นั่งรถไฟ ไปดูสะพานสายอีสาน [ภารกิจไตรภาค#2]

[ExtendeD]

ระยะทางช่วงต่อไป จะเป็นทางเดินไปสู่ สะพานโคกคลี ครับ

ถ้าไปดูในแผนที่ของ Pointasia จะเห็นว่าทางช่วงแรกนั้นเป็นทางตรงยาวประมาณ 375 เมตร จากนั้นก็จะโค้งไปทางขวาอีกประมาณ 515 เมตร รวมแล้วผมกับเจ้าตี๋ยังต้องเดินต่อไปอีกประมาณ 890 เมตรครับ




เดินจากสะพานเหล็กแบบแผงขึ้นเมื่อสักครู่ไปไม่ไกล ข้าง ๆ ทางประธานก็มี " ป้ายลดความเร็ว " สำหรับขบวนรถเที่ยวล่องติดตั้งอยู่ สำหรับในที่นี่กำหนดความเร็วเอาไว้เพียงแค่ 20 กิโลเมตร / ชั่วโมงเท่านั้นครับ




มองตรงไปข้างหน้าบ้าง มองเห็นทางโค้งขวาไปสู่ สะพานโคกคลี อยู่ไกล ๆ แล้ว



เจ้าตี๋รับบทเป็นขบวนรถด่วนพิเศษซิ่งไปไกลแล้ว ผมก็คงต้องเป็นขบวนรถท้องถิ่นตามระเบียบ รีบตามหลังไปชนท้ายรถด่วนพิเศษให้ตกรางกันดีกว่าครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[Compressor]

ระหว่างอัพรูปใส่ photobucket เพื่อรีวิวกระทู้ตัวเอง เรามาคอมเมนต์ให้รีวิวสมาชิกท่านอื่นก่อน

จากภาพ Nameplate

Material(s) หมายถึง วัสดุ (หลายๆชิ้น) ครับ

[ExtendeD]

[ExtendeD]

ผมกำลังหมายถึง ซากของขบวนรถเร็วที่ 133 และ ขบวนรถสินค้าที่ 2008 ที่เกิดอุบัติเหตุเมื่อประมาณ 5 ปีที่แล้วนั่นเองครับ ( ปี พ.ศ. 2546 )




ซากของขบวนรถทั้ง 2 ขบวน กระจัดกระจายอยู่ทั้งทางด้านขวา และด้านซ้ายของทางรถไฟ ก่อนที่จะไปถึง สะพานโคกคลี ครับ



ผมกับเจ้าตี๋ไม่มีเวลาลงไปเดินสำรวจพื้นที่ด้านล่างครับ ก็เลยทำได้แค่เก็บภาพจากด้านบนทางรถไฟเท่านั้น ในตอนนั้นไม่รู้ล่วงหน้ามาก่อนว่าอีกไม่กี่วันต่อมา พี่ตุ้ยจะแอบซุ่มเงียบจัดทัวร์สองอุโมงค์ฯ ขึ้นมาสำรวจพื้นที่บริเวณนี้เหมือนกัน

ติดตามชมการลงพื้นที่สำรวจซากของขบวนรถทั้ง 2 ขบวนนี้อย่างใกล้ชิด ได้จากทีมสำรวจสองอุโมงค์ฯ ในกระทู้ " สองอุโมงค์ สองสะพาน สามสถานี แสนสุขใจเมื่อปลายเหมันต์ " ครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[umic2000]

ขอเกาะขบวนรถสินค้าตามไปลงที่โคกคลีด้วยเด้อท่านพี่เต้ย ผมเองก็ได้แต่ขับรถไปมาบนถนนสุรนารายณ์ แต่ไม่เคยได้ลงไปสำรวจทางรถไฟเสียที กว่าจะขับจากโคราชมาถึงแถวนี้มันก็มืดแล้วครับ

ว่าแต่งานนี้ท่านพี่เต้ยจะเดินไปสำรวจสะพานข้ามถนนหมายเลข 205 หรือถนนสุรนารายณ์หรือเปล่าครับ ผมไปปีนมาแล้วนาแต่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้

[Adithepc20]

[ExtendeD]

[ExtendeD]

จากบริเวณที่ยืนอยู่นี้มองไปที่ สะพานโคกคลี จะเป็นมุมที่ย้อนแสงเต็ม ๆ เลยครับ เพราะฉะนั้นผมก็เลยบอกเจ้าตี๋ให้ไปเริ่มต้นกันที่อีกฝั่งหนึ่งของสะพานจะดีกว่า




พี่ ๆ น้อง ๆ ที่ได้ติดตามการเดินทางของผมกับเจ้าตี๋มาโดยตลอด ก็คงจะพอรู้ว่าพวกเราไปสำรวจสะพานมาแล้วหลายที่ เจ้าตี๋เองก็มีพัฒนาการในเรื่องนี้เพิ่มขึ้นไปตามลำดับ
- จากที่แต่ก่อนถ้าสะพานนั้น ๆ ไม่มีทางเดินอยู่ข้าง ๆ จะไม่ยอมเดินข้ามสะพานมาพร้อมกับผมอย่างเด็ดขาด
- ต่อมาก็เริ่มกล้ามากขึ้น ไปเจอสะพานที่ไม่มีทางเดิน ก็ให้ผมจับมือทั้งฉุด ทั้งลากเดินข้ามสะพานไปพร้อม ๆ กัน
- จนมาถึงช่วงหลัง ๆ นี้ เดินคนเดียวข้ามไปอีกฝั่งหนึ่งได้แล้ว แถมเดินเร็วซะด้วย

- แต่พอมาที่ สะพานโคกคลี ความเร็วตก เพราะสภาพทางไม่เอื้ออำนวย ก่อนหน้านี้เคยเป็นขบวนรถด่วนพิเศษ ก็เลยต้องกลายมาเป็นขบวนรถท้องถิ่นไปอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้...



อยากให้ลองไปเทียบกับท่าทางของ น้องธี แมวเหมี่ยวย่อง ตอนที่เดินข้ามสะพาน 2 หอ 3 หอ จริง ๆ เลยครับ
_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.

[ExtendeD]

เอาล่ะครับ หลังจากที่เดินข้ามมาถึงอีกฝั่งหนึ่งของ สะพานโคกคลี แล้ว เวลามีน้อยผมกับเจ้าตี๋ก็จะเริ่มทำการสำรวจสะพานแห่งนี้กันเลย

สะพานแห่งนี้ตั้งอยู่บริเวณช่วงเสาโทรเลขที่ 238/3 - 238/4 สะพานลักษณะแบบนี้ น่าจะนับว่ามีความยาว 3 ช่วง Span ผมลองไปวัดความยาวระหว่างคอสะพานทั้ง 2 ฝั่ง ( รวม 3 ช่วง ) จากใน Pointasia ดู ตัวเลขที่ออกมาก็คือ 110 เมตรครับ




จากที่เห็นในรูป สะพานแห่งนี้มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ไม่เหมือนใคร และไม่มีใครเหมือน ก็คือไม่ว่าจะมาจากทางไหน ก่อนที่จะเข้าถึงตัวโครงเหล็กของสะพานที่อยู่ตรงกลาง ก็จะต้องผ่านสะพานช่วงที่เป็นคานเหล็กรูปตัว I วางอยู่ใต้ทางรถไฟ โดยที่ไม่มีแผงเหล็ก หรือโครงเหล็กกั้นด้านข้าง



ขอยืมรูปจากน้องอ๋องมาประกอบสักรูปนะครับ วันนั้นต้องรีบทำเวลา เก็บรายละเอียดมาไม่ครบ กลับถึงบ้านมาดูรูปในกล้อง อยากจะเขกกะโหลกตัวเองจริง ๆ

[ExtendeD]

เดินผ่านไปถึงช่วงกลางของสะพานแห่งนี้ ที่เป็นโครงเหล็กตั้งอยู่บนตอม่อขนาดใหญ่ ดูแล้วค่อนข้างแปลกตา เพราะไม่เคยได้สัมผัสสะพานลักษณะนี้แบบใกล้ชิดมาก่อนเลยครับ ( เคยเห็นแต่ในรูปภาพ แต่เพิ่งจะมาเจอตัวจริง )




สะพานแห่งนี้ " เคย " มีทางเดินอยู่ข้าง ๆ โครงสะพานครับ แต่สภาพในปัจจุบันก็เป็นอย่างที่เห็นในรูป


_________________
Life will knock us down . . . but we can choose to get back up.