GEK. Travel พาทัวร์ จากแดนที่ราบสูงสู่สุดด้ามขวานทอง

[ExtendeD]

[ExtendeD]

เดินต่อมาถึงช่วงกลางสะพานก็ตามธรรมเนียมครับมาชมวิวสวย ๆ โล่ง ๆ ที่ สะพานข้ามคลอง ร.1 กันสักหน่อย หันมองไปทางขวากันก่อน คลอง ร.1 ที่เห็นอยู่นี้ไหลแยกออกมาจาก คลองอู่ตะเภา ที่อยู่ทางด้านทิศตะวันตกของตัวเมืองหาดใหญ่ ห่างจากจุดที่ผมยืนอยู่นี้ประมาณ 7 กิโลเมตร หลังจากแยกออกมาแล้วก็จะไหลขึ้นมาทางด้านทิศเหนือจนมาถึงสะพานแห่งนี้ครับ




หันมาดูทางซ้ายกันบ้าง จะเห็นว่า คลอง ร.1 ก็ยังคงไหลขึ้นไปทางทิศเหนือเรื่อย ๆ โดยที่มีถนนขนาบข้างอยู่ทั้ง 2 ฟากฝั่ง ไม่รู้ว่าถนนทั้ง 2 เส้นนี้จะไปสิ้นสุดที่ไหน แต่ว่า คลอง ร.1 นี้ จะไหลขึ้นไปทางทิศเหนือเรื่อย ๆ แล้วไหลลงสู่ ทะเลสาบสงขลา ที่อยู่ห่างจากสะพานแห่งนี้ไปประมาณ 14 กิโลเมตรครับ



รายละเอียดเกี่ยวกับ ทะเลสาบสงขลา สามารถอ่านเพิ่มเติมได้จาก
1. Website ของการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย
2. Website ของโครงการฟื้นฟูทรัพยากรประมงในทะเลสาบสงขลา ( มี link รายละเอียดของทะเลสาบแห่งนี้อยู่ทางซ้ายของหน้า Website )
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ที่รอผมอยู่ข้างหน้าก็คือช่วง Span ที่ 3 ซึ่งเป็นช่วง Span สุดท้ายครับ เจ้าตี๋เริ่ม " ปฏิบัติการลอกคราบ " อีกแล้ว ก็อย่างที่บอกไปวันนั้นแดดร้อน + อากาศอบอ้าวมาก ๆ ครับ




มุมมองของช่วง Span ที่ 3 หันกลับไปทาง สถานีบ้านดินลาน ครับ ท่อเล็ก ๆ ที่อยู่ด้านในสะพานนั้น เป็นท่อร้อยสายไฟสำหรับ " เสาสัญญาณเข้าชนิดไฟสี " สำหรับขบวนรถเที่ยวล่อง ( เข้ากรุงเทพ ) ของ สถานีบ้านดินลาน ตามที่เห็นในรูปข้างบน ส่วน nameplate ที่ติดอยู่ที่แผงเหล็กตัวสะพานของช่วง Span ที่ 3 นี้ก็เหมือน ๆ กับ 2 ช่วง Span แรก เพราะฉะนั้นผ่านครับ



กลับมาถึงบ้านเห็นรูปข้างบนแล้ว เพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่าไม่ได้เก็บส่วนสำคัญของสะพานมา 1 จุด เอาไว้โอกาสหน้าถ้าได้แวะไปที่สะพานนี้อีกครั้ง จะถ่ายรูปมาให้ดูครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

สำหรับรูปภาพ และรายละเอียดของ สะพานข้ามคลอง ร.1 ที่ผมเตรียมเอาไว้นำเสนอก็คงจะมีแต่เพียงเท่านี้ครับ ถึงจะเหนื่อยแต่ก็คุ้ม เพราะผมอยากมาสำรวจสะพานแห่งนี้มานานมากแล้ว เพิ่งจะมา สมหวัง เอาก็คราวนี้ล่ะครับ แต่ภารกิจในช่วงบ่ายวันนั้นยังไม่จบ ผมกับเจ้าตี๋ยังคงต้องเดินไปตามทางรถไฟต่อไปเรื่อย ๆ ...




หันมองไปทางทิศใต้ หรือทาง สถานีชุมทางหาดใหญ่ ครับ จากในรูปนี้จะเห็นเหมือนเป็นแนวคันทางโค้งไปบรรจบกับแนวทางประธานในปัจจุบัน เพียงแต่ว่าระดับความสูงต่ำต่างกัน ผมก็เลยเดาเอาว่า น่าจะเป็นแนวทางเบี่ยงตั้งแต่เมื่อครั้งที่กำลังสร้าง สะพานข้ามคลอง ร.1 ที่เพิ่งได้เห็นกันไปครับ




ตัดข้ามมาดูรูปนี้เพื่อความต่อเนื่องครับ หลังจากผ่านโค้งมาแล้ว แนวคันทางประธานก็จะค่อย ๆ ลดระดับลงเรื่อย ๆ จนมาอยู่ในระดับเดียวกันกับแนวของคันทางที่เห็นอยู่ในรูปข้างบน ผมก็เลยค่อนข้างแน่ใจว่าที่ผมคิดว่าแนวคันทางที่เห็น น่าจะเป็นแนวทางเบี่ยงช่วงที่เปิดให้ขบวนรถวิ่งผ่าน ขณะที่กำลังสร้างสะพานกันอยู่นั้น ไม่น่าจะผิด...


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

" เสาสัญญาณเข้าชนิดไฟสี " สำหรับขบวนรถเที่ยวล่อง ( เข้ากรุงเทพ ) ของ สถานีบ้านดินลาน นั้นติดตั้งอยู่บริเวณเสาโทรเลขที่ 923/11 ครับ




ในรูปข้างล่างนี้คือทางรถไฟที่อยู่ใกล้ ๆ กับ " เสาสัญญาณเข้าชนิดไฟสี " สำหรับขบวนรถเที่ยวล่อง ( เข้ากรุงเทพ ) ของ สถานีบ้านดินลาน ครับ จะเห็นว่าใช้หมอนรองทางรถไฟถึง 3 แบบด้วยกัน ด้านบนสุดของรูปนั้นเป็นหมอนคอนกรีตแบบ Mono Block ถัดมาเป็นหมอนไม้รองทางรถไฟช่วงข้อต่อราง ถัดมาอีกก็จะเป็นหมอนคอนกรีตแบบ Double Block เหมือนกับที่เห็นที่ทางประธานช่วงที่เพิ่งจะออกจาก สถานีบ้านดินลาน มา เพราะฉะนั้นจุดที่เปลี่ยนจากราง 100 ปอนด์แบบเดียวกับที่อยู่บนสะพานกลับมาเป็นราง 80 ปอนด์เหมือนเดิมนั้น ก็น่าจะอยู่บริเวณเสาไฟสีนี้ล่ะครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

หลังจากผ่าน สะพานข้ามคลอง ร.1 มาแล้ว ทางรถไฟจะเป็นแนวตรงยาวไปไกลลิบ Overpass ที่เห็นนั้นเป็นของถนนหมายเลข 414 ครับ ผมกับเจ้าตี๋ก็ต้องเดินต่อไปตามทางตรง ๆ ที่เห็นอยู่นี้ เจ้าตี๋เองพอเปลี่ยนจากกางเกงยีนส์มาเป็นกางเกงขาสั้นแล้ว รู้สึกว่าจะทำความเร็วได้ดีขึ้นเยอะเลยล่ะครับ




มาตั้งหลักสำรวจกันอีกครั้งบริเวณเสาโทรเลขที่ 924/1 ถ้าสังเกตดี ๆ ก็จะเห็นหลักกิโลเมตรที่ 924 ปักอยู่ทางขวาของทางรถไฟด้วยครับ




ไม่ไกลจากหลักกิโลเมตรที่ 924 จะพบกับสะพานกระบะคอนกรีตแห่งนี้ ที่มีถนนเส้นเล็ก ๆ ลอดใต้ทางรถไฟไปครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

หลังจากเดินผ่านทางลอดเมื่อสักครู่มาไม่นาน เรา 2 คนก็เห็นว่ากำลังมีขบวนรถไฟวิ่งผ่านมาครับ อุตส่าห์โอ้เอ้ ๆ รออยู่ที่ สะพานข้ามคลอง ร.1 ตั้งนานไม่ยอมมา เดินออกมาแค่ประมาณ 20 นาที นี่โผล่มาเชียว

รถจักรดีเซลไฟฟ้า General Electric ( GEK. ) หมายเลข 4005 ทำขบวนรถสินค้าที่ 702 ต้นทาง สถานีชุมทางหาดใหญ่ - ปลายทาง ย่านสินค้าพหลโยธิน ผ่านบริเวณเสาโทรเลขที่ 924/7 ไปเมื่อเวลา 13.53 น. ครับ




ในตอนนั้นก็คงทำได้แต่ยืนมองท้ายขบวนรถวิ่งผ่านไป พร้อมกับยกกล้องขึ้นซูมให้สุดเท่าที่ความสามารถของกล้องจะทำได้ แล้วก็กดชัตเตอร์ช่วงที่ GEK. 4005 ทำขบวนเข้าโค้งผ่าน สะพานข้ามคลอง ร.1 ไปครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ขบวนที่ 702 ผ่านไปแล้ว ผมกับเจ้าตี๋ก็ต้องออกเดินต่อครับ ไม่ไกลจากจุดที่เก็บภาพขบวนที่ 702 ได้ ก็เห็นว่ามี " เสาสัญญาณเตือนชนิดไฟสี " สำหรับขบวนรถเที่ยวล่อง ของ สถานีบ้านดินลาน ติดตั้งอยู่ครับ




Overpass ข้ามทางรถไฟของถนนหมายเลข 414 นั้นอยู่บริเวณเสาโทรเลขที่ 924/10 ครับ ผมกับเจ้าตี๋ก็จะไปนั่งพักเหนื่อยอยู่ใต้ Overpass ที่เห็นนั่นล่ะครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ช่วงที่กำลังนั่งพักอยู่นั้น มองไปทางด้านทิศใต้ ( สถานีชุมทางหาดใหญ่ ) ก็เห็นว่า สะพานข้ามคลองอู่ตะเภา นั้น อยู่ห่างออกไปอีกไม่ไกล แต่ที่น่าสนใจมากกว่านั้น ผมมองเห็นรถจักรหน้าสีเหลือง ๆ อยู่ไกลลิบ ๆ ผมกับเจ้าตี๋ก็นั่งจ้องอยู่นาน รอให้เจ้าหน้าสีเหลือง ๆ นั่น ขยับเข้ามาใกล้อีกสักหน่อย แล้วค่อยออกไปหาทำเลดักเก็บภาพเอาไว้ และแล้ว 14.10 น. เจ้าหน้าเหลืองที่ผมเห็นก็ผ่านมาครับ รถจักรดีเซลไฟฟ้า Alsthom ( ADD. ) หมายเลข 4403 ก็ทำ ขบวนรถท้องถิ่นที่ 452 ต้นทาง สถานีสุไหงโกลก - ปลายทาง สถานีนครศรีธรรมราช ผ่านบริเวณเสาโทรเลขที่ 924/11 ไปครับ



ถ้าพี่ ๆ น้อง ๆ ยังพอจะจำกันได้ ADD. 4403 คันนี้ ก็คือรถจักรคันเดียวกับที่ทำ ขบวนรถท้องถิ่นที่ 447 ต้นทาง สถานีสุราษฎร์ธานี - ปลายทาง สถานีสุไหงโกลก ที่ผมกับเจ้าตี๋ใช้เดินทางมาที่ สถานีบ้านดินลาน แล้วถ้าไม่มีเหตุขัดข้องเกิดขึ้นระหว่างทาง ADD. 4403 พร้อมกับบชส. ทั้ง 4 คันนี้ ก็จะกลายร่างเป็น ขบวนรถท้องถิ่นที่ 451 ต้นทาง สถานีนครศรีธรรมราช - ปลายทาง สถานีสุไหงโกลก ที่จะออกเดินทางจาก สถานีนครศรีธรรมราช ในเช้าของวันรุ่งขึ้นครับ


ไหน ๆ ก็ออกจากที่ร่มมายืนตากแดดถ่ายรูปรถไฟแล้ว ก็ไม่ขอกลับไปนั่งพักต่อล่ะครับ เจ็บใจ นับเวลาที่ผมกับเจ้าตี๋เดินผ่านเสาโทรเลขที่ 924/7 มาจนถึงเสาโทรเลขที่ 924/11 ใช้เวลาทั้งหมด 17 นาที ( รวมเวลานั่งพักด้วย ) มีรถไฟผ่านมาตั้ง 2 ขบวน ทีรออยู่ที่ สะพานข้ามคลอง ร.1 มีแต่นกบินผ่าน รีบลุยต่อดีกว่าจะได้พักผ่อนกันซะที เดินต่อมาอีกแค่ช่วงเสาโทรเลขเดียว ก็มาถึงทางลอดอีกแห่งหนึ่งครับ บริเวณนี้คือช่วงเสาโทรเลขที่ 924/12 - 924/13


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

หลังจากนั้นก็ไม่พบเห็นสะพานเล็ก ๆ หรือว่าทางลอดอะไรอีกเลยครับ เดินตรงมาเรื่อย ๆ ผมกับเจ้าตี๋ก็มาถึง สะพานข้ามคลองอู่ตะเภา ที่ตั้งอยู่บริเวณช่วงเสาโทรเลขที่ 925/3 - 925/4 จนได้




ยังคงต้องใช้ภาพถ่ายจาก Google Earth มาประกอบการนำเสนออีกครั้งครับ เพราะว่าแผนที่ใน Pointasia นั้นไม่มีรายละเอียดของพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ รวมถึงพื้นที่ส่วนหนึ่งของจังหวัดสงขลา

จากรูปข้างล่างนี้จะเห็นว่า สะพานข้ามคลองอู่ตะเภา นั้น อยู่ห่างจาก สถานีชุมทางหาดใหญ่ ไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ประมาณ 3.4 กิโลเมตร ซึ่งนั่นก็เป็นระยะทางที่ผมกับเจ้าตี๋ต้องเดินต่อไปหลังจากเสร็จสิ้นภารกิจการสำรวจสะพานแห่งนี้ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.