นั่งรถไฟ. . .ไปดูสะพานสายอีสาน ปิดฉากสะพานอีสานใต้

[nutt8]

พี่เต้ยน่าไปสำรวจสะพานยามค่ำคืนนะครับ เปลี่ยนบรรยากาศ พกไฟฉายกระบอกหนึ่ง บรรยากาศดี๊ดี
_________________


แชมป์สมัยที่ 19 แล้วนะ อิอิอิ

[Compressor]

ขอบคุณพี่เต้ยมากๆ นะครับ ที่จัดให้ตามคำขอ

[black_express]

ผมเคยเห็นนะ ช่วงปี 2520 สุสานนายช่างฝรั่งริมรางหลีกย่านสถานีมวกเหล็ก ค่อนไปทางเหนือสถานี แต่สมัยโน้นยังไม่รกเหมือนทุกวันนี้ มองเห็นได้ชัดเจนครับ

[ExtendeD]

[ExtendeD]

ถ้าทิศทางของแสงเป็นใจ ผมมักจะทำการสำรวจสถานีรถไฟที่ได้ไปเยือนก่อน แล้วจึงจะค่อย ๆ เดินไปยังสะพานที่เป็นจุดสำรวจหลัก มาในครั้งนี้ผมก็ตั้งใจว่าจะทำการสำรวจ สถานีมวกเหล็ก ให้เสร็จก่อน แล้วจึงจะเดินไปที่ สะพานข้ามห้วยมวกเหล็ก ถึงแม้ว่าจะต้องเดินมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออก ซึ่งหมายความว่ารูปภาพทั้งหมดก็น่าจะย้อนแสง แต่ในตอนนั้นแสงแดดยังไม่แรงมาก ก็ไม่น่าจะมีปัญหา แต่พอผมเดินไปถึงบริเวณใกล้ ๆ กับประแจทางด้านทิศตะวันตก ก็เห็นว่าประแจอยู่ในท่าเลี้ยวเข้ารางหลีก นั่นก็หมายความว่าในระยะเวลาอันใกล้นี้ น่าจะมีขบวนรถไฟวิ่งผ่านมา ผมก็เลยรีบหันซ้ายหันขวามองหาทำเลที่จะยึดเป็นฐานที่ตั้งเอาไว้ดักรอเก็บภาพมาฝากพี่ ๆ น้อง ๆ ครับ

สำหรับผมแล้ว บริเวณใกล้ ๆ กับ สถานีมวกเหล็ก ไม่มีทีไหนเหมาะสมที่จะใช้เป็นฐานที่ตั้งได้เท่ากับที่ สะพานข้ามห้วยมวกเหล็ก เลย ผมก็เลยต้องรีบจ้ำเดินผ่านสถานีไปก่อน ผมรีบเดินอย่างสุดฝีเท้าจาก สถานีมวกเหล็ก มาจนถึงสะพานแห่งนี้ เป็นระยะทางประมาณ 515 เมตร เมื่อต้องรีบไปถึงที่หมายให้ทันเวลา ก็เลยรู้สึกว่าระยะทางมันไกลซะจริง ๆ . . .

กว่าจะมาถึง สะพานข้ามห้วยมวกเหล็ก พระอาทิตย์ก็โผล่พ้นขอบฟ้า มีแสงมากพอที่จะถ่ายรูปได้โดยไม่ต้องใช้ขาตั้งกล้องแล้วครับ




ก่อนที่จะดูขบวนรถไฟที่วิ่งผ่าน สะพานข้ามห้วยมวกเหล็ก ก็มาเริ่มลงพื้นที่สำรวจบริเวณสะพานแห่งนี้กันก่อนดีกว่าครับ แล้วค่อยดู Clip ทีหลัง . . .

ทางรถไฟที่วางอยู่บริเวณนี้ใช้หมอนคอนกรีต Mono Block วางสลับกับหมอนไม้ ( ช่วงที่เป็นข้อต่อราง ) โดยที่มุมมองที่เห็นในรูปข้างล่างนี้มองไปทางทิศตะวันออก หรือทาง สถานีกลางดง ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

สะพานข้ามห้วยมวกเหล็ก เป็นสะพานแบบ Desk Truss ความยาว 1 ช่วง Span วัดความยาวจาก Pointasia ได้ประมาณ 40 เมตร ( รอดูตัวเลขที่แน่นอนจาก nameplate ) ตั้งอยู่บริเวณช่วงเสาโทรเลขที่ 152/13 - 152/14 ห่างจาก สถานีมวกเหล็ก ไปทางทิศตะวันออกประมาณ 515 เมตรครับ




มาดูด้านข้างของสะพานแห่งนี้จากบริเวณคอสะพานฝั่งทิศตะวันออก หรือ ฝั่ง สถานีกลางดง กันต่อครับ




ด้านซ้ายของสะพานครับ



เท่าที่มองเห็นในตอนนี้ สะพานแห่งนี้มีลักษณะคล้าย ๆ กับ สะพานข้ามถนนหมายเลข 205 ที่อยู่ไม่ไกลจาก สถานีบ้านวะตะแบก เลยครับ

รูปภาพและรายละเอียดเกี่ยวกับ สะพานข้ามถนนหมายเลข 205 สามารถอ่านเพิ่มเติมได้จาก
- สมหวังทัวร์ 2 : ตอน : ตะลุยแดนที่ราบสูง (ส่วนต่อขยาย)
- สองอุโมงค์ สองสะพาน สามสถานี แสนสุขใจเมื่อปลายเหมันต์
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

พื้นที่รอบ ๆ สะพานข้ามห้วยมวกเหล็ก แห่งนี้ ไม่เอื้ออำนวยให้เดินสำรวจได้อย่างทั่วถึงเหมือนกับที่ สะพานข้ามถนนหมายเลข 205 ที่สามารถเดินลอดใต้สะพานได้อย่างสะดวกสบาย จะดูฐานที่ยึดโครงสะพานกับบริเวณคอสะพานก็เลยต้องส่องเอาจากด้านบน ต้นไม้ก็รกจริง ๆ มองเห็นไม่ค่อยชัดเลยครับ




ที่โครงเหล็กบริเวณคอสะพานมีรายละเอียดการทำสีครั้งล่าสุดเมื่อปี พ.ศ. 2544 พ่นติดเอาไว้ด้วยครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

ทางรถไฟที่อยู่บนสะพานใช้หมอนเหล็กครับ




อุปกรณ์ยึดเหนี่ยวรางที่อยู่บนสะพาน . . .


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

มาดูรางเหล็กที่วางอยู่บนสะพานกันบ้าง รางคู่นอกที่เป็นทางประธานนั้นเป็นรางขนาด 100 ปอนด์ครับ




ส่วนรางกันตกสะพานนั้น เป็นรางขนาด 80 ปอนด์ครับ


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

โครงสร้างส่วนใหญ่ของสะพานแห่งนี้อยู่ต่ำกว่าระดับราง ซึ่งไม่สามารถปีนลงไปดูได้ ตอนที่เดินสำรวจก็เลยไม่ค่อยมีรายละเอียดให้เก็บมากนักครับ เพราะฉะนั้นก็ข้ามมาที่บริเวณกลางสะพาน เพื่อมาดู ลำห้วยมวกเหล็ก จากบนสะพานกันเลยครับ

ผมหารายละเอียดเกี่ยวกับ ลำห้วยมวกเหล็ก จากใน Google ก็ไปพบใน Website ของ สำนักงานหอพรรณไม้ สำนักวิจัยการอนุรักษ์ป่าไม้และพันธุ์พืชกรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ได้ให้รายละเอียดย่อ ๆ ของ ลำห้วยมวกเหล็ก เอาไว้ว่า