| View previous topic :: View next topic |
| Author |
Message |
chalee746
3rd Class Pass
Joined: 08/07/2010
Posts: 51
|
 Posted: 04/09/2010 3:55 pm Post subject: เกิดอะไรขึ้นกับอุบัติเหตุในช่วงเดือนที่ผ่านมาจนถึงวันนี้ |
 |
|
| เท่าที่ติดตามข่าวสารจากเพื่อนสมาชิกที่โพสท์เข้ามา มีอุบัติเหตุบ่อยมาก มีการสูญเสียมากมาย เป็นเพราะความประมาทหรือเหตุสุดวิสัยหรือไม่ก็ตามที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุ ในส่วนตัวผมถ้าตำหนิก็ต้องผู้ใช้รถที่ขับข้ามผ่านทางตัดทั้งหลาย ยิ่งถ้าไม่มีเครื่องกันแล้ว ความระมัดระวังสูงสุด คิดแล้วเครียดแทน พขร ว่าวันไหนจะเจอเข้ากับตัวเองบ้าง |
|
| Back to top |
|
 |
pattharachai
1st Class Pass (Air)
Joined: 27/03/2006
Posts: 6536
Location: ราชอาณาจักรไทย
|
| Posted: 04/09/2010 5:40 pm Post subject: |
|
|
สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลายก่อนที่พระองค์จะเสด็จปรินิพพาน ซึ่งถือเป็นพุทธปัจฉิมโอวาท ความโดยสรุปว่า
"อปฺปมาเทน สมฺปาเทถ จงยังกิจทั้งปวงให้สำเร็จด้วยความไม่ประมาท"
ความหมายในเนื้อความอาจมิได้กล่าวถึงการสัญจรไปมาด้วยความไม่ประมาท แต่คิดว่าน่าจะเอาไว้เตือนสติได้ดีครับ
http://www.dhammahome.com/front/webboard/show.php?id=12107
Last edited by pattharachai on 04/09/2010 6:58 pm; edited 1 time in total |
|
| Back to top |
|
|
headtrack
1st Class Pass (Air)
Joined: 30/05/2009
Posts: 1627
Location: ละแวกภาคกลางตอนบน และภาคเหนือตอนล่าง
|
| Posted: 04/09/2010 7:02 pm Post subject: |
|
|
คิดว่าสมาชิกหลายๆ ท่านคงเคยได้รับ Forward Mail เรื่อง "ลิงกับลา" มาบ้าง
จริงๆ เรื่องนี้ผู้แต่งเขาเปรียบเทียบสภาพการณ์ในบางองค์กร แต่หากจะนำมาเปรียบเทียบกับกรณีนี้บ้างให้พอได้ลองวิเคราะห์กัน...
| กาลครั้งหนึ่ง...นานมาแล้ว wrote: |
...หญิงชาวบ้านคนหนึ่งอาศัยอยู่คนเดียวในกระท่อม ด้วยความเหงานางจึงหาสัตว์มาเลี้ยง
ไว้เป็นเพื่อนสองตัว คือ ลิงและลา
วันหนึ่งหญิงชาวบ้านคนนี้ต้องออกไปตลาดเพื่อซื้ออาหาร ก่อนออกจากบ้านเธอได้เอา
เชือกมาผูกคอลิง แล้วมัดขาของลาเอาไว้ทั้งสองข้าง เพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์เลี้ยงทั้งสองตัว
เดินย่ำไปมาในกระท่อมจนทำให้ข้าวของต่างๆ ได้รับความเสียหาย ทันทีที่หญิงชาวบ้านออกจากบ้านไป
ลิงซึ่งมีความฉลาดและแสนซนเป็นคุณลักษณะประจำตัวก็ค่อย ๆ คลายปมเชือกออกจากคอของมัน
อีกทั้งยังซุกซนไปแก้เชือกมัดขาให้แก่ลาอีกด้วย
หลังจากนั้นเจ้าลิงก็กระโดดโลดเต้น ห้อยโหนโจนทะยานไปทั่วกระท่อมจนทำให้ข้าว
ของต่างๆ ล้มระเนระนาดกระจัดกระจายไปทั่ว อีกทั้งยังซุกซนรื้อค้นเสื้อผ้าของหญิงชาวบ้าน
มาฉีกกัดจนไม่เหลือชิ้นดี ในขณะที่ลา ได้แต่มองดูการกระทำของเจ้าลิงอยู่เฉย ๆ สักครู่หนึ่ง
หญิงชาวบ้านคนนี้ก็กลับมาจากตลาด เจ้าลิงมองเห็นเจ้าของเดินมาแต่ไกลจากทางหน้าต่าง
ก็รีบเอาเชือกมาผูกคอตนไว้ อย่างเดิมและอยู่อย่างสงบนิ่ง
ฝ่ายหญิงชาวบ้านเมื่อเปิดประตูกระท่อมเข้ามาเห็นข้าวของของตนถูกรื้อค้น กระจุยกระจายเช่นนั้นก็เกิดโทสะขึ้นทันที หันมองลิงและลา
เพื่อดูว่าใครเป็นผู้ก่อเรื่อง และเห็นว่าลาไม่มีเชือกผูกขาดังเดิม เธอก็คิดเอาเองว่าเจ้าลานี่เองคือตัวปัญหา ทำให้กระท่อมของเธอมีสภาพไม่ต่างจากโรงเก็บขยะ
ดังนั้นหญิงชาวบ้านจึงวิ่งไปหยิบท่อนไม้นอกบ้านมาทุบตีลาอย่างรุนแรง ซึ่งเจ้าลาผู้น่าสงสารก็ได้
แต่ส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดจนสิ้นใจโดยไม่สามารถทำอะไรได้เลย
เธอทั้งหลาย...
เธอหลายคนคงไม่ค่อยชอบตอนจบของนิทานเรื่องนี้นัก เพราะสงสารเจ้าลาที่ไม่ได้ทำความผิดอะไรแต่กลับถูกเจ้าของทำโทษจนตาย
ส่วนเจ้าลิงซึ่งเป็นต้นเหตุแท้ๆ กลับรอดพ้น และไม่ได้รับผลกรรมใดๆ แต่แท้ที่จริงแล้วนิทานเรื่องนี้ต้องการชี้ให้เห็นถึง ความเป็นผู้นำของ
หญิงชาวบ้าน ที่ไม่พิจารณาเหตุการณ์ให้ถ่องแท้ เชื่อแค่สิ่งที่ตนเห็นแล้วลงโทษไปตามความรู้สึกและประสพการณ์ส่วนตัว เธอมองเห็น
ข้าวของเสียหาย และมองเห็นลาที่หลุดออกมาจากเชือก แล้วตัดสินว่าลาคงเป็นผู้กระทำ แต่ไม่ได้มองว่าลาไม่มีปัญญาจะแก้เชือก
และไม่มีนิสัยชอบรื้อทำลาย เธอมองเห็นลิงยังถูกเชือกล่ามอยู่ก็คิดว่าลิงคงไม่ใช่ผู้กระทำ แต่มองไม่ออกว่าผู้น่าจะแก้ปมเชือกได้
และมีนิสัยชอบรื้อทำลายนั้นคือลิง ความจริงถ้าเธอรู้จักสำรวจร่องรอยความเสียหายเสียสักเล็กน้อย เธอก็จะพบรอยเท้าและ
ฟันของลิงกระจายไปทั่วห้อง แต่ไม่พบรอยเท้าของลาเลย เพราะลาไม่ได้เคลื่อนที่ไปไหน
... |
พอมองออกไหมครับ...ใครคือลา...ใครคือหญิงชาวบ้าน...
กรณีนี้...หากเป็น "ลา" ควรทำอย่างไร...???
กรณีนี้...หากเป็น "หญิงชาวบ้าน" ควรทำอย่างไร...???
อะไรทำให้เกิด "ลา" ขึ้นมา และอะไรทำให้ "หญิงชาวบ้าน" เป็นอย่างนี้...
===============================================
กระผมขออภัยที่เข้ามาช้าไป หลังจากที่เคยมีการอภิปรายประเด็นนี้กันมาครั้งหนึ่งแล้ว...คราวนี้ขอฝากไว้ ณ ที่นี้ละกัน
ลองสังเกตการขายข่าวทุกวันนี้มุ่งไปที่ "ยอด" โดยไม่สนใจความถูกต้องเหมาะสม อะไรที่ง่ายที่สุดที่จะทำให้ผู้ขายข่าวดูน่าเชื่อถือโดยไม่เหนื่อยมาก...
"พูดในสิ่งที่คนอยากได้ยิน...เขียนในสิ่งที่คนอยากอ่าน...เสนอในสิ่งที่คนอยากรับรู้"
นี่คือวิธีง่ายๆ และตื้นๆ (แต่มักได้ผล) ที่สามารถชักจูก "ผู้ซื้อที่ไม่พิจารณาให้ถี่ถ้วน" ให้เข้ามาเป็น "พวกเดียวกันทางความคิด"
| Quote: | ลองทำตนเป็นคนอ่านทั่วไปแล้วเปรียบเทียบสองข้อความนี้ดู...
๑. ข้อความยอดนิยม ..."ม้าเหล็กพุ่งชนรถยนต์...."
๒. ข้อความที่ยังไม่เคยพบ..."ประมาทตัดหน้ารถไฟ..." |
คิดว่า ข้อความไหนอ่านแล้วขัดใจคนอ่านมากกว่ากัน
ข้อความไหนน่าจะสร้างความยอมรับในหมู่คนอ่านมากกว่ากัน...แน่นอนครับ... ข้อความแรก ..."ม้าเหล็กพุ่งชนรถยนต์..."
ทั้งๆ ที่พิจารณาแล้วข้อความดังกล่าวก็สร้างความรู้สึกถึงความเป็น "ผู้กระทำ" ของม้าเหล็ก และความเป็น "ผู้ถูกกระทำ" ของรถยนต์...
และทีนี้...ผู้ซื้อก็ยินดีซื้อสิ่งที่ผู้ขาย "ยัดเยียด" ให้ โดยที่ไม่ฉุกคิดสงสัยเลย...แม้แต่น้อย... (เพราะสำนึกไปเสียส่วนใหญ่แล้วว่าเป็นพวกเดียวกัน)
===============================================
กระผมมิได้มีเจตนาว่ากระทบใครทั้งสิ้น เพราะลองดูดีดีเราทุกฅนทำหน้า "ขาย" ที่ในอาชีพ กันทุกวันอยู่แล้ว ทั้งขายความคิด ขายตัวตน ขายแรง(ใจและกาย)
เพราะฉะนั้น เราควรพิจารณาจากกรณีศึกษาบางอย่างว่า การเป็น "นักขายที่ดี" นั้น ควรทำอย่างไร...
และเราก็จะได้พฤติกรรม "การซื้อที่ดี" มาเป็นผลพลอยได้...ครับ
_________________
Find me on Instagram: @632knongtsaikhaow |
|
| Back to top |
|
|
zapdos191
3rd Class Pass
Joined: 02/06/2010
Posts: 38
Location: อุดร ขอนแก่น อุบล
|
| Posted: 04/09/2010 7:03 pm Post subject: |
|
|
ผมว่า บางครั้งที่ลงข่าวมันอาจดูแรงไปหน่อยนะครับ เพราะจริงๆแล้ว พขร. เราระมัดระวังมากๆๆๆ
ผมเคยนั่ง RHN สายอุบล - ลำชี ตอนกลางวันนะครับ ผมนั่งที่นั่งชิดคนขับ นั่งดูเสมอ ว่าเค้าทำอะไรบ้าง ช่วงที่เป็นจุดตัดเนี่ย เค้าแทบจะ Idle เครื่องยนต์เลยครับ มองซ้ายมองขวา หวูด เปิดแล้วเปิดอีก แถวนั้นป้าย "ว" ก็ไม่มีหรอกครับ แต่ผมคิดว่า พขร. น่าจะจำได้ว่า แถวนี้มีจุดตัดไม่มีเครื่องกันนะ
ตัว ชค. เอง ก็ช่วย พขร. เต็มที่ มองอย่างระมัดระวังมากเหมือนกัน
เห็นด้วยกับความเห็นที่ว่า "อปฺปมาเทน สมฺปาเทถะ จงยังกิจทั้งปวงให้สำเร็จด้วยความไม่ประมาท" ครับ  |
|
| Back to top |
|
|
chalee746
3rd Class Pass
Joined: 08/07/2010
Posts: 51
|
| Posted: 04/09/2010 7:58 pm Post subject: |
|
|
| ผมเห็นด้วยกับคำว่า ประมาทตัดหน้าม้าเหล็กครับ ผมว่าควรจะใช้คำนี้มากกว่า เขียนข่าวแต่ละที่น่าจะเห็นใจคนทำงานบ้าง |
|
| Back to top |
|
|
siriwadhna
3rd Class Pass
Joined: 05/10/2009
Posts: 126
|
| Posted: 04/09/2010 9:08 pm Post subject: |
|
|
การแพะแห่งประเทศไทย
1. อุบัติเหตุจุดตัด แมะๆๆๆๆๆๆ
2. รถติด กทม. เพราะมีแพะวิ่งผ่าน แมะๆๆๆๆๆๆ
3. ไล่ที่บุกรุกเพื่อประโยชน์สาธารณะ แมะๆๆๆๆๆๆ (แพะรังแกคนจน)
4. ปล่อยเช่านายทุนราคาถูกเกินเหตุ เพราะนักการเมือง แพะผิด แมะๆๆๆๆๆๆ
5. ถนนไม่พอ เพราะผิดพลาดไปทำทางแพะในอดีต แมะๆๆๆๆๆๆ
ขอโทษที่เข้ามาระบายครับ
Last edited by siriwadhna on 04/09/2010 10:33 pm; edited 1 time in total |
|
| Back to top |
|
|
helldiver
3rd Class Pass
Joined: 03/09/2010
Posts: 67
|
| Posted: 04/09/2010 9:23 pm Post subject: |
|
|
ประมาทครับ เห็นใจรถไฟ เพราะรถไฟก็วิ่งตามรางมา มี procedure ที่ควบคุมตลอด แต่ก็ดันมีรถมาให้ชน
บางครั้งในความคิดผม หยุดรอสองสามวินาทีมันจะตายไหม หรือให้รถไฟไปก่อนจะเป็นอะไรไหม ผมเจอล่าสุดสองโบกี้ ผ่านใช้เวลาไม่ถึงห้าวินาที แต่ก็เข้ามาให้รถไฟชน เจ็บตัว เสียรถ(ซ่อมไม่ได้แน่ๆ) เสียทรัพย์ และทำคนอื่นเสียเวลา และอาจเป็นอันตรายด้วย |
|
| Back to top |
|
|
black_express
1st Class Pass (Air)
Joined: 24/03/2006
Posts: 10060
Location: อุตรดิตถ์ - กรุงเทพฯ
|
| Posted: 04/09/2010 10:04 pm Post subject: |
|
|
ผมว่านะ..... สื่ออื่นอาจจะพาดหัว ใสสีในเนื้อข่าวเพื่อสร้างความสนใจจากผู้ซื้อไปอ่าน แต่นานๆ เข้าจะเป็นนิสัยพาดหัว แต่สร้างความเข้าใจผิดแก่ผู้อ่าน
ในฐานะที่เรารัก เราชอบรถไฟ แต่ไม่ถึงขั้นลำเอียง  อยากให้เสนอข่าวโดยผ่านการวิเคราะห์ว่าสาเหตุที่แท้จริงนั้นเป็นอย่างไรกันแน่
เผื่อใครที่ไม่เชื่อในเนื้อข่าวจากสื่ออื่น ยังสามารถค้นข้อเท็จจริงได้จากเวบไซต์เราครับ |
|
| Back to top |
|
|
kikoo
1st Class Pass (Air)
Joined: 01/02/2010
Posts: 1667
Location: มอ.ตรัง และ สถานีตรัง
|
|
| Back to top |
|
|
|
Forum FAQ
Search
Usergroups
Profile
Log in to check your private messages
Log in
