ตะลอนทัวร์ฉบับ RFT ตอน "สมหวังจริงๆ สมหวังจริงๆ"

[black_express]

[ExtendeD]

ระหว่างที่คณะสมหวังทัวร์ เดินไปเดินมาอยู่ที่สถานี ก็เห็นที่เสาสัญญาณออกเป็นไฟเขียว แสดงว่ากำลังจะมีขบวนรถวิ่งผ่านไปครับ



ที่เสาสัญญาณออกมี ป้ายพิกัดความเร็วสูงสุดในทางประธาน* ติดอยู่ด้วยครับ สำหรับในที่นี้ ทั้งขบวนรถดีเซลราง และขบวนรถที่ใช้รถจักรทำขบวนนั้น ใช้ความเร็วได้ไม่เกิน 65 กิโลเมตร ต่อ ชั่วโมง เท่ากันครับ

* รายละเอียดเกี่ยวกับ " ป้ายพิกัดความเร็วสูงสุดในทางประธาน " รวมถึงป้ายสัญญาณต่าง ๆ ที่ใช้ในกิจการรถไฟไทย สามารถอ่านได้จาก file " signalsign.pdf " ที่ download จาก rotfaithai.com


สมาชิกสมหวังทัวร์คนอื่น ๆ รอเก็บภาพรถขบวนนี้กันอยู่ที่สถานี มีแต่ผมคนเดียวที่ชอบอะไรไม่ค่อยจะเหมือนคนอื่นเขา ก็เลยกึ่งเดินกึ่งวิ่งมาดักรออยู่ที่สะพาน แล้วก็ได้รูปนี้มาครับ ไม่ค่อยถูกใจสักเท่าไหร่ เพราะตอนที่ขบวนรถวิ่งผ่านเข้ามาในเฟรม ก็คิดเอาไว้แล้วว่าน่าจะถอยออกห่างมากกว่านี้อีก



ตอนที่พี่ ๆ ขอดูรูปต้นฉบับ ผมนี้ใจแป้วเลยล่ะครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[sakkosol]

พขร. ขบวนรถที่ผ่านเส้นทางคงจะงงๆ ว่าพวกนี้มาทำอะไรกัน แต่งตัวก็ไม่เหมือนชาวบ้าน
_________________
พ่อน้องต้นข้าวครับ

[ExtendeD]

หลังจากเสร็จสิ้นภารกิจที่ สถานีปากปาน ก็คงต้องบอกว่าไม่มีงานเลี้ยงใด ที่ไม่เลิกรา คณะสมหวังทัวร์ก็เริ่มแยกย้ายกันครับ พี่ ๆ น้อง ๆ ส่วนหนึ่งก็ตรงกลับกรุงเทพกับขบวน บทก. ส่วนผมก็ย้ายมาเป็นผู้โดยสารของขบวนรถด่วนดำ พี่ตึ๋งมาส่งผม กับน้องฟาง ที่ สถานีเด่นชัย ครับ จากที่เคยอยู่กันอย่างคึกคัก 10 คน จนมาถึงตอนนี้เหลืออยู่กันแค่ 2 คน แต่ก็ไม่ค่อยเหงาหรอกครับ เพราะช่วงที่อยู่ที่ สถานีเด่นชัย นั้น ก็มีขบวนรถวิ่งผ่านเข้ามาให้ได้เก็บภาพเอาไว้บ้างเหมือนกัน

อย่างเจ้าถิ่น ขบวนรถเร็วที่ 111 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีเด่นชัย ในวันนั้นก็มาถึงสถานีปลายทางเวลา 17.37 น.




ในทางประธานมีขบวนรถสินค้าที่ 604 ต้นทางสถานีแม่เมาะ - ปลายทางสถานีบางซื่อ จอดรอหลีกอยู่ หลังจากที่ขบวนที่ 111 เข้ามาถึงที่ สถานีเด่นชัย แล้ว 17.40 น. ขบวนที่ 604 ก็ได้เวลาออกเดินทางต่อครับ




ประมาณ 17.45 น. ผมกับน้องฟางก็เดินออกมาจาก สถานีเด่นชัย เพื่อไปหามื้อเย็นกินกัน บรรยากาศในตัวเมืองเด่นชัย ก็เงียบสงบอย่างที่เห็นในรูปล่ะครับ กว่าจะหาร้านขายอาหารตามสั่งเจอ ก็ต้องเดินไปถึงสถานีตำรวจโน่นล่ะครับ




น้องฟางกลับกรุงเทพไปกับ ขบวนรถเร็วที่ 108 ต้นทางสถานีเด่นชัย - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ตอนนี้ก็เหลือแค่ผมเพียงคนเดียวที่ยังคงต้องนั่ง นอน เดิน... รอจนกว่า ขบวนรถด่วนที่ 52 ต้นทางสถานีเชียงใหม่ - ปลายทางสถานีกรุงเทพ จะมาถึง ในคืนนั้นทางสถานีแจ้งว่าขบวนที่ 52 จะมาถึงช้ากว่ากำหนดเวลาประมาณ 60 นาทีครับ ก็เลยต้องอยู่คนเดียวนานขึ้นอีกสักหน่อย บรรยากาศที่ สถานีเด่นชัย ก็ไม่ค่อยคึกคักหรอกครับ ร้านค้าหน้าสถานีก็ปิดกันไปหมดแล้ว เงียบสงบเป็นที่สุด



พอได้ขึ้นไปบนรถก็เริ่มง่วงครับ เพราะเหนื่อยมาทั้งวัน แต่ก็มีภารกิจบางอย่างที่ทำให้ผมยังนอนไม่ได้ กว่าจะได้พักผ่อนจริง ๆ ก็ช่วงที่ผ่านสถานีศิลาอาสน์ไปแล้วครับ
เป็น 1 ในไม่กี่คืนที่ผมได้นอนหลับสนิทจริง ๆ บน บนท.
เป็นอีก 1 คืนที่พระจันทร์สวยมาก ๆ
เป็นอีก 1 คืนที่นอนหลับฝันดี
เป็นอีก 1 การเดินทางที่คุ้มค่า สมกับการรอคอยจริง ๆ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[black_express]

สำหรับคุณเต้ย กับคุณนุชิต นัยว่าอดมื้อกลางวันด้วยสิ เพราะร้านก๋วยเตี๋ยวชุมชนที่บ้านแก่งหลวง เขานิยมทาน ลูกชิ้นเนื้อ มากกว่า

ลำบากหน่อยครับ...

[ExtendeD]

ผมขอปิดท้ายในส่วนของผม ( ในกระทู้นี้ ) ด้วยรูปของขบวนรถไฟที่ได้ไปพบเจอมาตลอดการเดินทางกับคณะสมหวังทัวร์ในวันนั้นครับ

ขบวนรถเร็วที่ 112 ต้นทางสถานีเด่นชัย - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ที่ สถานีศิลาอาสน์




ขบวนรถท้องถิ่นที่ 407 ต้นทางสถานีนครสวรรค์ - ปลายทางสถานีเชียงใหม่ ที่ สถานีศิลาอาสน์




ขบวนรถด่วนพิเศษดีเซลรางปรับอากาศที่ 12 ต้นทางสถานีเชียงใหม่ - ปลายทางสถานีกรุงเทพ ที่ สะพานห้วยแม่ต้า




ขบวนรถท้องถิ่นที่ 408 ต้นทางสถานีเชียงใหม่ - ปลายทางสถานีนครสวรรค์ ที่ สถานีแก่งหลวง



- ขอบคุณพี่ ๆ ทีมงานที่ชวนผมให้ร่วมเดินทางไปด้วย ช่วยสานฝันของผมให้เป็นจริง โอกาสหน้า ถ้าขบวนรถยังพอมีที่นั่งว่าง ก็ยินดีรับใช้ครับ
- ขอบคุณคณะสมหวังทัวร์ทุก ๆ คน ที่ได้เฮฮาไปด้วยกันตลอดการเดินทาง
- ขอบคุณเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องทุก ๆ คนครับ
- ขอบคุณพี่สาวของผมที่อนุญาตให้ผมได้ลางานอีก 1 วัน ^^' หวังว่าคงจะได้ลาอีกบ่อย ๆ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[black_express]

ขอรับไม้ผลัดคั่นรายการก่อนครับ...



จากทริปห้วยแม่ลานคราวที่แล้ว คณะสำรวจได้พลาดเส้นทางเข้าสู่สะพานห้วยแม่ต้าตามที่กำหนดไว้เดิม มาตรวจสอบเส้นทางกันภายหลังแล้วพบว่า บ้านแม่หลู้ ที่คณะสำรวจตัดสินใจกลับรถมุ่งไปยังสถานีแก่งหลวงนั้น หากทำแข็งใจขับรถเลยหมู่บ้านไปอีกราวสองกิโลเมตรเศษ ก็จะถึงที่ตั้งสะพานห้วยแม่ต้าแล้วล่ะ

บังเอิญโชคช่วยครับ ราวสี่เดือนที่ผ่านมา ทาง google earth ได้เพิ่มเติมส่วนที่เป็นรายละเอียดของภาพจากดาวเทียม ตรงที่บ้านแม่หลู้ และสะพานห้วยแม่ต้าพอดี เห็นลายแทงเด็ดๆ แบบนี้ก็ไม่รอช้าล่ะครับ แผนการสำรวจแก้ตัวได้ถูกวางขึ้นใหม่ และกลายเป็นรูปเป็นร่าง มีกำหนดเวลา แถมมีคณะสำรวจขึ้นมาจริงๆ

ในวันที่ 22 ธันวาคม ทางผมต้องขออนุญาตทีมงาน เพื่อเคลียร์ธุระทางบ้านแบบกระทันหัน พาแม่แฟน ก็ แม่ยายเรานั่นแหละครับ ไปฟังผลการตรวจร่างกายที่คลีนิคแพทย์ ตรงอาคารสถานีรถไฟอุตรดิตถ์นั่นแหละ กว่าจะเสร็จเรื่องราว พร้อมกับหนีบเอาหนุ่มแม็กซ์ติดรถมาด้วย รีบห้อมาพบกับทีมสำรวจที่ สถานีศิลาอาสน์ เวลาก็ล่วงเลยไปร่วม 9 นาฬิกาเศษ คราวนี้ ล้อถึงเริ่มหมุนกันจริงๆ ล่ะ

ทางผมนำชุดที่นั่งไปด้วย แวะรอเก็บภาพ ข.407 ตรงที่หยุดรถท่าเสาก่อน ทั้งๆ ที่เห็นว่าจอดรับผู้โดยสารที่ศิลาอาสน์แท้ๆ ระยะทางห่างกันแค่กิโลเมตรเศษๆ แต่ทว่า...รอแล้ว รอหาย ข.407 ขบวนเช้าวันนั้น ไม่โผล่ให้เห็นแม้แต่เงา

ถามไถ่กันเอง ได้ความว่า คงจอดซ่อมเครื่องยนต์ที่ชำรุดอยู่โบกี้หนึ่ง อาการทำท่าจะไปไม่รอดตั้งแต่ถึงสถานีอุตรดิตถ์แล้ว เมื่อเป็นแบบนี้ ผมต้องรีบโกยไปสมทบกับคณะ บทก.ที่ร้านกาแฟเด่นชัย เลยแยกปากจั๊วะไปนิดหนึ่งล่ะครับ เวลายิ่งเลยล่าช้าออกไปอีก เพราะมีการขยายผิวจราจรทางหลวงหมายเลข 11 ออกเป็น 4 ช่องทาง จากสี่แยกวังสีสูบ - บ้านแม่เฉย อีกด้วย

พอรวมขบวนกันติด ไม่มีรอช้าอีกแล้ว ชาวคณะทั้งสองคัน เร่งออกเดินทางไปยังบ้านแม่หลู้ล่ะครับ โดยคันผมขับ ไปเลี้ยวเข้าตรงทางแยกเข้าบ้านแก่งหลวง ตรงฝั่งขวาของทางหลวงหมายเลข 11 ช่วงเด่นชัย - ลำปาง เลาะเขาไปเรื่อยๆ แล้วเลี้ยวที่แยกซ้ายมือ ไปบ้านแม่หลู้ สภาพถนนนั้น ทำให้หนุ่มฟางผู้เกิดปีน้ำมาก ต้องกลายเป็นผู้มีสัมมาคารวะเรียบร้อย ก้มหัวต่ำตลอด ไม่งั้นจะโขกกับเพดานรถง่ายๆ



แล้วคณะผม มาจอดรอคณะของคุณบอมบ์ ที่กำลังประคองรถไต่เขาลงมาจากทางแยกอีกแห่งหนึ่ง แถมรอเก็บภาพ อ.ตุ้ย ที่กลางสะพานข้ามแม่น้ำยม ถึงได้มาสมทบกันตรงจุดจอดรอ จากนั้น ต่างคนต่างลงเดินเท้าเข้าไปตามทางลำลอง ผ่านบ้านพักคนงานเฝ้าสวนส้มไปราวๆ สามสี่หลัง แล้วก็เห็นทางรถไฟตัดผ่านทางลำลองตรงข้างหน้านี้เอง...

ขอร้องว่าอย่ามือซนไปเด็ดส้มมาชิมนะครับ เพราะชาวสวนเขาพ่นยาฆ่าแมลงประเภทกรัมม็อกโซนเอาไว้เรียบร้อยแล้ว ไม่สมควรมาเจ็บป่วยล้มตายแทนแมลงในสวนส้มหรอก



เป็นอันว่า จุดหมายของเราอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อมล่ะครับ เพราะเห็นตัวสะพานห้วยแม่ต้า ทอดข้ามแม่น้ำยม อยู่ใกล้ๆ นี่แหละ



หลังจากเก็บภาพโดยรอบ รวมพลเสร็จ ก็เดินลุยเข้าไปหาสะพานกันเลย ง่ายกว่าเดินไปอุโมงค์ห้วยแม่ลานเป็นไหนๆ

[black_express]

คงดูภาพสะพานโดยรวมก็แล้วกันครับ ข้อมูลรายละเอียดต่างๆ คุณบอมบ์ กับคุณเต้ย ( The bridge hunter ) ได้นำลงไว้แล้ว เดี๋ยวมีภาพจากทีมสำรวจรายอื่นๆ เข้ามาสมทบอีกเยอะแยะ



คณะสำรวจ กำลังเก็บภาพศาลเจ้าที่ ตรงพุ่มไม้ริมสะพานครับ พอเดินเข้าไปดูใกล้ๆ มีความหมายมากกว่านั้นแยะ เพราะเป็นที่ตั้งคอสะพานห้วยแม่ต้า ( เดิม ) ซึ่งถูกทิ้งระเบิดทำลายจากฝูงบินฝ่ายสัมพันธมิตรในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 นั่นเอง



ในภาพ ยังรวมถึงตอม่อสะพานแห่งเดิมที่ตั้งอยู่ข้างเคียงแนวสะพานปัจจุบันด้วยครับ ยังมีร่องรอยสะเก็ดระเบิดอยู่ที่ตอม่อล่ะ





สำหรับชื่อสะพานแห่งนี้ อาจมีผู้สงสัยว่าทำไมถึงใช้ชื่อว่าสะพานห้วยแม่ต้า ? ทั้งๆ ที่ตามความจริงแล้ว ตัวสะพานจะทอดข้ามแม่น้ำยม



คำตอบอยู่ตรงปากลำห้วยด้านซ้ายภาพนั่นเองครับ ลำห้วยนั้นมีชื่อว่าห้วยแม่ต้า เป็นลำน้ำสาขาของแม่น้ำยมด้วยสิ



แม่น้ำยม มองจากทางด้านใต้สะพานครับ จะไหลผ่านบ้านแม่หลู้ , อ.ลอง , อ.วังชิ้น ก่อนไหลเข้าสู่ อ.ศรีสัชนาลัย จ.สุโขทัย แล้วไหลผ่านใกล้ทางรถไฟสายเหนืออีกครั้งหนึ่ง บริเวณเทศบาลเมืองสวรรคโลก

[black_express]

แต่ไหนแต่ไรมา ผมเคยได้แต่นั่งรถไฟข้ามสะพานห้วยแม่ต้าทุกครั้ง เพิ่งได้โอกาสเดินสำรวจบนสะพานกันจริงๆ คราวนี้เองครับ



เสาโทรเลข ต้นที่ติดอยู่โครงสะพาน ระบุหมายเลข 551 / 11 คงบอกตำแหน่งสะพานให้คุณวิศรุตทราบตามคำขอ



คุณเต้ยที่ตามปกติ จะไม่ชอบสะพานสูงๆ มาคราวนี้ เดินข้ามโดยลืมความสูงของสะพานจนหมดสิ้น



ผมขอโจนลงไปสำรวจที่ตอม่อสะพานสักหน่อย...





มุมมองจากตอม่อสะพานครับ



ตอม่อด้านเหนือน้ำ จะมีรอทำจากไม้หมอนรถไฟติดไว้เพื่อกันท่อนซุงของบริษัททำไม้สมัยก่อน ซึ่งไหลมากับกระแสน้ำในช่วงฤดูฝน มากระแทกต่อม่อชำรุดด้วยครับ

แต่ปัจจุบันนี้ คงไม่มีซุงแบบนั้นให้เห็นอีกแล้ว



เพิ่มบรรยากาศความหวาดเสียวหน่อยๆ กับสายน้ำของแม่น้ำยม ที่ไหลเซาะแก่งเล็กๆ ใต้สะพานครับ

[black_express]

ในที่สุด ทีมสำรวจทุกคน ได้เดินข้ามสะพานห้วยแม่ต้าจนถึงคอสะพานด้านใต้ สมดังหวัง



ที่หนุ่ม Sammy ยืนอยู่นั้น เป็นแนวทางรถไฟสู่ตัวสะพานเดิมครับ รู้สึกว่าจะมีระดับคันทางสูงกว่าแนวทางข้ามสะพานแห่งปัจจุบันอยู่นิดหน่อย โชคดีมากๆ ครับที่ช่วงนี้เป็นช่วงแล้ง

ถ้าหากมาเดินสำรวจช่วงหน้าฝน อาจเจอหญ้าขึ้นรกทึบจนเดินลุยแบบนี้ไม่ได้



ส่งท้ายกับภาพชุดสะพานห้วยแม่ต้าสำหรับผม กับ ข.12 ที่แล่นเข้าประกอบฉากพอดี...

ขอเตือนว่า อย่ายืนใกล้ขบวนรถมากกว่านี้ครับ เวลารถวิ่งผ่าน ลมปะทะตัวนั้น แรงจริงๆ อาจดูดเราเข้าไปหาตัวรถก็ได้