เยือนสระบุรี ในวันที่อะไร ๆ ก็ไม่เป็นไปอย่างที่คิด

ExtendeD · Last edited by ExtendeD on 20/07/2007 8:41 am; edited 3 times in total

ทางลัดสู่ " สถานีสระบุรี "

สวัสดีครับ พี่ ๆ น้อง ๆ ชาว RFT.com ทุกคน Bridge Hunter ออกปฏิบัติการอีกแล้วครับ แต่ครั้งนี้ไม่ได้ลุยเดี่ยวนะครับ มีเพื่อนร่วมเดินทางไปด้วย ไม่เหงาเลยแม้แต่น้อยครับ group

แผนการเดินทางในครั้งนี้ ผมมีเวลาเตรียมตัวไม่มากครับ ทุกอย่างเริ่มต้นตั้งแต่ที่ผมบังเอิญได้ไปเจอกระดาษแผ่นหนึ่งที่ถูกซ่อนเอาไว้อย่างดีในชั้นหนังสือ ninja

มันเป็นตารางสอบกลางภาคของนักเรียนชั้น ม.1 ของโรงเรียนแห่งหนึ่งในจังหวัดนนทบุรี ทำให้ผมรู้ว่าเจ้าตัวแสบ ( หลังจากนี้ผมจะเรียกว่า " เจ้าตี๋ " แล้วกันนะครับ เพราะช่วงหลัง ๆ นี่รู้สึกว่าจะลดความแสบ ความซนลงไปเยอะแล้ว เริ่มจะเป็นหนุ่มแล้วล่ะครับ ) มีสอบวันพฤหัสที่ 12 แล้วเว้นว่างยาวไปสอบอีกทีวันอังคารที่ 17 เลย เพราะฉะนั้นช่วงนี้ก็ว่าง ถ้าวันศุกร์ หรือวันเสาร์ผมพาไปเดินดูสะพานด้วยกัน ก็ยังพอมีเวลาอ่านหนังสือก่อนสอบอยู่บ้าง หลังจากจัดการสำเร็จโทษเจ้าตี๋ที่ไม่ยอมรายงานเรื่องสำคัญแล้ว Evil or Very Mad

ผมก็เริ่มวางแผนการเดินทางทันที Comp

( ก็ได้มาหลายแผนเลยทีเดียวครับ เลือกไม่ถูก )

จนกระทั่งบ่ายวันต่อมา ( 12 ก.ค. ) พี่อ้น ( Nai_SapaN ) ก็โทรเข้ามือถือผมบอกว่าตอนเย็นจะมาหาที่บ้าน ตั้งแต่ที่ผมได้ไปเดินดูสะพานข้ามห้วยสำราญกับพี่อ้นนี่ก็ผ่านมาประมาณ 9 เดือนแล้วครับ Shocked

หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้ติดต่อกับพี่เขาเลย เพราะพี่เขาทำงานอยู่ต่างประเทศ นาน ๆ จะได้กลับมาประเทศไทยสักครั้ง ก่อนที่จะกลับไปทำงานพี่เขาก็เลยอยากจะใช้เวลาพักร้อนที่เหลืออยู่ไปเดินดูสะพานสักครั้ง ก็เลยมาชวนผมไปเป็นเพื่อนครับ นั่งคุยกันตั้งแต่ตอนเย็น ค่อย ๆ ตัดตัวเลือกทิ้งไปเรื่อย ๆ ด้วยข้อจำกัดเรื่องเวลาที่ทั้งผมและพี่เขาต้องกลับมาถึงกรุงเทพตอนบ่าย ๆ เย็น ๆ ไม่สามารถอยู่ค้างคืนได้ ก็เลยเหลือตัวเลือกอยู่ไม่กี่ที่ครับ สุดท้ายก็เลยมาลงตัวที่สะพานข้ามคลองเพรียว ที่อยู่ใกล้ ๆ กับสถานีสระบุรีนั่นเอง หลังจากแผนการเดินทางเริ่มที่จะลงตัวแล้ว ผมก็จัดการส่งสัญญาณไปถึงเจ้าถิ่น นั่นก็คือ " น้องอ๋อง " นั่นเอง ซึ่งก็ได้ข้อมูลที่สำคัญมากกลับมา นั่นก็คือ " แหล่งเสบียงอาหาร " ครับ ก็กองทัพต้องเดินด้วยท้องนี่นา w00t

เมื่อเช้านี้นาฬิกาปลุกดังขึ้นตั้งแต่ 04.30 น. หลาย ๆ คนยังไม่ตื่น แต่ผมกับพี่อ้นที่มาค้างคืนที่บ้านผมตั้งแต่เมื่อคืน รวมทั้งเจ้าตี๋ก็พร้อมออกจากบ้านขึ้นแท็กซี่ไปถึงสถานีบางเขนประมาณ 05.20 น. ครับ

Click on the image for full size

_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

Click on the image for full size

saraburi · Posted: 13/07/2007 3:52 pm Post subject:

อ่ะ พี่เต้ย ผมไปหาที่สถานีแต่ไม่เจอพี่เลยอะครับ พี่เต้ยกลับขบวนอะไรหรอครับ ผมไปถึงสถานีตอน 9 โมงครึ่ง ไม่เจอพี่เต้ย ก็เลยเดินไปที่สะพาน ไม่เจออีก อะ ผมเลย กลับบ้านตอน 10 โมงครึ่งครับ ๆ

ExtendeD · Posted: 13/07/2007 4:20 pm Post subject:

บรรยากาศที่สถานีบางเขนในตอนเช้านี่ไม่ได้เงียบเหงาเลยครับ ผมรู้สึกว่าจะมีผู้โดยสารอยู่ที่สถานีมากกว่าทุก ๆ ครั้งที่ผมเคยเห็น
- ประมาณ 05.30 น. รถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom ( ADD. ) หมายเลข 4405 ก็นำขบวนรถเร็วที่ 108 ต้นทางสถานีเด่นชัย - ปลายทางสถานีกรุงเทพ มาถึงสถานีบางเขน
- 12 นาทีต่อมา 05.42 น. ขบวนรถด่วนที่ 68 ต้นทางสถานีอุบลราชธานี - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ที่นำขบวนโดยรถจักรดีเซลไฟฟ้า General Electric ( GEA. ) หมายเลข 4529 ( ทาสีมาใหม่เอี่ยม ) ก็เข้ามาถึงสถานีบางเขน

ประมาณ 1 - 2 นาที หลังจากนั้นขบวนรถชานเมืองที่ 339 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีชุมทางแก่งคอย ก็วิ่งเข้ามาในรางประธานขาขึ้นครับ ผม พี่อ้น แล้วก็เจ้าตี๋ ก็จะใช้บริการรถขบวนนี้ไปที่สถานีสระบุรี ค่าโดยสาร 22 บาทครับ ในวันนั้นขบวนที่ 339 ประกอบด้วย NKF. 1230 เป็นคันนำ ตามมาด้วย THN. 1103 THN. 1104 และ NKF. 1233 เป็นคันท้ายครับ

ผู้โดยสารที่อยู่บนขบวนที่ 339 ก็มีเยอะครับ เยอะกว่าทุก ๆ ครั้งที่ผมเคยเห็นเหมือนกัน จะหาที่นั่งว่าง ๆ แบบว่างทั้ง 4 ที่ไม่มีหรอกครับ ก็เลยต้องกระจาย ๆ กันไป กว่าจะได้มานั่งรวมกันก็ตอนที่มาถึงสถานีดอนเมืองครับ ส่วนบรรยากาศบนรถก็เงียบสงบครับ เพราะเท่าที่เห็นผู้โดยสารส่วนใหญ่จะมาคนเดียว ก็เลยไม่ได้คุยกับใคร ส่วนพวกผมที่มาด้วยกัน 3 คน ก็รู้สึกว่ายังตื่นไม่เต็มที่ครับ แต่จะหลับบนรถก็ข่มตาไม่ลงเหมือนกัน

ขบวนที่ 339 มาถึงที่อดีตสถานีคลองรังสิตเวลาประมาณ 06.07 น. ครับ ผู้โดยสารที่ยืนรออยู่ข้างทางที่เห็นอยู่นี้ กำลังรอขบวนรถชานเมืองที่วิ่งสวนมาในทางล่องครับ

Click on the image for full size

หลังจากผ่านสถานีรังสิตมาแล้ว บรรยากาศก็เริ่มคึกคักขึ้นมาบ้างเล็กน้อยครับ เพราะเริ่มมีน้อง ๆ นักเรียนนักศึกษาก้าวขึ้นมาบนรถกันหลายคน Smile3

เห็นน้อง ๆ ที่อยู่บนรถแล้วก็อยากย้อนกลับไปเรียนอีกครั้งครับ ชีวิตคงจะสบาย และมีความสุขกว่าทุกวันนี้แน่ ๆ มองซ้าย ( จะเป็นวิวนอกหน้าต่าง ) มองขวา ( จะเป็นน้อง ๆ น่ารัก ) ให้พอให้จิตใจกระชุ่มกระชวย กระปี้กระเปร่า ผมว่าคงได้อิ่มอกอิ่มใจไปจนถึงสถานีอยุธยาแน่ ๆ ล่ะครับ whistle

06.12 น. ขบวนที่ 339 ก็มาถึงบริเวณนี้ที่อยู่ไม่ไกลจาก " ที่หยุดรถคลองหนึ่ง " ครับ

Click on the image for full size

_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

Click on the image for full size

KTTA-50-L · Posted: 13/07/2007 4:31 pm Post subject:

โห้ย...ไม่ชวนเลยนะพี่ Evil or Very Mad

ExtendeD · Posted: 13/07/2007 4:48 pm Post subject:

ผมมาถึงสถานีเชียงรากเวลา 06.16 น. ครับ ที่นี่ผมเห็นบชส. หมายเลข 325 จอดอยู่ในรางหลีก บชส. คันนี้เป็น 1 ในริ้วขบวนของขบวนรถธรรมดาที่ 234 เมื่อวันที่ 1 ก.ค. ที่ผ่านมาที่เกิดอุบัติเหตุ ดูจากสภาพภายนอกทางด้านนี้ยังไม่เห็นอะไรผิดสังเกตครับ

Click on the image for full size

พอวิ่งผ่านมาอีกด้านหนึ่ง บอกตามตรงว่าในตอนนั้นผมก็ไม่เห็นร่องรอยความเสียหายอะไร ยังสงสัยอยู่เลยว่าทำไมไม่ลากไปซ่อม แต่พอตอนกลับมา resize รูปนี้ที่บ้าน มองเห็นว่ากรอบเหล็กที่ล้อมรอบขอพ่วงของบชส. ในรูปนี้มันหายไป

Click on the image for full size

รายละเอียดของเหตุการณ์ในครั้งนั้นติดตามได้ในกระทู้ " ขบวน 234 สุรินทร์-กรุงเทพ ตกรางที่เชียงราก (01/07/50) " ครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

Click on the image for full size

ExtendeD · Posted: 13/07/2007 5:11 pm Post subject:

KTTA-50-L · Posted: 13/07/2007 5:18 pm Post subject:

เบอร์หมากอะโหล หลังไมค์นะครับพี่ Cool

ExtendeD · Posted: 13/07/2007 5:38 pm Post subject:

ช่วงนี้ก็คงต้องปิดท้ายด้วยรูปพระอาทิตย์ยามเช้า บริเวณใกล้ ๆ กับที่หยุดรถนวนคร ก่อนก็แล้วกันนะครับ เพราะหลังจากถ่ายรูปนี้เสร็จแล้ว ผมก็ไม่ได้ถ่ายรูปอะไรอีกเลย

Click on the image for full size

ผมนั่งคุยกับพี่อ้นไปเรื่อย ๆ จนก่อนจะถึงสถานีบ้านโพ โทรศัพท์ของพี่อ้นก็ดังขึ้น หลังจากวางสายพี่เขาก็บอกผมว่าคงต้องลงที่สถานีอยุธยา แล้วหารถกลับเข้ากรุงเทพ ทางบริษัทมีเรื่องด่วน เรียกตัวกลับทันที ผมดูจากสีหน้าของพี่เขาแล้ว ก็คงเสียดายครับ ผมเองก็เสียดายไม่น้อยไปกว่าพี่เขาเหมือนกัน แต่มันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ น้อง ๆ นักเรียนนักศึกษา ก็ลงจากขบวนรถไปพร้อมกับผู้โดยสารกลุ่มใหญ่ แล้วก็มีผู้โดยสารอีกหลายคนที่ก้าวขึ้นมาบนขบวนรถ หลังจากผ่านสถานีอยุธยาไป คณะเดินทางก็เหลืออยู่เพียงแค่ผม กับเจ้าตี๋เท่านั้น

ที่สถานีบ้านม้า และสถานีมาบพระจันทร์ ก็มีน้อง ๆ นักเรียนขึ้นมาบนรถเหมือนกันครับ ก็คงจะไปลงที่สถานีชุมทางบ้านภาชี ในใจผมตอนนั้นไม่ค่อยอยากจะสนใจอะไรรอบข้างหรอกครับ เพราะรู้สึกแปลก ๆ เมื่อเช้าออกจากบ้านมา 3 คน ตอนนี้เหลือกันอยู่ 2 คนแล้ว คงไม่หายไปกันอีกหรอกนะ Ahhh

ก็ได้แต่ขอให้พี่อ้นเดินทางลัดฟ้ากลับบริษัทต้นสังกัดอย่างปลอดภัย จะหา flight บินกลับได้หรือเปล่าเนี่ย กระทันหันแบบนี้ ยังไงถ้าพี่เห็นข้อความนี้ก็ตอบกลับด้วยนะครับ จำ password ได้หรือเปล่าหว่า ผมจำ e - mail พี่ไม่ได้แล้วล่ะครับ Embarassed