ตะลุยทุ่งทานตะวัน เที่ยวที่สอง (ฉบับสื่อมวลชน)

[CivilSpice]

สวัสดีครับทุกท่าน

เมื่อ 2-3 วันก่อน คงได้ชมเบื้องหน้าและเบื้องหลัง ของทริปตะลุยทุ่งทานตะวัน และเขื่อนป่าสักฯ โดยรถไฟขบวนพิเศษ เที่ยวแรกของปีนี้ไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว โดยทีมงานซึ่งนำโดย น้องธี (Alderwood), น้องแซม (Sammy) น้องบอล (Air Reservoir) และน้องสมาชิกอีกหลายๆ ท่าน ซึ่งผลัดกันนำเสนอรูปภาพ และข้อมูลอย่างต่อเนื่องมาโดยตลอด ซึ่งเมื่อใครก็ตามเข้ามาชมแล้ว คงจะอดไม่ได้ ที่จะต้องนั่งอมยิ้ม และอยากจะไปสัมผัสกับบรรยากาศเหล่านั้นอย่างแน่นอน

และในวันอาทิตย์ที่ 19 พ.ย. ที่ผ่านมา ซึ่งถ้านับไปแล้ว ก็คือ วันที่มีการเดินทางของขบวนรถไฟนำเที่ยวทุ่งทานตะวัน เป็นเที่ยวที่สอง ซึ่งเที่ยวนี้ มีความพิเศษอยู่พอสมควร ก็คือ มีคณะของสื่อมวลชน ติดสอยห้อยตามไปทำข่าว เกี่ยวกับเทศกาลท่องเที่ยวทุ่งทานตะวันอีกด้วย ซึ่งอาจจะดูแปลกๆ ไปบ้าง เพราะปกติแล้วรอบสื่อมวลชน มักจะเป็นการจัดในเที่ยวแรก แต่รอบนี้ มาในเที่ยวที่สอง (อย่างไรแล้ว ก็ยังถือว่าเป็นช่วงสัปดาห์แรกของปีอยู่ดี)

สำหรับทีมงานของรถไฟไทยดอทคอม ก็ได้รับเชิญจากทางกองประชาสัมพันธ์ฯ การรถไฟแห่งประเทศไทย ให้ร่วมเดินทางไปกับขบวนรถนี้เช่นเดียวกันครับ แต่เนื่องจากค่อนข้างจะกระชั้น และทีมงานคนอื่นๆ หลายๆ คน ก็มีแพลนและธุระของตนเองในสัปดาห์ที่ผ่านมากันเกือบหมด แถมบางส่วนก็ยังเดินทางไปกับขบวนรถนี้อยู่แล้ว ในวันแรกด้วย ก็เลยทำให้ต้องวิ่งหาคนที่จะเดินทางกันในรอบสื่อมวลชนนี้ ค่อนข้างวุ่นเลยทีเดียว จนสุดท้ายก็ได้ผู้ร่วมเดินทางมา 3 คน คือ ผม น้องบอย (Pattharachai) และน้องเจฟ (KTTA-50-L) ..... ถึงจะดูเป็นหน้าเก่าๆ ไปบ้างๆ ก็อย่าเพิ่งเบื่อกันไปก่อนนะครับ

เดี๋ยวมาดูกันครับว่า ระหว่างการเดินทางไปตะลุยทุ่งทานตะวัน ระหว่างวันแรกกับวันที่สอง มีอะไรที่เหมือน หรือแตกต่างกันอย่างไรบ้าง ????

พร้อมแล้วก็กระโดดเกาะขบวนรถขึ้นมาเลยครับ (ถ้าอยากทราบรายละเอียดเพิ่มเติม ก็ดูจากลิงค์ข้างล่างครับ)

รายละเอียดเกี่ยวกับขบวนรถนำเที่ยวทุ่งทานตะวันและเขื่อนป่าสักฯ พร้อมราคาค่าโดยสาร

[CivilSpice]

เราเริ่มต้นภารกิจของวันนี้ ที่ชานชาลาที่ 4 ของสถานีรถไฟกรุงเทพ หรือ หัวลำโพง อันเก่าแก่ โดยขบวนรถจะเริ่มออกเดินทางกันในเวลา 06.40 น. ซึ่งการเดินทางในเวลาเช้าๆ อย่างนี้ ก็ทำให้พวกเราทั้งสามคน ต้องรีบเดินทางออกจากบ้านกันตั้งแต่ไก่ยังไม่เริ่มขัน โดยน้องบอย ต้องนั่งรถทัวร์เที่ยวแรกๆ มาจากนครปฐม ส่วนน้องเจฟ ก็เกาะขบวนรถด่วนพิเศษดีเซลรางที่ 4 สวรรคโลก-กรุงเทพ จากบ้านที่ อ.ท่าเรือ จ.อยุธยา ส่วนผม ก็ออกจากบ้านเอาตั้งแต่ตี 5 แล้วก็นั่งรถเมล์อีก 2-3 ต่อ มาที่หัวลำโพง

มาเจอกันที่ชานลาที่ 4 ในเวลาเฉียดๆ 6 โมงเช้า ก็มองเห็นป้ายบอกขบวนรถนี้ เด่นสง่า ชัดเจนมาแต่ไกล พร้อมๆ กับคณะของ ปชส. การรถไฟฯ ที่กำลังเริ่มตั้งโต๊ะรับลงทะเบียน ของคณะสื่อมวลชน (ไม่อยากจะคุยว่า พวกเราเป็นทีม ที่ลงทะเบียนกันครบทุกคน ตั้งแต่แรกๆ เลยล่ะครับ)



และใกล้ๆ กันนั้น ในชานชาลาที่ 3-4 ก็มีขบวนรถด่วนสายอีสานทั้งคู่ จอดสงบนิ่งอยู่ หลังจากที่ปฏิบัติภารกิจ นำพาผู้โดยสารจากอุบลราชธานี (ชานชาลาที่ 3) และ หนองคาย (ชานชาลาที่ 4) มาถึงกรุงเทพโดยสวัสดิภาพ ซึ่งก็ใช้บริการรถจักรฮิตาชิ ทั้งสองขบวนด้วยเช่นกัน ซ้ายมือคือหมายเลข 4512 ส่วนขวามือ คือ หมายเลข 4514



ยืนรอกันอยู่พักใหญ่ รถจักรสับเปลี่ยนก็มานำเอารถด่วนหนองคาย ในชานชาลาที่ 4 ออกไปในย่าน คาดว่าคงจะนำไปทำสับเปลี่ยน เพื่อนำชุดรถปรับอากาศทั้งหมด มาใช้กับขบวนรถนำเที่ยวทุ่งทานตะวัน พร้อมทั้งถอดหัว Hitachi 4512 ออกจากขบวนด้วย (ตอนหลังหนีไปพ่วงกับขบวนรถเร็วที่ 135 กรุงเทพ-อุบลฯ ที่จะออกจาก กรุงเทพในเวลา 06.40 น.) ระหว่างที่รอรถนำเที่ยวเข้าเทียบชาน ก็เลยถือโอกาสไปเดินๆ เก็บภาพรถไฟแถวๆ นั้นอีกเล็ก ๆ น้อยๆ ก็มาสะดุดตากับ Alsthom หมายเลข 4111 ที่ทำสีมาเสียใหม่กิ๊ก (แต่ไม่ได้ทำสีหลังคา) โดยจะต้องรับภาระทำขบวนรถธรรมดาที่ 285 กรุงเทพ-ฉะเชิงเทรา ซึ่งในวันนั้น มีพ่วงตู้ บชท. ไปด้วย 1 คัน

[CivilSpice]

พอได้เวลาประมาณ 06.25 น. ขบวนรถนำเที่ยว ก็ค่อยๆ ถอยเข้ามาเทียบชานชาลาที่ 4 โดยมีรถจัดเฉพาะของ ปชส. พ่วงอยู่เป็นคันท้ายสุด โดยชุดรถที่พ่วงกันในวันนั้น ก็คือ GEA4554 + บพห.43 + บชส.1112 + บชส.1031 + บนท.ป.1012 + บนท.ป.1063 + บนท.ป.1073 + บนอ.ป.1014 + บนท.ป.1021 สรุปว่าใช้รถจักรคันเดิม เหมือนตอนเที่ยวแรก พร้อมกับรถพ่วงอีกทั้งหมด 8 คัน ....

มีปัญหาเล็กน้อยที่รถคันสุดท้าย เนื่องจากเครื่องยนต์ไม่ติด เจ้าหน้าที่พยายามช่วยกันแก้ไขจนสุดความสามารถ ทำให้ขบวนรถล่าช้ากว่ากำหนดเวลาค่อนข้างมาก จนแล้วจนเล่า ก็ไม่มีทีท่าว่าจะสำเร็จ เจ้ารถนอนคันเดิม ก็ยังคงเกเรอยู่อย่างนั้น เวลาผ่านไปจนกระทั่ง 07.15 น. ในที่สุดก็เลยใช้วิธี ทำ Share Load จากรถ บนอ.ป. มายังรถคันสุดท้าย เพื่อให้เครื่องปรับอากาศ สามารถทำงานได้ .... ระหว่างที่กำลังซ่อมกันอยู่นั้น บรรดานักข่าวมุง ต่างก็เข้ามาให้กำลังใจกันเป็นระยะๆ

[CivilSpice]

กว่าจะออกเดินทางกันได้ ก็ปาเข้าไป 07.20 น. ช้ากว่ากำหนดเวลาประมาณ 40 นาที แต่ระหว่างที่ขบวนรถเคลื่อนตัวออกจากกรุงเทพ มาจนถึงสถานีบางซื่อนั้น ไม่มีติดขัดตรงจุดตัดตรงไหนเลยสักแห่งเดียว (ค่อยยังชั่ว) ไม่งั้นคงจะเลตออกไปมากกว่านี้ .... ระหว่างทาง เจ้าหน้าที่จาก บ.จิตรมาศ ที่ได้รับสิทธิในการให้บริการอาหาร-เครื่องดื่ม บนขบวนรถนำเที่ยวนี้ ก็เริ่มนำอาหารเช้ามาเสิร์ฟ ซึ่งจะเป็นอาหารชุดเดียวกัน กับที่แจกให้ผู้โดยสารปกติในรถคันอื่นๆ ด้วย



แอ่นแอ๊น .... แกะกล่องออกมาแล้วครับ อาหารเช้าของวันอาทิตย์ จะเป็นออกแนวๆ ของ American Breakfast หน้าตาน่าทานเลยทีเดียวครับ (อร่อยด้วยนะ) พร้อมกาแฟ, ชาร้อน หรือน้ำดื่ม ตาม Request ของผู้โดยสาร ....

[CivilSpice]

สื่อมวลชน ที่ร่วมเดินทางไปกับรถขบวนนี้ มาจากหลายๆ แขนง เช่น การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (อ.ส.ท.), นิตยสารทริปส์, สำนักข่าว NBT Newsline, รายการ Kidscovery ฯลฯ อ้อ เกือบลืม ... มีสามหนุ่มจาก RFT สิงอยู่ในนั้นด้วยครับ รวมๆ แล้วประมาณ 30 ชีวิต ถึงแม้ว่าอาจจะไม่ใช่คณะใหญ่แบบตอนที่ไปงานราชพฤกษ์ แต่ก็ดูอบอุ่นและเป็นกันเองดีครับ (ภาพโดยท่านเจฟ)

[CivilSpice]

พอขบวนรถแล่นมาถึงชุมทางแก่งคอย คณะของเราก็ย้ายตัวเองมาอยู่ที่ตู้ บพห. ด้านหน้าขบวน เพื่อยืนกินลมชมวิวสองข้างทาง โดยที่สถานีแก่งคอยนี้ เราพบกับน้องสมาชิกอีกท่านหนึ่ง ที่กำลังถ่ายภาพอยู่บนรถ บพห. อย่างสนุกสนาน นั่นก็คือ น้องอ๋อง (Saraburi) ได้ความว่า เมื่อวานนี้ น้องอ๋อง เดินทางกับขบวนรถเที่ยวแรกมาแล้ว วันนี้ก็อีกรอบนึงเป็นรอบที่สอง นี่ถ้าไม่เพราะบ้ารถไฟจริงๆ คงไม่มีใครอึดได้ขนาดนี้

ระหว่างนี้ มาชมภาพบรรยากาศระหว่างทาง ช่วงแก่งคอย-ทุ่งทานตะวัน ภาพโดยท่านเจฟอีกเช่นเคยครับ





พี่โสภณ ไกด์ประจำขบวนรถ ของการรถไฟ แจ้งคร่าวๆ ว่า ทุ่งทานตะวันทุ่งนี้ยังบานไม่เต็มที่ครับ ขบวนรถเลยยังไม่จอดให้ลงไปชม ต้องเดินทางต่อไปอีกไร่ที่ดอกกำลังบานเต็มที่ คาดว่าในสัปดาห์ถัดๆ ไป ใครที่ได้เดินทางไปกับขบวนรถนำเที่ยว อาจจะได้ลงแวะชมดอกทานตะวันที่ทุ่งแห่งนี้แทน

[CivilSpice]

เวลาประมาณ 10.15 น. ขบวนรถพิเศษนำเที่ยว ก็จอดที่บริเวณ สทล.ที่ 156 เนื่องจากมาถึงทุ่งทานตะวันแล้วนั่นเอง ซึ่งจะเป็นจุดแรก ของการลงท่องเที่ยวและถ่ายภาพ ในทริปนี้ จะบอกว่า ณ ตอนนี้ พวกเราหลายๆ คน เริ่มคันคะเยอขึ้นมาแล้ว ทั้งๆ ที่ยังไม่ได้ลงไปสัมผัสกับดอกทานตะวันเลยแม้แต่น้อย คาดว่าคงจะเป็นผลมาจาก ลมที่พัดเข้ามาในตู้โดยสาร แล้วพัดเอาละอองขนของต้นดอกทานตะวันเข้ามาด้วย เรียกได้ว่าคันยุกยิกๆๆๆๆ เลยล่ะครับ งานนี้ใครที่ค่อนข้างแพ้ง่ายๆ กรุณาหยิบเอายาคาราไมด์ หรือยาทาแก้คันทั้งหลาย ติดไปด้วยนะครับ รับรองว่าได้ใช้แน่ๆ

ผู้โดยสารเริ่มทะยอยลงไปถ่ายภาพกันใหญ่ ผิดกับคณะของเรา ที่ขอเดินมาเก็บภาพรถจักร GEA4554 กันก่อนตามธรรมเนียม ... แดดกำลังร้อนเลยเชียวครับ แถมทิศทางของแสงก็ไม่ค่อยอำนวยเท่าไหร่ ภาพรถจักรและขบวนรถที่ได้ จึงออกมาไม่สวยเลย

[CivilSpice]

หันกลับไปอีกฝั่ง นักท่องเที่ยวเริ่มเข้าไปถ่ายภาพกันอย่างสนุกสนาน โดยส่วนใหญ่จะเดินเข้าไปด้านในของทุ่ง เพราะดอกทานตะวันช่วงด้านหน้านั้น พากันคอตกไปหมดแล้ว ส่วนด้านในยังชูช่อสดใสอยู่อีกมาก โดยก่อนจะเข้าทุ่งนั้น จะต้องเสียค่าเข้าชมและการถ่ายภาพด้วยนะครับ สนนราคาไม่แพงคือ ไม่เกินคนละ 5 บาท ....

[CivilSpice]

หุหุหุ .... อีกสีสันนึง ในทุ่งทานตะวัน ซึ่งกลมกลืนกับดอกทานตะวันพอดีเลย (ภาพโดยท่านเจฟ)

[CivilSpice]

ดอกทานตะวันด้านใน ดูดีกว่าด้านนอกเยอะครับ ดอกค่อนข้างโตและยังไม่บอบช้ำมาก ถ่ายภาพออกมากำลังสวย
ภาพชุดนี้ ก็ว่ากันยาวๆ กับทุ่งทานตะวันไปเลยครับ