ของฝากจาก GERMANY ตอนที่ 4

[tuie]

สวัสดีครับท่านผู้ชม

กระทู้นี้เป็นตอนต่อจากกระทู้เรื่องของฝากจาก GERMANY ตอนที่ 3ครับ จากที่เล่าเรื่องราวการเดินทางอันยาวไกลด้วยรถไฟ DB สารพัดประเภทขบวนรถมาสามตอนจนถึงการเดินทางในช่วงท้ายอีกเพียงสามวันครึ่งเท่านั้น คาดว่าจะจบบริบูรณ์ได้ในตอนที่สี่นี่แหละครับ

เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาเรามาเริ่มเดินทางกันต่อในเช้าวันพฤหัสบดีที่ ๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๑ เลยครับ วันนี้เราจะเดินทางด้วย ICE-3 (ของโปรด) ไปยังเมืองมึนเช่น(Munchen) หรือมิวนิค(Munich) เมืองหลวงแห่งแคว้นบาเยิน(Bayern) หรือบาวาเรีย(Bavaria) ซึ่งอยู่ห่างจากแฟรงเฟิร์ตประมาณ ๓๙๗ ก.ม.(ใกล้เคียงกับระยะทางจากกรุงเทพ-พิษณุโลก) ใช้เวลาเดินทางประมาณ ๓ ชั่วโมง ๑๐ นาที หากเทียบกับสมรรถนะของ ICE-3 แล้วดูไม่เร็วเท่าไร เนื่องจากเส้นทางช่วงนี้กว่าร้อยละ ๗๐ ไม่ใช่เส้นทางรถไฟความเร็วสูง แถมเจอทางภูเขาประมาณ ๗๐-๘๐ ก.ม. ได้แล่นเต็มที่ถึงระดับ ๓๐๐ ก.ม./ช.ม. ช่วง Nuremberg-Ingolstadt แค่ประมาณ ๙๐ ก.ม. เท่านั้นเอง แต่ก็นับว่าเป็นไฮไลท์ของการเดินทางเที่ยวนี้ครับ



เมื่อวานไปนูเรมแบร์กโดย ICE ขบวนที่ ๕๒๕ เที่ยว ๗.๕๔ น. ผู้คนออกจะคับคั่งเพราะเป็นชั่วโมงเร่งด่วน วันนี้ผมเลยลองไปขบวนรถเที่ยวก่อนหน้านั้นหนึ่งชั่วโมง คือ ICE ขบวนที่ ๕๒๓ ซึ่งจะออกจากแฟรงเฟิร์ตเวลา ๖.๕๔ น. ถึงมิวนิค ๑๐.๐๔ น. เผื่อผู้คนจะว่างบ้าง แต่ก็ต้องแลกกับการเร่งรับประทานอาหารเช้าของโรงแรมซึ่งกว่าจะเริ่มบริการก็ ๖.๓๐ น. เข้าไปแล้ว ผมต้องรีบจัดการกับไส้กรอกแฟรงเฟิร์ตเตอร์แสนอร่อย และอาหารอื่นๆให้แล้วเสร็จภายใน ๑๕ นาที จากนั้นรีบเดินข้ามถนนมาที่สถานีตรงไปยังชานชาลาที่ ๗ ทันที ปรากฏว่า ICE ขบวนที่ ๕๒๓ เข้าจอดเทียบชานชาลาเรียบร้อยแล้วครับ



ผมรีบเดินผ่านรถทั้ง ๑๕ คันไปยังรถคันที่ ๒๘ ซึ่งอยู่คันหน้าสุด เพื่อจับจองที่นั่งชั้นหนึ่งหลังห้องขับ โชคดีมากยังไม่มีผู้โดยสารอื่นแย่ง “ทำเลทอง” ของผมไป



ดีใจจริงๆ ดีใจจริงๆ

[Compressor]

รอติดตามชมครับอาจารย์ตุ้ย

[tuie]

^
ขอบคุณหลายๆครับน้องปิ

---------------------------------------------------------------------------

ใกล้จะได้เวลารถออกแล้วครับ พขร.นั่งประจำที่แต่ยังไม่หันมาปิดบานกระจกด้านข้างที่เปิดรับอากาศหนาวเอาไว้ ไม่รู้ว่าฮีทเตอร์ในห้องขับทำงานดีเกินไปหรือเปล่า ถึงต้องเปิดรับอากาศหนาวแบบนี้นะครับ



ผมยังคงเป็นผู้โดยสารเพียงหนึ่งเดียวในห้องโดยสารหลังห้องขับ ICE-3 สามารถเดินวุ่นวายถ่ายภาพได้โดยไม่ต้องเกรงว่าจะรบกวนผู้โดยสารอื่น เลยถือโอกาสถ่ายภาพการจัดวางที่นั่งชั้นหนึ่งบริเวณนี้มาให้ชมครับ



แถบซ้ายของขบวนรถเป็นเก้าอี้ที่นั่งคู่ ๓ แถว มียกพื้นไล่ระดับสามระดับคล้ายที่นั่งในโรงภาพยนตร์ เพื่อผู้โดยสารที่นั่งแถวหลังจะได้ชมวิวเส้นทางข้างหน้าผ่านกระจกห้องขับได้ถนัด ไม่ถูกผู้โดยสารแถวหน้าๆบดบังทัศนียภาพ



แถบขวาของขบวนรถเป็นเก้าอี้ที่นั่งเดี่ยว ๒ ตัว มียกพื้นสำหรับเก้าอี้ตัวหลังทำนองเดียวกัน ส่วนด้านหลังเก้าอี้เดี่ยวเป็นมุมแขวนสูท หรือโอเวอร์โคทครับ



สรุปว่าที่นั่งชั้นหนึ่งโซนหลังห้องขับของ ICE-3 มีมากกว่า ICE-T ๒ ที่นั่ง เนื่องจากเก้าอี้ที่นั่งคู่มีสามแถวในขณะที่ ICE-T มีเก้าอี้ที่นั่งคู่สองแถว ส่วนที่นั่งเดี่ยวนั้นมีจำนวนเท่ากันครับ

[saraburi]

[therock]

รอติดตามรับชมต่อครับอาจารย์ตุ้ย

[tuie]

^
^
ขอบคุณหลายๆครับน้องศิษย์ทั้งสอง

อนึ่ง วิธีแก้อาการ กด ติด....เทพๆทั้งหลาย ท่านว่าต้องกด F 5 ครับ

กดทีเดียวไม่หาย ท่านให้กดซ้ำๆ ซ้ำๆ...ไปเรื่อยๆ... น่ากลัวจริงๆ น่ากลัวจริงๆ

--------------------------------------------------------------------------------------

จนกระทั่งรถออกจากแฟรงเฟิร์ตก็ไม่มีผู้โดยสารอื่นขึ้นมาอีก เท่ากับผมได้ “เหมาห้อง” ด้านหลังห้องขับนี้โดยปริยายแถมจ่ายน้อยกว่าค่าตั๋วชั้นหนึ่งในราคาปกติด้วยสิครับ เนื่องจากผมเป็นผู้ถือเยอรมันเรลพาสไม่ต้องซื้อตั๋วโดยสารชั้นหนึ่งเป็นรายเที่ยว ไหนๆก็เป็นผู้เหมาห้องโดยพฤตินัยแล้ว ถ่ายภาพเคลื่อนไหวมาให้ชมบรรยากาศดีกว่าครับ

[Intersec]

ยังคงติดตามอยู่นะครับ

พอดีช่วงปิดเทอมทำงานหารายได้พิเศษ ไม่ได้เข้าอินเทอร์เนตร่วมเดือน

มาคราวนี้ต้องมาตามอ่านยกใหญ่เลย แต่ก็สนุกดีครับ ดูรวดเดียวไม่ต้องมีเบรก

รอชมต่อไปครับ

----------------------

เดี๋ยวนี้ F5 ไม่พอแล้วครับ ต้องกดโฆษณาซ้ำๆ ด้วย

[pattana]

ติดตามชมทุกตอนเป็นลำดับมาเลยครับ นสน.าย.

[tuie]

^
ขอบพระคุณครับพี่เปี๊ยก ขอบคุณครับน้องบอส หากการนำเสนอล่าช้าไปบ้างต้องขออภัยมณีอีกเช่นเคยครับ

การทำงานพิเศษช่วงปิดเทอมนั้นเป็นเรื่องที่ดีมากเลย พี่ขอแสดงความชื่นชม ว่างๆก็หันมาชมของฝากจากเยอรมนีคลายเครียด แก้เหนื่อยล้าได้นะครับ

[tuie]

ตามปกติโต๊ะระหว่างที่นั่งชั้นหนึ่งจะพับให้อยู่ในขนาดกะทัดรัด



วันนี้ “เจ้าของห้อง” ขอลองกางส่วนที่พับออกทั้งสี่ส่วนได้พื้นที่กว้างเลยครับ



เอกสารที่อยู่บนโต๊ะเป็นคำแนะนำบริการต่างๆ รายการอาหารที่สั่งและนำมาเสริฟถึงที่นั่ง(มีบริการเฉพาะชั้นหนึ่ง) กำหนดเวลาเดินรถขบวนนี้ซึ่งแสดงรายละเอียดผังการพ่วงรถชนิดต่างๆในขบวน มีบริการอะไรบ้างที่รถคันใด สถานีรายทางที่จอด ระยะทางระหว่างสถานีเป็น ก.ม. ข้อมูลขบวนรถสำคัญๆที่ใช้เดินทางต่อในแต่ละสถานีฯลฯ เรียกว่าเราไปนั่งรถไฟบ้านเขาละข้อมูลบนขบวนรถเพียบไม่มีหลงง่ายๆ แต่ถ้าเขามานั่งรถไฟบ้านเราเที่ยวหากไม่อยากหลงทางละก็...คงต้องทำการบ้านหนักกว่าเราไปเที่ยวบ้านเขาเยอะ