยอะ จนต้องเดินลุย หรือว่ายน้ำก็มี

[mirage_II]

มาถึงโค้งสุดท้าย ก่อนออกปลายถ้ำแล้ว (ตอนที่เดินก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าจะถึงหรือยัง เพราะแยกไม่ออกระหว่างแสงจากหลอดไฟที่ติดในถ้ำ กับแสงจากข้างนอกถ้ำนะครับ


เห็นแสงสว่างที่ปลายถ้ำแล้ว (เลียนแบบคำว่า แสงสว่างที่ปลายอุโมงค์) มีคนอยู่แถวนั้นด้วย ตรงปลายถ้ำมีก้อนหินก้อนใหญ่แบ่งทางออกเป็น 2 ช่อง


มองไปทางขวามือ เห็นน้ำใสๆ ไหลเข้ามาในถ้ำ


หันไปทางหน้า เห็นทางเดินออกที่อยู่ทางซ้ายมือของก้อนหิน ต้องก้าวขึ้นไปด้วยครับ


ผมก้าวขึ้นมาจากพื้นทางเดินในถ้ำแล้วหันกลับไปมองข้างใน ที่มีนักท่องเที่ยวเดินกลับออกไปคนนึง อีก 2 ชั่วโมงผมต้องกลับมาให้ทัน ณ. จุดนี้ จะทันหรือไม่ก็ต้องลุ้นกันครับ

[mirage_II]

ขึ้นมาถึงปากถ้ำฝั่งนี้แล้ว (ปลายถ้ำ) มีราวจับไว้ให้ด้วย ดีจัง เป็นเพราะลำธารทางขวา นั้นอยู่ต่ำกว่าทางที่เราเดินมากพอสมควร ถ้ามืดๆ นี่คงอาจพลัดตกลงไปได้นะครับ


หลังจากลุยเดี่ยวผ่านถ้ำธารลอดเล็ก ออกมาแล้ว ข้างหน้าก็คือป่าค่อนข้างดิบ อันเป็นทางเดินในร่องเขาซึ่งเสมือน ถ้ำเปิด (เหมือนกับอุโมงค์เปิดด้านบน) ที่หนีไปไหนไม่ได้ ถูกเขาล้อมไว้ทุกด้านนะครับ และมีลำธารน้อยๆ คู่ขนานทางเดินไปจนสุดทางที่เป็นถ้ำธารลอดใหญ่ ตามแผนที่ภาพถ่ายดาวเทียมกูเกิ้ล ที่แสดงนี้ครับ

เป้าหมายของผมคือ วัดป่าถ้ำธารลอดใหญ่ ที่อยู่ถัดจาก ถ้ำธารลอดใหญ่ไปอีก แต่ด้วยเวลาที่จำกัดเพียง 2 ชั่วโมง ไม่รู้ว่าจะได้ไปถึงหรือไม่ เพราะในเส้นทางนี้ต้องมีการปีนขึ้นบันไดสูง เลียบกับน้ำตก อีก ด้วย มาลุ้นด้วยกันนะครับ


ก่อนออกเดินทางต่อ ขอเซลฟี่ ที่ปากถ้ำอีกด้าน(ปลายถ้ำ) ก่อน เวลาตอนนั้น บ่าย 2 โมง 6 นาที ผมต้องกลับมาที่นี่ก่อน 4 โมงเย็น - 4 โมงเย็นครึ่ง มิฉะนั้น เขาจะปิดไฟในถ้ำ ครับ


เดินมาถึงแผ่นป้ายบอกระยะทางไป ถ้ำธารลอดใหญ่ อีก 2,500 เมตร ก็ถึง พร้อมคำเตือนข้างล่างว่า "ปิดไฟ 4 โมงเย็น"...เฮ้อ..เห็นแล้วรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องเลยนะครับ ต่างกับเมื่อวานที่ ออกมามืดก็ได้ เพราะไม่ต้องมีถ้ำมาขวางทาง

ระหว่างทางจะเจอน้ำตกไตรตรึงษ์ (ชื่อเหมือน ตำบลที่ จ.กำแพงเพชร) แค่ 1,500 เมตรเองครับ

ติดกับแผ่นป้ายบอกระยะทางนี้ มีแผ่นป้ายระบุสถานีที่ 4 ที่่พูดเรื่องการแตกหน่อ เพื่อต่อชีวิต จากการตายของต้นไม้เดิม เพื่อดำรงเผ่าพันธุ์ต่อไป

แหม..เมื่อวาน (วันที่ 21 พค. 2559) ก็ได้ลุยเดี่ยวเดินสำรวจทางรถไฟช่องเขาขาด กลับออกมาคนสุดท้ายอย่างสุดวังเวง วันนี้ก็เริ่มรู้สึกว่าจะเป็นแบบนี้อีกแล้วนะครับ

[mirage_II]

ทางข้างหน้า เป็นรากไม้ที่เรียงกันลดหลั่นเหมือนขั้นบันได อย่างเป็นระเบียบ แสดงให้เห็นว่า เส้นทางเดินต่อไปนี้จะไม่ราบเรียบ อย่างที่คิดแล้ว จะทำเวลาได้สำเร็จหรือเปล่า ก็ไม่ทราบ อยู่ที่ใจล้วนๆ ครับ


ข้างหน้า มีก้อนหินขนาดใหญ่ ที่เราต้องเดินเลียบไปใกล้ๆ ดูแล้วรู้สึกน่ากลัวเหมือนสัตว์ยักษ์ยืนรอตระครุบเหยื่ออยู่.....


เดินพ้นก้อนหินใหญ่ทางขวามือ ก็จะเห็นลำธาร ที่ถือว่าตื้นมาก ไหลสวนทางการเดินของผมอยู่ นึกๆ แล้วก็ดีเหมือนกัน ที่เผื่อมือเปื้อนอะไร ก็สามารถแวะล้างได้ทันที โดยไม่ต้องเปลืองน้ำที่เตรียมมาในกระเป๋า (ทาง อุทยานฯ เขาห้ามถือขวดน้ำ หรือถุงอาหารใดๆ ยกเว้นใส่กระเป๋าอย่างมิดชิด ซึ่งผมเองก็คงไม่หยิบออกมา ถ้าไม่จำเป็น)


เดินกันต่อครับ... ตรงนี้มีแผ่นป้ายสีเขียวๆ ที่อธิบายเกี่ยวกับต้นไม้ ไม่เกี่ยวกับเส้นทางการเดิน ผมเลยไม่ได้ถ่ายภาพใกล้ๆมา ว่าแต่รากไม้ข้างหน้านี ดูคล้ายงูยักษ์อนาคอนด้าเลยนะครับ

[mirage_II]

เดินผ่านแผ่นป้ายสถานีที่ 5 แบบเก่าที่ทำด้วยไม้ บรรยายเรื่องของธรรมชาติเถาวัลย์ที่ต้องเลื้อยยาวๆ เพื่อหาแสงสว่างให้ตัวเอง เพราะถ้าอยู่ในที่กลางแจ้ง ลำต้นมักจะสั้นเตี้ย ครับ


หันหน้าเดินต่อไป โอ้..เจอเจ้าเถาวัลย์จริงๆ ดูแล้วหลอน เหมือนเขาจะเลื้อยมารัดเราได้เลยนะครับ


เดินลึกเข้าไปอีก.. สังเกตุเห็นสะพานข้ามลำธาร อยู่ข้างหน้า เรากำลังจะข้ามไปเดินฝั่งโน้นของลำธารแล้วครับ


นี้ถือเป็นบันไดแรกที่เราจะข้ามไป ซึ่งในเส้นทางก่อนจะถึงถ้ำธารลอดใหญ่นี้ต้องมีการข้ามกลับไปกลับมาหลายครั้งเลยครับ


ผมขึ้นมายืนกลางสะพาน แล้วหันไปทางซ้าย ด้านที่น้ำไหลมาจากถ้ำธารลอดใหญ่ จะเห็นเส้นทางน้ำไหล ที่โค้งมาจากฝั่งโน้น

ผมลองดูแผนผังเส้นทางเดินศึกษาธรรมชาติของอุทยานฯ จะพบว่า ณ.จุดนี้ ผมแค่เดินมาไม่ถึง หนึ่งในสิบของระยะทางระหว่างถ้ำธารลอดทั้งสองเลยนะครับ

[mirage_II]

ต้องขออภัย เพื่อนๆ ที่ติดตามกระทู้ผม ตอนนี้ภาพของผมที่ลงในเว็บฝากภาพ photobucket นั้นถูกล๊อคไม่ให้แสดงออก เพราะมีการเรียกใช้ไฟล์ภาพเกินขนาดที่เขากำหนดนะครับ คงต้องรอสักระยะนึงนะครับ

[mirage_II]

เนื่องจากทางเว็บที่ฝากภาพ photobucket.com ได้กำหนดให้การแสดงภาพลงในเว็บ ต้องเสียเงิน (ยังคงฝากได้ฟรี) ทีแรกนึกว่าจะล๊อคไว้ในฐานะมีคนมาเปิดไฟล์ภาพมากเกินกำหนด แต่ปัจจุบันผ่านมา 2 เดือนแล้ว ผมจึงตัดสินใจเปลี่ยนเว็บฝากไฟล์เป็น mx7.com ซึ่งไม่คิดเงิน แต่ก็ไม่รุ้ว่า ต่อไปจะคิด หรือกำหนดข้อจำกัดอะไรไว้บ้าง ซึ่งการเปลี่ยนเว็บฝากไฟล์ก็ต้องค่อยๆ กระทำทีละภาพๆ ตอนนี้ผมทำมาถึง หน้าที่ 6 แล้วครับ และจะทยอยทำมาเรื่อยๆ จนครบกระทู้ เพื่อจะได้ต่อไปจนจบครับ

ขออภัยในความไม่สะดวกมาด้วยครับ และถ้ามีเวลาก็จะเปลี่ยนไฟล์ภาพที่เคยฝากกับเว็บ photobucket.com ในกระทู้อื่นๆ ด้วย

[milkonline]

mx7 ภาพหายบ่อยครับ หลังๆไม่ค่อยดีแล้ว

ผมมาใช้ goosiam แทน
_________________
N-Scale model train lovers.

[mirage_II]