ขบวนการนั่งยาง...เมื่อฤดูน้ำหลาก...ที่ปากน้ำโพ

[Nai_SapaN]

ถึงผมจะไม่ได้ไปด้วย แต่อ่านเรื่องราวจากกระทู้ที่เกี่ยวกับปากน้ำโพที่ทุกคนโพสท์รูปให้ดูแล้วรู้สึกเหมือนกับว่าได้ไปด้วยตัวเองเลยครับ

สนุกมาก ๆ หวังว่าคงจะมีกิจกรรมแบบนี้บ่อย ๆ นะครับ แล้วอย่าลืมของฝากให้กับสมาชิกที่อยู่แดนไกล ที่ไม่มีโอกาสได้ไปร่วมงานบ้างนะครับ

อ้อ... น้องบางคนน่ะ เข้มขึ้นเยอะ (มาก ๆ) เลยนะ

[tuie]

เพื่อไม่ให้เหมือนใคร และไม่น่าจะมีใครมาลอกเลียนแบบ แทนที่เราจะจัดให้มีการแนะนำตัวทีมงานและสมาชิกในตอนเริ่มงาน เรากลับทำกิจกรรมนี้ตอนปิดงานครับ(ความจริงลืมน่ะครับ ) จะเริ่มจากใครก่อนดี ถ้าจะเริ่มจากทีมงานผู้มีอาวุโสสูงไล่เรียงลงไป พี่ห่านกับพี่หนุ่ม ท่านอาจจะมีข้อโต้แย้งว่าไม่เป็นธรรมได้ เพราะสองท่านนี้อาวุโสในลำดับต้นๆอย่างน้อยก็อาวุโสกว่าผม ๒-๓ ปีละครับ



ในที่สุดก็ลงตัวครับ เริ่มจากทีมงานท่านที่อยู่ริมสุดก็แล้วกัน จากนั้นไล่เรียงต่อๆกันไปเรื่อยๆ ไม่มีอะไรน่าระทึกเท่าตอนที่ถึงคิวพี่ว๊ากท่านแนะนำตัวครับ ให้สังเกตสีหน้าของท่านที่ยืนฝั่งเดียวกับพี่ว๊ากเอาไว้นะครับ ท่าทางจะหวาดๆเกรงๆเล็กน้อย



ส่วนพี่ๆน้องๆที่ยืนฝั่งตรงข้ามพี่ว๊ากต่างดูท่าทางเจี๋ยมเจี้ยมกันชอบกล จะยิ้มก็ดูฝืนๆแถมแห้งแล้งเต็มที คุณเต้ยถึงกับปาดเหงื่อเลยนะครับ



แม้แต่หลานภู่ยังหันหลังให้พี่ว๊ากเลยครับ ด้วยเหตุนี้ ทางสถานีบ้านตุ้ยขอรับรองอีกครั้งหนึ่งว่า ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย แม้มักแสนจะโหดร้าย ไม่ใช่สิครับ ความจริงแล้วพี่ห่านท่านใจดีนะครับ

ใจดีจริงๆ ใจดีจริงๆ

ไม่เชื่อท่านผู้ชมลองดูภาพนี้ต่อสิครับ มียิ้มชุ่มๆ(คือไม่แห้ง)รับหน้าพี่ว๊ากอยู่ท่านเดียว คือ น้องธี นอกนั้นออกจะยิ้มเจื่อนๆนะครับ

[ExtendeD]

ผมว่าในตอนนั้นในใจของพี่ ๆ น้อง ๆ ที่ได้เป็นเหยื่อปิ้งย่างของพี่ตุ้ยต้องคิดแบบนี้อยู่แน่ ๆ เลยครับ



ที่แน่ ๆ ผมคนหนึ่งล่ะครับ เครียดเลย เก่งแต่โม้เป็นตัวอักษร แต่เปิดปากออกเสียงไม่ค่อยจะเป็น...
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[KTTA-50-L]

เอาซะหน่อย


_________________
The Guardian of Rotfaithai.Com

[tuie]

ความจริงแล้วบรรยากาศการแนะนำตัวเป็นไปอย่างสบายๆ เป็นกันเองครับ ที่เคยรู้จักแต่ชื่อในเวบก็ได้เห็นตัวจริงเสียงจริงกันละคราวนี้ ท่านไหนชื่อในเวบออกจะโด่งดังในทางต่างๆ(ส่วนมากจะเป็นเรื่องดีนะครับ ) มีสมาชิกอยากเห็นตัวจริงมากๆ พอแนะนำตัวเสร็จก็จะมีเสียงชาวเวบร้อง อ๋อออออ....คนนี้นี่เอง อันว่าความดังของเสียงร้องอ๋อนั้น เป็นดัชนีวัดความกระหายใคร่อยากจะเห็นตัวจริงของสมาชิกท่านนั้นๆได้เป็นอย่างดีครับ

งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา แต่กิจกรรมดีๆมีสาระ แฝงไว้ด้วยความสนุกสนาน เฮฮา บาดเจ็บจากการถูกปิ้งๆย่างๆเล็กๆน้อยๆเช่นนี้จะไม่มีวันเลิกร้างจากเวบเราไปง่ายๆ อย่างน้อยพี่ห่านท่านก็ทิ้งท้ายให้สมาชิก RFT ติดตามโครงการเยี่ยมชมโรงเจ เอ๊ย! โรงรถจักรในคราวต่อไปละครับ

ดูๆน่าจะจบแบบแฮปปี้เอ็นดิ้งสำหรับทุกท่าน แต่สำหรับผมมีเรื่อง “ตลกตระหนกใจ” เกิดขึ้นตอนเดินออกจากศาลาฯกลับไปยังรถซึ่งจอดไว้ที่สถานีปากน้ำโพน่ะครับ ผมและสมาชิกที่นั่งรถผมมา ได้แก่ พี่หนุ่ม น้องอาร์ต ๑๐๑ และน้องแม็ก(เซล) เดินเกาะกลุ่มกันไป รู้สึกว่ามีร่างใหญ่ๆ เงาทะมึนตามมาติดๆ หันไปดู อ้าว! คุณหมีวิศซี่เดินตามผมมาครับ อะไรกันหมีหลงทาง หรือหลับๆอยู่ตื่นมาเห็นชาวคณะเดินออกจากศาลาเลยนึกว่าจะเดินชมย่านกันต่อหรือเปล่า ไม่ได้การแล้ว อย่างนี้ต้องไต่สวนให้ได้ความครับ

นสน.าย. : คุณวิศ เขาจะกลับกันแล้ว ทำไม่เดินมาทางนี้ล่ะครับ ผิดทางแล้ว ผิดทางแล้ว

หมีวิศซี่ : อ้าวกลับกันเหรอ อืม....กลับก็กลับ ว่าแต่อาจารย์กลับทางไหน ผ่านหนองปลิง(ชื่อเดิมของสถานีนครสวรรค์)ไหม

นสน.าย. : ไม่ผ่านหรอกคุณวิศ เดี๋ยวผมขับออกสายเอเชียแล้วตรงเข้ากรุงเทพครับ

หมีวิศซี่ : อ้าววว.. แต่ไม่เป็นไร ผมกลับกรุงเทพกับอาจารย์เลยก็ได้ รถยังว่างอีกที่ไม่ใช่เหรอครับ

นสน. าย. : นึกในใจ “ตายละวา คราวนี้เอารถคันเล็กมาซะด้วย จะรองรับน้ำหนักไหวไหมนี่ฯลฯ” พยายามหาทางออกงามๆ ชักแม่น้ำปิง วัง ยม น่าน และเจ้าพระยา รวมเป็นแม่น้ำห้าสาย โดยถามคุณวิศต่อไปว่า “คุณวิศไม่กลับขบวน ๑๐๒ หรือครับ เห็นโพสต์ไว้ว่าจะกลับขบวนนี้ เดี๋ยวน้องๆจะตกใจว่าคุณวิศหายไปนะครับ”

หมีวิศซี่ : ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร กลับพร้อมอาจารย์นี่แหละดีแล้ว เมื่อคืนไม่ได้นอนมาทั้งคืน มัวแต่คอยดูแลน้องๆ ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว อยากถึงบ้านเร็วๆฯลฯ

อนึ่ง ที่คุณวิศว่าดูแลน้องๆนั้น ผมว่าคุณวิศแกง่วงนอนจนเรียง ประธาน-กริยา-กรรม ของประโยคผิดไปหรือเปล่า ที่ถูกน่าจะเป็น “น้องๆดูแลคุณวิศ” มากกว่านะครับ เท็จจริงอย่างไรคงต้องรบกวนน้องๆร่วมขบวนรถเดียวกับคุณวิศแถลงการณ์ละครับ

อันว่ามิตรภาพนั้นสูงค่ายิ่งเกินว่าจะปฏิเสธท่าน หจช. เคลื่อนที่ของเวบเรา ถึงโช้คอัพ คอลสปริงอาจชำรุดเพราะแบกรับน้ำหนักเกินมาตรฐานของคุณวิศ บวกน้ออาร์ต ๑๐๑ ไม่ไหวก็ช่างมันเถอะครับ ในที่สุดคุณวิศก็นั่งคู่หน้าคนขับรถซีวิคคันน้อยๆของผม โดยมีน้องอาร์ต ๑๐๑ นั่งด้านหลังซ้าย รถเอียงซ้าย อัตราเร่งของเครื่อง 1,800 cc. Vtec ลดลงอย่างเห็นได้ชัดเลยละครับ คราวหน้าผมจะไม่พลาด จะเตรียมพร้อมให้มากกว่านี้โดยขับรถคันใหญ่กว่านี้มาครับ

พอหาย “ตลกตระหนกใจ” ตั้งสติได้ตอนขับรถถึงทางแยกผู้ร่วมชะตากรรมนั่งอัดปลากระป๋องปรึกษากันแล้ว ตกลงกันว่าไหนๆมาถึงที่นี่แล้วไปชมสถานีบึงบอระเพ็ดกันสักหน่อยไหม คนบ้ารถไฟเหมือนๆกันมติย่อมเป็นเอกฉันท์อยู่แล้ว ผมจึงรีบขับรถไปทางบึงบอระเพ็ดทันที พอถึงทางตัดเสมอระดับเครื่องกั้นลงพอดี ดีใจกันทั้งคันรถเลยครับ ผมเปิดกระจกหน้าต่างรถให้ถ่ายภาพขบวนรถกันเต็มที่เลยครับ



ปรากฏว่าเป็นขบวนรถปูนฯครับ พอขบวนรถผ่านไปแล้ว ผมก็เร่งทำเวลาเพื่อไปดักถ่ายขบวนนี้อีกครั้งที่สถานีบึงบอระเพ็ด ถนนอ้อมไปมามิใช่น้อยแต่ยังทันอยู่ครับ จอดรถหน้าสถานีแล้วอดเหลียวดูระยะห่างระหว่างตัวถังกับล้อรถไม่ได้ รู้สึกว่าคอลสปริงจะยุบไม่คืนตัว รถดูเตี้ยลงไปเยอะ

[KTTA-50-L]

รถขี้เถ้าครับ ขบวน 603 ชุมทางบางซื่อ - แม่เมาะ 55555




_________________
The Guardian of Rotfaithai.Com

[black_express]

อ้าว...ผมยังนึกว่า อ.ตุ้ย เอา CR-V ไปนะนี่ ? เหอๆๆๆ รถเอียงข้างเลยล่ะ

[therock]

เฮียวิชชี่เกือบได้ลงข่าวหน้าหนึ่งด้วยเนื่องจากได้ลงไปถ่ายรูปขบวนรถน้ำมันนำมาโดยฮิตาชิไม่ยอมหลบ พขรเลยต้องเปิดวู๊ดไม่งั้นเฮียวิชชี่เลยต้องโดดหลบมาเลยนะ

[black_express]

ทำตัวบ่อยๆ เข้าเถอะ เดี๋ยวไม่มีใครชวนไปดูวิวริมทางรถไฟอีกนะ

[KTTA-50-L]