นั่งรถไฟ ไปดูสะพานสายอีสาน [ภารกิจไตรภาค#2]

[pak_nampho]

[ExtendeD]

[Compressor]

ลำน้ำ ที่เป็นสาขาของแม่น้ำมูล ไม่มีการสั้งเขื่อนกักเก็บน้ำ ทั้งในส่วนของลำจักราช ลำมาศ ลำชี ลำเซบก ลำเซบาย ลำโดมใหญ่ ในหน้าร้อน ก็ยังพอมีน้ำหล่อเลี้ยง ไม่ให้แห้งขอดครับ แต่ดูจากน้ำในลำจักราชแล้ว ค่อนข้างที่จะน้อยแล้วครับ

ส่วนพี่เต้ย รีพลายข้างบน รู้สึกว่าพี่เต้ยจะบอกทิศทางน้ำผิดด้านนะครับ เพราะต้นน้ำของลำจักราช อยู่ในเขตอำเภอหนองบุญมาก (ซึ่งเปลี่ยนชื่ออำเภอใหม่เมื่อปีสองปีมานี้) อำเภอครบุรี และอำเภอเสิงสางครับ และจะไปไหลบรรจบกับแม่น้ำมูล ในเขตอำเภอพิมายครับ

[therock]

แสดงว่าสะพานนี่ต้องมีการขยายสะพานใหม่หรือไม่ก็เปลี่ยนโครงเหล็กบ้างส่วนทำให้กองสร้างสะพานจัดสร้างมาใส่ใหม่นะสิครับ

[ExtendeD]

[ExtendeD]

เสาโทรเลขที่อยู่อีกฟากฝั่งหนึ่งของ สะพานข้ามลำจักราช ก็คือ เสาโทรเลขที่ 299/7 ครับ




โดยที่ สะพานข้ามลำจักราช แห่งนี้ อยู่ห่างจาก สถานีจักราช มาทางทิศตะวันตก ประมาณ 780 เมตร ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เสร็จสิ้นภารกิจการสำรวจ สะพานข้ามลำจักราช แล้ว ผมกับพี่อ้นก็จะเดินกลับไปที่ สถานีจักราช แล้วครับ ระยะทาง 780 เมตรนั้นไม่ไกลหรอกครับ แต่ว่าประสบการณ์แปลกใหม่ที่กำลังจะได้รับนั่นก็คือการที่ต้องเดินใส่รองเท้าข้างเดียวไปตามทางรถไฟ เหยียบหมอนคอนกรีตแข็ง ๆ ก้อนหินคม ๆ คงสนุกดีพิลึก...




ระหว่างทางที่เดินมา ก็พบเห็นเพียงแค่หลักเขตสับเปลี่ยน และ " ป้ายพิกัดความเร็วสูงสุดในทางประธาน " สำหรับขบวนรถเที่ยวล่อง ที่ติดตั้งอยู่บริเวณเสาโทรเลขที่ 299/9 ที่ได้เห็นกันไปแล้วก่อนหน้านี้เท่านั้นครับ ไม่มีเสาสัญญาณ รวมถึงป้ายสัญญาณอื่นใดนอกเหนือจากนี้ ก็เลยขอข้ามมาที่อีกมุมมองหนึ่งของจุดตัดถนนเสมอระดับไม่มีเครื่องกั้น ที่อยู่ทางด้านทิศตะวันตกของ สถานีจักราช กันเลยครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ใกล้ ๆ กับประแจตัวริมสุดทางด้านทิศตะวันตกของ สถานีจักราช มี " ป้ายเตือนระบุความเร็ว " ติดตั้งอยู่ด้วย สายลวดสลิงที่มาจากอุปกรณ์ควบคุมเสาสัญญาณหางปลา ขึงยาวมาตามแนวของชานชาลา ก็จะย้ายมาอยู่ทางด้านขวาของทางประธานตั้งแต่บริเวณนี้ครับ




พระเอกของรูปนี้คือ ประแจตัวริมสุดทางด้านทิศตะวันตกที่ติดตั้งอยู่ที่ทางประธานครับ



เป็นเพราะว่ามีปลอกล้อเพียงแค่ข้างเดียว ไม่สะดวกในการเคลื่อนที่ ทำให้ผมไม่สามารถกลับมาเก็บตกบรรยากาศในจุดต่าง ๆ ของ สถานีจักราช มาเพิ่มเติม ได้ครบถ้วนตามที่ต้องการ ที่ยังขาดไป ( และนึกออก ) ก็มี
- ประแจทางด้านทิศตะวันออก
- ช่องจำหน่ายตั๋ว
- อาคารสถานี ( มุมมองจากภายนอก ) ซึ่งจะย้อนแสงเต็ม ๆ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

13.32 น. รถจักรดีเซลไฟฟ้า General Electric ( GEA. ) หมายเลข 4551 ก็ทำ ขบวนรถเร็วที่ 135 ต้นทางสถานีกรุงเทพ - ปลายทางสถานีอุบลราชธานี เข้ามาหยุดรับ - ส่งผู้โดยสารที่ สถานีจักราช ครับ




ถึงแม้ในตั๋วจะระบุเลขที่นั่งเอาไว้ แต่หลังจากขึ้นไปบนขบวนรถแล้ว เรา 2 คนก็ไม่ได้ไปนั่งตามที่นั่งที่ระบุตามตั๋วหรอกครับ ตั้งแต่ช่วงที่เดินกลับมาที่ สถานีจักราช เดินไปไหนก็มีแต่คนมอง ธรรมดาเดินแบกเป้ใบใหญ่เบ้อเริ่มก็ตกเป็นเป้าสายตาอยู่แล้ว มาวันนั้นใส่รองเท้าแค่ข้างเดียวยิ่งเด่น ( แปลกประหลาด ) ไปกันใหญ่ พอขึ้นมาบนขบวนรถผมก็เลยไม่อยากเข้าไปนั่งข้างใน ขอหลบมานั่งอยู่ที่ประตูดีกว่า ยังโชคดีอยู่บ้างที่ได้พี่อ้นมานั่งเป็นเพื่อน ( ก็มาด้วยกันจะทิ้งน้องที่แสนจะบริสุทธิ์ใสซื่อได้ลงคอเลยเหรอครับพี่... ) จนเป็นที่มาของรูปเบื้องหลังของเพื่อนร่วมเดินทางคนแรกที่ได้เห็นกันไปก่อนหน้านี้ครับ ( บริเวณประตูเป็นสถานที่อันตราย น้อง ๆ หนู ๆ อย่าเอาเป็นเยี่ยงอย่าง )


ช่วงที่เดินทางในครั้งนั้นอีกไม่กี่วันก็จะถึงวันสำคัญสำหรับเหล่าพุทธศาสนิกชน นั่นก็คือ " วันมาฆบูชา " ก็เลยได้เห็นน้อง ๆ นักเรียนออกมาทำกิจกรรมกันอย่างที่เห็นในรูปครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ต่อไปก็มาชมภาพเคลื่อนไหวช่วงที่ขบวนที่ 135 กำลังผ่าน สะพานข้ามลำปลายมาศ ที่อยู่ทางด้านทิศตะวันตกของ สถานีลำปลายมาศ Clip นี้มีความยาว 24 วินาทีครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.