ก็มันอยากไปนั่งรถไฟ หนองคาย - ท่านาแล้ง หน่ะ

[saraburi]

แค่เริ่มการเดินทางก็เยี่ยมแล้วครับพี่เอ็ม บรรยากาศความระทมบน บชส คล้ายๆพี่เอ็มเลยครับ
.....บรรยากาศสดชื่นยามเช้าทำให้สดชื่นมากๆครับ แต่ช่วงสายลำนารีที่รถวิ่งตามกำหนดความเร็วปกตินี้ เด้งจนผมหลับไม่ลงเลยครับ
_________________
ช่างภาพระดับพื้นโลก

[CivilSpice]

น่าเสียดายที่มีอันต้องแคล้วคลาดจากทริปนี้ ไปพร้อมๆ กับท่านหลังอัคคีเทพฯ แต่ก็ไม่เสียใจเลยครับที่ในบ้านเรา มีเรื่องราวดีๆ พร้อมรูปภาพ ของเส้นทางรถไฟสายใหม่ มาแรง มานำเสนออย่างต่อเนื่อง แม้ว่าลีลาในการนำเสนอของแต่ละคนก็แตกต่างกันไป แต่ก็ชมได้เรื่อยๆ ไม่มีเบื่อเลยล่ะครับ

ยาวไปนะครับคุณผู้กอง เรื่องราวสนุกๆ ในการเดินทางของผู้กองห่างหายไปนาน รอบนี้ใส่ให้เต็มที่เลยครับ รอชมๆๆ

[anusorn]

ขอให้มีทางรถไฟ ไม่วันไหนสักวันเราก็ต้องได้บังเอิญเจอกันครับ

[box_car]

เหนียวหมูคร้าบ.... เหนียวหมู เหนียวหมูไม๊คร้าบบบบ...
ผมมาขายของ(ตัดหน้าตาตุ้ยสี่ตอง)ครับ

เอ้า...เหนียวหมูคร้าบ...เหนียวหมู
_________________

[tong_sanam]

[CENTENNIAL]

ขอโทษที่ทำให้รอนานครับ

ผมคิดว่าอีกไม่นานนัก ก็น่าจะมีการเปิดเดินรถอย่างเป็นทางการครับพี่บอมบ์ คงไม่นานเกินรอแน่ครับ เพราะตอนนีกระแสตอบรับแรงมากๆ เลย

เฮียแบ๊ด-พิษ ฮะ มีข้าวเหนียวไก่ย่าง ไหมครับ อยากกินไก่มากกว่า

และต้องขอขอบคุณพี่ๆ น้องๆ มิตรรักแฟนรถไฟทุกท่าน ที่เข้ามาทักทายและติดตามชมกระทู้สนทนาประสา HOK HUK เอ้ย สนทนาประสาคนรักรถไฟไทยแห่งนี้อย่างต่อเนื่อง ครับผม กระทู้นี้ถ้าเป็นไปได้จะพยายามลงให้ได้มากที่สุด ก่อนที่ผมจะเดินทางไปประเทศเกาหลีใต้ในคืนนี้ (16 ก.ค. 51) เพราะไม่งั้นคงอีกไม่ตำกว่า 4-5 วัน โน่นล่ะครับ ผมจึงจะได้มีโอกาสมาใช้อินเตอร์เน็ตอีกครั้ง

รถไฟขบวน 69 ทำขบวนด้วย ariya เดินทางมาถึงสถานีอุดรธานีในเวลาประมาณ 08.45 น. ด้วยพิกัดความเร็วในเส้นทางที่จัดว่าเร็วใช้ได้เลยครับ 80,000 เมตร ต่อ 3600 วินาที ในเส้นทางช่วงขอนแก่น-อุดรธานี
ในความเร็วระดับนี้ อดให้ผมต้องนึกถึงกระทู้ที่เล่าเหตุการณ์ อันสุดแสนระทึก "RHN ดริฟต์" ของคุณตั้ม outrun คุณบี และน้องปาล์มโม่ แห่งเทือกเขากระโดง
RHN ดริฟต์ นั่น ทุกคนโชคดีมีชัยปลอดภัยได้ เพราะมีปัจจัยอะไรหลายอย่าง รวมทั้งระบบการออกแบบขอพ่วงของรถดีเซลรางนั่นด้วย
แต่ถ้า "ฮุนได(บนอ.ป.) ดริฟต์" นี่ผมว่าดูไม่จืดแน่นอนเลยครับ คงจะกลิ้งโค่โร่ ไปกองระเนระนาดกันเกือบทั้งขบวนแน่ ได้มีคนหัวร้างข้างแตกกันระนาวเลย เฮ้อ คิดได้ไงเนี่ยใจลูกน้องเฮียแบ๊ด-พิษ จริงๆ เลย

พอรถจอดที่สถานีอุดรธานี ขณะที่ผมกำลังนั่งเหม่อลอยไปถึงสะพานข้ามแม่น้ำโขง ก็ปรากฎว่ามีใครบางคนซึ่งเป็นชาวเว็ปเรานี่ล่ะครับ คนหนึ่งหุ่นเพรียวตัวสูงมากๆ อีกคนตัวใหญ่ไล่เลี่ยกับผมเลย ทั้งสองคนเป็นคู่หูนักล่ามือฉกาจทั้งคู่ จริงๆ แล้วทีมนี้มีอีกคนนะ แต่คงไม่สะดวกมา จึงมากันแค่สองคน พอเห็นหน้าปั๊บก็รู้เลย "ห้วย นิมันซุมเดียวกันตั้วนิ" จึงได้ทักทายกันว่าไปกันยังไงมายังไงถึงได้มาเจอกันโดยบังเอิญแบบนี้เพราะผมไม่ได้นัดแนะกับใครว่าผมจะไปหนองคายเลย นอกจาก.....
ได้ความว่า ทั้งสองคนตัดสินใจผลุบผลับ นั่ง บชส.ในขบวน 69 มาเหมือนกัน แต่นั่งมาในคันที่ 4 ซึ่งอยู่ติดกันกับรถที่ผมนั่งมา แต่ที่ไม่ได้เจอกันตั้งแต่บนรถคงเป็นเพราะต่างฝ่ายต่างไม่ยอมขยับเขยื้อนไปไหนเลย ส่วนขากลับ 1 คนไป บนท.ป. อีกคน บชส. เหมือนเดิม ส่วนผมยังไม่มีตั๋วขากลับครับ

ระยะทางจากอุดรธานี - หนองคาย มีพิกัดความเร็วสูงสุดที่ 75 กม./ชม. เท่ากับเส้นทางช่วง แก่งคอย - บัวใหญ่ แต่สภาพค่อนข้างแตกต่างกันครับ เพราะเส้นทางช่วงนี้รถแล่นได้ราบเรียบดีกว่าเยอะเลย และยังมีเสน่ห์ จากเสียงล้อเหล็กกระแทกรอยต่อรางและสะเทือนลงไปยังหมอนไม้อีกด้วย นี่ละครับเสียงรถไฟแบบคลาสสิค
ใช้เวลาเกือบๆ 50 นาที ซึ่งไม่นานเกินไปนัก ขบวน 69 ก็มาถึงสถานีหนองคาย(ใหม่)โดยสวัสดิภาพ เมื่อตอนผ่านสถานีทาทา เอ้ย นาทา ผมยังเหลือบไปมองสามเหลี่ยนาทาด้วยครับ และเห็นว่ายังมีรางอยู่ด้วยจริงๆ แล้วพอมองตามต่อเนื่องไปไม่ทันไร ปรากฦว่ารถถึงสถานีหนองคายแล้ว ซึ่งแสดงว่า สองสถานีอยู่ใกล้กันมากครับ ไม่ถึง 3 กม. ได้

"ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ที่นี่สถานีหนองคาย ขอให้ผู้โดยสารทุกท่านโปรดตรวจสอบสิ่งของและสัมภาระของผู้อื่น และนำติดตัวท่านลงไปด้วยให้เป็นที่เรียบร้อย หากทิ้งไว้บนรถเจ้าของทรัพย์อาจหาเจอได้ ........" เมื่อได้ยินเสียงประกาศจากทางสถานีแล้ว ก็หยิบเป้คู่ใจ ลงมาจากรถขบวน 69 และเมื่อลงมาแล้วก็พบว่ามีผู้โดยสารจำนวนมากเตรียมตัวรอขึ้นรถไฟขบวนพิเศษ หนองคาย-ท่านาแล้ง กันประมาณ 100 กว่าท่านแล้วครับ และคาดว่ากำลังเดินทางมาอีกไม่น้อยเลย โดยเฉพาะนักเรียน นักศึกษาทั้งในเครื่องแบบ และนอกเครื่องแบบ รวมทั้งข้าราชการหน่วยงานต่างๆ ในตัวเมืองหนองคาย ทำให้สถานีที่ปกติจะหงอยเหงาดูคึกคักขึ้นมาทันตาเลยครับ



ในภาพนี้ เป็นภาพแรกๆ ตอนที่ผมลงจากรถนะครับ ในส่วนพื้นที่นี้ จะเป็นพื้นที่ที่ผู้โดยสารได้ลงชื่อเตรียมตัวเดินทางข้ามประเทศแล้ว ซึ่งกำลังนั่งรอเวลารถออกครับ ส่วนด้านนอกพื้นที่นี้ มีผู้โดยสารอีกจำนวนมากรอคิวลงชื่ออยู่ครับ

หลังจากที่ผมตัดสินใจแยกย้ายกับสองนักซุ่มยิงทั้งสองแล้ว เพราะอยากข้ามไปตั้งแต่รอบแรกเลย จึงได้ไปลงชื่อแล้วมารอขึ้นขบวนรถพิเศษครับ
รถจักร ariya ตัดต่อ ริ้วขบวนรถ 69 อยู่นานสองนาน จนกระทั่งสุดท้ายแล้ว ริ้วขบวนรถพิเศษข้ามโขง เหลือรถโดยสาร เพียง 5 คัน คือ ariya+บนท.+บนท.+บนท.ป.+บนท.ป.+บนท.ป. ซึ่งทำให้ผมต้องเศร้าใจอยู่บ้าง เพราะนึกว่าเค้าจะลากไปทั้งหมดเลย แต่ก็ไม่เป็นไร เพราะยังไงผมก็ได้เดินทางไป สุขสมหวังดังใจหมายอยู่แล้ว

หลังจากตัดต่อริ้วขบวนรถพิเศษเรียบร้อยและได้นำรถมาเทียบรอในชานชลาที่ 1 แล้ว และเมื่อเจ้าหน้าที่ให้สัญญาณแก่ผู้โดยสารให้ขึ้นรถได้ ผู้โดยสารจำนวนครึ่งพันคนก็ได้เฮโลมากระจุกรอขึ้นรถกันที่ประตูรถบานเดียว บริเวณใกล้กับทางออกผู้โดยสารผ่านแดน แล้วก็ค่อยๆ เบียดกันขึ้นไปอย่างยากลำบาก สุดแสนลำเค็ญ ทั้งที่ประตูขึ้นรถก็มีหลายบาน ผมจึงไม่รีรอที่จะไปขึ้นประตูบานอื่นแทน จะมายืนรออย่างเบียดเสียดอยู่ทำไมล่ะ จึงเดินออกมาจากกลุ่ม มาขึ้นที่ประตูรถบานถัดไป และเข้าไปเลือกที่นั่งบนรถ บนท. อย่างสบายใจ เพราะรถ บนท. สามารถยืดคอ ชะเง้อชะแง้ไปนอกรถอย่างสะดวกโยธิน หากไปนั่ง บนท.ป. ก็อาจเย็นสบาย แต่ไม่ดีในเรื่องทัศนวิสัยแน่นอน แล้วก็เป็นไปอย่างที่คิดเลยครับว่า รถโดยสารเพียง 5 คัน นั้น ไม่เพียงพอกับจำนวนผู้โดยสารทั้งหมดเลย ต้องทนยืนเบียดเสียดกันบนขบวนรถไป แต่คงไม่ใช่เรื่องลำบากนัก เพราะเป็นเส้นทางสั้นๆ เอง

เมื่อรถจักรเปิดหวูดเป็นสัญญาณว่าได้สัญญาณให้ออกจากสถานีหนองคายและจะข้ามแม่น้ำโขงโดยแล่นบนสะพานมิตรภาพ ไทย-ลาว ไปยังสถานีท่านาแล้งแล้ว นับเป็นความรู้สึกยินดี และตื้นตันใจมากๆ ครับ ไม่ต่างจากคราวที่พวกเราได้นั่งรถ RHN ไปในเส้นทางสายแก่งคอย-คลองสิบเก้า เลย และมันคงเป็นความรู้สึกแบบนี้เรื่อยๆ ตราบใดที่การรถไฟเราได้เปิดเดินรถในเส้นทางสายใหม่ต่างๆ ในอนาคต
เที่ยวไปผมตัดสินใจว่า จะถ่ายคลิปการเดินทางตลอดช่วงหนองคาย-ท่านาแล้ง จึงไม่มีภาพในขณะรถไฟกำลังแล่นแต่อย่างใด

ความรู้สึกช่วงที่รถไฟแล่นบนสะพานมิตรภาพนั้น เป็นช่วงเวลาที่ผมอยากจะเก็บไว้ให้นานจริงๆ ครับ ก่อนหน้านี้ ตั้งแต่ครั้งแรกในชีวิตเมื่อผมยังเด็กและได้พบเห็นภาพแม่น้ำโขง หรือเรียกว่า มหานทีสีทันดร นั้น ผมไม่อยากเชื่อว่าจะมีแม่น้ำที่ใหญ่กว่าแม่น้ำเจ้าพระยาด้วยหรือ มันช่างเป็นลำน้ำที่สุดแสนจะกว้างใหญ่ แถมชื่อ มหานทีสันทันดร ยิ่งช่วยให้มันช่างดูมีเสน่ห์อย่างลึกล้ำสุดที่ผมจะอธิบายออกมาได้ น้ำที่เกือบเต็มฝั่ง ณ เวลานี้ ทำให้แม่น้ำโขง มีความกว้างเกิน 1 กิโลเมตร อย่างแน่นอน

แต่สิ่งที่สุดแสนจะวิเศษแตกต่างจากทุกครั้งเมื่อผมเห็นแม่น้ำโขง คือ ภาพแม่น้ำโขงอันกว้างใหญ่ในวันนี้นั้น เป็นภาพที่ผมได้มองลอดผ่านหน้าต่างของรถไฟครับ ไม่อยากจะเชื่อจริงๆ
ว่า สะพานมิตรภาพไทย - ลาว ที่ จ.หนองคาย ซึ่งสร้างไว้เมื่อ 10 กว่าปีที่ผ่านมา โดยเผื่อตรงกลางไว้ให้รถไฟแล่นนั้น ณ เวลานี้ ได้มีขบวนรถไฟแล่นผ่านสะพาน สมดังความมุ่งหมายนั้นแล้ว ต้องขอขอบคุณวิศวกรผู้สร้าง รวมทั้งผู้เกี่ยวข้องทุกท่าน ที่ได้ออกแบบเผื่อไว้ให้รถไฟที่พวกเรารัก ได้ผ่านสะพานแห่งนี้ด้วย มันช่างยอดเยี่ยมจริงๆ

ขบวนรถไฟพิเศษใช้ระยะเวลาเดินทางประมาณ 10 นาที ด้วยความเร็วประมาณ 30 กม./ชม. ก็มาถึงสถานีท่านาแล้ง ของสาธารณรัฐ ประชาธิปไตยประชาชนลาว
ภาพแรกเมื่อผมมองไปในสถานี ก็พบเห็นพี่น้องชาวลาวจำนวนหลายร้อยคน ทั้งเด็กเล็ก ทั้งผู้ใหญ่ ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย ต่างก็โบกไม้โบกมือ ให้กับขบวนรถไฟที่กำลังแล่นเข้าสู่ชานชลาที่ 1 ของสถานีท่านาแล้ง ด้วยใบหน้าที่บ่งบอกถึงความยินดี ปรีดา

เมื่อรถไฟขบวนพิเศษหยุดสนิทแล้ว มีเสียงประกาศเป็นภาษาไทยให้ผู้โดยสารชาวไทยทั้งหมด ลงจากขบวนรถไฟก่อน เพื่อจะได้ให้พี่น้องชาวลาวได้นั่งรถไฟข้ามสะพานและไปที่สถานีหนองคายบ้าง ซึ่งในทันทีที่ผมได้ยินการประกาศนี้ ผมจึงไปถามเจ้าหน้าที่รถไฟของไทยซึ่งได้ความว่า จะให้คนไทยที่เดินทางมากับรถเที่ยวแรกนี้ลงจากรถให้หมดและให้คนลาวได้ขึ้นไปบนรถไฟเพื่อข้ามสะพานไปหนองคายบ้าง แล้วเมื่อไปถึงหนองคายแล้วก็จะสับเปลี่ยนหัวจักร และนำคนลาวที่นั่งรถไฟไปนั้น ข้ามกลับมาที่สถานีท่านาแล้วเช่นเดิม และตอนนั้น คนไทยจึงจะสามารถขึ้นไปบนรถ เพื่อรอเดินทางกลับประเทศไทยได้ และนั่นหมายความว่า ผมมีโอกาสได้ยืนริมทางและถ่ายภาพรถไฟขณะแล่น ภายในประเทศลาวด้วยครับ ช่างเหนือความคาดหมายจริงๆ เพราะไม่ต้องใช้เอกสารใดๆ ผ่านแดน ก็มีโอกาสได้ถ่ายาภาพรถไฟนอกขบวนรถเหมือนกัน ดีใจจริงๆ

ก่อนที่ขบวนรถที่จะนำคนลาวไปหนองคายจะออกจากสถานีท่านาแล้งนั้น ผมก็ต้องสวมวิญญาณนักล่าไปถ่ายภาพรถไฟกับเค้าด้วยครับ

โฉมหน้าหัวรถจักรที่นำพวกเราข้ามมาลาวครับ GE ariya 4543




ภาพมุมกว้างที่เห็นขบวนรถไฟของไทยที่จอดในประเทศลาว ที่จอดอยู่ด้านหน้าสถานีท่านาแล้งครับ



นั่นสุดฝีมือผมแล้วนะครับนั่น เฮ้อ ท้อแท้ใจผม ถ่ายภาพไม่ขึ้นจริงๆ

[Adithepc20]

[HID_4513]

แหม่ งามจริงๆครับ รอชมภาพต่อเรื่อยๆนะครับ
เสียดายที่ไม่ได้ไปในวันนั้น ไว้เปิดเดินปกติแล้วคงต้องไปสัมผัสบรรยากาศบ้างแล้วล่ะครับเนี่ย

[tong_sanam]

ยาวไปๆ ท้ายดี สตรีนั่งตู้หลังครับ

ว่าแล้วชักอยากจะไปบ้างแล้วสิ ปีใหม่จัดไปดีกว่ามั้ย?
_________________


"ที่นี่สถานีชุมทางสนามชัยเขต
ท่านที่จะเดินทางไป จันทบุรี ตราด
โปรดข้ามไปรอการโดยสารในชานชาลาที่ 2"

[heerchai]

แต่ละท่าน ไปเปิดโลกใหม่กันแล้ว ผมอยู่ตั้งไกล ยังไม่รู้เมื่อไหร่จะได้ไปยลโฉมประเทศลาว ขอติดตามชมตลอดทุกรายการครับ ผู้กอง