จาก Sri Lanka Railway สู่"ลังกา-อโศก-เลย์แลนด์"แสนระทึก-ระทม

[Bradycardia]

อิจฉาจริงๆ อิจฉาจริงๆ
_________________
I'm a Third Officer.

[milkonline]

บชท. หน้าตาแบบนี้ นึกถึงบชท.ป. ที่จอดทิ้งแถวภาชีเลยครับ
_________________
N-Scale model train lovers.

[tuie]

@ท่านกัปตัน ๑๐๑++++.....วันหน้าลองไป ระทึก ระทม ระทวย ระบม กับรถไฟกรุงลงกา แถมรถเมล์ อโศกลงกา รับรองว่าหายอิจฉาเป็นแน่ น่าลองจริงๆ น่าลองจริงๆ

@น้องมิลค์....รถไฟศรีลังกาแทบไม่มีรถปรับอากาศเลยครับ ที่เห็นเป็นรถปรับอากาศไม่กี่คันก็ล้วนเป็นโบกี้เอกชนทั้งนั้นเลย โบกี้ของการรถไฟศรีลังกาเป็นรถธรรมดา(มิควรเรียกว่า "รถร้อน") มีพัดลมบ้าง มิมีพัดลมบ้าง ทั้งนั้นเลยครับ

----------------------------------------------------

แวะขึ้นไปชมบรรยากาศภายในห้องโดยสารของโบกี้ชมวิวคันนี้กันครับ



โบกี้ชมวิวคันนี้มีศักย์เป็นรถนั่งชั้นหนึ่งธรรมดา แต่ที่นั่งยังจัดวางเป็น ๒+๒ ดุจรถนั่งชั้นสองทั่วๆไป ที่นั่งพิเศษสุดหนีไม่พ้นที่นั่งซึ่งติดกับกระจกบานใหญ่ท้ายโบกี้ ใครได้นั่งตรงนี้ก็จะได้ชมวิวเส้นทางในมุมมองคล้ายๆกับ พขร. เพียงแต่เป็นวิวแบบ “ถอยหลัง” เท่านั้นเอง



ตอนแรกผมก็กะว่าจะนั่งโบกี้ชมวิวนี้ไปบาดูล่าเหมือนกันครับ แต่คิดดูอีกทีการรถไฟศรีลังกายังไม่มีระบบจำหน่ายตั๋วออนไลน์ กว่าจะมาซื้อตั๋วที่นี่ ที่นั่งชมวิวในมุมแจ่มๆติดกระจกบานใหญ่ท้ายขบวนอาจเต็มไปก่อนแล้ว เลยเปลี่ยนใจไปซื้อตั๋วโบกี้เอกชนซึ่งมีระบบจำหน่ายตั๋วออนไลน์จะดีกว่า อย่างน้อยๆก็มีที่นั่งแน่ๆ เลือกที่นั่งเหมาะๆก็ได้ แถมมีอาหาร เครื่องดื่มเสริฟด้วย


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

นำชมห้องสุขาวดีของโบกี้ชมวิว หรือ บชอ. ภาคกรุงลงกากันอีกเช่นเคยครับ



พื้นที่ภายในห้องสุขาออกจะกว้างขวางดีสมกับเป็นสุขาของรถนั่งเอก(ชั้นหนึ่ง) แต่ความสะอาดและการตกแต่งก็เป็นอย่างที่เห็นกันละครับ


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

ช่วงกลางขบวนมีรถเสบียงชั้นสองพ่วง ๑ คัน ข้างๆรถมีข้อความแสดงว่าเป็น “RESTAURANT CAR” ทั้งภาษาสิงหล-ทมิฬ-อังกฤษ สังเกตว่ารถเสบียงคันนี้มีประตูทางขึ้น-ลง ทั้งหัว-ท้าย และกลางโบกี้ครับ



โบกี้ชั้นหนึ่งนั่งปรับอากาศของเอกชน-เอ็กซ์โปเรล (EXPO RAIL) ที่เราซื้อตั๋วออนไลน์เอาไว้พ่วงอยู่ติดกับรถจักรเลยครับ สีสันของโบกี้ผิดแผกแตกต่างไปจากสีโบกี้โดยสารของการรถไฟศรีลังกา เสียดายตอนนั้นยังมืดอยู่ แสงสว่างบริเวณชานชาลาก็น้อยมาก ภาพเลยออกจะมืดสักหน่อย จะรอถ่ายภาพตอนสว่างแล้วก็ไม่ได้เสียด้วยสิครับ (รถออก ๕.๕๕ น.)



พอขึ้นไปบนโบกี้เอ็กซโปเรล (EXPO RAIL) เราก็ได้สัมผัสอากาศเย็น(จัด) และข้อความต้อนรับบนหน้าจอโทรทัศน์ในห้องโดยสาร บรรยากาศแตกต่างการโบกี้ของการรถไฟศรีลังกาอย่างเห็นได้ชัดเลยครับ


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

รูปทรงเก้าอี้ในโบกี้นั่งปรับอากาศของเอ็กซ์โปเรล ดูคล้ายๆเก้าอี้ผู้โดยสารชั้นประหยัดบนเครื่องบินเลยครับ



การจัดวางที่นั่งเป็นฝั่งละ ๒ ที่ ทำนองเดียวกับ บชท.ป. ของบ้านเรา แต่เขาบอกว่าแบบนี้เป็นชั้นหนึ่งแล้ว



แหงนมองช่องเก็บของด้านบน ปรากฏว่ามีฝาปิดคล้ายๆช่องเก็บของบนเครื่องบิน (อีกแล้ว) บนเพดานยังมีแสงไฟระยิบระยับคล้ายดวงดาวบนท้องฟ้าอีกด้วยครับ


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

เวลารถจะออกพนักงานต้อนรับซึ่งเป็นสุภาพบุรุษทั้งหมด (ไม่มีพนักงานต้อนรับสุภาพสตรีอย่างที่นิยมกันในหลายๆประเทศเลยสักคน) จะเดินปิดฝาชั้นวางของด้วยท่วงท่าประดุจสจ๊วตสายการบิน(อีกแล้ว) จะขาดก็แต่มิได้บอกให้ผู้โดยสารปรับพนักเก้าอี้ให้ตั้งตรง พับโต๊ะหน้าที่นั่ง และคาดเข็มขัดนิรภัยแบบตอนที่เครื่องบินกำลังจะบินขึ้นจากพื้นดินเท่านั้นเอง ทั้งกระผมและน้องหลวงจงกลชลฯออกจะทึ่งมากๆ จนกระทั่งชักภาพและถ่ายวีดิโอคลิปไว้ไม่ทัน

ชมบรรยากาศระหว่างเอ๊กซ์โปเรลแล่นแถวๆชานกรุงโคลัมโบจากวีดิโอคลิปนี้ได้ตามลิ้งค์นี้ครับ



ถึงทางรถไฟศรีลังกาจะกว้าง 1.676เมตร แต่ก็มิช่วยให้รถไฟแล่นได้นุ่มนวลชวนฝันแต่ประการใด คาดว่าจะเป็นเพราะขาดการบำรุงทางที่ดี ทางกว้าง ๑ เมตร ราง ๑๐๐ ปอนด์ตอนที่อัดหินดีๆของรถไฟบ้านเรา ยังวิ่งได้นิ่ม-นิ่ง ดีเลิศ เป็นคนละชั้นกับทางรถไฟบ้านเขาเลยครับ
_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

ขบวนรถเคลื่อนออกจากสถานีโคลัมโบ-ฟอร์ท ไปได้ไม่นานนัก พนักงานต้อนรับก็เตรียมเสริฟอาหารเช้าโดยเริ่มแจกผ้าร้อนให้ก่อน ทำนองเดียวกับการบริการบนเครื่องบิน(อีกแล้ว)



จากนั้นก็เสริฟอาหารเช้าจานหลัก มีทั้งแซนวิชและแฮมเบอร์เกอร์



เปิดผนึกสำรวจภายใต้ใต้กระดาษเช็ดปาก ยังมีกะหรี่พัฟ ซึ่งมีกลิ่นเครื่องเทศหอมกรุ่นสไตล์กรุงลงกาให้อีก ๑ ชิ้น ด้วยครับ


_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

อิ่มหนำสำราญแล้ว พนักงานต้อนรับยังมีกาแฟร้อน หอมกรุ่น ถ้วยใหญ่ให้ดื่มบรรเทาความหนาวของ “แอร์บ้าน” ที่นำมาติดตั้งภายในโบกี้นี้ถึง ๓ เครื่องแน่ะครับ



ดื่มกาแฟถ้วยใหญ่ไปแล้ว ลองแวะเข้าไปสำรวจ “สุขาวดี” อีกเช่นเคยครับ



ห้องสุขาของเอ๊กซ์โปเรลอยู่ในเกณฑ์สะอาดดี ตกแต่งได้สวยงามพอสมควร โดยเฉพาะอย่างยิ่งลายไม้ที่กรุรอบๆผนังห้องนี่ผมชอบมาก โถส้วมเป็นแบบชักโครกขนาดมาตรฐาน



แต่พอกดชักโครกไปแล้ว ของเสียจะไหลลงทางรถไฟ หรือมีถังเก็บรองรับนี้ ไม่แน่ใจครับ
_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/

[tuie]

กระจกหน้าต่างไม่ค่อยจะใสอีกตามเคย ผมเลยไม่ค่อยจะได้ถ่ายภาพทิวทัศน์ระหว่างการเดินทางสักเท่าไร แต่ก็พอจะมีให้รับชมบรรยากาศตามสมควร ต้องขออภัยท่านที่นิยมภาพสวยคมชัดด้วยนะครับ



บริเวณชานชาลาสถานีหลายๆแห่ง เช่น สถานี VEYENGODA มีพระพุทธรูปประดิษฐานไว้ในซุ้มกระจกให้ผู้โดยสารได้สักการะด้วย พุทธศาสนาในศรีลังกานี้เข้มแข็งจริงๆครับ



สภาพทางส่วนมากยังอยู่ในภาวะเสมือนคน “เหงือกร่น” อย่างรุนแรง กล่าวคือ แทบจะไม่มีหินโรยทางหลงเหลือสักเท่าใด



ทางตัดเสมอระดับตามชุมชนใหญ่ๆ ก็ยังมีรถจักรยานยนต์แทรกมายังช่องทางที่ความยาวของเครื่องกั้นไปไม่ถึง สภาวะวินัยการจราจรคล้ายๆบางประเทศแถวๆนี้เลยนะครับ
_________________
นสน.าย./อ.ตุ้ย/อ.หลวงอัคคีเทพอาณัติ/
http//:www.facebook.com/VISIT-RAILWAY-MUSEUMS-1521959098131925/